Italianen in het zestiende-eeuwse Antwerpen raakten maar niet uitgepraat over de Scheldestad. De Venetiaanse ambassadeur Cavalli schreef naar zijn stadsbestuur: ‘Er is geen man, hoe armzalig van geboorte en hoe lui ook, die hier niet kan rijk worden van de handel’…
… Antwerpen was evenwel veel meer dan alleen een bloeiende haven, op winst beluste kooplieden, grondspeculatie of een opportunistisch ingesteld stadsbestuur. Wie immers geld had kon het laten rollen, ook voor allerlei luxeproducten. Niet te verwonderen dat de stad in die periode een aantrekkingspool werd voor kunstschilders, tapijtwevers, edelsmeden, cartografen, drukkers… Antwerpen bezat dan geen universiteit, het telde wel tientallen Latijnse scholen, parochie- en private scholen. Naar verluidt gaf één op de tweehonderd inwoners les in iets…
Met Antwerpen ontsluit bestsellerauteur Michael Pye het verhaal van een stad die tegen alle verwachtingen in opkwam als het kloppend hart van de zestiende eeuw, en in korte tijd de wereld wist te veranderen. Eén ding is volgens Pye zeker: zonder de Antwerpse geschiedenis zou vandaag niets hetzelfde zijn.
De derde zondag van de Advent heet Gaudete. Deze naam, afgeleid van het gelijknamige introïtusgezang, betekent: verheugt u.
Gaudete is een Latijns kerstgezang, dat gecomponeerd werd in de 16e eeuw
Het gezang werd opgenomen in de Latijnse zangbundel Piae Cantiones ecclesiasticae et scholasticae veterum episcoporum (“vrome kerkelijke en schoolse gezangen van de oude bisschoppen”), een collectie van Fins-Zweedse kerkgezangen uitgegeven in 1582.
… van haat tegen transpersonen, stapte Kathleen Stock op als hoogleraar. Haaropvattingen zijn niet veranderd.
„Je kunt hen vrouwen noemen, en ik ga ook mee in dat sociale construct. Als een transvrouw zich als vrouw identificeert ga ik echt niet naar zo iemand toe om eens even hardop te zeggen: ‘Je bent een man’. Maar het is een feit dat onze sekse biologisch is bepaald in onze lichaamscellen. Je kunt hormonen nemen en je penis laten verwijderen, alleen daarmee bén je geen vrouw. Dit klinkt grof en ongelofelijk beledigend. Maar we moeten deze waarheid wel kunnen benoemen.”
Meer dan 50 steekincidenten in Duitsland – per dàg!
Vorig jaar hebben de Duitse veiligheidsdiensten meer dan 20.000 steekincidenten geregistreerd. Gemiddeld meer dan 50 incidenten per dag dus.
Het hoogste aantal werd geteld in de deelstaat Nordrhein-Westfalen met 5.411 aanvallen met steekwapens, zoals blijkt uit een bijdrage in de krant Welt am Sonntag, die zich hiervoor beroept op cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken van de verschillende deelstaten.
Op de tweede plaats volgt de Vrijstad Berlijn met 2.593 steekincidenten, in Nedersaksen waren het er 2.377.
Alleen de deelstaat Mecklenburg-Vorpommern kon geen cijfers voorleggen.
Bij alle incidenten met steekwapens verloren meer dan 100 mensen het leven. Merkwaardig: cijfers voor het ganse grondgebied Duitsland zijn niet beschikbaar, omdat volgens het Bundeskriminalamt “valide gegevens” ontbreken. Terwijl nochtans in 2019 het besluit al was genomen om deze categorie van misdrijven voortaan op te nemen in de Duitse statistiek voor criminaliteit.
Buitenlanders oververtegenwoordigd
10 van de 16 deelstaten publiceerden ook gegevens van de afkomst van de daders. 60,4 procent van de verdachten van dergelijke zware misdrijven hadden een Duitse identiteitskaart. Mensen met een migratieachtergrond worden niet als dusdanig gerangschikt. Maar 39,6 procent had niet de Duitse nationaliteit.
Volgens het Bondsagentschap voor statistiek (Statistisches Bundesamt) maakten buitenlanders het voorbije jaar 12,5 procent van de totale bevolking uit. Er is dus ontegensprekelijk sprake van een oververtegenwoordiging van mensen met een migratieachtergrond in deze misdrijven.
