Het is dweilen met de kraan open als ze te weinig – of niets – verdienen want dan komen ze aankloppen voor sociale steun. “Verrijking” is slechts een links propagandawoord voor ongebreidelde import uit zandbaklanden. Naar verluidt zou zo’n derde van alle in Zweden wonende migranten onder het minimuminkomen, dat hun verblijf rechtvaardigt, door de nieuwe eisen hun valiezen moeten pakken. En dit aantal zou nog kunnen toenemen vermits men nu al een stijging van het minimum bedrag tot ca. 3151 euro in het vooruitzicht stelt.
“Vanaf vandaag wordt naast de meetbare temperatuur en de gevoelstemperatuur ook de gedachtetemperatuur aangegeven.
NOS-weerman Marco Verhoef gebruikte de nieuwe weerterm vanochtend al in het weerbericht: “Het wordt vandaag een tamelijk regenachtige dag. De temperatuur komt uit op zo’n 15 graden, maar de gedachtetemperatuur ligt rond 10 graden. Of 23 graden. Of 3 graden. Of misschien zelfs 34 graden in het oosten van het land. Zeker in de buurt van Enschede kunnen mensen daardoor zin krijgen in een zonvakantie naar Kreta…”
Alexander De Croo - OVLD - 80.283 Vincent Van Peteghem - CD&V - 0 Frank Vandenbroucke - SPA - 0 Petra De Sutter - GROEN - 0 Paul Van Tighelt - OVLD - 0 Annelies Verlinden - CD&V - 0 Tine Van der Straeten - 10.938 Caroline Gennez – 0
Ieder mens wordt door God geschapen naar zijn Beeld op het ogenblik van de ontvangenis. Deze “conceptie” is niet slechts een biologisch proces maar telkens een originele schepping langs vader en moeder, zie maar eens hoe erg verschillend de eigenheid van broers en zusters kan zijn. Dit is de eerste en belangrijke eigenschap van ieder mens en de grond van zijn onaantastbare menselijke waardigheid. De tweede eigenschap die hiermee samenhangt is dat wij geschapen zijn met het onstilbaar verlangen naar God. Onze diepste streving gaat naar vereniging met God. Alleen in Hem kunnen we volmaakt gelukkig zijn. Of we dat nu geloven of niet doet niets af van deze ontzagwekkende werkelijkheid. God heeft ons geschapen, met iets goddelijks van Hemzelf, waardoor wij als naar een magneet worden aangetrokken.
Om dit goed te begrijpen en er volop van te leven is uiteraard geloof nodig, maar de hunkering zelf die we in ons hart meedragen is de dagelijkse ervaring van iedereen. Mens zijn is zonder ophouden verlangen. We lijken op een bundeling van eindeloze verlangens. Van een fantastische wensdroom zeggen we wel eens dat we voor de rest van ons leven volmaakt gelukkig zullen zijn, als we deze kunnen verwezenlijken. En we weten zelf dat het een illusie is. Daarna verlangen we weer naar iets anders. Immers, we hebben niet alleen verlangens, we zijn verlangen. Al onze verlangens zijn slechts verschillende uitingen van het ene Grote Verlangen naar God. We zijn als een heel grote V en daarin niets anders dan kleine v’s. Als kind kwamen we schreiend uit de moederschoot. Daar leefden we veilig geborgen en afgeschermd van rechtstreeks geluid, licht en aanrakingen. Alles kwam gedempt naar ons toe. Dan kwamen we naakt ter wereld en werden rechtstreeks blootgesteld aan het felle licht, het harde geluid en directe aanrakingen. We weenden omdat we zo behoeftig waren en we in niets voor onszelf konden zorgen. Iets van dit schreiende kind blijven we heel ons aardse leven meedragen omdat we zelf nooit in staat zijn hier op aarde onze diepste verlangens te verwezenlijken. Zelfs wanneer we materieel flink voor onszelf kunnen zorgen, dan nog blijft die onstilbare geestelijke hunkering. Ons hart is te groot om hier ooit door iets helemaal voldaan te zijn. De reden hiervan ligt juist in het feit dat God ons geschapen heeft naar zijn Beeld. We zullen pas als mens volmaakt gelukkig en “af” zijn, wanneer we verenigd worden met God, waarvoor we geschapen werden.
