Betaalbare huurwoningen zijn zeldzaam in Duitsland. Zoals trouwens ook in de Lage Landen het geval is. Voor een bezichtiging van een woning staan mensen in de rij zoals vroeger in de DDR als er eens per uitzondering bananen in de rekken lagen. De oorzaken zijn niet moeilijk te benoemen: ongebreidelde immigratie. De groene renovatiedwang en verwarmingsverbod zullen de toestand nog doen verergeren. Hierbij beelden uit de hoofdstad Berlijn:
Maandelijks archief: april 2023
Terugblik Vlaams Nat. Zangfeest 2023
Westerse producten in Rusland?
Je zou – meer dan een jaar na het begin van de oorlog – dan toch vermoeden dat westerse producten niet meer te vinden zijn in Russische supermarkten. Ze zijn er echter wel. De verslaggever in onderstaand filmpje toont westerse producten in de rekken, al dan niet verpakt in een ander jasje.
Sommige bedrijven “verkochten” hun fabrieken in Rusland aan een Russische investeerder – meestal met een clausule dat de verkoper binnen een bepaalde termijn zijn zaak zou kunnen terugkopen aan de oorspronkelijke prijs. Intussen worden de producten aangeboden onder een andere – Russische – naam, dikwijls met een knipoog naar de oorspronkelijke merknaam met een eenzelfde samenstelling en kwaliteit. Of de producten worden ingevoerd via een tussenpersoon, een makelaar, wiens land geen sancties handhaaft t.o.v. Rusland.
Nieuwe oogst aardappelen uit Egypte en zomerfruit:
Patisserie, zoetigheden:
Woke vergiftigt onze samenleving
Sinds 1985 wordt jaarlijks een Europese culturele hoofdstad aangeduid. Het doel daarvan is om de rijkdom, de verscheidenheid en de gemeenschappelijke kenmerken van Europese culturen en een specifiek aspect van de cultuur van een stad, regio of land in de verf zetten. In het verleden viel deze eer al te beurt aan Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002). Voor de editie van 2030 stelt Brugge zich opnieuw kandidaat. Om deze kandidatuur te verdedigen stelde CD&V-burgemeester Dirk De Fauw op zaterdag 1 april Dalilla Hermans aan als trajectbegeleider. Ondanks wat velen dachten, bleek dat helaas geen aprilvis te zijn.
Racisme in het DNA van de Vlamingen
Dalilla Hermans is afkomstig uit Rwanda, maar groeide op in de Kempen. Ze studeerde vier jaar in het hoger onderwijs, maar haalde geen diploma. Ze had zich naar eigen zeggen wel kostelijk geamuseerd. Daarna werkte ze in het gesubsidieerd jeugdwerk. In 2014 was ze kandidaat voor Groen bij de federale verkiezingen. We leerden Dalilla Hermans pas echt kennen eind 2014 door haar open brief op de extreemlinkse blog dewereldmorgen. Daarin beweerde ze slachtoffer te zijn van racisme. Dat kwam niet door daden of woorden van individuen. Neen, ze beweerde dat Vlaanderen systemisch racistisch is. Om racisme aan te pakken moet de Vlaamse cultuur gedekoloniseerd en identiteit deconstrueerd worden om te transformeren naar superdiversiteit. Hoe dat volgens haar gebeurt? ‘Als 65 procent van de min-25-jarigen in Antwerpen migratieroots heeft, dan heb je verloren, klaar.’ De oerwoudfuif van de plaatselijke scouts in Hansbeke? Racisme! Zwarte Piet? Racisme! Standbeelden van Leopold II? Racisme! Na de tragische dood van George Floyd sprong ze helemaal op de kar om Black Lives Matter te importeren en zelfs anti-blank racisme te propageren. ‘In bijna elk verhaal brachten de blanken dood, verderf en miserie’ beweerde ze. Blanken kunnen volgens haar bovendien geen slachtoffer zijn van racisme, maar zijn per definitie dader, beweerde ze. En precies daar ligt het probleem. Want, meende ze, ‘de doorsnee Vlaamse middenklasse is het niet gewend om te luisteren. Die wil zelf bepalen wat kan en niet kan.’ En dus trok Dalilla Hermans op missie als woke taliban om eens duidelijk te maken wat de Vlamingen eigenlijk nog mogen doen, zeggen of denken.
