Geen éénvormige logica

De ene ‘eenvormige kledij’ is blijkbaar de andere niet…

Neen, noem het vooral geen uniform! Nochtans is het één van de nieuwigheden van het nieuwe schooljaar bij onze zuiderburen. Sinds maandag 2 september experimenteren een 100-tal scholen in Frankrijk met het dragen van “een eenvormige kledij” voor leerlingen. Het woord ‘uniform’ is te beladen en dus werd het “eenvormige kledij”. Bij positieve resultaten wordt deze “eenvormige kledij”, een maatregel van voormalig en ontslagnemend Eerste Minister Gabriël Attal, veralgemeend vanaf 2026.

Deze maatregel werd genomen na een ruime peiling in 2023 bij het Franse publiek. YouGov berekende het aantal voorstanders van deze maatregel op 68 procent. Veel burgers zagen hierin een kans om bepaalde “economische ongelijkheden” uit te gommen. Maar sommige progressieve politici, zoals de nationaal bekende ecologiste Sandrine Rousseau, stelden al onmiddellijk: “Wat een triestheid is deze uniformisering toch”.

Islamitische ‘eenvormige kledij’ wordt door Rousseau wel met enthousiasme begroet, zo blijkt

De maatregel van Attal, die op een ruime goedkeuring mocht rekenen van de politieke rechterzijde (al vindt die dat er best wat méér maatregelen mogen worden genomen om de kwaliteit van het Franse onderwijs op te krikken), wordt momenteel uitgeprobeerd in 90 scholen. Maar neen dus, het kan op geen begrip rekenen van de ecologiste – die ook in het verleden al opviel door onsamenhangende opmerkingen.

Want mevrouw Sandrine Rousseau liet zich in een vorig leven al kennen met haar lofbetuigingen aan die andere ‘eenvormige kledij’, de islamitische sluier met naam. Daar was opeens geen sprake van uniformisering of triestige standaardisering, neen, toen verklaarde ze: “Er zijn allerlei motiveringen om een sluier te dragen, en er zijn vrouwen die de sluier dragen omdat ze er zo mooi mee staan”. Het zal de Iraanse vrouwen, die hun leven waagden om toch maar de sluier af te zetten, een hart onder de riem zijn geweest.

Ook het Franse verbod van nog een andere islamitische ‘eenvormige kledij’ – de abaya – kon op geen begrip van ecologisten rekenen. Manuel Bompard omschreef het verbod als “gevaarlijk” en “wreed”. Cyrielle Chatelain had het over een “logica van uitsluiting en stigmatisering”. Ook Sandrine Rousseau haalde het nieuws met haar opmerking dat dit verbod een bijkomende “sociale controle op het lichaam van vrouwen en jonge meisjes betekende” – we schrijven september 2022.

Een eenvormige kledij is triestig, maar de islamitische eenvormige kledij is dat niet. Kan u nog volgen?

Peter Logghe

Een verslag uit Syrië zonder poco bril

Goede vrienden,

Meditatie: Rijkdom van  de sociale leer van de Kerk (4)
Het nieuwe vuur van sociale inzet dat paus Leo XIII met zijn encycliek Rerum Novarum (1891) ontstak en waarmee de “sociale leer van de Kerk” begon, hebben de volgende pausen levendig gehouden.

Paus Johannes XXIII schreef twee belangrijke encyclieken. In “Mater et Magistra” (1961) legt hij uit dat de Kerk een moeder en leermeesteres is bij de opbouw van de maatschappij. Het is de 70e verjaardag van Rerum Novarum. Nu worden enkele nieuwe onderwerpen aan de orde gesteld: het landbouwvraagstuk (roeping en zending van de landbouwer, nr. 149), de ontwikkelingslanden, de demografische explosie, de werelddimensie van het sociaal-economisch leven.

Het recht op privaat bezit blijft gehandhaafd, maar de encycliek pleit wel voor bezitsspreiding en staatstussenkomst. Bij erg grote economische machten wordt overheidsbezit gerechtvaardigd. En in nr. 193 spreekt deze gemoedelijke paus over “de onschendbare en onveranderlijke wetten van de menselijke voortplanting”, in het kader van de grote nadruk op de algehele waardigheid van de mens! (Hierop zal Paulus VI steunen in zijn encycliek Humanae vitae (1968), wat vele theologen  toen (en nu!?) niet gezien noch begrepen hebben).
In zijn encycliek Pacem in terris (1963) handelt Johannes XXIII over “de vrede onder alle volken in waarheid, rechtvaardigheid, liefde en vrijheid”.

