In verschillende zakenkranten en dito media werd medegedeeld dat de export van Russische olie niet krimpt. Integendeel. Slechts de manier waarop deze de kopers bereikt werd aangepast. Indië kreeg de wind van voren voor de ononderbroken import van Russische olie; over de balk in eigen oog wordt wijselijk de mond gehouden.
Tankers worden vol geladen en varen met een onbekende bestemming of verdwijnen van de radar op volle zee. Op datum van 21 april werden er meer dan 11.1 miljoen barrels verscheept naar onbekende kopers. Naar verluidt zouden de kleinere tankers op zee hun vracht overpompen in grote schepen, de olie mengen met andere oorsprong-olie, zodat de herkomst niet meer kan nagegaan worden.
In de EU wordt een volledig embargo van Russische olie weliswaar besproken maar de import wordt niet bestraft. De export naar EU-lidstaten nam deze maand weer toe nadat in maart een terugval genoteerd werd.
"... Veel burgers vinden het niet meer van deze tijd om op die manier over zoiets ingrijpend te worden ingelicht. De ontsteltenis heeft nog meer oorzaken. Dat een kleinere gemeente opgeslokt zou worden door het grote Mechelen is erg problematisch. Zeker omdat Mechelen al jaren een enorme schuld torst van 3.400 euro per inwoner. De vernietigende indruk was dat de Boortmeerbekenaars - 407 euro schuld per inwoner - daar mee voor moesten opdraaien. Dat Derua kan stellen dat ook de kleinere partij er financieel baat bij heeft, maakt dan weinig indruk. Voor burgers met interesse voor het bredere plaatje begint daar net de discussie..."
... mag een neo-nazi zich verwarmen aan sympathie- en steunbetuigingen
"Ja Nederland doet het weer, ook de media neemt het klakkeloos over, zonder verificatie natuurlijk, maar dat is niets nieuws onder de zon. Vergeten zijn ze te vertellen dat er al sinds 2014 een burgeroorlog heerst in Oost-Oekraïne en deze ex-burgemeester mag gewoon in Nederland op tournee, dat hij waarschijnlijk oorlogsmisdaden heeft begaan, is niet zo belangrijk, zolang hij de Russen demoniseert is alles goed. Hij heeft de Russische taal verboden, Russisch sprekende bevolking gediscrimineerd, zelfs vermoord. Maar dat maakt niets uit, het Westen is zelf, geloven ze, in oorlog met Rusland.
Een oorlog die ze nodig hebben om de “green new deal” uit te voeren, dan ga je dus letterlijk over lijken. Geen olie en gas meer, dat is belangrijk voor de klimaat ideologie. Dus een oorlog voor hen komt goed uit, dan gebruik je allerlei soorten propaganda, die de onwetende EU bevolking als zoete koek slikt. Rusland is bezig met een speciale operatie om nu juist deze groepen, je kunt ze vergelijken met jihadisten, op te ruimen. Dat er veel vluchtelingen zijn ligt niet alleen aan de Russen, maar aan de burgeroorlog die al acht jaar geleden begonnen is, net als in Syrië destijds, zijn sommige autochtone bevolking geradicaliseerd, dit keer als rechts radicale nationalisten en zich aangesloten bij o.a. Pravdy Sektor, net als de ex-burgemeester van Melitopol!..."
De EU-commissie heeft in haar grenzeloze wijsheid beslist dat EUropese ondernemingen hun ingevoerd Russisch gas dan toch in roebel mogen betalen zonder dat ze bij de sancties-rechtbank verantwoording moeten afleggen.
Uit een officieel document zou moeten blijken hoe Europese bedrijven, ondernemingen een bocht kunnen maken rond de sancties, waarop ze moeten letten als ze in roebel betalen en waarom deze tactiek volgens de EU geen inbreuk op de sancties is. Donderdag zou men de EU-lidstaten een richtlijn bezorgd hebben. Daarin staat o.a.
“In principe staat in het (Russisch) decreet dat klanten in westerse en door Moskou zgn “onvriendelijke” staten een rekening bij de Gazprombank moeten hebben. Dan kunnen zij het gas zoals vroeger in euro of dollar betalen. De bank zet de bedragen om in roebel, koopt de munteenheid op de beurs van Moskou en schrijft vervolgens het geld over aan Gazprom. In de zgn. “richtlijn” van de EU-commissie wordt vermeld dat heel het (betalings)proces in handen is van de Russische overheid. Ook de Russische nationale bank zou er kunnen bij betrokken worden. Dit is volgens EU-recht verboden. De EU-sancties zouden het echter niet verbieden een rekening bij de Gasprombank te openen.”
