Omdat de waarheid óók rechten heeft

Voormalige president Michail Gorbatsjov deelde de mening en gevoelens van Poetin. Hij voelde zich absoluut niet gerust in de beloftes van het “Westen” – nl. dat de NAVO niet richting oosten zou uitbreiden – en stelde dat men een land niet keer op keer kan blijven vernederen en dan verwachten dat er geen gevolgen aan verbonden zullen zijn.

Men zou in Duitsland ook niet mogen vergeten dat de hereniging 33 jaar geleden pas door de toestemming van Gorbatsjov mogelijk gemaakt werd. En als tegenprestatie kwam er de mondelinge belofte van de Amerikaanse buitenminister Baker:

“De NAVO zal geen inch verder naar het oosten uitbreiden.”

Het afstand doen van de NAVO-uitbreiding richting oosten was bijgevolg een deel van de prijs voor de hereniging van Duitsland. En die prijs werd nooit betaald. Bovendien mag ook niet vergeten worden dat de Duitse NAVO-secretaris Wörner en de Duitse buitenminister Genscher dat in hun toespraken en interviews bevestigd hebben.

16 april 1997 – ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Eerst heeft Poetin een toenadering tot het “Westen” geprobeerd en er alles aan gedaan om de Russische Federatie met de EU en de NAVO te verbinden. In drie toespraken in Duitsland, 2001, 2007 en 2010 pleitte hij voor een vrijhandelszone van Rusland met de EU en liep een blauwtje. Hij bracht een lidmaatschap van Rusland bij de NAVO in het gesprek met Bill Clinton tijdens diens afscheidsbezoek in Moskou in het jaar 2000. Ook hier zonder een positieve echo.

Het einde van de toenaderingspogingen kwam pas na de duidelijke wijziging van de buitenlandse politiek van het “Westen” in 1997 – nog onder het presidentschap van Clinton, toen de Amerikaanse buitenministerin Albright de NAVO-uitbreiding doorzette.

In 2007 noemde Poetin op de Veiligheidsconferentie van München de NAVO-uitbreiding richting oosten op het gebied van de toenmalige Sovjetunie “het overschrijden van een rode lijn”.

Dit en veel meer kan een waarheidszoekende lezer vernemen bij:

Conservo – Generalmajor Gerd Schultze-Rhonhof: Ist Putin wirklich ein Kriegsverbrecher?

Nieuwe partij in Nederland: oude wijn in nieuwe zakken?

De contradictoire logica van Pieter Omtzigt

Pieter Omtzigt, voormalig CDA’er, is nu aanvoerder van zijn eigen politieke partij, Nieuw Sociaal Contract, een naam die aansluit bij de titel van zijn eerdere boek, uitgegeven in februari 2021. 

Het concept van het Sociaal Contract sluit aan bij de filosofen die nadachten over de natuurtoestand: Jean-Jacques Rousseau, Thomas Hobbes en John Locke. Ik zal u er nu niet mee vermoeien. Ik mijn lezingenserie bij ‘De Blauwe Tijger’*, ben ik er dieper op ingegaan. Belangrijker is de vraag: wat kunnen we van de oprichting van deze partij verwachten, en hoe ziet de weg voorwaarts eruit?

Pessimisme

Ik vrees dat het oude wijn in nieuwe zakken wordt. Omtzigt is een centralist. Hij is echter wel kritisch op de macht, wat van andere middenpartijen niet is te zeggen. 

In de video waarin Omtzigt zijn partij presenteert, spreekt hij over het invoeren van een Grondwettelijk Hof. Dus een instituut dat wetgeving die door het parlement is aangenomen, toetst aan de grondwet.

Wat gaat het democratische mandaat zijn van zo’n grondwettelijk hof? Thorbecke, de maker van onze grondwet, wilde dit bewust niet.

Zie de VS. Daar demonstreren mensen bij de Supreme Court. Een groot bedrijf met een lobbykantoor en juridische dienst kan zo’n hof beïnvloeden. Voor de doorsnee burger is dit uitgesloten. Het staat of valt allemaal met wie je in die stoeltjes zet, en dit leidt onvermijdelijk tot de politisering van een instituut dat zijn legitimiteit uit ‘onafhankelijkheid’ herleidt en dus niet onderhorig is aan de volkswil, oftewel aan verkiezingen…

Sid Lukassen

Méér vernemen? Schrijf u in bij: Sid Lukkassen from Sid Lukkassen Substack sidlukkassen@substack.com

*Een voorbeeld:

Internationale Mannendag meldt onrustwekkende cijfers

Vandaag viert de wereld het mannelijke geslacht. Puur. Zonder haken of ogen, zonder komma’s of aanhalingstekens. Echter met een vrome wens, dat de zelfdoding zou stoppen. Naar verluidt zouden er immers elk jaar 452.000 mannen zelfmoord begaan, kortom “een stille epidemie van mannelijke zelfdoding”. In de kennisgeving wordt het aantal transformaties naar een ander geslacht niet vermeld. Ook een soort zelfmoord van de man, vinden wij. Wanneer houdt dié waanzin op?