Voor het eerst is een pauselijk document gewijd aan een brede visie op de wereldvrede. Het richt zich – en dat is ook een primeur – niet alleen tot katholieken maar tot “alle mensen van goede wil”. Eind 1962 werd de rakettencrisis in Cuba op vreedzame wijze opgelost, waarbij de pauselijke vredesoproepen zeker enige invloed hebben gehad.

 
Bij de paus groeide de overtuiging dat de Kerk sterker moet aandringen op vrede, dat oorlog geen oplossing is voor conflicten en dat de hele mensheid een gezamenlijke lotsbetemming heeft. Hierbij kunnen en moeten katholieken een eigen bijdrage leveren.

Pacem in terris is logisch opgebouwd: de orde tussen de mensen onderling, tussen de mensen en de politieke gemeenschap, tussen de staten onderling en de vrede op wereldvlak. De vrede tussen de staten berust op deze vier peilers: waarheid, rechtvaardigheid, effectieve solidariteit en vrijheid. De vrede wordt bedreigd door de onduldbare kloof tussen de armoede van de derde wereld en de grote welvaart van de rijke landen.

Er moet een rechtvaardige verdeling komen. Hij spreekt ook voor het eerst uitdrukkelijk over “de tekenen van de tijd”: de promotie van de arbeidersklasse, de intrede van de vrouw in het openbare leven, de onafhankelijkheidsdrang van de volken en de politieke rechtsorde. Een lang pleidooi wordt gehouden voor ontwapening  (nrs. 109-119). Praktisch wordt de verklaring van de universele rechten van de mens (1948) erkend (die zelf onmiskenbaar beïnvloed zijn door de sociale leer van de Kerk).

Deze teksten lijken nu dromen uit mooie sprookjes. De wereld is inmiddels in de greep van enkele superrijke criminele wereldleiders zonder gezicht en zonder geweten. Met behulp van enkele militaire supermachten als schurkenstaten willen ze hun afbrokkelende Angelsaksische wereldhegemonie tegen iedere prijs overeind houden. Aan vrede verdienen ze niets, door oorlog worden ze steeds rijker. Menselijkheid en internationaal recht spelen voor hen geen enkele rol.

Zij zijn eugenisten en menen dat de wereldbevolking dringend moet verminderen en dat de rest aan hun totale controle onderworpen moet worden. Ieder land dat zich aan hun heerschappij onttrekt, willen ze met gruwelijk militair overwicht of wurgende sancties op de knieën krijgen, wat we in Syrië nu al meer dan een decennium meemaken.

Hele bevolkingen in armoede storten of zelfs uitmoorden en het verwoesten van vredevolle en welvarende landen om hun grondstoffen te stelen, beschouwen ze als bijkomende voordelen. Het uitmoorden van het Palestijnse volk en de oorlog in Oekraïne blijven uitstekend verlopen, zoals zij het willen. En met de verwoesting van Oekraïne en het uitmoorden van de bevolking worden tevens de meeste Europese landen naar de armoede gedreven.

Twee vliegen in één klap. De meeste Europese excellenties zijn als gewillige slaven van deze criminele wereldheersers en hun wapenindustrie, bereid om het geld dat ze voor hun volk nodig hebben genereus te besteden aan de waanzinnige oorlog in Oekraïne. Redelijke vredesbesprekingen vanaf het begin hadden Oekraïne intact kunnen laten, mét de Krim en mét de drie oostelijke regio’s.

De wereldleiders hebben zulke sfeer weten te scheppen in de westerse openbare opinie dat de oorlogsmachine steeds gewelddadiger bleef draaien tot er geen terugkeer meer mogelijk is. Europese leiders zijn bereid hun eigen volk en land, én Oekraïne te vernietigen voor het duivels plezier van de VS  (veilig in een ander werelddeel), hun wapenindustrie en de afbrokkelende  Angelsaksische overheersing.

