Maandelijks archief: februari 2022

EW – electronic warfare…

Geplaatst op door

… of hoe militaire wapens kunnen uitgeschakeld worden vooraleer ze hun doel bereiken

Er wordt in quasi alle mediaredacties druk gespeculeerd over de mogelijke stappen die Rusland eerstdaags (… of niet… ) zou kunnen ondernemen in en rond Oekraïne.

Nuchtere analisten zien verder en voorspellen dat Rusland niet per se de verwachtingen, resp. de opgeklopte paniek, zal invullen maar elders – niet traditioneel-militair – maar eerder rationeel-strategisch zou kunnen reageren.

De voorbije weken gaf Rusland meermaals een waarschuwing aan Israël dat ze de voortdurende aanvallen op Syrisch grondgebied niet zouden blijven pikken.

Veterans Today besteedde er aandacht aan in een artikel met de titel: “Russia Deploys EW System in Syria Capable of Shutting Down Israel…Entirely” en “New weapon has already disabled Israeli and American F-35s“.

Afbeelding 1 Southern Africa Eye

Volgens de redacteur zou het Russische mobiele oorlogssysteem een reikwijdte van ca. 250 – 300 km hebben en zou binnen de actieradius van de meeste elektronische veiligheidsapparaten de signalen kunnen onderbreken, uitschakelen of storen… zelfs zodanig storen dat een luchtaanval of raketinslag gesimuleerd wordt. Recent zou er een systeem in Syrië operatief zijn met een radius van ca. 400 km.

Afbeelding 2 Flightradar24
Afbeelding 3 Gray Connolly

Volgens +ADS-B Exchange en Flightradar24 diensten* wordt in het oostelijk gedeelte van de Mid. Zee een sterke storing van de GPS-signalen vastgesteld. En volgens de geïdentificeerde regio’s waar deze storingen werden vastgesteld, zou het gaan om een afstand van ca. 400 km; bijgevolg gaat men ervan uit dat de Russische EW erin slaagt de electronica van vliegtuigen e.d. zelfs vanop een afstand van ca. 75 km van Kreta uit te schakelen.

Afbeelding 4 Flightradar24

Volgens de expert-waarnemers kon het Russische EW de elektronica van Britse Airforce F-35-toestellen in Kreta en een Israëlisch vliegtuig op weg naar Syrië (voor verkennings- en/of aanvalopdracht) uitschakelen. Een dag vroeger was dit het geval met Amerikaanse vliegtuigen.

Dat er sprake is van een vooruitstrevend Russische EW werd eerder door een verklaring van het IDF bevestigd. Nochtans werd dergelijk tuig met een actieradius van ca. 400 km nooit in het Russisch legerarsenaal opgemerkt.

Afbeelding 5 Military Agent

Wegens auteursrechten kunnen wij de vermelde, in volgorde genummerde, afbeeldingen niet overnemen. Ga hiervoor naar het artikel: https://www.veteranstoday.com/2022/02/15/russia-deploys-ew-system-in-syria-capable-of-shutting-down-israel-entirely/

*Flightradar24 – u kan de regio naar wens bepalen en inzoomen

Stilaan wordt Israël de wacht aangezegd. Volgens de Israëlische retoriek ging het om zelfverdediging… oordeel zelf: Israël schiet raketten af op Syrisch grondgebied – het Syrische luchtafweergeschut (van Russische makelij) treedt in werking – één dezer luchtafweerraketten landt op Israëlisch grondgebied – Israël noemt dit provocatie en neem wraak door de initiële handeling, die de Syrische reactie uitlokte, te herhalen…

https://youtu.be/v4Uzq28Da7A

We refereerden reeds naar het bovenstaande:

“Zwijgen is (voorlopig) het beste dat we kunnen doen.”

De totale controle komt eraan

Geplaatst op door

Een camera die door muren heen kan kijken is het nieuwste snufje op weg naar de totale controle van de mensheid.

Huisdieren hebben al een chip, worden gesteriliseerd opdat ze zich niet meer voortplanten, geëuthanaseerd als ze niet gewenst of overbodig zijn, als proefkonijnen gebruikt in laboratoria…

Elke vergelijking is puur toevallig.

Redenering in onderstaande video: het maakt huisdoorzoekingen veiliger…

De onduidelijkheid der Minsk akkoorden is recht evenredig…

Geplaatst op door

… met de westerse geldstromen naar de Oekraïense regering

Deze video met een terugblik naar de situatie 7 jaar geleden zouden de redacties der westerse media nog eens moeten bekijken.