We wachten met spanning op een reactie van de VSA. Zoveel EU-eigengereidheid, is dat wel toegelaten?
De lijkwade van Turijn illustreert op onovertroffen wijze het lijden en sterven van Jezus Christus. Wetenschappers hebben er nauwkeurige studies aan gewijd. Voor de Parijse chirurg Pierre Barbet (+ 1961), (De Passie van Onze Heer Jezus Christus gezien door een chirurg, Brepols, 1951) zijn de bloedvlekken op het doek allemaal anatomisch correct en tot in detail in overeenstemming met het lijdensverhaal uit de Evangeliën. Verschillende wetenschappers hebben zijn onderzoek later bevestigd en aangevuld. De afbeeldingen zijn van menselijk bloed, van de groep AB. Het gestolde bloed is op het doek tot bloedvezelstof en serum herleid. De geseling was geen joodse straf (met 40 – 1 stokslagen) maar een gruwelijke Romeinse geseling. De 2 loden bolletjes drongen diep in het lichaam door en maakten ruim 120 wonden (30 slagen met 2 koorden?). Later hebben artsen aangetoond dat dergelijke geseling behalve onbeschrijfelijk pijnlijk ook dodelijk kan zijn door het blokkeren van de nieren, het veroorzaken van hartinfarcten en blijvende krampen. Op Jezus’ hoofd werd een doornenkroon vooral achteraan ingedrukt. Op de rug zijn de vele wonden van het dragen van de dwarsbalk van het kruis te zien. De nagels voor de kruisiging werden door de polsen/handen gedreven. De pijn was zo immens dat de duim helemaal naar binnen getrokken werd en ook niet zichtbaar is op de lijkwade. De nagels door de voeten moeten eveneens een enorme pijn veroorzaakt hebben. Zijn benen zijn niet gebroken. Dit gebeurde bij de andere gekruisigden wel om te beletten dat ze zich nog konden oprichten om te ademen. Jezus’ hart werd met een lans doorboord, waaruit bloed en serum vloeide. Barbet bevestigt meteen ook de echtheid van wat het Evangelie vermeldt over het zweten van bloed in de Hof van Olijven. Bij extreme angst worden de poriën zo verwijd dat het zweet zich met bloed vermengt. De afbeelding van het gelaat vertoont wonden en overvloedige bloedingen. Rond de weergave van de gebroken neus werden pollen aangetroffen die toen veel voorkwamen in de straten van Jeruzalem. Vermoedelijk is deze man op de grond gevallen of brutaal geduwd.
https://youtu.be/v6T65Vhwr8s
Deze lijkwade als kostbaarste christelijke relikwie bleef niet gespaard van een grote leugencampagne. In oktober 1988 ging het nieuws de wereld rond dat deze lijkwade een vervalsing zou zijn uit de middeleeuwen, (tussen 1260 en 1390!) op grond van een radiocarbon 14 onderzoek, uitgevoerd door de laboratoria van Oxford, Zurich en Tucson (Arizona), onder leiding van het Brits Museum. Vanaf het begin rezen er echter grote twijfels over de betrouwbaarheid van deze conclusie. Twee internationale wetenschappelijke verenigingen toonden onomstootbaar de valsheid van deze conclusies aan en de authenticiteit van de lijkwade: STURP (Shroud of Turin Research Project) en CIELT (Centre Internationale pour l’Etude du Linceul de Turin). Er volgden nog merkwaardige ontdekkingen: het doek is geweven in “visgraat” (chevron), uit de eerste helft van 1e eeuw in Palestina, de vele verschillende pollen op het doek komen eveneens uit het Palestina van die tijd. Op de ogen werden resten van afbeeldingen gevonden van muntstukken (om de ogen te sluiten) met de tekst: “Kaisar Tiberius”, een geldstuk van de jaren 30-32!
De geschiedenis van de lijkwade is een verhaal op zich. Het doek is van Jeruzalem naar Edessa verhuisd, vervolgens naar Constantinopel, Athene, Parijs, Lirey … voordat het in 1579 in Turijn bewaard werd. Sinds 1983 is het eigendom van de paus, gegeven door Umberto II, op voorwaarde dat het in Turijn blijft. Het vertoont tekens van verschillende branden en van waterschade.
