CUI BONO? (Wie heeft er baat bij?)
Als je de Franse politiek een beetje volgt weet je dat President Macron evolueert van kwaad naar erger. Het is niet zeker dat de man vandaag nog door 15% van de Franse bevolking wordt gedragen.
Hoe dat komt? Wel, Frankrijk kent het stemrecht. Dit heeft tot gevolg dat, bij verkiezingen, het zogezegd een grote overwinning voor de democratie is wanneer 55-60% van de bevolking stemt. Bij Europese verkiezingen duikt dat wel eens onder de 50% in sommige regio’s. Wie, volgens jou, geeft een sterker signaal aan de macht als de helft van de bevolking thuisblijft? De thuisblijvers of de stemmers?
Een weinig rekenen leert ons dat als 60% van de bevolking stemt, en je partij vertegenwoordigt 25% van de stemmen, dan kan het zijn dat de leider van die partij of de president niet meer vertegenwoordigt dan 15% van alle burgers in zijn land. Dat is het geval met Macron. Dit, met een ultra liberale saus bovenop, en je weet waarom Frankrijk een patent heeft op chronische en explosieve samenlevingsconflicten.
Toen ik Vlaanderen kwam wonen was ik daarom vol bewondering voor het ‘Belgisch’ systeem van stemplicht waardoor de burger niet naast de weg kan zitten.
Blijkbaar is deze beslissing om over te gaan tot een stemrecht, genomen om de zogenaamde ‘extremen’, voornamelijk aan rechterzijde klein te krijgen. Wie nog even naar Frankrijk kijkt weet dat ook dit niet werkt. Hiermee vergroot en versterkt men alleen de groep van zogenaamde malcontenten. Deze groep wordt bovendien herkenbaar en solidair in zijn feitelijke status van ontevredenen over de politieke meningen heen. Tot een andere of nieuwe partij ze warm maakt om… opnieuw te gaan stemmen.
Om af te sluiten nog een beetje Vlaamse wiskunde:
Als 65% van de bevolking stemt, en dus 35 % niet meer, en men beslist dat twee partijen (VB en PVDA) per definitie niet aan de macht mogen deelnemen? Wat en wie blijft dan nog over? En hoe democratisch is dat? Is dat de democratie die Vlaanderen wil?
Stemrecht??? Cui bono?
Wido Bourel