Een aandeel van 17,4 procent in het totaal van de steekincidenten wordt in de statistieken toegeschreven aan migranten die illegaal in de Bondsrepubliek verblijven of aan migranten die een beschermd statuut hebben. In de meeste gevallen gaat het om mensen afkomstig uit Syrië.
Waarom lezen we toch zo weinig over dit soort statistieken in onze ‘kwaliteitskranten’? Is het omdat deze minder fraaie multiculturele verrijkingen niet passen in het plaatje dat men wenst op te hangen? Hebben onze ‘kwaliteitskranten’ angst voor de werkelijkheid? We kijken met spanning uit naar boeiende televisiedebatten op De Afspraak en andere!
De diakenwijding van fr. Jean (26 november 2021) is de eerste in de jonge geschiedenis van de heropgerichte gemeenschap van de heilige Jakob de Verminkte (Mar Yakub al moeqatta). Maar wie is deze Jakob?
Hij was van adel, afkomstig uit Seleusië-Ctesiphon, de hoofdstad van de Sassaniden (nu Iran) en de intieme vriend van Yasdagerd I, de Perzische koning (399-425). Hoewel Jakob christen was werd hij door de eerbewijzen van de koning zo verblind dat hij als heiden leefde en mee de zon aanbad volgens het Zoroastrisme.
Zijn vrouw en moeder schreven hem hierover een brief en lieten weten dat zij met hem niets meer wilden te maken hebben als hij als heiden bleef leven. Deze brief trof zijn hart. Jakob ging naar de koning en vertelde dat hij eigenlijk christen was en opnieuw als christen wilde leven. De koning vroeg hem om toch uiterlijk met de heidense diensten mee te doen, wat Jakob afwees. Dit maakte de koning zo woest dat hij aan zijn raad vroeg een voorbeeldige straf te voorzien.
Jakob werd langzaam in stukjes gehakt: tenen, vingers, voeten, armen, benen… Uiteindelijk werd hij onthoofd. Ziehier het gebed dat hij naliet en waardoor hij een grote voorspreker werd voor de eenheid van de christenen:
“Mijn God, zie mij hier op de grond, te midden van mijn ledematen om me heen. Ik heb mijn handen niet meer om ze op te heffen naar U. Ik heb geen voeten meer, geen benen, geen armen. Ik ben als de ruïne van een huis, waarvan alleen de muren nog overeind staan. O Heer, geef aan dit volk dat door tirannen wordt vervolgd en verstrooid, de vrede en de rust. Verzamel het van de uiteinden der aarde. Zo zal ik, de laatste van uw dienaars, met alle martelaren en belijders, vanuit oost en west, noord en zuid, U loven en zegenen, alsook uw Zoon en Heilige Geest in de eeuwen der eeuwen. Amen”.
De oudste aanduiding aangetroffen in het klooster Mar Yakub is een muntstuk van Justinianus II (565-578), de tijd van het Byzantijnse Rijk. Rond 628 stierf Mozes, de Ethiopiër, de marteldood. Hij was een koningszoon, afkomstig uit Egypte die monnik werd in Mar Yakub en vandaar het klooster van Mar Moussa stichtte.
Tussen 600 en 1266 komen vele pelgrims naar Mar Yakub als naar het meest bekende klooster. Rond 1000 wordt een eerste reeks muurschilderingen aangebracht in de kerk en rond 1200 een tweede reeks. In 1266 valt sultan Baïbar het klooster binnen, plundert het en laat de religieuzen onthoofden. Sommigen kunnen langs de onderaardse tunnels vluchten. In Qâra laat hij alle christenen samenbrengen en vermoorden. Van de Sint Nicolaaskerk, oorspronkelijk een heidense zonnetempel, door de heilige Helena op haar zoektocht naar het heilig Kruis hier omgevormd tot kerk, laat Baïbar een moskee maken.