Deze werkelijkheid heeft grote gevolgen voor ons dagelijks leven. We zijn niet geschapen voor deze vergankelijke wereld. Deze wereld is geschapen voor ons en wij zijn geschapen voor het volmaakte geluk en eeuwige leven met God. Wij moeten de planeet, de dieren, het klimaat… niet redden. Jawel, wij moeten er zorg voor dragen, maar heel het universum zal samen met al het aardse vergaan. Wij, mensen met een eeuwige ziel, moeten gered worden. De kunst van het leven bestaat er nu in dit te aanvaarden en er naar te leven. Het is een erkennen dat alle aardse waarden ons nooit helemaal, doch slechts op beperkte wijze kunnen voldoen. Zo kunnen we ook echt (beperkt) genieten. Dan zullen we ons ook niet zo hechten aan deze voorbijgaande waarden alsof het absolute goederen waren. Ons volmaakt geluk in aardse waarden zoeken maakt ons uiteindelijk ziek. Jezus zegt in de zalig-sprekingen: zalig gij die arm zijt…, die nu honger lijdt…, die nu weent… (Lucas, 6, 20-22). Geniet (beperkt) van het leven, maar blijf dat schreiende kind in u koesteren, blijf die honger naar het absolute in uw hart bewaren, blijf uw arm en onverzadigd zijn hier erkennen en laat u niet misleiden door de illusie dat er ook maar iets op aarde zou zijn dat u voor altijd en volmaakt gelukkig kan maken. Zorg er voor dat de diepste stroming in uw leven niet geblokkeerd geraakt door u aan ’n aardse waarde te hechten alsof het uw hoogste goed zou zijn, want dan wordt het een bedrieglijke afgod. Het eerste gebod in de Bijbel is: God liefhebben boven alles. Het eerste verbod luidt: gij zult geen afgoden vereren. Jezus wil dat wij zijn vreugde ten volle in ons zouden bezitten (Johannes 17, 13) en daarom mogen we ons niet te zeer hechten aan vergankelijke goederen. We zijn voor niets minder geschapen dan voor het volmaakte Geluk, de oneindige Liefde van God zelf en het Eeuwige Leven met Hem. En al het andere, waar wij te zeer aan gehecht zijn, kan een belemmering, een afgod worden. Dit geldt uiteraard voor aardse rijkdom, bezit, geld, eer, macht, alcohol, drugs, seks… Een te grote gehechtheid hieraan maakt ons ziek. Genezen betekent dan deze afgoden ontmantelen, deze goederen op goede – dit wil zeggen – bepekte wijze waarderen en de stroom naar het volmaakte geluk in God in ons open houden. Dit geldt ook voor de hoogste morele aardse waarden zoals de liefde van man en vrouw, de liefde van ouders voor hun kinderen enz. Ook tegenover hen moeten we deze vrijheid en afstand bewaren. Daarom zegt Jezus dat wie zijn echtgeno(o)t(e), kinderen, ouders… ‘meer liefheeft dan Mij’, niet waard is zijn leerling te zijn (Mattheus 10, 37). Dit is geen uitnodiging om de onderlinge liefde te verminderen, integendeel, het is een aansporing om ons uiteindelijk doel voor ogen te houden en onze liefde voor God te vermeerderen. Blijven we deze hoofdstroom voeden, dan zullen we hieruit ook alle energie krijgen om de onderlinge liefde te vermeerderen. Jezus zegt: “Ik ben de wijnstok, gij de ranken. Wie in Mij blijft, zoals Ik in hem, die draagt veel vruchten want los van Mij kunt ge niets” (Johannes 15, 5).
Ons aardse leven is ondertussen een voorbereiding op onze eeuwige vereniging met God. Op die pelgrimstocht zijn we erg beperkt en kwetsbaar. Plots worden we ziek en zijn niet meer in staat ons gewone leven en werk verder te zetten. Dit kan veroorzaakt worden door een lichamelijke ziekte, maar steeds meer zijn er dieper liggende, psychische oorzaken. Vroeger zei men: “ik ben overspannen.” Nu spreken we van “burn-out” of “chronisch vermoeidheidssyndroom”… Hoe het ook zij, de voornaamst moderne psychische ziekte is ongetwijfeld wat we “existentiële frustratie” noemen: mensen zien geen zin meer in hun leven en handelen. Ze leven in een geestelijke leegte. De oorzaak kan in eigen leven en eigen gedrag liggen. Wie enkel en alleen voor zichzelf of het aardse leeft, wordt uiteindelijk ziek. De aanleiding kan echter ook van buitenaf komen. Veruit de grootste doodsoorzaak van Amerikaanse (en Israëlische) soldaten is zelfmoord, die jaar na jaar angstwekkend blijven toenemen. Als je flink betaald wordt om eigen volk te beschermen, maar je wordt gedwongen om onschuldige, weerloze volken uit te hongeren en uit te moorden en hun land te vernietigen omdat uw leiders daar over willen heersen en hun grondstoffen willen roven, dan is de zin van je inzet weg. En als je dan niet die geestelijke weerstand hebt, kan het dramatisch eindigen.