“Dat statuut van Oekraïne als een soort van neutrale bufferzone tussen oost en west is eigenlijk toch wel – denk ik – heel belangrijk voor de veiligheid van Europa.”

De Akkoorden van Minsk, die door Oekraïne weliswaar ondertekend, maar nooit toegepast werden en nu zelfs ronduit geweigerd, in een notendop:

  • wapengeweld wordt stopgezet
  • gecontroleerd door het OVSE
  • decentralisering van de macht, o.a. door middel van een wet over de tijdelijke ordemaatregelen van de lokale autonomie in bepaalde regio’s van Donetsk en Luhansk
  • grens Oekraïne – Rusland onder controle van het OVSE
  • een veiligheidszone in de grensregio
  • vrijlating van alle gijzelaars en onwettig gevangen personen
  • verbod op vervolging en bestraffing van personen i.v.m. de gebeurtenissen in Donetsk en Luhansk
  • voortzetting van de inclusieve nationale dialoog
  • maatregelen voor de verbetering der humanitaire situatie in de Donbass
  • vooruitgeschoven gemeentelijke verkiezingen garanderen volgens de Oekraïense wetgeving der tijdelijke ordemaatregelen betr. lokale autonomie in Donetsk en Lugansk (wetgeving over de speciale status der zgz. “onafhankelijke republieken”)
  • onwettige bewapende bendes en huurlingen uit Oekraïne verwijderen
  • een programma voor de economische heropbouw van de Donbass en het herstel van de levensfuncties in de regio
  • de garantie op de persoonlijke veiligheid der deelnemers van de onderhandelingen

https://de.wikipedia.org/wiki/Protokoll_von_Minsk

https://en.wikipedia.org/wiki/Minsk_Protocol

Is Oekraïne een oorlog waard?

Geplaatst op door

Een opiniepeiling in de VSA geeft weer in hoever een doorsnee Amerikaan ervan overtuigd is dat Oekraïne een oorlog met Rusland waard is.

Slechts 13% van de volwassenen vindt dat het een “goed idee” is militairen naar Oekraïne te sturen om tegen de aangekondigde Russen te gaan vechten. Vraag maar eens of ze Oekraïne op een wereldkaart kunnen aanwijzen, of wie er president is. 17% van de Amerikanen willen liever uit de NAVO vertrekken dan voor iemand anders de spreekwoordelijke kastanjes uit het vuur te halen. 55% vindt het ronduit “een slecht idee” – 33% weet niet of ze er een gedacht over hebben.

Uit dezelfde opiniepeiling bleek dat 1 op 4 Amerikanen zelfs niet weet of Oekraïne een bondgenoot of een vijand is van de VSA.

U kan op onderstaand bruggetje het cijfermateriaal van de peiling raadplegen:

https://today.yougov.com/topics/international/articles-reports/2022/02/11/americans-want-support-ukraine-not-us-troops

Tulsi Gabbard daarentegen heeft een duidelijke mening: “Het is heel gemakkelijk op te lossen: gewoon beloven dat Oekraïne geen NAVO-lid kan worden. De VSA wil de situatie zodanig opjutten dat Rusland Oekraïne zal bezetten, waardoor de VSA opnieuw een reden hebben om sancties op te leggen. Dàt is wat de VSA regering wil.”

… vanaf 04’26” komt Tulsi Gabbard in beeld

Filosofische gedachten…

Geplaatst op door

“Ik zal niet zeggen dat ik me eenzaam en onbegrepen voel, maar ik merk steeds vaker dat mijn vroegere vanzelfsprekende identiteit in sommige kringen verdacht is geworden. Ik heb daar een stukje over geschreven voor het tijdschrift Streven, waarvan ik nog altijd redacteur ben. Zowat de helft van de redactie bestaat tegenwoordig uit woke sisters, zoals ik ze noem, jonge vrouwelijke filosofen zoals Martha Claeys, die me geregeld aanspreken op mijn in hun ogen politiek incorrecte woordgebruik.

In mijn stukje stel ik mijzelf voor als een oude witte cisgender ijsbeer op een steeds verder afbrokkelende ijsvlakte aan de Noordpool. Die beer weet zich geen raad meer, want terwijl de vacht van de jongere beren donkerder wordt, omdat ze zich aanpassen aan hun nieuwe omgeving waar geen sneeuw en ijs meer is, beschermt zijn witte schutskleur hem niet meer. Op zijn ijsschots drijft hij almaar verder weg, naar onbekende horizonten. Laten we maar hopen dat hij uiteindelijk niet in een dierentuin terechtkomt.”

