Eigenlijk valt vooral op hoezeer de voorstellen op zowel Vlaams als federaal niveau de lobbygroepen achter de renovatieplicht op zijn zachtst gezegd goed uitkomen. De bouwsector, de leveranciers van bouwmaterialen, de vastgoedontwikkelaars en de zogeheten warmtepomplobby zelf natuurlijk (een conglomeraat van producenten, installateurs, enz…)
De verkiezingsbelofte om de renovatieplicht te versoepelen lijkt van de baan. De Vlaamse onderhandelaars gaan de Vlaamse verbouwregels niet minder strikt en streng maken. Dat blijkt uit de laatste onderhandelingsnota’s.
“In der internationalen Politik geht es nie um Demokratie oder Menschenrechte. Es geht um die Interessen von Staaten. Merken Sie sich das, egal, was man Ihnen im Geschichtsunterricht erzählt.“
“In de internationale politiek gaat het nooit om democratie of mensenrechten. Het gaat om de belangen van staten. Onthoud dit ook als men u in de geschiedenislessen iets anders vertelt.”
Egon Bahr*
*Egon Karl-Heinz Bahr was een Duitse politicus. Hij was staatssecretaris en minister in de kabinetten van Willy Brandt en Helmut Schmidt en wordt gezien als architect van de Neue Ostpolitik van Brandt. Bahr was lid van de Sozialdemokratische Partei Deutschlands.
Zijn bijnaam “Tricky Egon” dankte hij aan zijn talent voor geheime diplomatie. Hij gold als een zwijger, die “belangrijke informatie zelfs voor zichzelf geheim hield”. En hij had hiermee succes. Aan Egon Bahr, de man op de achtergrond, dankt Duitsland de ontspanningspolitiek die uiteindelijk tot een (gedeeltelijke) hereniging van West- en Oost-Duitsland zou voeren.
Huidige politici zouden van zijn logica nog iets kunnen leren. Hij stelde nl. dat “indien men van het Oosten (hij refereert naar de DDR en Rusland) iets wil hebben, dan moet men deze niet de rug toekeren, maar zich naar hem toe wenden”.
Vroedvrouwen willen niet in Gay Pride en worden heropgevoed
Neen, dit is geen verhaal uit de onzalige Sovjettijden. Italiaanse vroedvrouwen die zich vragen stelden bij de relevantie van de aanwezigheid van de Orde van Verloskundigen op de Gay Pride, werden hiervoor op de vingers getikt en moeten verplicht een LGBTQ-cursus volgen.
In juni laatstleden stuurden 64 vroedvrouwen uit verschillende grote steden uit Lombardije (noorden van Italië) een brief aan de Italiaanse Orde van Verloskundigen. De brief was een reactie op de beslissing van hun beroepsvereniging die had laten weten aan de Milano Pride te zullen meewerken en als orde mee op te stappen. In de Open Brief vroegen de vroedvrouwen dat de Orde van Verloskundigen zich voortaan zou beperken tot de professionele taken van verloskundigen. De 64 dames wezen er de Orde fijntjes op dat “de orde ten opzichte van haar leden een apolitieke en niet-activistische opstelling moet aanhouden, en dat ze zich dus niet moet inlaten met initiatieven van bewegingen, partijen, lobby’s van welke ideologie dan ook om zo haar autonomie en onafhankelijkheid te bewaren”. De vroedvrouwen lieten niet na te onderstrepen dat ze wel degelijk achter inclusie staan en dat ze tegen “discriminatie op basis van ras, geslacht, religie, en andere” zijn, zoals de deontologische code van verloskundigen stelt.
Er hangt een bepaald totalitair sfeertje, toch?
De dames vroedvrouwen hadden op een antwoord gehoopt, een antwoord waarin de Orde van Verloskundigen haar standpunt zou corrigeren of bijstellen. Maar het antwoord dat ze van de voorzitster van de Orde, Nadia Rovelli, ontvingen, heeft hen verbijsterd. Mevrouw Rovelli roept deze verloskundigen namelijk dringend op om “deel te nemen aan cursussen voor socio-sanitaire professionelen, georganiseerd door het Hoger Instituut van de Gezondheid, cursussen met als titel ‘De transgender bevolking: van gezondheid naar rechten’ en ‘Intersex-personen: tussen gezondheid en rechtsregels’.
