HR Manager of the Year Jan De Nul heeft een zeer realistische en aangrijpende speech geschreven waar hij de schrijnende toestand van ons arbeidssysteem aankaart. In België is het even gemakkelijk om niet te werken dan om wel te werken en toch financieel rond te komen. Ons overheidsorgaan is veel te groot en we stoppen allemaal veel te vroeg met werken. En, zegt hij, wie gaat dat betalen? Jullie!
Hier zijn enkele stukken uit zijn speech:
- Van de 11 miljoen Belgen zijn er 6,1 miljoen die zouden kunnen werken, er werken er slecht 3,1 miljoen
- We hebben 100.000 ambtenaren meer dan 10 jaar geleden
- Per captia kost ons overheidsapparaat 20 % meer dan in Duitsland
- Er is gewoon geen goesting om te werken in België
- 3,1 miljoen werkende mensen moeten 8 miljoen andere mensen onderhouden
- België is begonnen met besparen toen de overheidsschuld meer dan 10.000 miljard Belgische Frank bedroeg, sindsdien is de schuld met 60 % gestegen
- 1,3 miljoen ambtenaren genereren 53 % van het bbp, 3 miljoen werkende in de private sector slechts 47 % van het bbp
- In 1925 werd de pensioenleeftijd op 65 jaar geplaatst, toen was de levensverwachting 58 jaar. Nu is de levensverwachting 78 jaar en gaan we gemiddeld op pensioen op 58 jaar
De voledige tekst waar hij het ook heeft over de stupide immigratie van analfabeten
Moeder, waarom werken wij?
Eigenlijk had ik als titel willen nemen: ‘Wat doe ik hier?’ Uitreiking van de HR manager van het jaar?
Buiten het feit dat wij 6000 personeelsleden in dienst hebben, ben ik toch geen HR manager. Elke business is natuurlijk een people business. Ik zal met een korte omweg tot een probleem komen dat we allemaal gemeenschappelijk hebben.
Als we de website van de nationale bank consulteren dan zien we dat er van de 11 miljoen Belgen 6,1 miljoen de leeftijd hebben waarop ze zouden moeten werken. Er werken er 3,1 miljoen.
We hebben 2,3 miljoen gepensioneerden waarvan 460.000 overheidspensioenen. Zoals Trends op 11 april becijferde hebben we 1.490.667 werklozen. We hebben 400.000 invaliden. Ik beweer niet dat onze 1,3 miljoen ambtenaren totaal onproductief zijn. We hebben er wel 100.000 meer dan 10 jaar geleden.
Volgens de OESO steeg de kost van de overheid van 2001-2011 in België bij constante munt met 17,5%. Per capita kostte ons overheidsapparaat 20% meer dan het Duitse met een vergelijkbare handicap van federaal en Länder. Ondertussen stegen de overheidsuitgaven nog met 5% dat wil zeggen: alle belastingsverhogingen gingen verloren in hogere uitgaven.
Ik weet wel dat in die 1,3 miljoen een stuk onderwijs en gezondheidszorg zit. Toch blijven we meer dan 20% duurder dan de Duitse overheid en dat is geen licht apparaat. Dit is dus de eerste plaats waar je moet besparen. De strijd tegen fiscale fraude en het wegbelasten van de ondernemers mag je gerust voeren, ze zijn er in Frankrijk al ver mee geraakt. De inquisitie door de BBI is in België een regionaal fenomeen. Het beperkt zich tot het Vlaamse landgedeelte.
Een jaar geleden stelde 1 van onze rode coryfeeën dat zij die graag werken, dat mogen doen, maar ze moeten solidair zijn met hen die het recht op luiheid koesteren. Dit lijkt mij de rode draad door alle acties van de regering. Zij die werken en sparen, moeten betalen.
Wat je moet doen is een activeringsbeleid voeren: als je bij die 3,1 miljoen werkenden, een half miljoen kan toevoegen, dan tikt dat dubbel aan. Niet alleen 500.000 meer die bijdragen, maar vooral 500.000 minder uitkeringen.
