Die boze Duitsers toch! Ze trekken naar Mallorca om daar vrouwen lastig te vallen. Foei! De aanklacht is niet min: groepsverkrachting! Alle media, Spaanse, internationale én Duitse, hebben het over Duitse daders. Wat blijkt? Het waren Turken, al dan niet met een dubbele nationaliteit. Maar dat wordt nergens vernoemd. Voor de Spaanse politie, voor de pers, waren het Duitsers, duidelijker zelfs, ze komen uit Noordrijn-Westfalen. De Spaanse media noemen hen “het Duitse wolfsroedel”. Turken hebben immers een grenzenloos respect voor vrouwen. Ja, toch?
En de Duitse media spelen dit mee. Waar blijft de Duitse buitenminister om te protesteren tegen deze eerroof van Duitse burgers?
“Ik kan me nog de goede ouwe tijd herinneren, toen er uitsluitend mannen op mijn afdeling werkten en we dergelijke problemen niet hadden…”
Een film – een vroege aanklacht tegen vrouwendiscriminatie – zou vandaag niet gedraaid of getoond kunnen worden. Ten eerste omdat slechts een minderheid de zin ervan zou snappen, ten tweede omdat al de andere veronderstelde achtergestelde groepen zich nog meer benadeeld zouden voelen daar zij niet in beeld kwamen. Immers: als je de verdediging opneemt van één groep, worden daardoor alle anderen gediscrimineerd.
Wie zijn in dit land de grote sponsors van ons socialezekerheidsstelsel? De federale overheid wil daar geen regionale cijfers over beschikbaar stellen. Maar er zijn wel enkele schaarse indicatoren die de trend op dat vlak kunnen weergeven. Zoals bv. de bijzondere bijdrage voor de sociale zekerheid. In 2019 was die goed voor 1.2 miljard euro. Wie zijn daarvan de grootste financiers?
Het zijn de Vlamingen. Zij betaalden daarvoor per inwoner 119.70 euro.
De gemiddelde Waal bracht niet meer dan 96.46 euro in het laatje.
In de hoofdstukken 9 tot 11 van de Romeinenbrief handelt de heilige Paulus over de verhouding tussen Israël en de volkeren. God wil zijn heil en geluk meedelen aan heel de mensheid, daarom begon Hij zich te openbaren aan het joodse volk. Met zijn Zoon Jezus Christus openbaarde en gaf Hij zijn volheid aan allen.
Paulus blijft in hart en nieren een jood, maar lijdt er onder dat zijn eigen volk grotendeels Jezus Christus als zijn verwachte Messias niet heeft aanvaard. Zoals Mozes de zonde van afgoderij van zijn volk op zich wilde nemen en liever samen met zijn volk verworpen worden (cf Exodus 32, 32) zo voelt Paulus zich. In diepste wezen is dit uiteindelijk de houding van Jezus zelf die in onze plaats, zonde werd en verworpen wilde zijn om ons te redden. “Ik zou wensen zelf vervloekt en van Christus gescheiden te zijn als ik mijn broeders… daarmee kon helpen… Hun behoort het kindschap, de heerlijkheid, de verbonden, de wetgeving, de eredienst en de beloften, van hen zijn de aartsvaders, en uit hen komt Christus lijfelijk voort, Hij die God is…” (Romeinen 9, 3-5).
