U hoeft dit niet plezant te vinden. Tenslotte is het mogelijk dat u zich in uw belgisch kruis getast voelt. Voor zover aanwezig. De grapjassen blinken niet uit door taal-, cultuur- of geschiedeniskennis. De videostukjes zijn in het Engels en het meeste is onvertaalbaar. Blijkbaar hebben wij in de Angelsaksische wereld de reputatie van bijzonder dom te zijn. Van Rompuy heeft nogal wat op zijn geweten…
en dat zou beslist niet beteren als we onafhankelijk zouden zijn. Soms vragen ze: “Noem één beroemde Belg?”, en dan sta je daar, Eddy Merckx is immers al lang vergeten, terwijl de Britten beroemdheden bij de vleet hebben.
Van het noorden van Holland tot het zuiden van Frankrijk worden overigens Belgenmoppen verteld, zoals: “Waarom zijn er in Belgie geen ijsklontjes meer te krijgen? Antwoord: ze zijn het recept kwijt”, en altijd is een Monsieur Vandekerckhove de pineut, nooit een Monsieur Dupont.
En de duitsers vertellen geen moppen, hun gebrek aan humor is algemeen bekend, maar ze negeren ons gewoon. Gauck heeft hen gisteren even herinnerd dat er tussen hun geliefde Holland en het overbekende Frankrijk nog een landje ligt naast hun bankkluis Luxemburg, maar morgen zijn ze dat weer vergeten.
Spijtig dat we het niet samen met de rest van de wereld kunnen vergeten.
Dat die Britse paljassen spotten met “the belgians” kan mij, persoonlijk, géén bal schelen… doch het prikt mij wél als er, om 6:30 minuten, een kl***zak begint over het Vlaams.
Hij doet alsof WIJ een brabbeltaaltje spreken, maar heeft waarschijnlijk nimmer “het Engels” goed bekeken: zie maar hoé zij de letter “a” verbasterderen:
A wordt in het alfabet uitgesproken als… ei !
fAther klinkt als onze … vader,
mAnkind klinkt als … mEnkaaind
bAstArd spreken zij dan uit als baasterd.
hun “r” trekt er niet op… zij spreken dat uit als “aa”
en dàt gaat alleen maar voor die éérste letter… moest men àlle lettters beginnen aflopen, dan moeten er overuren geklopt worden om alles te noteren… de stomme paljassen !
Kulturbanausen zegt men in het Duits.
Ik geloof niet dat er één taal is waarin minder verband bestaat tussen de uitspraak en de schrijfwijze als het engels. En toch is het de enige wereldtaal geworden. Arabisch wordt ook steeds door meer mensen gesproken, maar ze hebben niets te bieden.
“Gauck heeft hen gisteren even herinnerd dat er tussen hun geliefde Holland en het overbekende Frankrijk nog een landje ligt … ”
Tja Raymond, ik begrijp dat u, als goede belg, de landkaart dan ook bekijkt met ‘n belgicistische geografische visie.
Niettemin, als ‘de Duitser’ van uit zijn ‘geliefde Holland’ naar het ‘overbekende Frankrijk’ wil gaan, dan zal hij eerst ofwel door Zeeland, Noord-Brabant of Limburg moeten reizen. Of misschien zelfs, met ‘n kleine omweg, ook nog door Flevoland, Utrecht en/of Gelderland…
Waarmee ik maar wil zeggen dat er tussen het ‘geliefde Holland’ en dat door de Duitsers niet gekende ‘landje’ nog wel iets meer op de landkaart is te vinden.
Ook verneem ik dat de Duitsers, volgens u, volslagen humorloos zouden zijn. Mogelijks betreft het hier een kwestie van smaak, nietwaar? Waarschijnlijk hebt u ook nog nooit Duits koldercabaret gezien of gehoord… Zelfs in de vroegere DDR was dat cabaret een middel om de dagelijkse saaiheid en regelneverij weg te lachen.
Klopt Ropie. We zouden verschillende filmpjes kunnen plaatsen met Duitse humor, cabaret, satire, zelfreflectie enz. maar of er iemand van onze lezers er een boodschap aan heeft? Eer men humor in een andere taal verstaat, dan moet men die taal wel goed onder de knie hebben. Bij het Engels ligt het makkelijker omdat we dat op tv regelmatiger horen dan Duits of andere talen.
Ik kijk regelmatig wat duitse tv, ZDF bv, en ik zie daar bitter weinig om mee te lachen. Tenzij het feit dat ze angstvallig vermijden dat er een woord in het engels te horen is, door alles te dubben ipv te ondertitelen. De meeste duitsers hebben dus nog nooit de stem van hun grote idool Barack Obama gehoord. Onbegrijpelijk als je weet dat engels een verplicht schoolvak is. Daarom ook zeggen duitsers altijd ‘ze’ ipv ‘the’.
Ook de Fransen dubben, alsook de Oostenrijkers, de Spanjaarden en de Italianen. Buiten Nederland en Vlaanderen, wie dubt er niet?
Wat me bij die Britten meer ergert is hun arrogantie, b.v. bij de herdenking van WOI vergeten ze te vermelden dat in 1916, toen er nog geen enkel schot gevallen was op Duitse bodem, noch één vijandelijke soldaat hun grens was overgestoken, Duitsland een onderhandeling over vrede aan Engeland voorstelde, wat een advocaat een status quo ante basis noemt. Laten we de oorlog afblazen en laten we alles zijn zoals het was voor de oorlog.
