Daar waar het christendom ontstond en zich verspreidde, is niets nog vanzelfsprekend voor christenen. Bij het begin van de 20ste eeuw was 1 op 4 christen in het Midden-Oosten; vandaag is het 1 op 30. Degenen die er nog wonen, zijn nochtans strijdvaardig en blijven hun geloof, tradities en gebruiken respecteren.
En hier, waar gelovigen niets in de weg gelegd wordt, wordt het christendom bedreigd door een grote onverschilligheid, door de modernisering van de kerk, door de afgod Mammon en individualisme.
‘Chez Nous’ est le seul parti en Wallonie qui défend notre identité et qui diminuera vos impots!
Chez nous, zeg maar het kleine broertje van het Franse Rassemblement National (Marine Le Pen). Een beweging waaruit een partij moet groeien. Een partij, die een gesprekspartner in Wallonië moet worden voor het VB. Ze hebben dezelfde patriottische inborst, dezelfde afkeer van de EU-schoonmoeder, dezelfde kritiek op de omvolking en islamisering van Europa.
Zij organiseerden zoals volwassen partijen een zomeruniversiteit. En wie was de eregast? Onze Filip Brusselmans, de jongste parlementair en tevens voorzitter van VB-Jongeren.
Het geplande festival Frontnacht werd meteen scherp aangevallen vanuit politiek correcte hoek. Al dadelijk klonken vage beschuldigingen van bindingen met racistische of neonazistische organisaties. De beschuldigingen werden niet echt concreet gemaakt en waren dan ook bedoeld als stemmingmakerij. Ook voor VZW IJzerwake is het ondenkbaar dat neonazistische groepen een forum krijgen op de IJzerwakeweide. Bij het thans afgekondigde verbod voor Frontnacht zijn toch vragen te stellen.
Als die groepen werkelijk racistisch of zelfs neonazistisch zouden zijn : waarom zijn ze dan niet al lang verboden of gaan ze niet gebukt onder een resem van racismeveroordelingen ? Waarom zag Ocad in eerste instantie geen reden om het festival te verbieden ? Waarom liet de stad Ieper het tweede advies van Ocad maar liefst 11 dagen in de schuif liggen alvorens – na stevige politieke druk door PVDA, Groen en Vooruit – de eerdere toelating terug in te trekken?
Hier is duidelijk iets anders aan de hand dan de bekommernis om geen uitingen van racisme of neonazisme toe te laten. Het stadsbestuur is gezwicht voor de politieke druk van links en extreem links.
De motivering waarop de intrekking van de eerder gegeven vergunning is gesteund is onterecht en zou in kortgeding kunnen worden aangevochten voor de Raad van State. De uitspraak van dit geding zou pas enkele dagen voor het geplande evenement bekend worden. Dat zou IJzerwake voor onoverkomelijke logistieke problemen plaatsen en daarom ziet de VZW af van deze mogelijkheid.
Het evenement Frontnacht wordt dus afgelast. Ook de aanvankelijke voorziene camping is niet beschikbaar en de braai op zaterdagavond zal niet doorgaan. Wie hiervoor betalingen heeft gedaan zal worden terugbetaald.
Aangezien er zaterdagavond geen enkel evenement zal plaats vinden roept VZW IJzerwake iedereen dan ook op om zaterdag niet naar Steenstrate te komen.
VZW IJzerwake blijft de intrekking van de vergunning onterecht vinden en zal die beslissing ten gronde aanvechten via een vernietigingsberoep bij de Raad van State. De VZW IJzerwake wil de gemaakte kosten ook verhalen bij het Iepers stadsbestuur.
VZW IJzerwake blijft zich verzetten tegen censuur en pershysterie. Elk nieuw initiatief brengt risico ’s met zich en we zullen de gebeurtenissen rond Frontnacht dan ook grondig evalueren.
De IJzerwake zelf gaat op zondag gewoon door. Met meer overtuiging dan ooit zal IJzerwake daar de boodschap van de Frontbeweging uitdragen : Zelfbestuur, Godsvrede en Nooit meer Oorlog.
We ontvingen bericht van Telenet dat we morgen waarschijnlijk met onderbrekingen moeten rekening houden. Dus als u morgen niets van ons hoort, weet u waarom.