Commercialisering van slachtofferschap
Sihame El Kaouakibi was pionier in het commercialiseren van slachtofferschap en de diversiteitsindustrie. Ze beloofde jongeren met haar dansschool van de straat en uit de sociale uitsluiting te halen. Een verhaal dat vooral werd geschreven met miljoenen subsidie. Bedrijfsleiders, lokale en nationale overheden, ze strompelden over mekaar om haar te overladen met miljoenen. Ze wilden er allemaal bij zijn, deugdpunten scoren bij bevriende bobo’s en zich zo moreel verheven voelen boven gewone mensen. Sihame gaf hen die publiciteit en dat gevoel over zichzelf. En dan werd al eens een oogje toegeknepen.
Sihame is echter niet de enige die de voordelen inzag van de commercialisering van slachtofferschap. Het is de hele fond de commerce van Dalilla Hermans. Ze schreef er boeken over, geeft er lezingen over, kreeg een column in De Standaard, en werd zelfs zonder enig diploma fellow bij de Vrije Universiteit Brussel. Ook hier staan de oude witte mannen in de rij om met subsidies aflaten te kopen in de kerk van de woke-ideologie.
De nieuwste in die rij is Brugs CD&V-burgemeester Dirk De Fauw. Die heeft €67.305 over om Dalilla Hermans het gezicht te laten zijn van de Brugse kandidatuur als culturele hoofdstad van Europa. Op amper enkele weken tijd werd deze functie ingevuld, met een minimum aan competenties, testen en formaliteiten. Alles aan de vacature ruikt dan ook naar platte vriendjespolitiek. Bovendien, hoe kan iemand die onze Vlaamse cultuur wil dekoloniseren in hemelsnaam het gezicht zijn van een open maar identiteitsbewuste cultuurstad zoals Brugge? Deze woke-extremiste zal zelfs de inhoud van het cultureel programma mee bepalen. Wat is het eerste standbeeld dat zal neergehaald worden? Welke Vlaamse schilder zal de eerste zijn om gecanceld te worden? Welke Vlaamse boeken zullen als eerst herschreven worden met genderinclusief taalgebruik?
Wat is woke?
Woke is een neomarxistische ideologie die de maatschappij door de postmoderne blik van machtsrelaties bekijkt. Volgens woke bestaat de samenleving uit niets anders dan onderdrukkers en onderdrukten. Slachtofferschap is fundamenteel in de woke-ideologie. Wie niet actief de onderdrukking bestrijdt is dus per definitie onderdrukker. Daaraan koppelt woke identiteitspolitiek. Men is geen individu, maar wordt gedefinieerd door zijn vermeend groepslidmaatschap (LGBT-‘gemeenschap’, zwarte ‘gemeenschap’, etc.). Tenslotte koppelt woke daaraan kruispuntdenken. Dat betekent dat lidmaatschap van meerdere groepen in hoger slachtofferschap uitmondt (bv. een zwarte homo) en zwaardere onderdrukkers (bv. blanke hetero). Machtsrelaties zijn volgens woke geen individuele keuze, maar zitten ingebakken in structuren en systemen. Daarom wil woke heel onze identiteit, cultuur en manier van leven deconstrueren, afbreken en vernietigen. Dat willen ze doen door rechten van zogenaamd ’geprivilegieerde’ groepen (bv. blanke Vlamingen) af te nemen en andere, vermeend onderdrukte groepen precies meer rechten te geven (bv. quota). Daarom moeten oude witte mannen zwijgen, tenzij ze natuurlijk subsidies willen uitdelen.