Westerse excellenties die criminele oorlogen van wereldleiders steunen is geen nieuw fenomeen. Ook België was destijds bereid met zijn vloot van F-16 mee te helpen aan de vernietiging van Libië, een welvarend land en harmonische samenleving met een door het volk geliefde leider. Dit volk had ons totaal niets misdaan. De wereldheersers wilden echter beletten dat Libië de leider zou worden van een welvarende Afrikaanse Unie. Van welke partij de eerste minister of de minister van buitenlandse zaken ook was, speelde bij ons geen enkele rol.

Als slaafse marionetten werkten ze mee aan deze waanzinnige vernietiging. De Libische leider werd als een dier afgeslacht, tot duivels plezier van H/Killary Clinton. Onze F-16’s vlogen naar Libië en gingen met onze voorraad bommen Libië mee naar het steentijdperk voeren. Ze kwamen terug alsof ze een humanitaire opdracht met voedselpakketten hadden uitgevoerd!

In het begin van de oorlog tegen Syrië, hadden we een afspraak met de toenmalige minister van buitenlandse zaken. Op  het laatste ogenblik liet hij zich vervangen door twee diplomaten. Toen we vroegen om België niet te laten meedoen met de oorlog tegen Syrië, zoals ze tegen Libië hebben gedaan, keken ze op hun horloge  en zeiden dat ze nog een dringende  vergadering hadden, gaven  ons een vriendelijke handdruk  en vertrokken! (Wordt vervolgd).

P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 20.9.24
 
 
2. Enkele foto’s
  Liturgie van de Kruisverheffing, Middagmaal bij de ziekenkamer, Feestvuren bij het Kruis
 
Lees verder

Eigendom is diefstal, zei Proudhon…

… Bijgevolg is het onderstaande een logisch gevolg…

Een kraker kwetst zich en eist schadevergoeding van de huiseigenaar

Justitie wordt al langer dan vandaag door veel burgers met een kritisch oog bekeken en niet zonder reden als je onderstaand verhaal leest. In de lente van 2022 kraakt een groep jongeren een privédomein en besluit ze ontspanning te zoeken in het zwembad. Het domein telt 67 mede-eigenaars waarvan bepaalde op het domein blijven wonen, ook na de kraak. Ze vragen de krakers het pand te verlaten en plaatsen her en der waarschuwingsborden.

De krakers blijven echter ter plaatse en blijven het pand illegaal bezetten. En dan doet zich een drama voor. Eén van de jongeren, 18 jaar oud, duikt het zwembad in op één van de laagste plaatsen. Hij komt ongelukkig op zijn hoofd terecht en verschillende ruggenwervels worden geraakt. De illegale bezetting van het zwembad kent hiermee een dramatische afloop, want de jonge man blijft verlamd.

Eigenaar aansprakelijk voor lichamelijke letsels bij kraker?

In juli 2024 neemt de zaak een totaal nieuwe wending. Men verneemt dat de advocaat van de jonge man een schade-eis aan de verzekeringsmaatschappij van de mede-eigenaars zond, waarin hij de details opvraagt van de beveiliging van het zwembad. De zaak wordt gemeld door de Franse televisiezender TF1. Het televisiepubliek toont zich geschokt: de toestand van de jongeman mag dan dramatisch zijn, maar kan het zomaar dat de eigenaars, die het slachtoffer zijn van de kraak, voor de ongelukkige val aansprakelijk worden gesteld? De advocaat reageert dat de zaak niet wordt gepleit onder het strafrecht, maar enkel onder het burgerlijk recht – met het oog op een schadevergoeding dus. De eigenaars worden met andere woorden niet strafrechtelijk vervolgd…

Deze zaak doet denken aan een eerdere zaak in Frankrijk van september 2022. Een huurder weigerde zijn huur te betalen. De eigenaars putten alle procedures uit om de huurder uit te zetten. In eerste instantie gaf de rechtbank hen gelijk. Maar twee jaar later had de huurder het pand nog niet verlaten, tot wanhoop van de eigenaars. Op dat moment valt de huurder door het raam van de keuken en loopt een verwonding op. De huurder eist een schadevergoeding van de eigenaars. En wat had je gedacht? De rechtbank gaat in op het verzoek en veroordeelt de eigenaars tot het betalen van de schadevergoeding.