Hierbij dient nog de zweetdoek (soudarion) vermeld te worden. Deze werd tot 614 in Jeruzalem bewaard en sinds 812 in een speciaal daarvoor gebouwde crypte in de kathedraal van Oviedo (Spanje). Dit doek werd rond het hoofd gewonden en is uit dezelfde tijd en van dezelfde aard als de Lijkwade. De bloedvlekken geven de afdrukken van wonden van het hoofd, overeenkomend met de vlekken op de lijkwade. Het bloed is eveneens afkomstig van de groep AB. Deze zweetdoek vormt samen met de lijkwade een belangrijk getuigenis van het lijden van Jezus.
De boeiende ontdekkingen rond deze dierbaarste relikwie van alle tijden gaan onverminderd verder. In de kathedraal van Santa Maria de la Asuncion te Coria (ten westen van Madrid, Spanje) wordt een kostbaar doek bewaard, dat verondersteld wordt het bovenste, versierde tafelkleed te zijn, gebruikt bij het Laatste Avondmaal. Het vertoont hetzelfde weefsel en dezelfde grootte als de lijkwade van Turijn. Het is perfect mogelijk dat de lijkwade van Turijn het tweede, onderliggende tafelkleed was, in aller haast genomen om Jezus nog voor het begin van de sabbatrust te begraven. Immers, men kon onmogelijk nog een smetteloze, nieuwe lijkwade gaan kopen.
Wie is deze man? Een Semitisch type, in de volle kracht van zijn leven, harmonisch gebouwd, nagenoeg 2 m groot, gegeseld, gekruisigd, met tekens van een doornenkroon op het hoofd, met uitgerukte baard, geheel geradbraakt, gestorven door totale uitputting, verschrikkelijke krampen en uiteindelijk gestikt. Met een lans werd zijn hart doorboord. De lijkwade vertelt zijn onvoorstelbare lijden van 3 uur lang. Zijn huid en spieren, iedere hartklop en ademhaling, handen en voeten, waarbij de nagels de zenuwen raken, de immense dorst en uitgedroogde slijmvliezen, de onophoudelijke krampen … een oceaan van pijn. De kans dat het iemand anders zou zijn dan Jezus van Nazareth, wiens Passie in detail beschreven wordt in de Evangeliën en die stierf op het kruis (vrijdag 7 april 30 om 15.00 u?) is nagenoeg onbestaande.
Wanneer een man met gestold bloed van een doek wordt genomen, veranderen de tekens grondig door het losrukken en verwijderen van de gekwetste. Op de lijkwade is hiervan niet de minste verandering merkbaar. Het doek kan onmogelijk door mensenhanden van het lichaam genomen zijn. Op die wijze toont de lijkwade de Passie én de Verrijzenis van Jezus. De heilige Cyrillus van Jeruzalem (+ 386) zegt reeds: de lijkwade is een getuige van de Verrijzenis! Overigens, het gelaat straalt, ondanks de verschrikkelijkste martelingen, een mysterieuze schoonheid uit: een onuitsprekelijke sereniteit, een innerlijke kracht, rust en vrede! (Overvloedige literatuur : https://www.lesalonbeige.fr/le-saint-suaire-de-turin-un-signe-pour-notre-temps/). Volgende keer: hoe deze lijkwade ook een boeiend getuigenis is van Jezus’ verrijzenis!
P. Daniel
Flitsen
De Goede Week begonnen we eigenlijk al een dag vroeger, nl. met de “zaterdag van Lazarus” met lange officies waarin de opwekking van Lazarus centraal staat (Johannes 11). Het is het meest spectaculaire wonder dat Jezus voor iemand verrichtte.
Palmzondag is hierop een vervolg: een maaltijd ter ere van Lazarus’ verrijzenis, zijn zus, Maria, zalft Jezus met kostbare parfum en een enthousiaste menigte zorgt voor een feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem, gezeten op een ezel (Johannes 12). Vele eenvoudige mensen geloven in Hem, maar de religieuze leiders zijn woest en zijn vast besloten om Hem en ook Lazarus ter dood te brengen. Na de uitgebreide byzantijnse eucharistie koos ieder een gepast feestelijk kledingstuk en maakten we mét ezelin en haar jong een kleine tocht in de tuin. We zochten daarna een plaats in de tuin voor onze picknick.
De kinderverhaaltjes over Masha en de Beer zijn bij ons misschien minder bekend, maar elders zeer geliefd. Of beter “waren”… Men is er achter gekomen dat achter het kleine meisje, Masha, eigenlijk Poetin schuil gaat en dat de vriendelijke, geduldige beer, niets anders is dan de Russische veroveringspolitiek die zich verstopt achter het suffige masker van verdraagzaamheid. De reeks werd vlot in het buitenland verkocht, werd vertaald in 42 talen: https://www.youtube.com/c/MashaBearEN/videos
Als inleiding, hoe het begon, met het vermiste kind Masha, dat gered werd door een beer, weliswaar ongewild, de beer dacht dat hij taarten bij zich had, maar niettemin werd ze verenigd met haar grootouders omdat hij haar in een mand door het bos droeg en haar in veiligheid bracht. Tot zover het kindervertelselke.
