“No Polonia, no Russia… Germany!…”

... brullen bescherming zoekende jonge mannen, die de grenzen van minstens 5 à 10 veilige landen overstaken, en willen met geweld de Pools-Russische grens bestormen.

De “beschermingzoekende” sukkelaars, die mits ettelijke jaarsalarissen tot in Wit-Rusland geraakt zijn om van daar, geholpen door een krachtig duwtje in de rug van de Wit-Russische regering (bekijk video hieronder) via Polen verder naar hun eindbestemming, “Germony” te reizen, willen niet aanvaarden dat Polen de grenzen beschermt. Desnoods met de hulp van ijzeren staven en ander overtuigingsmateriaal.

Volg hier hun reis via Wit-Rusland naar de EU-grenzen:

Schakel ondertiteling, vertaling en/of geschreven tekst aan via icoontjes onderaan

Is de EU – of Duitsland als hoofdbetrokkene – Polen dankbaar dat het de buitengrenzen van de EU beschermt en verdedigt? Ook Litouwen en Letland zijn momenteel voor honderden miljoenen euro grenshekken aan het oprichten. Of de EU misschien kan bijdragen? Het antwoord kan u allicht raden. Integendeel zelfs: de ambassadeurs van EU-lidstaten die een grens delen met Oekraïne werden op het EU-matje geroepen. Wat wil de EU? Een ontvangstcomité met de fanfare op kop???

Polen, Oostenrijk en Hongarije eisten in een brief aan de EU-Commissie de EU-buitengrenzen met hekwerk of muren te beveiligen. Mede-ondertekenaars zijn Bulgarije, Cyprus, Tsjechië, Letland, Litouwen en Denemarken.

Deze zouden d.m.v. het EU-budget moeten gefinancierd worden. Duitsland, Frankrijk, Spanje en andere landen, populair bij de asielaanvragers, hebben de brief niet getekend. Zoals u reeds kon raden ontbreekt ook de handtekening van het land b, dat meent dat er altijd nog plaats is voor enkele tienduizenden vluchtelingen meer. De Luxemburgse buitenminister vindt dat er “absoluut niet” nog meer muren mogen gebouwd worden… men moet weliswaar weten wie er binnenkomt – hij er is echter ook “absoluut tegen” dat gelukzoekers in interneringskampen ondergebracht worden.

Alsof er geen verschil is tussen grensbescherming en een interneringskamp… Bovendien wie er zoal de EU komt verrijken… hoe kan men dat te weten komen als ze onderweg hun papieren verloren hebben?

Duitsland trekt de verzoenende kaart en wil samen met Polen de grens met Wit-Rusland gaan bewaken. Of ze dat “schaffen”?

Zwölf EU-Staaten fordern “physische Barrieren” an Außengrenzen (t-online.de)

“Small Body”

Hoe groot, resp. klein is “small”.? In Genève is het Klein-Comité dat de nieuwe, geplande, gewilde, voorgeschreven Grondwet van en voor Syrië moet voorbereiden bijeen gekomen. Veel coronabesmettingen zijn hier alvast niet te vrezen…

Quo vadis, Syria?

20 oktober: een bijzonder dodelijke dag in Syrië met slachtoffers bij alle protagonisten. Tendens stijgend.

Uitzonderlijk: de poco media deelden beelden over de autobus met Syrische militairen in Damascus, die door bommen de lucht inging: 14 militairen hadden geen enkele kans dit te overleven..

Of toch niet zo uitzonderlijk, vermits de verspreiding van het beeldmateriaal onmiddellijk gevolgd werd door een filmpje van een bomexplosie in Idlib, waarin naar verluidt (ook) kinderen om het leven kwamen. Wat bij iedereen onmiddellijk een belletje zou moeten doen rinkelen: het bekende stramien: “kinderen” en de “Witte Helmen”, waarmee tegelijkertijd in de kaarten van al-Qaeda gekeken kan worden. Ze hebben waarschijnlijk nog massa’s filmpjes in hun archieven die naar wens kunnen geknipt, geplakt en gepubliceerd worden. Spijtig dat ze soms stoemelings dezelfde kinderen in dezelfde kleren in zgz. andere bombardementen in andere steden gebruiken… Amateurs!

