Er mag mee gelachen worden…

knipoog… eender hoe Hij genoemd wordt

Wim Sonneveld met zijn Frater Venantius: de moppen hebben een baard van hier tot Groningen, maar toch… jeugdmelancholie.

Eén gedachte over “Er mag mee gelachen worden…

  1. Mijn dorp, ook een pareltje van Wim. En zo zijn er nog wel meer, deze morgen toevallig op het werk nog over bezig geweest. Het liedje over Dora ” als Dora de binnenboel, de bovenboel, de benedenboel, de buitenboel doet”.

Reacties zijn gesloten.