De afwezigheid van de diepste geestelijke zin in het leven betekent dat er geen hoofdcabine is. Mensen worden dan nog wel opgedreven door gewone verlangens maar die worden niet gevoed noch getemperd door de grote stroom van ons oneindig verlangen naar God. Mensen worden dan verleid om te vluchten in zichzelf, in alcohol, seks, rijkdom of zelfs de dood. Zo zagen we vanaf de jaren ’70 al op spectaculaire wijze deze driekoppige draak in de samenleving groeien: agressie, obsessie (verslaving), depressie. Depressie is nu veruit de meest verspreide ziekte. Wat kunnen we daaraan doen? (Hierover volgende keer).
P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 20.10.23
Flitsen.
Deze zondag in de Byzantijnse liturgie is gewijd aan de 350 vaders van het zevende oecumenisch concilie te Nicea in 787 om de overwinning op de iconoclasten te vieren. Het is de erkenning dat iconen wel degelijk vereerd mogen worden omdat het niet gaat om dat voorwerp zelf maar om het mysterie of de persoon die hierop afgebeeld wordt.
Integratie van nog meer asielzoekers is onmogelijk, zeggen Duitsers
Terwijl de asielcijfers in Duitsland blijven stijgen, klinkt ook luider een nieuwe kreet: “Wir schaffen das nicht”. De grote meerderheid van Duitsers uit grote twijfel bij de integratie van bijkomende groepen asielzoekers. Uit een opiniepeiling van het onderzoeksinstituut Insa in opdracht van de Duitse krant Tagespost blijkt dat 64 procent van de ondervraagden die mening is toegedaan. Slechts 21 procent vindt integratie van nog meer asielzoekers wél mogelijk, en 16 procent heeft geen mening.
Uit de peiling blijkt verder dat de meningsverschillen tussen West- en Oost-Duitsers in zake migratie en integratie bijna volledig verdwenen zijn. Er zijn wel verschillen in de leeftijdscategorieën merkbaar. Bij de 18- tot 29-jarigen houdt 44 procent de integratie van nog meer asielzoekers voor onrealistisch, in de groep vanaf 40 jaar stijgt dat percentage tot bijna 70 procent.
Blijft de minderheid beslissen over migratiebeleid?
89 procent van de AfD-kiezers vindt de integratie van nieuwkomers onmogelijk. Bij CDU en CSU bedraagt dat aandeel 72 procent, bij de linkse partij Die Linke 65 procent, bij de liberale FDP 55 procent en bij de sociaaldemocratische SPD 52 procent. Enkel bij de Grünen wordt het geloof in een integreerbaarheid van nog méér asielzoekers gedeeld door 44 procent. 38 procent is overtuigd van het tegendeel.
Intussen stijgen de migratiecijfers dus verder. In de eerste 6 maanden van 2023 dienden meer dan 175.000 personen een “Erstantrag” in, een asielaanvraag in het eerste land van aankomst dus, een stijging van 78 procent ten opzichte van dezelfde periode van vorig jaar. Opvallend toch, hoe een kleine minderheid van pro-migratiekiezers het migratiebeleid in het grootste West-Europese land blijft bepalen. Hoelang nog, is de vraag op ieders lippen.
“Ik bezocht het door oorlog verscheurde Syrië in 2016. Een land waar in sommige regio’s dankzij het conflict geen 3/4 jonge mannen meer zijn tussen de 18 en 45 jaar. Wat het nog erger maakt, is dat dit conflict van tevoren was gepland. De oppositie wordt sinds 2006 bewapend en getraind door de VS en haar bondgenoten. “Democratische vrijheidsstrijders” die Syrië in de westerse liberale wereld zouden brengen, zo was de propaganda die hier aan het begin van de Arabische Lente werd aangewakkerd.
Voor mij was dit in het begin ook een ver van mijn bedshow. Tot die democratische vrijheidsstrijders ineens jihadisten werden, en ook ineens een uittocht van een land werd georganiseerd (‘refugees welcome’ / ‘wir cshaffen das’). Ik kreeg de kans om er via kennissen naartoe te gaan.
Ik verwachtte een land waar mensen me zouden haten. Immers, de islam en zo, maar meer nog, op dat moment wist ik dat onze regeringen daar opzettelijk de jihadisten begonnen te steunen. In Nederland heeft dit nieuws zojuist de pers bereikt, bij mijn weten is er geen grondig onderzoek gedaan. Al Nusra, Leve Mujahidin, Land,… ze ontvingen financiering via een alliantie van de Verenigde Staten, de Europese Unie, het Verenigd Koninkrijk, Saoedi-Arabië en Israël (die ten minste 7 jihadistische milities bewapenden).