“Heeft God zijn volk verstoten”? Zo vraagt Paulus zich af. In de loop van de kerkgeschiedenis waren er inderdaad gelovigen die dachten dat God de uitverkiezing van het joodse volk omwille van zijn ontrouw had teruggetrokken en aan de gelovigen uit de volken gegeven, inmiddels de Kerk. Dit noemt men de zogenaamde “vervangingstheologie”. Paulus wijst dit krachtig af. De ontrouw van het joodse volk doet geen afbreuk aan de blijvende trouw van God. Hij verwijst naar de profeet Elia die klaagt dat heel het Noordrijk van Israël God verlaten heeft en tot afgoderij vervallen is (1 Koningen 16, 30-32). Hij roept het uit: “Ik ben alleen overgebleven”. Van Godswege krijgt hij echter als antwoord: “Ik behoud Mij in Israël een rest voor: 7000 man die hun knie niet gebogen hebben voor Baal” (Koningen 19, 18). “Al staan zij vijandig tegenover het Evangelie – maar dat is uw winst – toch blijven zijn Gods vrienden krachtens zijn uitverkiezing omwille van de aartsvaders. Want God kent geen berouw over zijn genadegaven noch over zijn roeping” (11, 28v). Vervolgensis het heil als gevolg van de ontrouw van een groot deel van het joodse volk wel overgegaan naar de heidenvolken. Het falen van de enen is in feite een verrijking geworden voor de anderen. Hoe groot zal dan het resultaat zijn wanneer het joodse volk zijn tekort goed maakt! Verder komt Paulus hierop terug en noemt het een her opstanding: “leven uit de doden” (Romeinen 11, 15.24). Dit is een verwijzing naar de eindtijd.
Het joodse volk vergelijkt de heilige Paulus met een edele olijfboom. De olijftak is van ouds het symbool van vrede. Na de zondvloed kwam een duif terug naar de ark van Noe met een olijftak in zijn bek (Genesis 8, 11). De olijfboom is het symbool van Israël en de Kerk, geroepen om de boodschap van vrede van Jezus aan de mensheid te brengen. Het joodse volk heeft alle reden om nederig tegenover God te staan maar de heidenvolken eveneens. De heidenvolken zijn als wilde takken, geënt op de edele olijfboom. Zij kunnen wel denken dat de edele takken weggesneden werden voor hen, maar zij werden “tegen hun aard in” (11, 24)geënt. Bovendien mogen ze niet vergeten dat het niet de takken zijn die de wortel dragen maar de wortel de takken. Verder, indien de edele takken omwille van hun ontrouw verwijderd werden, zullen zeker de wilde takken verwijderd worden bij ontrouw. En tenslotte is God bij machte de edele takken opnieuw te enten op de plaats waar ze thuis horen, wanneer zij in berouw terugkeren en weer trouw worden. Hierna geeft Paulus zijn groots visioen: “De verharding die over een deel van Israël gekomen is, duurt slechts totdat de massa van de heidenvolken (Grieks: to plèroma ton ethnon) is binnen gegaan. En zo zal tenslotte heel Israël (Grieks: pas Israël) worden gered…” (11, 25v). Sommigen meenden dat de “tijd van de heidenen” voorbij is waardoor de staat Israël gesticht werd maar dit is een al te geforceerde menselijke oplossing. Zie hierop de veel meer Bijbelse visie van vrome joden en rabbi’s: nkusa.org.