Zondagochtend met een hymne…

… waardoor je zowaar zou vergeten hoeveel miserie er op de wereld heerst

Come, Thou Fount of Every Blessing is een christelijke hymne geschreven door de pastoor en hymno-auteur Robert Robinson, die als 22-jarige de tekst schreef in het jaar 1758. Het lied heeft wordt in de VSA meestal geïnspireerd door een volkslied, dat bekend is als “Nettleton”. Meer info: https://en.wikipedia.org/wiki/Come_Thou_Fount_of_Every_Blessing

Een verslag uit Syrië zonder poco bril

Vooraf onderstaande mededeling:

Mijn e-mail is geblokkeerd sinds woensdag 15 november 2023!  Ik stuur nu langs een confrater hetgeen ik heb. Ik weet niet of mijn e-mail terug weer zal werken volgende keer. Bovendien zijn er de laatste tijd hier grote problemen met internet.

Goede Vrienden,

Van de waardigheid van ons mens-zijn hebben we tot heden twee belangrijke eigenschappen overwogen. We zijn geschapen naar het beeld van God en we dragen diep in ons een onstilbaar verlangen mee naar het  volmaakte geluk, dat we enkel in God bereiken en zo verlangen we uiteindelijk naar God. Dit zijn de twee eerste en leven gevende wortels van ons mens-zijn, die ook heel ons leven kunnen bezielen. We hebben ze uitvoerig toegelicht  en er enige actualisatie van gegeven.

Vooraleer de derde eigenschap te behandelen wil ik nogmaals even onderbreken. Het is de actualiteit die me er toe dwingt. In Gaza is een nooit eerder geziene slachting bezig, waarbij massa’s mannen, vrouwen en kinderen niet toevallig maar doelbewust worden vermoord. Kinderen, ziekenhuizen, ambulances worden direct gebombardeerd. En deze gruwel blijft maar doorgaan.

Sommigen menen dat zowel de oorlog in Oekraïne als deze waanzin in Israël-Palestina deel uitmaken van een grote verschuiving in het wereldgebeuren. Tot voor kort werd de wereld “unipolair” bestuurd. Eén enkele wereldmacht (VS, Israël, samen met het collectieve westen) kon de hele wereld domineren volgens eigen regels, ver verwijderd van het internationaal recht en de rechtvaardigheid. Hierdoor waren andere landen eigenlijk slechts vazallen of kolonies. Ondertussen zijn echter andere wereldmachten opgekomen waardoor een “multipolaire” wereld groeit (Rusland, China, India, de islamitische, Afrikaanse, Zuid-Amerikaanse beschavingen). Hierbij wil men andere landen in  hun soevereiniteit respecteren en overeenkomsten sluiten tot wederzijds welzijn. De oorlog in Oekraïne tegen Rusland en de poging om het Palestijnse volk uit te roeien zouden dan een wanhopige – op voorhand mislukte – poging zijn van de oude “unipolaire” wereldoverheersing, die zich wil handhaven. (https://www.frontnieuws.com/alexander-dugin-mijn-visie-op-de-nieuwe-wereldorde-en-de-gaza-oorlog/). Hoe het ook zij,  we geven nu een religieuze overweging op het gebeuren in Israël-Palestina.

Het Palestijnse volk, de oogappel Gods

De huidige politieke joodse leiders willen de strijd in Israël vanuit Bijbels perspectief rechtvaardigen. Het joodse volk is dan de oogappel van God die het recht zou hebben om zijn vijanden (Amalek in de Bijbel) tot de laatste man, vrouw en kind uit te roeien.

Een terugblik: Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Christenen dienen het Oude Testament echter te lezen vanuit het Nieuwe Testament en het Nieuwe Testament te begrijpen tegen de achtergrond van het Oude. Jezus Christus bracht een grondige en definitieve vernieuwing. Hij is de vervulling, de verdieping, de verruiming van Gods openbaring. Hij is zelf de volheid van het Woord Gods. Sinds zijn dood en verrijzenis is iedere plaats op aarde gelijk aan Bethlehem, Nazareth, Golgota en Jeruzalem. Er is geen verschil meer tussen de roeping van een jood of een heiden. Ieder volk is in Christus “Gods uitverkoren volk” en zijn  “oogappel”. Zo heeft Jezus ook de eigenlijke betekenis van het huwelijk tussen man en vrouw geopenbaard en de Wet van Mozes vervuld en overstegen. Ieder volk op aarde en ieder mens wordt uitgenodigd om hierbij zijn verantwoordelijkheid te nemen om gered te worden, nl. alleen door het geloof in Jezus Christus.

Jezus heeft geweend over Jeruzalem omdat het Hem, zijn Messias en heil niet heeft erkend en omdat de religieuze leiders hun taak om een “licht voor de volken” te zijn in Christus verwierpen. Hij heeft ook de ondergang van deze hoogst geëerde stad en zijn allerheiligste tempel voorspeld. De religieuze joodse leiders reageerden hierop met hoongelach. Zij waren zeker van hun goddelijke glorie en de onaantastbaarheid van hun heilige plaatsen. Jeruzalem en de tempel werden echter in het jaar 70 op verschrikkelijke wijze verwoest en de bevolking afgeslacht. Het bleef een trauma voor het joodse volk. Een groot deel van het joodse volk heeft de lessen hieruit niet getrokken.