Intussen dit denklied van Herman van Veen:
Natuurlijk wordt alom gestreden en zwijgt voor velen de muziek, de tederheid is overleden en de illusies zijn doodziek. Natuurlijk laat zich alles kopen voor wie er maar het meeste biedt en worden bloemen stukgelopen maar een vriend zien huilen… kan ik niet.
Natuurlijk hebben wij verloren en wacht de dood ons aan het eind, met onze schouders ver naar voren staan wij nog amper overeind. Natuurlijk zijn we vaak bedrogen en liggen vogels in het riet die voor het laatst hebben gevlogen maar een vriend zien huilen… kan ik niet.
Worden er steden stukgesmeten door kinderen van vijftig jaar dan wordt het leed weer gauw vergeten voor nieuw verdriet of nieuw gevaar. En de stations vol met verdwaalden, al te ver heen voor elk verdriet, geen enk'le waarheid die het haalde, maar een vriend zien huilen… kan ik niet.
Natuurlijk spiegels zijn integer geen moed genoeg om jood te zijn, niet elegant genoeg voor neger, geen licht, alleen maar valse schijn. In eigen kilheid zo gevangen dat men voor liefde zich verschuilt, zo aan het eind van elk verlangen, maar dan een vriend te zien… die huilt.
Even leek het erop dat Turkije zou overwegen zich na de bemiddeling bij de Oekraïense graanexport ook een Syrische vredespluim op hun fez te willen steken, nl. i.v.m. de terroristenenclave Idlib. Turks buitenminister, Mevlut Cavusoglu, liet immers in niet te misverstane woorden horen dat het tijd was dat er een soort definitieve wapenstilstand, als voorbode van een vredesakkoord, komt tussen de Syrische regering en de terroristenenclave Idlib, die gesteund wordt door Turkije. Bovendien zou de Turkse regering dit kunnen aangrijpen om eindelijk van de miljoenen Syrische vluchtelingen af te geraken. Waarover straks meer.
Tegelijkertijd – én dit is niet in tegenspraak met het bovengenoemde, dreigt Turkije ermee nogmaals in de noordelijke grensstreek door te stoten om de Koerden naar het zuiden te verdrijven. Als we stellen dat dit niet in tegenspraak is, dan bedoelen we ermee dat a) er plaats gemaakt wordt voor de Syriërs, die veel te lang volgens de zin van de Turkse politici, zich neergelaten hebben in Turkije. Hoe benarder de economische situatie in Turkije, hoe groter de kritiek, hoe meer het volk mort over de aanwezigheid der Syriërs. Ze zien in hen concurrentie voor hun job – dikwijls werken zij zwart, onder de normale tarieven, en betalen geen belastingen zodat ze netto meer over houden dan een officieel wit-werkende Turk. b) Hoe meer de Koerden naar het zuiden verdreven worden, hoe eerder de kans dat ze bij de Syrische regering zullen aankloppen voor hulp, waarmee de hereniging der Koerden en het Syrische grondgebied een stapje dichterbij komt en de Rojavadroom minder kansen maakt, vermits de Koerden dan zoals vanouds een, weliswaar belangrijke , minderheid in de Syrische Republiek worden. Dat hun grote beschermheer, de VSA, hen gewapenderhand zal bijstaan, tégen Turkije, dat gelooft niemand. De VSA laten hun hedendaagse oorlogen uitvechten door anderen; zij stoken de boel op, leveren wapens, stelen wat niet te zwaar of te heet is, en laten de boel ontploffen.
Keren we terug naar het opgelaten vliegertje van Mevlut Cavusoglu, die bekend maakte dat hij verleden jaar, in de maand oktober, in de Servische hoofdstad Belgrado een ontmoeting had gehad met de Syrische buitenminister Faisal Mekdad, waarbij de nood aan een soort wapenstilstandsakkoord met de “rebellen” in Idlib en de Syrische regering geuit werd. Cavusoglu benadrukte dat hij de Syrische territoriale integriteit respecteerde, omdat het als buurland sowieso betrokken partij was bij “de integriteit der grenzen, van het grondgebied en de vrede”. Tja… in hoever kan je een land vertrouwen dat een gedeelte van het noordelijk Syrisch grondgebied bezet, zgz. om de veiligheid zeker te stellen? Let wel, de veiligheid van Turkije, niet van Syrië.