Woke hoort niet thuis in Brugge
De woke-ideologie is fundamenteel tegengesteld aan onze democratische rechtstaat. Daar hebben burgers immers gelijke rechten op individuele basis. Bij woke hebben burgers afhankelijk van hun intersectioneel slachtofferschap meer rechten of door zogenaamd wit privilege minder rechten. Woke polariseert en verdeelt onze samenleving. Het ondermijnt burgerschap en zet mensen tegen mekaar op. Het is bovendien onwetenschappelijke onzin, manifest anti-democratisch en ronduit totalitair. Neocommunisme in een Westers jasje.
Dalilla Hermans is zonder enige twijfel een aanhanger van deze woke-ideologie. Dat mag ze zijn, maar dat maakt haar ongeschikt om Brugge te vertegenwoordigen en te verenigen rond een kandidatuur als Europese culturele hoofdstad. Ze etaleert een manifeste diepe minachting voor onze Vlaamse cultuur en etaleert flagrante haat tegenover onze Vlaamse identiteit. Nog los van de erg beperkte artistieke prestaties van Dalilla Hermans is zij door haar anti-blank racisme en woke-extremisme ongeschikt.
Waar is Dirk De Fauw eigenlijk mee bezig? Woke hoort niet thuis in Brugge. Het vergiftigt onze samenleving. Ofwel is die oude man naïef, ofwel doet hij de deur moedwillig open voor de woke-ideologie. Ofwel is hij Brugse burgervader, ofwel linkse meeloper. Wij Bruggelingen houden van onze stad. Wij zijn trots op onze unieke Vlaamse cultuur en prachtige geschiedenis. Daar gaan wij ons nooit voor verontschuldigen. Dat willen we tonen aan Europa en aan de wereld. Open en gastvrij, maar niet gek en zelfhatend. Ofwel trekt De Fauw de benoeming van Dalilla Hermans in, ofwel zal hij daarvoor de rekening van de kiezer gepresenteerd krijgen. Hoedanook nemen wij onze stad terug. Brugge weer van ons!
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
Dries geeft U de evaluatie van Dalila’s woke-gehalte er bovenop:
Alleenstaand geval
U (her)kent de bovenstaande alleszeggende uitleg bij een misdrijf veroorzaakt door een of andere “vakkracht”? Een beschrijving die de zeldzaamheid moet benadrukken zoals een sneeuwbui in augustus?
De partij AfD – Alternative für Deutschland – heeft een “alleenstaand-geval-teller” in het leven geroepen om het abgeschaffte Deutschland duidelijk te maken hoe de ongebreidelde gastvrijheid de criminaliteitscijfers deden stijgen. U herkent ze aan het hardnekkige verzwijgen van het misdrijf of van de identiteit van de dader, aan het goedpraten, aan de mogelijke uitlokking door het slachtoffer en in een later stadium, als het dan toch een rechtszaak wordt aan de naam van de advocaat…enz…
De teller staat momenteel op 783.876 verdachten zonder Duitse pas.
Meer details vindt u bij: Einzelfallticker – Alternative für Deutschland (afd.de)
Absurde stikstofregels
Italiaanse fierheid
Fratelli d’Italia, bekend voor hun nationalistische en anti-immigratiepolitiek wil dat er maatregelen genomen worden om de Italiaanse taal te beschermen. De partij voert aan dat het toenemende gebruik van vreemde woorden de identiteit van Italië doet verwateren en dat deze het culturele erfgoed ondermijnt.
De Italiaanse regering overweegt boetes tot max. 100.000 euro voor het gebruik van Engelse woorden in dagelijkse gesprekken, en officiële documenten/kennisgevingen zowel voor individuele personen als bedrijven. Het voorstel werd ingediend door een volksvertegenwoordiger van de Fratelli d’Italia die hiermee de Italiaanse identiteit wil beschermen.