Denk je dat er geen werk is voor die groep? Hoeveel buitenlanders werken er legaal of illegaal in de bouw en andere sectoren? Hoeveel delocalisaties had je kunnen vermijden? Wij zoeken elke dag mensen, net zoals in de VS kunnen een hoop nieuwe jobs gecreëerd worden.
Er is gewoon geen goesting om te werken. Omdat het zonder werken ook kan.
We hebben echter zoveel systemen opgebouwd om betaald te worden zonder te werken, en die bovendien nog grotendeels worden gelijkgesteld om pensioenrechten op te bouwen. Ik vrees dat dit een moeilijke strijd wordt, één ding mag je niet vergeten. 3,1 miljoen mensen moeten 8 miljoen mensen onderhouden. Politiekers mogen doen wat ze willen, die 3 miljoen mensen zullen nooit tevreden zijn.
Je kan er dus zeker van zijn dat de stemmen geworven zullen worden bij de 8 miljoen andere en dat betekent dus dat je steeds meer nieuwe cadeautjes moet uitdelen.
Iedereen doet vaag over de kost van de vergrijzing, maar geloof me die is enorm. Voorgaande regeringen hebben met gemak hun budgettaire doelstellingen? Behaald? door een paar gekapitaliseerde pensioenfondsen (dienst overzeese sociale zekerheid, Belgacom, … ) om te zetten in een zilverfonds. Een grootdeel van onze gebouwen zijn verkocht en ook dat geld, net als het zilverfonds, is weg.
Activa werden opgeofferd om de begrotingen op te smukken, de passiva van deze ingrepen werden uitgesmeerd over de komende jaren.
Onze staatsschuld overschrijdt nu reeds 400 miljard euro rekening houdend met een paar provisies en gedebudgetteerde kosten. Vergeet niet dat we de besparingen begonnen zijn, toen we de bangelijke drempel van 10.000 miljard Belgische Frank overschreden. Al onze besparingen hebben geleid tot een 60% hogere schuld. Stel dat de interesten naar een vrij normale 5% zouden gaan, dan kan onze regering op zoek naar een extra 12 miljard euro per jaar. De inspanning die volgend jaar na de verkiezingen moet genomen worden, zal een veelvoud bedragen van het cijfer dat geprojecteerd wordt. Lees het fiscal sustainability report van de Europese commissie er op na.
Stop in godsnaam met dit uit te drukken als procent van het bruto nationaal product.
Het bruto nationaal product is de waarde van alle geproduceerde goederen en diensten. De bijdrage van de overheid aan het BNP bedraagt 53%, daar zie je pas echt de productiviteit van onze ambtenaren.
1,3 miljoen ambtenaren generen 53%. 3,1 miljoen burgers generen 47% van het BNP. De ambtenaar is dus 2,7 maal productiever.
De HR-manager die dit ontdekte en toepaste moet hier vanavond winnen.
Het bruto nationaal product is een fictief cijfer, een verkeerd begrip; wat werkelijk telt is het inkomen van de overheid en dat bedraagt zo een 180 miljard euro per jaar. Ten opzichte van het zakencijfer van de nv België zijn deficit en schuld dus meer dan 2 keer de citeerde cijfers. Een bedrijf waarvan de schuld 2,5 keer het zakencijfer bedraagt en met een recurrent verlies van een 6 à 7%. Hoe krijg je dit ooit gekeerd?
We voeren reeds tientallen jaren een migratiepolitiek die een ware catastrofe is. In Amerika, Australië en Canada kom je er maar in wanneer je bepaalde vaardigheden hebt die het land nodig heeft. Ik heb een Vlaamse burgerlijk ingenieur in Australië die na 8 jaar zijn papieren gekregen heeft. De minste aanvaring met het gerecht, hij of zijn familie, had hem zijn werkvergunning gekost. Weet u hoeveel er van onze Noord-Afrikaanse migranten werken?
