Ondanks toenemende twijfel aan de stelling dat fossiele brandstoffen een fatale klimaatverandering veroorzaken is elk middel goed om dit te weerleggen. In de VSA wekt een plan, dat de straling van de zon wil verminderen door de wolken te manipuleren, opzien. Het wordt “Geo-Engineering” genoemd, m.a.w. plastische chirurgie aan Moeder Aarde.

De theorie achter het “CAARE” genoemde project is als volgt: de mensengemaakte CO2 verhindert de aarde de door de zon ontvangen energie weer in de ruimte terug te stralen. Bijgevolg moeten we ervoor zorgen dat de zon niet meer haar volle stralingsvermogen naar de aarde zendt. Hoe? Door wolken. En wat zijn wolken?

De zonnenstralen verwarmen de aarde- en zeeoppervlaktes. De verwarmde lucht stijgt en dus ook het geabsorbeerde water. Hoeveel hangt af van de temperatuur. Bij 20°C is dit max. 17 gr per m3, bij lagere temperaturen minder. Daarom wordt een fles bronwater uit de koelkast aan de buitenkant vochtig, want de 20°C warme omgevingslucht verkoelt op de fles – bijgevolg condensatie.

Lucht die in contact komt met de aarde- of zeeoppervlaktes wordt warmer, lichter en stijgt omhoog, genoemd ‘thermiek’. Daarbij zet die uit en koelt weer af. En dan kan deze op een bepaald ogenblik het geabsorbeerde water niet meer opgehouden worden, druppeltjes worden gevormd die dan als wolken aan de hemel zweven. Wolken zien vanuit voetgangersperspectief donker uit, maar vanuit een vliegtuig wit. Dat komt omdat ze het zonlicht reflecteren; m.a.w. de zonnenenergie dringt niet meer tot de aarde door. Ze wordt in de ruimte teruggestuurd. Logisch dus dat wolken vanuit het benedenzicht donker uitzien.

Een fenomeen dat sinds miljarden jaren bestaat. Quasi de thermostaat van de aarde: hoe warmer, des te vochtiger is de lucht. Hoe vochtiger de lucht, des te meer wolken. Hoe meer wolken, des te minder zon dringt door tot op de aarde. En aan deze bewezen kringloop zou dus nu moeten gedokterd worden.

Men heeft vastgesteld dat wolken aan de bovenzijde niet allemaal even wit zijn, dat bijgevolg sommige meer en andere minder zonlicht terug in de ruimte reflecteren. Waaraan ligt dat? Aan de grootte van de druppels: hoe kleiner de druppels, des te witter de wolk. Men kan in de wolkenformatie ingrijpen door kleine zoutkristallen in de vochtige lucht te verdelen. Deze kristallen, kleiner dan 1/1000 mm worden door de vochtigheid al welgekomen “condensatiekiemen” benut. Als men dus genoeg kristallen toevoegt, zullen zich steeds meer nieuwe kleine druppels vormen in plaats dat er de reeds voor handen zijnde druppels zo groeien als de natuur het voorzien heeft.

De kunstmatig helderder gemaakte wolken zouden dan aan hun oppervlakte meer zonlicht terug in de ruimte reflecteren en daardoor de aarde voor de gevreesde klimaatkatastrofe redden.

Het bleef niet bij filosoferen: aan de kust van San Francisco werd een eerste experiment gerealiseerd. Het zout kwam uit de zee, onder extreme druk versnipperd en door een soort sneeuwkanon (zoals men in wintersportplaatsen ziet) in de lucht geschoten. Heel deze machinerie werd op een uitgerangeerd vliegdekschip gemonteerd.

Het experiment werd niet publiek gemaakt en de groen-religeuse en bijzonder gewokete Californiërinnen hebben ertegen geprotesteerd alsof in hun voortuin de lont van een bom aangestoken werd. Echter, om überhaupt een effect op de gemiddelde wereldtemperatuur te bereiken zou heel de wereld zo lang met zout bestrooid moeten worden tot elke regendruppel een door mensenhand geproduceerde kristal in zijn kern kan bevatten. Dat dit quasi onmogelijk te bereiken is en dat de schadelijke neveneffecten waarschijnlijk tot dat tijdpunt nog meer onheil zullen veroorzaken dan de mondiale “vaccinaties” tegen corona. Je kan je dan ook terecht afvragen of de CAARE wetenschappers dit ook niet onmiddellijk erkenden.

Wellicht hadden zij een andere visie: de lukraak gebruikte titels met het woord “klimaatverandering” in elk soortgelijk project werken zoals de magische woorden “Sesam, open u” op de geldkluizen met miljarden belastingsgeld of ze openen de portefeuilles van de Bill & Belinda Gates Foundation. De Gates hebben trouwens reeds van bij het prilste begin in dit wolkenproject geïnvesteerd, zoals ook het geval was bij corona.

Origineel artikel verscheen bij Think-Again.