In de bibliotheek van Berlin zijn er enkele geschriften die verwijzen naar het klooster Mar Yakub (van 1300 en 1492). Neem hier een kijkje. In 1403 vallen Turkmenen Qâra en het klooster binnen en plunderen het. Een kroniek uit de tijd van het Ottomaanse rijk vermeldt dat Mar Yakub het voornaamste klooster was in het oosten (1453-1600), later zelf verbonden met de orde van de Choueiri (in Libanon). In de bibliotheek van Saydnay is een evangelieboek, waarin staat dat het geschreven is in 1477 door Joachim Bassem Kassis, een priester van Mar Yakub.
In 1720 dringen Ottomanen met een list binnen in het klooster en vermoorden 120 religieuzen. Enkelen kunnen ontsnappen en vluchten naar het klooster Deir Saydeh in Ras Baalbeck (Libanon). Kroniekschrijver Habib Zayyât vermeldt dat hij bij zijn bezoek aan Mar Yakub slechts één 18e-eeuwse icoon aantrof (1752) “voor het klooster Mar Yakub in Qâra”. In 1750 brengt een aardbeving grote schade aan het klooster, de bron en de molen.
In 1790 plundert emir Jahjah Al Harfouch het klooster. Rond 1800 heeft er nog een ongelukkige transactie plaats. Drie monniken van Mar Yakub treden uit en sluiten aan bij het klooster van Sint Jan van Choueiri. Er werden manuscripten gestolen.
Zou René De Clercq nu dit nog gedicht schrijven? Op 1 januari 2022 zal “vechtstad” Gent – als eerste stad in Vlaanderen – een gehoofddoekte schepene installeren.
Gent, Vol klinkt uw naam, Kort als een daad, vast als ‘t cement Van Vlaanderens wezen en zijn faam.
Vechtstad , in heel de wereld staat, Voor goed en kwaad, Geen burcht van koppigheid opeen Als in uw oud stout steen.
Eeuwen zijn meegeperst Door elken muur,door elk gewelf. Als ooit dit harde, harte berst, Sterft vrijheid zelf.
In Gent heb ik geleefd, In Gent heb ik geloofd. Daarom draag ik zo hoog mijn hoofd, Als een die kop en kijkers heeft.
Kort als een daad, vast als ‘t cement Van Vlaanderens wezen en zijn faam: Vol klinkt uw naam, Gent!
Het kinderlied “Die Donau ist ins Wasser gefallen” (De Donau is in het water gevallen) zag het levenslicht in Hessen. Het lied vertelt een verhaal dat duidelijk een leugen is, vermits het gewoon niet mogelijk kan zijn. Dergelijke “leugenliedjes” of “liederen der onmogelijke zaken” waren in de 18de eeuw zeer geliefd. De tekst kan variëren, moet echter steeds rijmen.
Weitverbreitetes Gstanzllied mit Unsinnstexten in der Art der Münchner Volkssänger um 1900 mit dem bekannten Mitsingrefrain über das bayrische Bier und die Geselligkeit.
Die Donau is ins Wasser gfall’n, der Rheinstrom is verbrennt. / Da is der Wiener Stephelsturm mit Stroh zum Lösch’n grennt. / (Refrain:) Schenkt ‘s a Maßerl Boarisch ei, Boarisch woll’n ma lusti sei. / Schenkt’s a Maßerl boarisch ei, boarisch wolln ma sei! / Vidra! Vidra! Vidrallallallalla! / Schenkt ‘s a Maßerl Boarisch ei, …
Der Ochs, der auf da Fleischbank sitzt, vakaft a Stiefelwichs. / Und wenn man ‘n fragt, was ‘s Schachterl kost’, so gibt er z’ Antwort nix. / (Refrain)
Der Ochs, der sitzt im Luftballon, fliagt nüber in d’ Türkei. / Und z’ Amsterdam, da lernt er jetzt die Kesselflickerei / (Refrain)
Die Königin von Portugal hat Hühneraug’n im Gsicht. / Die Pelzhaubn hat d’ Parucka gstohln, auf d’ Wochn wird ‘s hingricht / (Refrain)
‘s Kräutlweib von Luxemburg, des handelt mit Spinat. / Und der Wiener Stephelsturm, der wird auf ‘s Jahr Soldat. / (Refrain)
Z’ Augsburg is a Spaß passiert, der Goaßbock hat’s verzählt. / Da haben s’ an toten Schneidergselln zum Bürgermeister gwählt / (Refrain)
Een moderne variante hoort u dagelijks in de nieuwsberichten der tv- en radiozenders.