Maar eigenlijk gaat het terug naar het jaar 1820. Het kind, Masha, gaat met haar ouders naar het circus en ze wil toch zo graag de beer zien. De beer treedt echter niet op. Masha gaat op zoek en vindt de beer in zijn kooi, achter tralies. Zij vindt de sleutel, opent de kooi en wil met de beer spelen. De beer valt haar aan en doodt haar. Kinderen werden sindsdien gewaarschuwd dat beren geen knuffeldieren zijn.
https://youtu.be/hPkhefgM_rM
Je moet al behoorlijk veel fantasie hebben om hierin de hand van Poetin te zien. Vooral omdat Die Welt niet verwijst naar het meisje, Masha, dat in 1820 door een circusbeer gedood werd. De ondertiteling en gesproken tekst van onderstaand geselecteerd stukje werd bijgevoegd door Die Welt. Het oorspronkelijk Duitstalig artikel “Is Masha en de Beer propaganda voor Poetin?” vindt u hier: https://www.welt.de/kultur/plus238252…
Gedicht van Wouter van Doorn, voorgedragen in de kerk:
Je hart was te groot, en wij zijn te klein allemaal! Zo onogelijk klein als een kogeltje is.
Er tellen er twaalf zo in dertien geweren Waar de staat zijn wraak mee stilt. Er tellen er twaalf zo in dertien geweren, En toch van die twaalf schiet de dertiende raak. Die de staat in zijn laders niet legt… – Die leggen wij zelf, Wij die je volgen.
Je hart was zo groot, Borms, en je geest was zo trouw… Je hart was het Belgisch salvo te groot. Het schot van ons, het schot van Vlaanderen dat zoveel diepere wonden boort, slechts dat schot schoot jou dood.
En nog niet dat schot elke dag naar je paal. Jij was te groot, Borms, hun salvo alleen kon jou niet treffen. Ze schoten met twaalven maar hun staatsdecoratie Scherp in je hart – net zo vurig rood als het lint dat je verdiende. Maar wij, de onzalige dertiende, wij schieten met lood.
En o.a. dit Marialied werd gezongen door het koor:
1. ‘Beloken’ is het voltooid deelwoord van het werkwoord ‘beluiken‘: (af)sluiten. Met Beloken Pasen wordt de paasweek (‘het paasoctaaf’, acht dagen vanaf Pasen) afgesloten.
2. In het Jubeljaar 2000 riep paus Johannes Paulus II deze dag uit tot Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid.
3. In het Latijn heet Beloken Pasen Dominica in albis (zondag in het wit), een verwijzing naar witte doopkleren van de doopleerlingen. Vroeger droegen christenen die op de paasnacht waren gedoopt acht dagen lang een wit kleed, symbool van hun nieuwe geboorte. In Duitsland wordt Beloken Pasen daarom vaak Witte Zondag genoemd.
4. In het Engels luidt het Quasimodogeniti Sunday, letterlijk: Zoals pasgeborenen. Dit is een verwijzing naar de eerste woorden van de bijbeltekst:
Weest als pasgeboren kinderen begerig naar de geestelijke, onvervalste melk, die u wasdom zal schenken ter zaligheid. Gij hebt immers al geproefd van de zoetheid des Heren. (1 Petrus 2,2-3).
5. De klokkenluider van Notre Dame uit het gelijknamige boek van Victor Hugo krijgt de naam Quasimodo omdat hij op Beloken Pasen te vondeling is gelegd.
6. J.S. Bach schreef voor Beloken Pasen de cantate Halt im Gedächtnis Jesum Christ (luister hieronder).
7. In de bijhorende evangelietekst (Joh 20, 19-31) lezen we dat een week na Pasen ook de apostel Thomas zijn intussen spreekwoordelijke scepsis laat varen – door Caravaggio zo aanschouwelijk verbeeld in De Ongelovige Thomas. Jezus’ antwoord luidt ietwat laconiek:
Omdat ge mij gezien hebt gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben. (Joh 20,29)
“Dat is zelfmoord uit angst voor de dood… We vernietigen onze industrie om de Russen te straffen. Maar daarna kunnen we niet meer produceren. We maken ons land helemaal kapot.”
Beatrix von Storch, lid van de Bundestag voor de AfD