Het is niet hun schuld, het is de schuld van het bestel die dit mogelijk gemaakt heeft. Toen het ijzeren gordijn viel rond ’92 heb ik gepleit om goed opgeleide orthodoxe Kaukasiërs naar hier te brengen. Zot was ik, allemaal Russische maffia.
21 jaar geleden heb ik vooraanstaande politiekers gewaarschuwd voor de opruiende taal die door wahabitische Imams van de grote moskee van Brussel gepredikt werd. Ik heb getuigen van dit gesprek. Ik werd verrot gescholden voor racist en Vlaams Blokker. Ik heb als jonge ingenieur 2 jaar in Noord-Afrika gewoond, Libië met name. Ik ben tijdens de Iraanse revolutie gedurende 3 maand in Iran geblokkeerd geweest nadat ik in dat land meer dan 30 keren verbleven had.
Maar ja, onze politiekers zijn allemaal ervaringsdeskundigen, gelijk waarover je praat.
Nu kom ik terug bij ons gemeenschappelijk probleem. Wie gaat dat allemaal betalen? Terug die 3,1 miljoen mensen die werken. Als je dit uitrekent, dan moet je echter nog 20 – 30% meer van het inkomen van die werkenden naar de staat trekken. Hoe gaan jullie HR managers die mensen nog motiveren? Hoe gaan HR managers de toekomstige generatie(s) blijven motiveren om te blijven werken en steeds meer te blijven bijdragen voor de steeds groter wordende groep niet-actieven?
Het is duidelijk dat de groepsverzekering het volgende doelwit is.
Op een bepaald omslagpunt zal die minderheid afhaken. Wie zal hen dat verwijten?
Met welke HR-tools zullen jullie dat dreigende generatieconflict oplossen?
Er wordt door onze verschillende regeringen geen enkele structurele maatregel genomen die een perspectief biedt aan de komende generatie. Ten andere welke structurele maatregel ga je nemen die bij de 8 miljoen niet-productieven geen stemmen kosten? Er is maar 1 oplossing, er zijn 6,1 miljoen mensen in België die de leeftijd hebben waarop ze zouden moeten werken. Doe ze werken! Bouw de overheid af. Ten andere: overheidspensioenen zijn zogezegd uitgesteld loon, ik kan u verzekeren dat vele overheidsbarema’s zware concurrentie betekenen voor de privésector.
Dat de overheid als aantrekkelijke werkgever wordt ervaren in de Randstad Award is veelzeggend. Uit de laatste studie van dit jaar blijkt dat de publieke sector beter wordt gewaardeerd op het vlak van bij uitstek werkzekerheid, balans werk/privé, maar ook op het vlak van loonpakket en werksfeer.
Enkel op het vlak van de kwaliteit van het management scoort de privésector beter dan de publieke sector. ( bron: Randstad Award 2013)
In 1898 voerde Otto von Bismarck het eerste wettelijke staatspensioen in. Vanaf 70 jaar terwijl de gemiddelde levensverwachting 45 jaar bedroeg. De hoge kindersterfte beïnvloedde dit cijfer echter negatief. Een 5-jarige genoot een hogere levensverwachting dan een zuigeling.
Stop eindelijk met alle pre-pensioenen. We gingen dit een paar jaar geleden al doen en nu komen er na Opel Antwerpen nog 1800 bij vanaf 51 jaar bij Ford Genk, evenveel bij Arcelor Mittal, enz. Ze blijven beschikbaar voor de arbeidsmarkt? Doe me niet lachen, vertel me eens hoeveel er terug aan de slag gegaan zijn? Toen de pensioenleeftijd in 1925 bij wet op 65 jaar bepaald werd was de levensverwachting voor mannen 58 jaar. Vandaag is deze verwachting 78 jaar, maar is de gemiddelde pensioenleeftijd tot rond de 58 jaar geslonken.
Wie gaat dit blijven betalen? Jullie!