Die busbommen in Damascus waren duidelijk gepland: gepland in strategie, in tijd, in plaats, in gekozen slachtoffers. Ze moesten de wereld tonen dat in regeringsgebied geen veiligheid te vinden is, dat vluchtelingen niet kunnen (of mogen) terugkeren, dat investeren boter aan de galg is. Ze werden geplaatst omdat er de laatste tijd te weinig aandacht naar de “laatste rebellenburcht” Idlib gaat. Ze werden geplaatst omdat n.a.v. de bomaanslag in Damascus meteen àndere beelden van een “laffe” aanval door het Syrische leger op “kinderen” in Idlib wereldkundig kon gemaakt worden. Ze werden geplaatst om ‘s werelds sympathie voor de “rebellen” levendig te houden. Ze werden geplaatst om de menselijke kant van de terroristen te tonen: “zie je wel, wij zijn geen barbaren, wij vallen slechts soldaten aan”. Ze werden geplaatst omdat de geruchten van een Syrisch-Russisch offensief, om de door Erdogan beloofde gedeeltelijke vrijmaking van Idlib tot 6 km ten noorden van de M4 snelweg, die van de Mid. Zee-kust via Aleppo naar het oosten loopt, eindelijk te kunnen realiseren. En dàt zint het al-Qaeda-allegaartje niet. Het zou betekenen dat zij zich ofwel overgeven, de wapens neerleggen, naar hun thuislanden terugkeren, zich integreren in de Syrische maatschappij ofwel opschuiven naar het noorden van Idlib, dichter bij de Turkse grens.

https://youtu.be/lH3BelzTEPA

En eveneens opmerkelijk, verschillende explosies schudden de door de VSA bezette al-Tanf regio door elkaar. Al-Tanf waar naar verluidt pakweg 200 Amerikaanse militairen opleidingen geven aan “rebellen”. De explosies werden veroorzaakt door 5 drones, naar alle waarschijnlijkheid als antwoord op de Israëlische luchtaanvallen van 13 oktober in de buurt van Palmyra.

https://youtu.be/JTskP47KP-U
Lees verder

Calimero-rol als opstapje naar zangcarrière

Voor wie het nog niet wist, Esther en Abi Ofarim, hebben een zoon, Gil, die in de voetstappen van zijn ouders, vooral van zijn moeder, wil stappen. Wat heeft een beginnend zanger, die een internationale carrière op het oog heeft, nodig om door te breken? Een goede stem, een pakkend lied… én media-aandacht!

En wat kan daarbij een ietsiepietsie helpen? De slachtofferrol. Niet zomaar een slachtofferrol, maar wel deze, die in Duitsland nog steeds het meeste kans op succes heeft: u weet wel: antisemitisme.

Gil werd volgens eigen zeggen tot in het diepste van zijn ziel gekwetst toen hij aan de receptie van een hotel niet op zijn beurt bediend en bovendien gesommeerd werd zijn ketting met davidsterhangertje niet ostentatief ten toon te spreiden. Pas dan zou hij kunnen inchecken.

Hij legde klacht neer. Kreeg vervolgens een glansrol in talrijke poco kranten. Let wel: onze redactie is meer dan een doorsnee burger vertrouwd met de taal van Göthe en wij kunnen alleen maar bevestigen dat Gil zijn Duitskennis niet in Israël op de schoolbanken verworven heeft. Hij moet sinds jaar en dag in een Duitstalig land wonen. Trouwens, zijn moeder, Esther Ofarim was er – damals – zeer populair. Hij zal zijn kansen op succes op voorhand hoog ingeschat hebben.

Versie van het hotel: Ofarim werd zeer onaangenaam, voelde zich benadeeld (?), hij werd luid… vervolgens werd hij verzocht het hotel te verlaten. Punt.

Ofarim begint prompt op zijn slimme telefoon te tokkelen, waarschijnlijk om zijn verhaal aan de pers te verkopen… en hij heeft ermee succes: antisemitisme! Tot Bild erachter aangaat en blijkt dat de waarheid héél ernstig geweld aan gedaan werd!

Zijn deze gebeurtenissen nu wereldschokkend? Niet echt, maar ze tonen wel aan hoe snel racisme, antisemitisme, discriminatie en andere beschuldigingen geuit én geloofd worden. In dit geval steunde het hotel de receptie-medewerker, maar het had heel anders kunnen uitdraaien: ontslag, broodroof, proces en andere financiële gevolgen!

https://www.bild.de/bild-plus/unterhaltung/leute/leute/trug-gil-ofarim-die-davidstern-kette-im-hotel-es-geht-um-was-groesseres-77979224,view=conversionToLogin.bild.html

https://www.bild.de/regional/leipzig/leipzig-news/gil-ofarim-118-seiten-bericht-entlastet-hotel-mitarbeiter-78011268.bild.html

https://youtu.be/Q2nSPshmoUw