Wij verwijzen naar ons artikel over deze verguisde plant, die bij onze redactie aanleiding gaf tot een uiting van verontwaardiging over het non-groenbeleid / groen-nonbeleid uit Limburg.  En we krijgen gelijk, zij het uit onverwachte hoek.  Tijd voor de alarmbelprocedure.  Belangenconflict.  De federale overheid moet ermee stoppen de Vlaamse distelbelangen te ondergraven.  Ieder zijn eigen distel.

“Het is tijd dat we de vendetta tegen de distel begraven. Distels zijn een natuurlijk onderdeel van het Vlaamse landschap.”

“De  distelbestrijdingswetgeving dateert uit 1887, toen landbouwers nog met hun vingers in de paardenmest wroetten en daardoor tetanus riskeerden.”

“De distelbestrijdingswetgeving is niet alleen hopeloos achterhaald, ze is sinds 1989 ook ongrondwettelijk. Met de derde staatshervorming in 1988-1989 werd natuur, en daarmee ook plantbestrijding, een gewestelijke bevoegdheid. Gemeenten en provincies die distelsancties opleggen op grond van de federale wetgeving hebben geen rechtsgrond omwille van een bevoegdheidsoverschrijding. De federale wetgeving is ook in strijd met de Vlaamse natuurwetgeving en het bermbesluit, die samen specifieke regels opleggen voor het verwijderen van vegetatie en het gebruik van pesticiden. Distelbestrijding geldt trouwens voor 4 distelsoorten: Akkerdistel, Kruldistel, Kale jonker en Speerdistel. In de praktijk worden vaak ook andere distelsoorten of planten die er enigszins op lijken bestreden, hoewel sommige van die soorten zelfs op de rode lijst van bedreigde planten staan.”

Meer weten?  Volg het bruggetje

Wes Hardin