Wat is het eigendomsrecht nog waard in Frankrijk? En bij ons?

Peter Logghe

Nvdr: Onze redactie herinnert zich soortgelijke gevallen. Zoals het plaatsen van glasscherven op een omringende tuinmuur… Verboden, want een inbreker zou zich kunnen kwetsen. Zoals een onverlichte goudvissenvijver in de buurt van de achterdeur. Verboden, want een inbreker zou erin kunnen vallen. Een loslopende waakhond op een omheind domein. Verboden, want een inbreker zou kunnen gebeten worden. Enz…

Wanneer werd justitie omgevormd tot de wettelijke verdediging van criminelen?

Net Zero Dystopia

De universiteit van Oxford en het Imperial College London hebben in opdracht van de Britse regering onderstaand verslag opgesteld.

Experten van b.g. gerenommeerde universiteiten beraden de regering over de drastische maatregelen om te voldoen aan de globalistische “Net Zero”-doelstellingen van de VN en het WEF. En stellen daarvoor ook een tijdlijn op.

Zo moeten alle luchthavens gesloten, het eten van rund- en lamsvlees en de bouw van nieuwe gebouwen verboden en de landbouw sterk ingekrompen worden.

Om de wettelijke verplichting van de WEF-“net-zero”doelstellingen tegen 2050 te halen, wordt een lijst met verplichtingen tegen 2029 opgelijst en daarop volgend nog een uitbreiding tegen 2049.

In het verslag staat dat alle luchthavens tegen 2029 moeten gesloten worden, met uitzondering van de hoofdluchthavens in Engeland, Schotland en Ierland. Deze luchthavens – Heathrow, Glasgow end Belfast – kunnen slechts geopend blijven op voorwaarde dat ze uitsluitend met de trein kunnen bereikt worden. De andere luchthavens moeten tussen 2030 en 2049 gesloten worden wil men tegen 2050 “netto-nul” bereiken. Alle burgers moeten ermee “ophouden vliegtuigen te nemen.”

Verder vernemen we dat er van het publieke domein geëist wordt niets meer te ondernemen wat emissies veroorzaakt, eender welke energiebron men gebruikt.

Rund- of lamsvlees worden taboe. Immers, wie vlees- of melkproducten nuttigt, zondigt tegen de wet van de klimaatverandering. Om dit doel te bereiken moet het nationale verbruik van rund- en lamsvlees tussen 2020 en 2029 met 50% verminderen. Tussen 2030 en 2049 moet het nuttigen van vlees en melkproducten helemaal verboden worden.

Het WEF, een der architecten van de “net-zero”-agenda, dringt hardnekkiger aan op beknotting der vrijheden om zogezegd de planeet te redden voor de “klimaatverandering”.

Het WEF, de organisatie van Klaus Schwab – herinner u “U zult niets bezitten en U zult gelukkig zijn” – zet zich reeds geruime tijd ervoor in vlees- en melkproducten te vervangen door in een laboratorium ontwikkeld “rundvlees” en “levensmiddelen” op basis van insecten. Het WEF was en is ook een der hoofdaanmoedigers voor het wereldwijd demoniseren en verbannen van de landbouw.

De niet verkozen organisatie met hoofdzetel in Zwitserland zette en zet ook druk op regeringen om het bezit van privé vliegtuigen te verbieden en de productie van levensmiddelen in eigen land te verbieden.

Intussen hebben ambtenaren in de VSA maatregelen genomen om zeker te zijn dat de Amerikaanse bevolking deze eisen ook vervult.14 steden hebben als doel, de doeleinden van de groene WEF-agenda te vervullen door tegen 2030 vlees, melkproducten en het bezit van privé vliegtuigen te verbieden. Deze VSA-steden hebben een coalitie afgesloten onder de naam “C40 Cities Climate Leadership Group” (C40). Hun “ambitieus” plan om de WEF-doeleinden te bereiken tegen 2030 bevat een lijst van regels voor hun bewoners:

  • “0 kg vleesverbruik”
  • “0 kg melkverbruik”
  • “3 nieuwe kledingstukken per persoon en per jaar”.
  • “0 privé vliegtuigen in privé bezit
  • “1 korte-afstandsvlucht – heen en weer – minder dan 1500 km, alle 3 jaren per persoon”.