De lessen hebben als doel “te strijden tegen sociale exclusie en discriminatie van transgenderpersonen”, aldus het Italiaanse dagblad La Verità op 10 juli laatstleden. Het komt er eigenlijk op neer dat verloskundigen, die op een strikt professionele manier willen werken, als transfoob worden weggezet, omdat ze de uitsluiting van transgenders in de hand zouden werken. Boven steeds meer sociale beroepscategorieën hangt stilaan een totalitair sfeertje dat doet denken aan de ideologische ijver van sovjetzeloten. Terreur en repressie kijken steeds om het hoekje mee.
Nadat bekend raakte dat wereldreiziger-bedelaar Zelensky persoonlijk de sabotage van de Nord Stream-gaspijpleidingen goedgekeurd heeft, volgt nu de Duitse beslissing om niet langer als de wereldwijd tweede grootste sponsor (na de VSA) van Oekraïne te willen fungeren.
Officieel heet het dat de broeksriem aangespannen wordt. Reeds toegezegde hulp wordt nog wel geleverd, maar daarmee houdt de vrijgevigheid dan ook op. Financieminister Lindner heeft collega Postorius (landsverdediging) hiervan op de hoogte gebracht.
“Nieuwe maatregelen mogen slechts nog als deze in de begrotingsplannen voor dit jaar en de volgende jaren financieel voorzien werden…” En “Verzeker u aub dat de bovengrenzen niet overschreden worden.”
Daar de middelen voor Oekraïne (volgens berekeningswijze bedragen die 7.48 of 8 miljarden euro) voor het lopende jaar reeds in de planning opgenomen worden en de geplande bovengrens voor 2025 (… 4 miljard euro) reeds overschreden is, betekent dit: nul, komma nul, niets meer.
Klik op: Bekijken op YouTube
De Oekraïense ambassadeur in Duitsland hoopt op een “machtwoord” vanuit het parlement want… “de veiligheid van Europa hangt ervan af!”. Op verontschuldigingen voor de vernietiging van Nord Stream is het wachten tot… Sint Juttemis!
In welke EU-landen is de kas ook leeg? Hallo, wie heeft er nog geld over voor Oekraïne?
“Antwerpenaars, denkt gij nog wel eens aan uw oude stad, aan onze fiere toren, de Grote Markt en Brabo van Jef Lambeaux, herinnert gij u nog …” vraagt de stem op de achtergrond zich af.
Ja, wij denken nog dikwijls aan ónze oude stad, die door de beleidsmakers verkracht en verkocht werd, aan gebouwen die slechts nog op oude postkaarten bestaan, aan een tijd waar men – zowel overdag als ‘s nachts – nog veilig over straat kon lopen, waar men ongehinderd kon auto rijden én parkeren, waar de “Zwarte Jef” de énige zwart-gepigmenteerde burger was, waar men tot in de ochtenduren kon plezier maken – eerst lekker eten in een lievelingsrestaurant, dan een cinemake doen, vervolgens gaan dansen of zingen in de Piet Pot… en met de laatste tram, resp. bus, naar huis… zonder gevaar voor lijf en leden… We kunnen zo nog uren doorgaan… Indien we toen geweten hadden wat de beleidsmakers, zowel die van ‘t Stad als van de Belgiek voor ons en onze nazaten in petto hadden, zouden we dit dan zo lijdzaam ondergaan hebben?
“Oud-Antwerpen leeft nog,” beweert de stem op de achtergrond… Wij kunnen dit niet bevestigen. Oud-Antwerpen leeft slechts nog in onze herinneringen. Stapt eens op een willekeurige tram. Het is niet uitzonderlijk dat u de énige blanke passagier bent en dat u van de gesprekken “geen knijt” kunt verstaan…
De Domspatzen willen met dit lied de hoop een stem geven. Immers, de wereld heeft nood aan hoop: de hoop opdat de miserie veroorzaakt door oorlog, ziekte en onrecht zou stoppen. Het lied bestrijkt in drie strofen de dag en bouwt een verbinding tussen de drie deugden: hoop, geloof en liefde.
Zeg niet “fietsstraat” – zeg “bolderstraat”... Zo werd in Lübeck een nieuwe fietsstraat ontworpen “met respect” voor de bomen… 400 granieten bolders, waarmee de bewoners van de mooie villawijk alles behalve opgetogen zijn. Volgens de beleidsmakers moet je er gewoon aan gewend geraken… Het is echter niet uitgesloten dat ze allemaal nog gekoppensneld worden.