Werd ik bijgevolg met haat ontvangen? Gehinderd door de Syrische regering? Deels zeker, maar ik heb het vooral over de bevolking. Die ontmoetingen blijven me een leven lang bij. Een christelijke winkelier die gras moest eten om te overleven onder de heerschappij van Al Nusra in Homs, ontmoette 2 moeders, een Alawitische en een Soenniet, die respectievelijk 1 en 3 zonen verloren… samen bij het graf van hun zonen. Een christelijke familie gevangen genomen door ISIS waarbij de ene dochter met een rechter moest trouwen en de andere als seksslaaf werd gebruikt. Of met de leerkrachten en kinderen die een dubbel bombardement op een school overleefden (met meerdere leerlingen en ouders die op dat moment hun kinderen kwamen ophalen). Hieronder een foto. (Nvdr: was niet ingesloten)
Wat dit alles me leerde, was dat die vluchtelingen niet zonder reden ergens vandaan kwamen. Voor zover je kon zien waren hun huizen en appartementen vaak een puinhoop. Allemaal getroffen door verloren familie, en veel armoede. Niet een beetje armoede, maar effectief (niet) in staat om elke dag te eten. In dergelijke omstandigheden is 95% van de bevolking weg, inclusief degenen die klagen dat die migranten hier zo massaal naartoe stromen.
Ik had ook contact met enkele Syriërs die hier als ‘vluchtelingen’ waren. Sommigen gaven zelfs toe dat het vooral economisch gemotiveerd was. Dat kon ik ze niet eens kwalijk nemen, veel mensen zullen hier hetzelfde doen. Ze raakten vaak in een desillusie over Europa. Hun werd onder meer geprezen door algoritmes van de big tech en goed gesponsorde ngo’s Europa als een land van melk en honing. Velen hadden zelfs een christelijk Europa verwacht, stel je voor dat ze in plaats daarvan dragqueen Sammy zouden krijgen. Voor de klussen die druk bezig zijn met het sorteren van postpakketten, daar zijn ze goed voor. Voor iets meer dan €1000 netto 5 nachten 4/5u werken aan de band, ten voordele van die multinationals die ze graag zien en bijdragen aan de moraal.
Ben ik van gedachten veranderd? Nee, ik zou morgen in een referendum direct voor een ‘Fort Europa’ stemmen. Ik keek gewoon naar een andere kant, namelijk van iets verder dan de spreekwoordelijke kerktoren. Als we de situatie van Molenbeek of Borgerhout begrijpen, kunnen we niet zomaar zeggen: “dat is ginderachter hè”.
Wij, de westerlingen (of beter gezegd, de ‘powers that be’) voeren sinds 9/11 een permanente oorlog tegen de Arabische bevolking. Ik heb niets tegen die Arabieren, en bizar genoeg ook niet eens de meesten tegen mij. We hebben zelfs een gemeenschappelijke vijand. Ons eigen imperialisme/globalisme zelfs.
Zolang we Israël toestaan dat te doen, en de Arabische bevolking het slachtoffer is van een transatlantische agenda, moet je dus niet klagen over de vluchtelingen. Er zullen nog enkele miljoenen worden gevonden, geniet ervan. En verkiezingsslogans helpen niet.
Sacha Vliegen is aangesloten bij Feniks, een humanitaire organisatie. Hij plaatste deze opmerkingen op Facebook.
Vroeger werd er op verzorgd taalgebruik gelet bij de TV-zenders. Een voorbeeld was Aloïs de Bois, beter bekend als Wies Andersen. Dat “Hollands” accentje van hem paste als een maatpak en onderscheidde hem van de grote massa in het televisielandschap, maar het belette niet dat hij zich inzette voor de minder bedeelden onder ons.Een beetje een dromer, daar is niets mis mee.
… verkondigt Van Grieken. Ergens kan dat kloppen. De weerzin tegen de autoritaire gaarkeuken vol onfris ruikende woke-schotels, heel het opgedrongen LGBTQ+-narcisme, de plicht om met je lichaam bezig te zijn en niet met het organisch geheel, drijft jongeren als vanzelf naar een rechts-identitair alternatief.
Ook op deze golf blijkt het Vlaams Belang heel goed te kunnen surfen. Eerder dan racistisch of xenofoob, is de jeugd – althans het meest kritische deel ervan – afkerig van de groenlinkse dogma’s’. Een indoctrinatiepakket dat ervaren wordt als betuttelend, abstract en inautentiek. Hier speelt zeker een Van Langenhove-effect, hoewel deze zich uit de partijpolitiek heeft teruggetrokken.