Gods pedagogie gaat van het individuele naar het universele. Heb je een bijzondere gave, wel gebruik ze voor het goed van gans de gemeenschap. Het einddoel is de redding van heel de mensheid en heel Israël. Lezen we hierbij Handelingen 15 over de eerste kerkvergadering en Efeziërs 2, 11-18 over de ”nieuwe mens”
In het midden van de eerste eeuw hielden de apostelen in Jeruzalem hun eerste kerkvergadering. Vrome joden hadden gesteld dat heidenen die in Jezus willen gelovigen eerst jood moeten worden omdat God zich aan het joodse volk geopenbaard heeft. Het bracht grote spanningen mee onder hen die in Jezus geloofden, vooral in Antiochië waar een grote groep joden en heidengelovigen leefde. De concrete vraag was: moeten heidenen niet eerst besneden worden vooraleer in Jezus te geloven? Na de steniging van Stefanus, de eerste martelaar, zal er in Jeruzalem een heftige vervolging uitbreken tegen joden die in Jezus geloofden en velen vluchten naar Antiochië. Paulus werd eerste een fanatieke vervolger. Bij zijn bekering begrijpt hij onmiddellijk dat het geloof in Jezus zo universeel is dat het geen joodse identiteit vereist. De kerkvergadering in Jeruzalem begint met een toespraak van Petrus. Hij herinnert er aan dat de heiige Geest over de heidenen kwam toen hij voor de honderdman Cornelius en zijn vrienden aan het preken was. Kon hij dan zeggen: Heilig Geest, wacht eens even want deze heidenen zijn nog niet besneden? En niet zonder humor voegt hij er aan toe: Waarom wilt gij hen “een juk op de hals leggen dat noch onze vaderen, noch wij in staat geweest zijn te dragen?” (Handelingen 15, 10). Dan komen Paulus en Barnabas vertellen hoe God aan de heidenen zijn Geest evenzeer meedeelt als aan de joden. Tenslotte neemt Jakobus het woord, als het boegbeeld van de joodse identiteit. Hij verwijst naar Amos die aankondigt dat God het huis van Israël zal herstellen en dat ook de heidenen zich tot God zullen keren. Het besluit van deze kerkvergadering is duidelijk: alle volken mogen hun eigenheid bewaren en hoeven geen jood te worden om in Jezus te geloven. De kracht van deze beslissing zal onmiddellijk duidelijk worden. Er heeft over heel de wereld een explosie plaats van groepen mensen die in Jezus geloven. Uit alle landen en talen stromen ze toe.
In de tempel van Jeruzalem was er een zeer strikte scheiding tussen het voorhof waar de heidenen mochten komen en de tempel zelf die enkel voor de joden toegankelijk was. Welnu, Jezus heeft deze “scheidsmuur neergehaald” en de vijandschap tussen deze twee vernietigd “door in zijn persoon uit de twee één nieuwe mens te scheppen en die beiden in één lichaam met God te verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap heeft gedood… Want door Hem hebben wij beiden in één Geest de toegang tot de Vader”” (Efeziërs 2, 14-18).
P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 14.7.23
Nvdr: foto’s vindt u terug op Deir MarYakub El Mukata indien de techniek en IT-aansluiting het toelaten
Flitsen
Er komen steeds meer groepen bezoekers uit heel Syrië, vooral vrouwen en kinderen. In de kerk wordt telkens over het evangelie en Jezus gesproken en gebeden, waarvoor ook de moslims erg ontvankelijk zijn.
Deze week stonden er heel wat belangrijke dossiers op de agenda van het Europees Parlement in Straatsburg. De rampzalige klimaatdogmatische Natuurherstelwet werd nipt goedgekeurd. Bijna alle amendementen van de conservatieve ECR-fractie werden weggestemd, waaronder vijf van de zes N-VA-amendementen. Enkele amendementen van de liberale fractie van Guy Verhofstadt konden de tekst wel enigszins wijzigen. Toch bleek dit voor N-VA voldoende om voor de Natuurherstelwet te stemmen. Amper 5 van de 121 stemmen van de nationalistische ID-fractie en de conservatieve ECR-fractie stemden voor, waarvan dus 3 N-VA’ers. De groene, socialistische en communistische fracties stemden in blok unaniem voor. Ze waren dan ook door het dolle heen met de nipte goedkeuring en gaven minutenlang een staande ovatie. Als indicatie over de inhoud van de uiteindelijke tekst van die Natuurherstelwet kan dat alvast tellen. Het is dan ook een publiek geheim dat N-VA enkel uit miserie bij de conservatieve ECR-fractie zit, nadat ze in 2019 niet mochten aansluiten bij de liberale Renew-fractie van Verhofstadt noch bij de Christendemocratische EPP-fractie van CD&V. In 2024 zullen ze het allicht opnieuw proberen bij deze regimefracties aan te sluiten. Van Overtveldt doet alvast zijn uiterste best zo gehoorzaam, slaafs en gedwee mogelijk zijn rol als voorzitter van de Budgetcommissie in te vullen.
