Goede Vrienden,
De brief van Paulus eindigt met vijf kleine hoofdstukjes vol praktische raadgevingen en aansporingen voor een goed christelijk leven (Romeinen 12-16). Ze kunnen ook nu gemakkelijk, met veel vrucht door iedereen gelezen worden.
“Stemt uw gedrag niet af op deze wereld. Wordt andere mensen met een nieuwe visie”. (Romeinen 12, 2). Gelooft de grote media niet, laat ze terzijde. Zij hemelen misdadigers op en stellen slachtoffers voor als boosdoeners, die moeten bestreden worden. Het wordt zo verdraaid dat er maar oorlog gevoerd zou worden en de wapenindustrie nog meer zou floreren. Volg ook de nieuwe normen en waarden niet, volg het voorbeeld van Jezus Christus en uw geweten, dan weet je wat goed is, edel en volmaakt. Gebruik uw gaven en tracht in liefde te leven, zoals het Evangelie het leert (12, 3-21). Wat Paulus schrijft over een “levende, heilige offergave” is precies het tegendeel van wat hij zei over het wangedrag van de heidenen die helemaal leven vanuit vleselijke lusten voor eigen genot en glorie. In Romeinen 13 pleit Paulus in navolging van Jezus, voor gehoorzaamheid aan het gezag, (zolang het niet ingaat tegen de goddelijke geboden). Verder handelt hij over de waakzaamheid, de verdraagzaamheid, de onderlinge liefde, de eenheid in de gemeenschap. Hij wil dat “de sterkeren” (mogelijk gelovigen uit de volken) rekening houden met de “zwakkeren” (joodse gelovigen). De ene is heel gevoelig en hecht veel belang aan bepaalde dagen en voor een andere zijn ze allemaal gelijk. Geef elkaar geen aansloot.
Uiteindelijk maakt Paulus zijn reisplannen bekend. Hij gaat eerst naar Jeruzalem. Vanuit Macedonië en Achaia heeft hij steun gekregen voor de armen in Jeruzalem. Deze wil hij veilig overbrengen. Daarna wil hij naar de gelovigen in Rome en vandaar naar Spanje, dat beschouwd werd als het uiteinde van het Romeinse Rijk. Hij blijft gedreven om het Evangelie van Jezus Christus over heel de wereld te verkondigen. Hij heeft heel de streek ten Noord Oosten van de Middellandse zee geëvangeliseerd en nu wil hij nog verder. Hij weet nog niet dat hij inderdaad naar Rome zal gaan maar dan als gevangene en daar ook de marteldood zal sterven. Op het einde van de brief vernoemt hij niet minder dan 29 mensen en vraagt hen te groeten. Bij sommigen van hen komen de gelovigen samen. En nee, Paulus is helemaal geen onbekende in Rome. Moge deze inleidende woorden slechts een aansporing zijn om deze vijf kleine hoofdstukjes van Paulus nu zelf ook te lezen.
*
Nu en in volgende bijdrage brengen we een stichtend verhaal uit eigen midden. Om aan te tonen dat de materialistische, louter positivistische wereldopvatting van de 18e eeuw, die helaas de huidige openbare opinie nog domineert, onhoudbaar is. We denken aan de “geestelijke leiders” van het Wereld Economisch Forum zoals Klaus Schwab en Yuval Noah Hariri. Zij schijnen te menen dat heel de rijkdom van het menselijk leven uiteindelijk kan herleid worden tot stofdeeltjes in de hersenen waardoor ze de hele (door hen gereduceerde mensheid) volledig als robots kunnen controleren. Het zijn de criminele en gevaarlijke illusionisten van de “homo deus”, de mens die god speelt. We geven graag toe dat het materialistisch positivistisch wetenschappelijk wereldbeeld zijn eigen beperkte voordelen heeft. Wanneer iemand in een laboratorium een ware ontdekking doet, kan deze over heel de wereld gecontroleerd en herhaald worden door iedere gelijkaardige wetenschapper, of hij nu een boeddhist is, een moslim, een christen of een confucianist… Dat is de grootheid en universaliteit van deze positivistische wetenschap. Ik weiger echter te aanvaarden dat je hiermee heel de werkelijkheid kunt vatten. Een man kan aan het sterfbed van zijn moeder of van zijn vrouw een diepe geestelijke ervaring meemaken die heel de rest van zijn leven bepaalt en die nooit iemand in een laboratorium zal kunnen vatten. Deze geestelijke ervaring overstijgt iedere materialistische, positivistische wetenschap De mens en het heelal zijn oneindig groter. Alle grote natuurkundigen van onze tijd hebben dit enge materialisme al lang afgelegd en zijn eerder mystiekers in hun kijk op de werkelijkheid, om nog niet te spreken van een Jérôme Lejeune, vader van de moderne genetica. Het was juist door de eenheid van zijn diep christelijk geloof en zijn uitzonderlijk wetenschappelijk talent dat hij de ene uitvinding na de andere deed. Zie hier dan het verhaal voor deze week.
Nvdr: video 1: een kennismaking met het alavitisme. En klik op: https://humanistischecanon.nl/venster/islam-en-humanisme/alevieten/
Ahmed, een jongen uit Deraa, verblijft enkele dagen bij ons. Hij is uit een familie met vier jongens, allen alawieten, die oorspronkelijk uit Aleppo komen. Alawieten zijn de zogenaamde slappe moslims, door de harde moslims (soennieten) soms nog meer verafschuwd dan de christenen, omdat zij niet echt als moslims overkomen (zie video 2). Ze houden wel erg van Christus en van Maria. Zijn familie heeft een bijzondere band met Maria. Hij was hier al enkele dagen in 2016 en het klooster trekt hem bijzonder aan. Hij sliep toen in een van de oudste kamers waar de eerste Eucharistie werd gevierd tijdens de heropbouw zo’n 30 jaar geleden) en hij vertelde dat hij daar de geur van olie waarnam. Hij kreeg toen een paternoster met een medaille van Maria die hij sindsdien altijd bij zich draagt. Hij kreeg toen ook zalfolie waarmee hij de krampen in zijn benen verdrijft. Hun familie gaat regelmatig naar de kerk en naar de Eucharistie (uiteraard zonder te communiceren).
In 2005 was hij zeven jaar en zijn moeder was in verwachting. Er waren grote moeilijkheden met de zwangerschap en de geboorte werd een drama. Het kind kwam geheel zwart tevoorschijn en werd dood geboren. Het medisch team deed alle moeite maar het was tevergeefs. Moeder begon onbedaarlijk te huilen en viel bewusteloos. In een droom zag ze Maria over haar kind komen, ze zei iets wat moeder niet onthouden heeft. Maria streelde het kind en het kwam weer tot leven, tot stomme verbazing van gans het personeel. Heel het ziekenhuis was als het ware in jubel. De jongen kreeg de naam Noer (licht) en is nu nog markant erg donker van huidskleur, in tegenstelling tot zijn witte broeders.
Lees verder