Een Turkse pro-regeringskrant (… zijn er nog andere?) wist zelfs te vertellen dat Assad en Erdogan wel eens met elkaar een telefoontje zouden kunnen houden – nadat Poetin tijdens zijn onderhoud met Erdogan in Sochi hiervoor de aanzet gaf. Cavusoglu ontkende.
Sinds 2017 komen Turkije, Iran en Rusland regelmatig samen tijdens de Astana vergaderingen om de situatie in Syrië te doen ontmijnen. De Astana afspraak was dat de terroristen zich zouden terugtrekken naar het noorden zodat de twee autobanen, de M4 (west-oost) en M5 (noord-zuid), weer volop konden gebruikt worden voor burgerverkeer zonder de kans dat ze in schietpartijen of bomaanslagen zouden terecht komen, een gedemilitariseerde zone van 15 à 20 km., 6 km ten noorden en 6 km ten zuiden van de M4, gezamenlijke Russisch-Turkse patrouilles. Waar het Syrische leger er na verloop van tijd in slaagde de noord-zuid verbinding, de M5, Damascus-Aleppo, te bevrijden, is men er voor de M4 nooit in geslaagd. Rusland kon aandringen zoveel het wou, Turkije liet de beloftes gewoon in de steek, wou niet nog meer last met de terroristen en steunde ze ongegeneerd verder. (afbeelding 2020)
… met enkel etnische Vlamingen”* hadden we al. Onze beleidsmakers hebben die afgeschaft. Zo was onze samenleving in onze kindertijd. Intussen werden we verrijkt... Oef!
Voor ons is Charly Badibanga een onbekende. We hadden geen idee wie of wat hij is en we hebben het raden naar wat Tom met dit rommelig gesprek wil bereiken. Tenzij hij tegengas wil geven aan Dries’ beruchte tweet, die – hoewel prompt verwijderd – bij vriend en vijand bekend is. Quod non. Deze zomerse toogpraat werd immers langer op voorhand gepland én opgenomen vooraleer Dries zijn hypothetisch wetenschappelijk experiment in de ether gooide.
Kortom: wij vinden het een non-gesprek. Als het een verdienste heeft, is dat het op een bijna amicale manier bewijst dat integratie een dode letter is. En als dàt Toms bedoeling was, dan is hij daar zonder meer in geslaagd.
Charly heeft ook zijn eigen YT-kanaal, TalkswithCharly. Hij nodigde Tom immers in januari 2021 als eerste uit bij hem in de studio:
Jaren geleden had Italië enkele wereldbekende en beeldschone actrices: Sophia Loren en ” la Lollo “, Gina Lollobrigida. Ongetwijfeld waren er nog andere, maar deze twee bleven als iconen in onze herinnering. Voor Lollo hadden we een speciaal boontje. Zij leek ons eerder een klassieke schoonheid, een zachter type dan “la Lorèn”.
Blijkt dat ze op 95-jarige leeftijd opnieuw probeert een andere carrièreweg in te slaan, de politieke: ze is kandidate op de senaatslijst van een kleinere partijtjescocktail, de ISP, Sovrana e Popolare. DS waarschuwt dat “we moeten opletten voor Gina”.
We blijven ons steeds weer verbazen over politieke kandidaten die zich (laten?) inzetten en die – laten we wel wezen – aan het einde van de meet zitten. Wat is hun meerwaarde, behalve vergane glorie en stemmenronselarij? En daar bovenop: wat bezielt kiezers voor hen te stemmen???
Bovenstaande beelden vinden we ontluisterend voor de prachtige vrouw die ze was. Zo willen we haar niet in herinnering houden. Ze gold lange tijd als de mooiste vrouw van heel de wereld. Dat ze bovendien kon zingen, realiseren we ons nu pas… Volgens een reactie onderaan de video had ze een opleiding als operazangeres.
Het is overal hetzelfde. Verontwaardiging dat ze niet met toeters en bellen verwelkomd worden in een all-in opvanghotel. Dat we ze niet uitgenodigd hebben, dat ze hierheen kwamen op eigen risico, dàt wordt gemakshalve vergeten.