Een tweede interessant dossier was het rapport van de bijzondere COVID-commissie. Deze commissie bleek uiteindelijk niet als doel te hebben om transparantie te bekomen over de aanpak van de crisis, en zo lessen voor de toekomst te leren, maar bleek vooral een doofpotoperatie te zijn over de vaccins, de aankoopprocedures, de connecties tussen de EU en de farmaceutische industrie, of de communicatie van commissievoorzitter Von der Leyen met dezen. Onze nationalistische fractie ID stelde herhaaldelijk kritische vragen waarop maar geen antwoord kwam. Uiteindelijk dienden we tal van amendementen in. Daarbij vroegen we volledige openbaarheid, klaagden we het beperkt onderzoek aan naar eventueel mogelijke schadelijke gevolgen van de vaccinatie, de censuur op sociale media, etc. Het stemgedrag was ook hier treffend. Groenen, socialisten, liberalen en christendemocraten organiseerden de doofpot. N-VA onthield zich slap of stemde zelfs mee met de regimefracties. Eigenaardig genoeg stemde PVDA’er Botenga eenvoudigweg niet, terwijl hij wel aanwezig was. Bang om kleur te bekennen?
Naast de plenaire activiteiten hebben de zittingen in Straatsburg iets van een bijenkorf met allerhande activiteiten. Het Europees Asielagentschap had zonet de asielcijfers voor de eerste zes maanden van 2023 bekend gemaakt. Meer dan 1 miljoen nieuwe asielaanvragen! Een stijging van 53% ten opzicht van vorig jaar en een record sinds de asielcrisis in 2016 begon. Dus organiseerde ik samen met Europese parlementsleden uit de ID en ECR-fractie een voordracht door voormalig Australisch minister Alister Henskens, wiens vader trouwens een Nederlander is. Australië toont immers de weg. Enkele jaren geleden werden ze met exact dezelfde problemen als ons geconfronteerd. Illegale migratie van gelukszoekers die mensensmokkelaars betalen om Australië binnen te dringen en via asielrecht verblijf proberen af te dwingen. Dat stopten ze door een NO WAY-beleid te voeren. Wie illegaal probeerde binnen te komen, werd onmiddellijk afgevoerd naar Nauru, een godvergeten eiland in de Stille Oceaan. Als het asiel toch gegeven werd, moesten ze ter plaatse blijven. Zo braken ze het businessmodel van de mensensmokkel. De stroom illegale asielzoekers droogde op. Een voorbeeld voor ons om te volgen! In het parlementair debat over doden ten gevolge van illegale migratie op de Middellandse Zee stelde ik dan ook dit soort uitgeteste en dus bewezen oplossing voor als alternatief voor de asielchaos die de Europese Unie nu al jaren toelaat, zoniet zelf doelbewust organiseert.
Tussendoor diende ik, gesteund door 21 parlementsleden uit verschillende fracties, ook nog een resolutie in waarbij we de lidstaten oproepen positieve discriminatie te verbannen. Dit in navolging van het Amerikaanse Hooggerechtshof. Zij oordeelden recent dat positieve discriminatie bij toelatingsvoorwaarden aan de Amerikaanse topuniversiteiten ongeoorloofde discriminatie is. Blanken werden zo immers benadeeld, enkel en alleen op basis van hun huidskleur. Dit soort anti-blank systemisch racisme moeten we ook in Europa verbieden.