Paulus, een authentieke besneden jood, fulmineerde tegen hen die nu nog hun heil zoeken in de besnijdenis in plaats van in het geloof in Jezus alleen. Ook de andere apostelen begrepen dat God alle volken, rassen en talen in Christus heeft uitgekozen tot zijn oogappel en geliefde volk om te delen in alle beloften, eens aan het joodse volk gegeven. Daarom werd op het eerste concilie van Jeruzalem beslist dat besnijdenis en Wet van Mozes niet meer nodig zijn. Het geloof in Jezus is vereist en volstaat om Gods heil deelachtig te worden. Het Palestijnse volk en alle andere volken zijn in Christus op gelijke wijze zoals het joodse volk, Gods uitverkorenen.

Hoe zal deze verschrikkelijke oorlog eindigen? Ook hiervoor geeft Jezus ons een aanwijzing: wie het zwaard hanteert, zal door het zwaard omkomen (Mattheus 26,  52). Dit geldt voor alle partijen maar uiteraard het meest voor hen  wiens “zwaard” een alles overheersende militaire supermacht is met de meest gesofistikeerde vernietigingswapens én atoomwapens om met nooit eerder geziene gruwel mannen, vrouwen en kinderen welbewust uit te roeien. De Israëli’s menen hierdoor hun eigen veiligheid te verzekeren. We zien dat in werkelijkheid het tegendeel waar is. Door hun buitensporig geweld brengen ze zichzelf en al hun volksgenoten over de hele wereld in groot gevaar. Israël kan enkel overleven als het afziet van alle geweld, de rechtvaardigheid nastreeft en Christus erkent. In 1948 werden de nieuwe joodse bewoners gastvrij ontvangen in de Palestijnse dorpen, maar ze maakten er misbruik van om nauwkeurig alle belangrijke gegevens van de dorpen te noteren en ze later een voor een te overvallen. Israël kan enkel overleven in rechtvaardigheid en liefde als het ook het Palestijnse volk als de oogappel Gods erkent en met hen  in vrede wil samenleven, zoals ook vele vrome, orthodoxe joden uitdrukkelijk vragen. Voor het Palestijnse volk geldt nu op bijzondere wijze het woord van Jezus: “Al wat je één van deze minste broeders van Mij hebt gedaan, heb je Mij gedaan”  (Mattheus 25, 40).

Laten we bidden voor het joodse volk dat het Jezus Christus, zijn grootste Rabbi zou erkennen als zijn Messias, de Zoon van God en de Redder van de wereld. Laten we bidden voor de moslims dat ze Jezus, de gestorven en verrezen Heer als hun enige Redder aanvaarden. Laten we bidden voor alle mensen, van welke geloofsovertuiging ook, dat ze levend vanuit een oprecht geweten, Jezus Christus als hun Verlosser mogen ontdekken en erkennen. Laten we bidden voor de christenen opdat we waardige volgelingen van Jezus Christus mogen worden en verkondigers van zijn heil.

P. Daniel, Monastery of Saint James in Syria, Qara, Syria 17.11.2023, www.maryakub.net

Nvdr: foto’s vindt u terug op Deir MarYakub El Mukata indien de techniek en IT-aansluiting het toelaten.

Flitsen

  • Twaalf jaar geleden kwamen we toe in Syrië, een land van grote welvaart en veiligheid, met een bevolking levend in harmonie. Het leven was zeer goedkoop. Syrië bracht 20% meer voedsel voort  dan het zelf nodig had. Het had een overvloed aan gas en olie.  Nagenoeg geen enkele voordeur van een huis was op slot. Dan kwamen de VS en het collectieve westen, die zich de “vrienden van Syrië” noemden.  Ze richtten terroristische groepen op die ze trainden en betaalden en vielen Syrië binnen, zogenaamd om het volk van de terroristen te bevrijden. Ze roofden de oogsten, de olie en de gas. En dat blijven ze doen. Inmiddels lijden steeds meer mensen honger en kou. Ook wij hebben nu geen gas meer om het middagmaal klaar te maken. We behelpen ons met een houtkachel.
Lees verder

Hoe de strijd om Palestina ontstaan is

Dat verschillende volkeren op één en dezelfde plaats geen natie kunnen vormen, geen staat kunnen oprichten, lijkt logisch. Pas als het ene volk plaats ruimt, kan het andere volk deze ruimte innemen. Dat buitenstaanders, buitenlandse mogendheden, zomaar kunnen beslissen over het grondgebied dat niet tot hun eigen natie behoort, is iets dat niet strookt met logica of eerlijkheid. En toch ligt dit aan de basis van wat men nu het Israëlisch-Palestijns conflict noemt, én dat – bij uitbreiding – ook een schaduw werpt op de omringende landen, Syrië en Libanon.

Maurits Berger van de Universiteit Leiden geeft in 13 minuten een summier overzicht. We onthouden deze zin:

“Er is in al die jaren zoveel geweld geweest, dat je je kan afvragen of er wel kans op vrede is…”