Mocht U na het lezen van het bovenstaande nog zin hebben meer te vernemen hoe het WEF ons allen gelukkig wil maken, kan U onderstaand artikel (Duits) raadplegen. In afwachting van de planeetredding bieden wij u het recept aan van “rosbief van entrecote met cognacsaus”. Smakelijk eten!

Positieve discriminatie ziet er zo uit

In Thüringen worden slechts bio-Duitsers gecontroleerd op de betaling van hun reisbiljet. Niet omdat bio-Duitsers gerenommeerde zwartrijders zijn. Omgekeerd: omdat donker gepigmenteerde reizigers dat wel zijn en omdat deze agressief worden als ze daarop aangesproken worden.

Dus laat men maar betijen…

“Zur „Deeskalation“ ist es Zugbegleitern der Süd-Thüringen-Bahn künftig freigestellt, die Tickets von Ausländern zu kontrollieren. Die Strecke wird intern bereits als „Bürgerkriegsgebiet“ bezeichnet. Kurse im Asylheim sollen helfen.

“Om een escalatie te vermijden, moeten ticketcontrolleurs in de toekomst geen bewijs van betaling meer vragen aan buitenlanders. De route wordt sowieso intern reeds als “burgeroorlogsgebied” genoemd. Cursussen in de opvangplaatsen van vluchtelingen zouden hieraan moeten verhelpen.”

Uit: Bahn stellt Mitarbeitern Ticketkontrolle bei Ausländern frei

In New York rijdt praktisch de helft der passagiers gratis

Gratis is niet het juiste omschrijving vermits er geen gratis vervoer aangeboden wordt. Bijna 50% der reizigers betaalt een metro- of busrit niet (meer). Een groot aantal passagiers vindt dat het openbaar vervoer geen betaling waard is wegens naar verluidt traag, onbetrouwbaar én vuil. De overheid realiseert zich dat deze toestand niet kan blijven duren vermits de MTA, die het openbaar vervoer regelt, failliet is. Hoe men dit gaat oplossen is een raadsel.

Eigenlijk zijn de verwijten van de New Yorkers dezelfde als de onze. Met dat verschil dat de onze bovendien ook nog te duur zijn.

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Een vergeten oorlog

Oorlog tussen vrienden in opdracht van de gemeenschappelijke vijand

Oorlogen zijn sowieso tragisch. En dan vooral als twee traditioneel bevriende landen tegen elkaar moeten vechten in opdracht van een gemeenschappelijke vijand. Een van die oorlogen was de Laplandoorlog.

Nadat de Sovjet-Unie, onder leiding van Jozef Stalin, nog voor het uitbreken van WO II, de Finse buren op 30 november ongeprovoceerd aanviel en het land de zgn. winteroorlog opdrong, zag de Finse David zich gedwongen op 13 maart 1940 aan te sluiten bij de Russische Goliath. Met als gevolg dat vanaf die datum – met het vredesverdrag van Moskou – grote gedeeltes van Karelië en andere gebieden afgestaan werden aan Rusland.

Nadat op 22 juni 1940 de Duits-Sovjetoorlog begonnen was, zag Finland voor zichzelf de kans om op 25 juni 1941 het resultaat van de verloren winteroorlog te kunnen rechtzetten. Echter… ook deze oorlog verloren de Finnen. De door Moskou opgelegde wapenstilstand van 19 september 1944 met Rusland en diens bondgenoot Groot-Brittanië betekende voor Finland niet alleen de afstand van nog meer grondgebied en hoge herstelbetalingen, het betekende bovendien dat de winnaars zich ook met de binnen- en buitenlandse politiek van de verliezer gingen bemoeien.

Enerzijds moet Finland pro-sovjet communistische organisaties toelaten en pro-Duitse zgz. fascistische organisaties verbieden. Anderzijds moest Finland niet alleen de relatie met de Duitse bondgenoot verbreken, maar ook reeds vier dagen voor het ingaan van de wapenstilstand Duitse soldaten op Fins grondgebied oppakken én hen uitleveren aan de Sovjetunie. En de Finnen waren bovendien verplicht binnen twee weken de Duitsers uit hun land te verdrijven.