Tenslotte organiseerden we met onze Vlaams Belang-delegatie nog een erg gesmaakte avond om 11 juliin de kijker te zetten. Een tot de nok gevulde zaal met aanwezigen uit tal van landen en opnieuw verschillende fracties lieten we kennismaken met onze rijke Vlaamse geschiedenis. Onze politieke boodschap was ook zeer duidelijk. Vlaanderen gaat naar zijn onafhankelijkheid en de internationale gemeenschap moet zich daarop voorbereiden. Vlaams Belang zoekt actief samenwerking binnen en buiten onze fractie in het Europees Parlement. Zo bouwen we netwerken en smeden vriendschappen om hefbomen te creëren om onze politieke doelen te realiseren. Vlamingen in Europa!
Van al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Op 11 juli wenste ik namelijk alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Een zekere Tom De Smet van Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.
Het wordt pas echt interessant als we eens blootleggen wie deze absurde linkse complottheorie academisch probeert te stofferen. Een van hen is Nederlandse professor Sarah de Lange, o.a. bekend van haar aantijgingen tegen Nederlands politicus Martin Bosma, die zij een antisemiet achtte wegens zijn kritische vragen over de politieke invloed George Soros in de Nederlandse politiek. Op zijn minst opvallend, aangezien Bosma zetelt voor een zeer uitgesproken pro-Israel partij, namelijk de Nederlandse PVV. Het wordt echter minder opvallend wanneer men leert dat ‘professor’ Sarah de Lange de ‘den Uyl-leerstoel’ bekleedt aan de Universiteit van Amsterdam. Deze leerstoel wordt gesponsord door de ‘Wiardi Beckman Stichting’, het wetenschappelijk bureau van de Nederlandse linkse politieke partij PvdA.
De andere expert die in het Knack artikel wordt aangehaald, Leonie de Jonge, is ook een perfect voorbeeld van het links activisme aan onze universiteiten. In het interview aan het observatorium, een anonieme extreemlinkse Antifa-blog, verklaart ze dat de journalistiek meer activisme kan gebruiken om partijen zoals het Vlaams Belang te bestrijden. Dat iedereen in het democratische debat een stem moet krijgen en gehoord moet worden klinkt normaal voor een democraat, maar volgens voltijds betaalde linkse activisten als Leonie de Jonge is dat “ver doorgeslagen”. Ook in een interview voor de extreemlinkse Nederlandse partij SP bepleit de Nederlandse activiste een strikter gebruik van het antidemocratische cordon voor partijen zoals het Vlaams Belang.
Dit zijn natuurlijk helemaal geen academische experten, maar gewoonweg extreemlinkse activisten. Ze proberen vanuit hun academische machtspositie allerhande wilde theorieën te fabriceren over zogenaamd ‘populisme’, het ‘gevaar’ van sociale media, de geheime tekens van alt right en dergelijke. In alle ernst beweren ze zelfs dat een glas melk drinken zowaar een teken van blanke suprematie is. Je kan je natuurlijk niet verdedigen tegen dergelijke absurditeit. Maar dat is precies hun tactiek. Je bent immers per definitie schuldig, want de academische autoriteit heeft het bepaald. Zo dus ook met een onschuldig OK-handgebaar waar ze -geloof het of niet- zowaar de letter W en de letter P in ontwaren, wat dan zou moeten staan voor White Power. Hoe lachwekkend dit ook kan klinken, daarmee willen ze op hun beurt legitimiteit verlenen aan linkse journalisten die in opdracht van het regime de oppositie moeten bestrijden op basis van deze linkse complottheorieën. Journalistiek wordt zo linkse agitprop die ons niet langer informeert over wat we moeten weten, maar wil bepalen hoe we moeten denken. Knack spant hier misschien wel de kroon bij in Vlaanderen. Van een ernstig kwaliteitsblad is het geëvolueerd naar links activistisch. Racisme zit zelfs in het DNA van de Vlamingen volgens hun hoofdredacteur Bert Bultinck!