Doel is de bescherming van de Italiaanse taal; de regering zal een lijst opstellen met goedgekeurde Italiaanse alternatieven die Engelse woorden moeten vervangen.
Dit initiatief volgt het (goede) voorbeeld van Frankrijk; de Académie française, die waakt over de Franse taal, ijvert voor meer taalzuiverheid. In mei 2022 trad een nieuwe wet in werking die het Engels in het “gaming” en technisch taalgebruik uit officiële bekendmakingen, advertenties en officiële documenten moet verbannen. Ook deze wet ijvert voor de Franse taalzuiverheid door het gebruik van vreemde woorden aan banden te leggen en het gebruik van Franse alternatieven aan te moedigen. (./.)
Ter staving van het bovenstaande, een lezing over het toenemende gebruik van het “italinglese‘
… blowing in the wind…
Emeritus Oxford-hoogleraar Wade Allison is weinig optimistisch gestemd over windmolens. In zijn nieuwe rapport De ontoereikendheid van windkracht stelt hij dat windmolens ‘falen op elk punt’. Hij schrijft: ‘Hoe je het ook wendt of keert, windenergie is ontoereikend. Het is met tussenpozen en onbetrouwbaar; het is bloot en kwetsbaar; het is zwak met een korte levensduur.’
Lees: Oxford-hoogleraar vloert windmolens: ‘Ze falen op elk punt’ – NieuwRechts.nl
Gedachten in gedichten
BYE BYE BOERDERIJEN
Mijn allerliefste boer, mijn vader, draait zich nu om in zijn graf
want hoe men de boeren tergt dat is ongelooflijk straf
En de heren in hun pakken weten het maar goed genoeg
dat het echt niet meer te doen was wat men van de boeren vroeg
Jaren hoge eisen stellen aan hun productiviteit
men heeft hen zo uitgemolken in een ongelijke strijd
En men heeft de stok gevonden om hen keihard mee te slaan
Als men hen nog langer tergt is het met de boer gedaan
Misschien is dat de bedoeling van hun stik in t stof gedram
om de boer te koei-oneren met hun eindeloos gezwam
Zij zullen hun steak niet laten en hun uitstoten ook niet
maar wat ligt er voor ellende voor de rest in het verschiet
En ja, ik geef om het milieu en de zorg voor het klimaat
maar dat is al lang niet meer waar het hier nu over gaat
Want het gaat hier om controle en hun waanzin op jouw bord
en het zal hen een worst wezen wat een zooitje dat dan wordt
En nee, ik hou niet van vlees maar van keuze op mijn bord
en ik ga geen rommel eten omdat dat hun willetje wordt
Ik eet bio-fruit en groenten laat hen maar insecten vreten
maar of dat een beter gas geeft dan gezonde koeienscheten
Misschien moet men in ‘t vervolg daarvoor meters installeren
maar of dat ook ooit een feit wordt tja, dat zal de toekomst leren
Met dank geleend bij Patrick De Roo
Een merkwaardig pak in een klein Fins museum
Het verbazingwekkende pak in de video dateert uit het begin van de 18e eeuw, misschien uit het jaar 1700. Hoe dan ook, dit duikpak is een van de oudste ter wereld. Het is gemaakt van koeienleer en is waterdicht gemaakt door de naden te bedekken met een mengsel van pek, teer en varkensvet.
Toen Jules Verne Vingt Mille Lieues sous les mers (20.000 mijlen onder zee) publiceerde in 1869-1870 was er veel interesse voor het verkennen van de zeebodem. Trouwens, het Franse woord “scaphandre” voor “duikpak” is samengesteld uit de Griekse woorden “skáphos” (σκάφος) dat betekent boot en “andrós” ( ἀνδρός), man.
Het pak wordt bewaard in het kleine museum van Raahe in Finland.