De Duitsers lieten dit niet zonder weerstand gebeuren en zo kwam het tot de zgn. “Laplandoorlog” tussen de vroegere bondgenoten. De met frisse tegenzin gevoerde oorlog tussen de tegenstanders was aanvankelijk vrij mild en lusteloos. Men noemde het zelfs een “schijnoorlog”. De Finse kwartiermeester-generaal, luitenant-generaal A.F.Airo, had het over “herfstmanoeuvers”.

Dat lieten de Sovjetvertegenwoordigers in de Geallieerde Controlecommissie voor het toezicht op de wapenstilstand in Finland echter niet gebeuren en drongen bij de Finnen aan een meer offensieve, agressievere en vastberadener actie tegen de Duitsers. En de Finnen voldeden aan het bevel op door een landing op Tornio, aan de Botnische Golf en de grens met Zweden. De Duitsers reageerden met verbitterde weerstand. De door hun voormalige Finse bondgenoot verraden voelende Duitsers kozen bij hun terugtocht, richting het nog Duits-bezette Noorwegen, de tactiek van de verschroeide aarde door het gebied achter te laten met talrijke mijnen. Zo kostte de oorlog tussen de voormalige bevriende staten aan beide kanten nog zo’n 1000 soldatenlevens en 5000 gekwetsten. De verhouding tussen de oprukkende Finnen en de terugtrekkende Duitsers bedroeg drie tegen twee.

Op 27 april 1945 trokken de laatste Duitse troepen zich terug via de grensdriehoek tussen Finland, Zweden en Noorwegen. In plaats van de door de Sovjetunie geëiste twee weken hadden de Finnen pas na meer dan 6 maanden dit gedeelte van de wapenstilstandseisen vervuld. Voor de Duitsers ging de terugtocht verder tot de onvoorwaardelijke capitulatie op 8 mei 1945.

PAZ


Vanaf wanneer wordt men een terroristische staat?

Het nieuwsgehalte van de desastreuze overstromingen n.a.v. de storm Boris wordt op de achtergrond gedrongen door de bieper-operatie in Libanon en ook in Syrië. Waar de Hezbollah ronduit zonder nuance een terroristische organisatie genoemd wordt, blijven de poco media terughoudend met betrekking tot het doodseskader dat weliswaar geen mensen voor een vuurpeloton plaatste, maar vanop afstand biepers (of pagers) liet ontploffen. Zonder onderscheid. Dat zo’n ding in de handen van onschuldige kinderen zou kunnen geraken, dat omstaanders mede-slachtoffer kunnen worden… dàt was blijkbaar geen tegenargument; het heeft een soortgelijk willekeurig dodelijk gehalte als een bombardement. “Collateral damage” wordt dit genoemd…

Waar een geweerloop op een golfbaan opvalt, is een verborgen bom in een klein toestelletje dat in elke broekzak past en dat vanop afstand kan geactiveerd worden, veel geraffineerder en gevaarlijker. Châpeau voor de bedenker(s). Het lijkt wel een scenario uit een +18 psychofilm.

Axios maakte melding van:

  • Enkele minuten voordat de biepers ontploften, telefoneerde de Israëlische buitenminister Yoav Gallant met zijn VSA-collega Lloyd Austin met de mededeling dat Israël “weldra” een operatie zou uitvoeren in Libanon, gaf echter geen details
  • De VSA namen de Pontius Pilatus-houding aan: “We wisten niets en hadden er niets mee te maken”.
  • De “operatie” werd in het begin van de week door Netanyahu en belangrijke regeringsleden samen met de veiligheidsdiensten goedgekeurd.
  • Het gebeurde één dag nadat de VSA-afgevaardigde Amos Hochstein Israël bezocht en Netanyahu waarschuwde voor de gevolgen bij een escalatie in Libanon.
  • Dinsdag brachten Netanyahu en defensieminister Gallant verschillende uren door op het IDF-oppercommando in Tel Aviv.
  • Bijgevolg kan men Israël naar verluidt niets verwijten vermits het hier om een pro-actieve beschermingsmaatregel van het Israëlische grondgebied en bevolking gaat.