Het gaat echter nog een belangrijke stap verder. Want dit komt allemaal niet zomaar uit de lucht gevallen. De zogenaamd onafhankelijke en kritische pers wordt voor hun manipulaties rijkelijk gesubsidieerd door het regime met honderden miljoenen per jaar voor de uitgevers en allerhande fiscale voordelen, gratis openbaar vervoer en gunstige pensioenregeling voor journalisten. Dat resulteert dan in linkse agitprop, misleiding, manipulatie en propaganda. Vlaams Belang kan nergens een opiniestuk publiceren. Belga weigert foto’s aan Vlaams Belang te verkopen. In geen enkel dagblad kan Vlaams Belang een advertentie plaatsen. Ook de VRT laat zich niet onbetuigd. Het recentste rapport van de VRM over onpartijdigheid bracht nogmaals aan het licht dat Vlaams Belang amper spreektijd krijgt op televisie. Verbaast dit allemaal iemand als uit recent onderzoek blijkt dat maar liefst 70% van de journalisten links tot extreemlinks stemt!Va n al onze activiteiten leest u natuurlijk niets in de regimepers. Maar plots, voor het eerst deze legislatuur, kreeg ik een telefoon van Knack. Een zekere Tom De Smet had geen enkele vraag over mijn politiek activiteiten deze week of wat de positie van Vlaams Belang was in deze belangrijke dossiers. Op 11 juli wenste ik echter alle Vlamingen een fijne nationale feestdag toe. Moet een betaalde feestdag worden schreef ik. Dat zou prima zijn, dus deed ik daarbij een alom gekend en universeel gekend OK-teken met duim en wijsvinger. Knack beschuldigde mij ervan dat dit zowaar een geheim white power-teken zou zijn. Als bron voor deze erg absurde beschuldiging haalde hij zowaar internationale experten aan.
Een democratie heeft gebaat bij pluralisme in de samenleving en het publiek debat. Daarvoor is een echt kritische en onafhankelijke pers noodzakelijk. In 2024 zullen we de huidige leugen- en regimepers en activistische academici bevrijden van het subsidie-infuus en alle fiscale voordelen voor hen schrappen. Ze zullen niet langer omgekocht worden door het regime, maar kunnen eindelijk volstrekt ongebonden en in alle onafhankelijkheid hun rol spelen in onze democratie. De situatie is immers dramatisch. Meer dan de helft van de Vlamingen heeft geen vertrouwen meer in de media.
Een regime dat gebouwd is op leugens, stort onvermijdelijk in mekaar. Een maand voor de ineenstorting van de communistische DDR waren tienduizenden 40 jaar communistisch arbeidersparardijs aan het vieren. Iedereen deed mee, maar iedereen deed alsof. In het openbaar was iedereen communist, maar in het private leven was niemand het. ‘De regels zijn eenvoudig.Ze liegen tegen ons, we weten dat ze liegen, en zij weten dat wij weten dat ze liegen, maar ze blijven liegen en wij blijven doen alsof we hen geloven’ schreef de Russsische dissidente Elena Gorokhova daar over.
Ondertussen schrijven ze dus maar wat ze willen. Niemand gelooft hen toch nog.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
Met de steun van het groene en socialistische stadsbestuur van Rennes komt er tegen 2026 in deze Bretoense stad een gigantische moskee die plaats zal bieden aan 4.000 gelovigen. Het ontwerp werd al lang geleden uitgetekend en neergelegd door de vereniging Espoir Amal, nu is het dus officieel geworden. In een protocolakkoord tussen de stad Rennes en de islamitische vereniging wordt een publiek terrein van 3.000 m2 ter beschikking gesteld, op een 15-tal minuten van het stadscentrum.
Het wordt een erfpachtconstructie, een huur van lange duur tegen een voordelige huurprijs dus. Het ontwerp bestaat uit twee grote gebouwen. Het eerste, bestemd voor de religieuze vieringen elf, zal 2.000 m2 beslaan. Mannen komen via de gelijkvloerse ingang binnen, vrouwen krijgen via een trap toegang tot de eerste verdieping. In het andere gebouw komen 10 leslokalen, een bibliotheek, een theesalon en ruimte voor andere culturele activiteiten.