Citaat uit “Oud, wit en cisman – hoe verdacht kan je zijn? De intellectuele odyssee van Ludo Abicht”, gepubliceerd in Knack 14.7.21.

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,                                                                                                    

Op 4 november 2015 overleed Réné Girard op 91 jarige leeftijd in Stanford waar hij professor was geweest. Hij is een van de moderne denkers en schrijvers wiens gedachtegoed ik al decennia lang heb gevolgd en gewaardeerd. Hij was gehuwd en vader van drie kinderen. Hij werd tijdens zijn leven in zijn eigen land, Frankrijk,  niet hoog aangeslagen, afgezien van zijn opname in de Académie Française (2005). In het buitenland hebben echter zes universiteiten hem een doctoraat honoris causa aangeboden, nl. Amsterdam, Innsbruck, Antwerpen, Padua, Montréal en St Mary’s University and Seminary Baltimore. Na zijn dood begon men hem in Frankrijk plots te prijzen als een van de meest originele denkers van de laatste eeuw en Mgr. Robert Barron, hulpbisschop van Los Angeles, noemt hem zelfs een kerkvader.

Geboren in Avignon (25 december 1923!) uit een klassiek Frans christelijk gezin (moeder  katholiek en royalist, vader antiklerikaal en republikein), heeft hij van zijn 12 tot 38 jaar de Kerk verlaten om daarna een overtuigd katholiek te worden. Van het klassiek onderwijs in scholen en universiteit heeft hij, naar eigen bewering, niet veel opgestoken. Wat hij leerde, kwam van zijn ouders en van hemzelf. Hij is een echte autodidact. Als kind leerde hij hoofdzakelijk zelf lezen en schrijven. Zoals zijn vader, die conservator was van het “Musée Calvet” en “palais des Papes” in Avignon, heeft hij uiteindelijk dan maar “l’Ecole des chartes”  gevolgd en er het diploma van archivaris-paleograaf behaald. Hij wou weg uit Frankrijk en zag de kans om in Amerika  assistent Franse taal te worden aan de universiteit van Indiana (1947). Om ooit enige plaats te krijgen moest hij echter een doctoraat maken. Daarvoor wilde hij onderzoeken hoe de Amerikanen dachten over Frankrijk en de Fransen tijdens WO II. Hij schreef naar de Franse ambassade in de VS om daarover documentatie te vragen. Lange tijd vernam hij niets tot op een moment dat er zulk een massa informatie werd afgeleverd dat het grootste werk voor een doctoraat al gemaakt was. Je moet maar geluk hebben!

Hij werd professor literatuur en antropologie in verschillende Amerikaanse universiteiten (Buffalo, John Hopkins, Stanford). Eigenlijk interesseerde hij zich hoofdzakelijk aan de wereldliteratuur. Hij las de grote werken  (Cervantes, Proust, Dostoïevski, Shakespeare…). Daarmee trachtte hij “een geschiedenis van het verlangen”  op te maken. Uiteindelijk zal hij ontdekken dat de Bijbel en vooral de passieverhalen van de evangelisten, louter letterkundig, een ongeëvenaarde “openbaring” van de werkelijkheid bieden.  Van de literatuur is hij in de antropologie terecht gekomen en heeft bovendien een originele visie ontwikkeld met grote gevolgen voor sociologie, economie, psychologie, etnologie en zelfs theologie en Bijbelverklaring. 

Lees verder →

De geesten moeten rijpen

Geplaatst op door

In Oekraïne probeert een traditionele organisatie oude liederen in kaart te brengen… “vooraleer ze uitgestorven zijn”. Dorp na dorp worden liederen opgenomen. Bij het eerste lied ( 0’29”) staat erbij “singing in foreign language”... m.a.w. in het Russisch.

Moeten we het idee krijgen dat Russisch een vreemde taal is in Oekraïne? Even vreemd als bv. Frans in het land b?

Een wandeling met een Russische journaliste in Lviv (West-Oekraïne):

Oekraïne: van twee talen naar één

https://www.trouw.nl/nieuws/russische-taal-wordt-taboe-in-oekraine~bd6a34c1/

Mocht u geïnteresseerd zijn in de herkomst der Oekraïense en Russische taal, kan u meer te weten komen in onderstaande video:

Zou de presentator, Paul, zich realiseren hoe “Russisch” hij eruit ziet?