Voor de rest blijft Netanyahu’s regering bezorgd om het leven van de gegijzelde Israëliërs in handen van Hamas. Alsof deze straks – als reactie op de gebeurtenissen – ongehinderd, levend en wel, terug naar huis zullen mogen keren…

Een krantenoverzicht:

Haaretz is realistisch: Israël zal er de oorlog niet door winnen.

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Zijn officiële TV-zenders neutraal?

Stomme vraag, denkt U wellicht. TV-zenders, met belastinggeld gefinancierd, menen dat ze een missie hebben: de heropvoeding, de hersenspoeling van het klootjesvolk. En daarvoor is geen enkel programma te min.

Of het nu om het journaal, om een duiding- of kinderprogramma, om het weerbericht, een sportverslag, een show, een bezoek aan een stad, tentoonstelling of evenement gaat, kortom: het maakt niet uit … overal en op elk uur van de dag worden we om de oren geslagen met verdoken of duidelijke wenken hoe we ons moeten gedragen én denken.

Zo ook in Duitsland, waar de groen-rode-blauwe Ampelregering in een kramp schoot nadat de verkiezingsuitslag in twee Bundesländer – Thüringen en Sachsen – bekend werd. De AfD (Alternative für Deutschland wordt zoals het Vlaams Belang steevast als extreemrechts (… en dat is nog de bravere benaming) gebrandmerkt en mag dan ook niet meespelen in een regering.

Terug naar TV-programma’s. De ARD zond een documentaire uit met de betekenisvolle titel „Die große Angst“ – niet toevallig net voor de volgende Landtagswahlen in Brandenburg in aantocht, op 22 september. De zgn. documentaire toont een duister beeld van Oost-Duitsland: overal nazi’s, inbreuken op de persvrijheid en mensen die willen vluchten. Het gaat de filmmakers niet om een analyse waarom het kiesvee voor de AfD stemt, het gaat er slechts om een angststemming te creëren, angst voor de AfD. Perfect herkenbaar. We zijn ervaringsdeskundigen.

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Maar de beïnvloedingsstrategie hoeft niet altijd via een “ernstig” programma uitgevoerd te worden. De ARD heeft een spelshow misbruikt om het publiek te bespelen tégen de AfD: “Is de AfD eigenlijk een probleem?”, vroeg de AfD in de uitzending “Die 100”. Aan de titel mét een vraagteken, kan U merken dat hierover nagedacht werd. Dezelfde titel met een andere woordschikking “De AfD is eigenlijk een probleem.”, zonder vraagteken, heeft net dezelfde betekenis, kan echter niet door criticasters, zoals wij, gebruikt worden. Met tendentieuze argumenten, AfD-citaten die volledig uit de context getrokken werden, met halve waarheden en hele leugens verspreid om de deelnemers op te stoken tegen de AfD. Meer info in onderstaand artikel (Duits).

Israël recruteert…

Volgens de krant Haaretz biedt de Israëlische overheid een permanente verblijfsvergunning aan asielzoekers in ruil voor een deelname aan “mogelijk levensbedreigende militaire operaties” in Gaza. Naar verluidt zou interne kritiek op deze maatregel onderdrukt worden.

Bronnen bij defensie stellen dat het project georganiseerd wordt onder begeleiding van defensie adviseurs. Momenteel zouden ca. 30.000 Afrikaanse asielzoekers zich in Israël bevinden, vooral jonge mannen. 3.500 Soedanezen werden door de rechtbank een tijdelijke (voorlopige) verblijfsvergunning toegekend omdat de behandeling van hun aanvraag te lang duurde.

Het is maar de vraag of het Israëlische leger mogelijk hiermee een islamitische vijand binnen eigen kringen aan boord haalt.

Het is in elk geval een totale ommekeer in de immigratiepolitiek. Enkele jaren geleden vernamen we dat Israëliërs zelfs financieel beloond werden als ze hulp verleenden bij het opsporen én uit het land werken van asielzoekers.

Onderstaande video toont aan dat de bevolking de Afikaanse asielzoekers niet bepaald met open armen welkom heette:

https://www.haaretz.com/israel-news/2024-09-15/ty-article/.premium/israel-is-recruiting-asylum-seekers-for-war-effort-offering-promise-of-permanent-status/