Engeland koos wel een bloediger oplossing.
Victor,
Denk aan uw gezondheid want die eilandbewoners zijn het niet waard, een brok ellende die een taaltje wouwelen wat een Amerikaan zelfs niet begrijpt en dan hebben we die bende simpelen van geest nog niet gehoord (die ik ook niet wil horen maar dat wist u wel, niet).
Geef mij maar Vlaams bier, brood, taal en wijn.
Wein, Weib und Gesang voor Victor…
Er is meer in een taal dan men op het eerste zicht kan waarnemen.
Hoe het Engels van vandaag geschreven en gesproken wordt is een proces van enkele eeuwen geweest met op z’n minst een vijftal grote beïnvloeders.
De oorspronkelijke bewoners van het noorden van Engeland waren, 2000 jaar geleden, de Kelten en zij noemden hun streek “Caer Ebruac”.
Dan kwamen de Romeinen en zij noemden het “Eboracum.” Vierhonderd jaar later kwamen de Angel-Saksen van het vasteland en noemden het “Eoforwic”. Vierhonderd jaar later kwamen de Vikings en noemden het “Jorvik”.
Vandaag noemen we het York.
Een voorbeeldje: het hedendaagse “I sing” (ik zing) is in het Engels ten tijde van de Angelsaksen: “ic singe” Het Engels van toen leunt dicht aan bi!j het Duits en het Nederlands.
Net zoals die bepaalde naam (York) kenmerken heeft van vier verschillende talen gesproken door vier verschillende volkeren geldt dit voor de taal die vandaag gesproken wordt of het huidige Engels ook en dan mogen we natuurlijk de Normandiërs niet vergeten die, na de inval en overwinning van Willem van Normandië, het Normandische Frans van toen invoerden.
In de middeleeuwen gebeurde er dan nog iets dat men de “Great Vowel Shift” noemt of het verschuiven van de uiitspraak van de klinkers. Een “a” werd uitgesproken als een “e”, een “e” werd een “i”, een “i” werd een “ij” de “o” bleef maar de “u” werd “joe”.
Dit zijn enkele stukjes uit het boek “English, History,Ddiversity and Change” van auteurs: David Graddol, Dick Leith en Joan Swann, professors aan de Open University, Milton Keynes, Engeland.
Waarom het Engels een wereldtaal werd, of de taal van de wetenschap en technologie is wil ik ook nog wel verder uitleggen indien er mensen interesse voor hebben.
Kan je bijtreden.
We kunnen een hoop Nederlandse woorden opnoemen die het Nederlands heeft uitgeleend aan het Engels + vaktermen uit de scheepvaart, landbouw, waterbouwkunde, visvangst.
De waffle komt trouwens ook van onze wafel
“Shut up” was oorspronkelijk “Keep your waffle”…
Ik heb steeds de indruk dat korte engelse woorden uit het NLs stammen, en lange van het Frans voortkomen, geintroduceerd door Willem van Normandië
Bv: house, school, door, no, yes, car, light, drink, brother, sister…
Bv: medication, construction, restauration, inauguration, marriage.
Engels werd pas Engels na de Battle of Hastings. Mét Franse woorden voor de adel. Men vergelijke: een pigeon (want die kon op de menukaart) en een dove. Een chair en een stool (krukje), een mansion en een house, friar en brother… Boeiend hoe een taal ‘evolueerde’ in de geschiedenis.
The battle of Hastings is waar Willem van Normandië (of Willem de Veroveraar) de Angelsaksische koning Harald II versloeg. Zoals ik eerder zegde brachten zij het Normandische Frans mee dat idd. vooral aan het hof werd gesproken.
Zoals de redactie ook zegt: chair komt van het Franse chaise.
Daar komt ook het verschil van, dat tot nu toe nog altijd gebruikt wordt, tussen een levend dier en het vlees ervan dat op tafel komt. Levende dieren noemt men “cow, pig, sheep” op het bord wordt het “beef (van boeuf) porc en mutton (van mouton)
Pigeon en dove zijn echter twee verschillende dieren, weliswaar van dezelfde soort. Pigeon is de grijze reisduif of de houtduif die een beetje verschilt van kleur en grootte. Dove is een witte tortelduif.
Het Engels heeft echter nog een andere invloed gehad van een vreemde taal en wel tijdens de Raj of de tijd dat het Briste rijk uitgroeide tot een Imperium waarvan Koningin Victoria ook Keizerin was. Uit Indië zijn bv volgende twee woorden in het Engels ingevoerd en via het Engels zo goed als overal in de wereld: “bungalow” en “shampoo”
Dit laatste werd verteld tijdens een programma over de Raj op de BBC.
Om iets op je geweten te hebben moet je eerst beschikken over een geweten en m.i. beschikt niemand van de bende vanRAMPuin ook maar over een fractie geweten. Vandaar mijn gigantische walging voor die bende nestbevuilers.
Volgens het Nieuwsblad schijnt dit een montage te zijn uit 2013 van een ‘echte Belg’ die zich ergerde aan de weinig nationalistische gevoelens
van de Belgen tijdens de nationale feestdag, daarom maakte hij deze montage van Engelse humor over Belgenland.
De reactie, bij de nieuwsmelding over een demonstratie in de straten van Brussel waarbij 100.000 Belgen zouden betrokken zijn, kan ik wel smaken ‘o, mijn God, heeft België 100.000 Belgen?’ Was het maar waar, hadden wij er maar 100.000.