De vereniging is nu op zoek naar 5 miljoen euro om het project te realiseren, tot hiertoe heeft de vereniging via haar gelovigen 200.000 euro kunnen ophalen. Opmerkelijk is in elk geval dat dit niet de eerste megamoskee in Frankrijk is, en – zoals het er momenteel voor staat – lang niet de enige zal zijn. Momenteel telt Frankrijk volgens schattingen 2.700 moskeeën, de meeste hebben bescheiden afmetingen.
Nochtans was er in Straatsburg al een grote moskee beschikbaar met plaats voor 1.500 islamieten, daar komt nu nog een tweede moskee bij, dit keer van de Turkse gemeenschap. Die nieuwe moskee zal plaats bieden aan 2.500 gelovigen. Het plan zou gerealiseerd worden in 2025. Niet ver daarvandaan, in Metz, is er een moskee met 4.000 plaatsen in opbouw, die de deuren zou openen binnen 3 jaar. In Tours opent heel binnenkort een moskee van 3.000 plaatsen haar deuren. In Île-de-France in Vitry-sur-Seine en Ivry-sur-Seine) starten binnenkort de werken voor twee moskeeën met een capaciteit van 3.000 personen. En in Stains, in de buurt van Saint-Denis, is een moskee voor 3.000 gelovigen in opbouw. We kunnen nog een tijdje doorgaan.
Een aanhoudende en voortdurende islamisering van onze maatschappij dus. Alleen lijkt er geen enkele alarmbel af te gaan bij de zeloten van de laïcité, niet in Frankrijk, en ook niet bij ons. Tot het te laat is?
In een niet te ver verleden gingen naïeve politici ervan uit dat de nieuwkomers zich mettertijd zouden aanpassen, onze gewoonten aannemen, hun achterlijke neuroses vergeten. Vandaag evolueert de situatie net andersom.
Plaats: München, Freistaat Bayern. Mohamad Alkhalaf schrijft in de Süddeutsche Zeitung een rubriekje over de hitte in de straten, een bank in de schaduw, een ijssalon én over vrouwen, die zomaar, ongegeneerd, aan een ijsje likken in het openbaar.
En hij herinnert zich hoe het in zijn thuisland, Syrië, aan toegaat. Daar wordt ten strengste vermeden aan iets te likken, te knabbelen, te bijten dat in de verste verte zou kunnen herinneren aan een bepaald geslachtsdeel dat liefst in het donker, onder de lakens, actief kan en mag worden.
Ibrahim wordt plotseling onrustig als hij merkt dat twee jonge vrouwen genieten van een ijsje. Hoe durven ze zomaar in het openbaar hun obsceen gedrag etaleren en er bovendien nog van te genieten? In zijn thuisland wordt in het bijzonder van vrouwen verwacht dat ze een respectvolle houding aannemen. Het nuttigen van ijsjes en andere voedingsmiddelen, die in hun verwrongen gedachtenwereld geassocieerd worden met een bepaald fallisch lichaamsdeel, wordt als provocerend of aanstootgevend aangevoeld. Bv. een banaan, die in schijfjes moet gesneden worden i.p.v. gewoon erin te bijten. Wortelen: idem dito. Bij komkommers en augurken is het probleem minder nijpen; die worden sowieso zelden in volle glorie verorberd. Een Zwan-worstje hoort niet in het rijtje wegens haram. En ijs wordt in een familieverpakking mee naar huis genomen, waar het dan in halfontdooide toestand kan opgelepeld worden.
In het gastvrije Merkelland verbaast men zich over zo veel ondankbaarheid… Wij verbazen ons erover dat het AfD – en bij uitbreiding het FPÖ, het RN en het VB niet de absolute meerderheid bereiken…
Een kort overzicht van de zwemgenoegens tijdens de recente warme dagen…
