Maandelijks archief: juni 2021
Venezuela heeft de grootste olievoorraden van heel de wereld
Nu begrijpt u meteen waarom de VSA (maakt niet uit wie er in het WH zit (Dem. of de Rep.) erop gebeten zijn in Venezuela hun democratiemodel op te dringen…
Enkele voorafgaande bijdragen over dit thema:
De dood van Amerikaanse universiteiten
4 juni om 21:52 · “De “woke” cultuur doet me denken aan de opkomst van het islamisme in de Arabische wereld
Dit interview verscheen vandaag in het Franse dagblad Le Figaro(vertaald met hulp van het uitstekende Deepl.com)
Deze Palestijns-Amerikaanse, professor aan de Georgetown University Law School, vertelt over het klimaat van censuur en wijdverspreide bewaking dat op campussen in heel Amerika heerst, onder het mom van bestrijding van discriminatie, en het tot zwijgen brengen van “ketters” die anders denken.
LE FIGARO. – Twee docenten aan de Georgetown University zijn ontslagen omdat ze klaagden over de slechte prestaties van hun zwarte studenten. Is dit een op zichzelf staande gebeurtenis of is het een symptoom van een meer algemeen verschijnsel?
LAMA ABU-ODEH. – Dit incident maakt deel uit van een fenomeen dat zich aan alle Amerikaanse universiteiten voordoet. De geleidelijke overheersing van de “woke”-cultuur op campussen doet me denken aan de opkomst van de islam in de Arabische wereld in de jaren tachtig. Op een dag ontdekte men dat alle vrouwen sluiers droegen en alle mannen baarden droegen, en het was te laat. De “woke”-ideologie verspreidt zich op dezelfde manier, en de mensen ter linkerzijde in het Westen zijn niet in staat er weerstand aan te bieden, net zoals de conservatieven in de moslimwereld door het islamisme zijn overrompeld.
Dit is iets wat ik persoonlijk heb meegemaakt in Jordanië, waar ik ben opgegroeid. Ik was getuige van de intrede van islamisten in alle culturele en academische sferen. Toen ik in het laatste jaar van mijn rechtenstudie zat, schreef ik artikelen in de studentenkrant waarin ik deze invloed aan de kaak stelde. Op een dag kwam een vriend van mijn vader ons vertellen dat mijn naam was genoemd in de moskee tijdens de vrijdagprediking. Mijn vader werd bang en liet me het land verlaten. Ik ging naar Engeland en toen naar de Verenigde Staten.
In de moslimwereld controleren islamisten nu universiteiten en belangrijke culturele instellingen. Dertig, veertig jaar later, zijn we nog niet van ze af.
Zijn er andere parallellen? De “woke” ideologie heeft alle kenmerken van een religieus fenomeen. Haar aanhangers verklaren dat de beginselen zelf van de universiteit racistisch zijn, en dat racisme overal voorkomt. Tegenover deze nieuwe censuur zijn de mensen ter linkerzijde niet in staat de meest elementaire beginselen, zoals de vrijheid van meningsuiting, te verdedigen. Het islamisme is op deze manier begonnen, met rekrutering uit de geschoolde middenklasse en binnendringing in het onderwijssysteem alvorens zich naar de machtssferen te verspreiden.
Een andere opvallende parallel tussen het islamisme en de woke-beweging is de rol van de vrouw. Als je kijkt naar de menigten die marcheren en met beschuldigende vingers wijzen, zijn het meestal vrouwen. Zwarte vrouwen, blanke vrouwen. Zij zijn altijd degenen die de ethische regels opleggen, en traditioneel de waardesystemen verdedigen. Wanneer zij, bijna instinctief, het ontstaan van een nieuwe morele orde aanvoelen, worden zij missionarissen om deze te verspreiden. Zij hebben het religieuze fenomeen naar de moslimwereld gebracht, en hier lopen zij voorop in de strijd tegen wat structureel racisme wordt genoemd.
Maar wat is structureel racisme? Je kunt het niet zien, je kunt het niet definiëren, maar het is overal! Het is een geloof, een bijna mystiek concept. Elke keer dat je een raciale ongelijkheid ziet, kun je het verklaren door structureel racisme!
Wanneer zag je dit fenomeen voor het eerst opduiken? Een van de eerste incidenten vond plaats in 2017 op de campus van The Evergreen State College in de staat Washington. Zwarte studentenbewegingen hadden geëist dat er een dag voor minderheden zou worden gereserveerd, en dat blanke studenten op die dag niet naar de campus zouden komen.
Eén professor, Bret Weinstein, weigerde mee te werken en zei dat het machtsmisbruik was. Protesten braken uit, hij werd beschuldigd van racisme, en gedwongen af te treden.
Dit was een van de eerste incidenten waarbij de “woke” beweging haar kracht liet zien. Weinstein waarschuwde: als je denkt dat dit een geïsoleerd incident is, dat alleen linkse hogescholen aan de westkust treft, dan heb je het mis: het zal zich verspreiden! Hij had helemaal gelijk.
Dit voorval deed me denken aan de manier waarop islamitische studenten de gedragsregels begonnen op te leggen op campussen in de Arabische wereld, waarbij zij de lessen van professoren onderbraken die ervan beschuldigd werden ketters te zijn. En ik wist toen dat we een probleem hadden
Wanneer zag je het gebeuren op je eigen faculteit?
Ik begon een verschuiving te merken in Georgetown toen Trump werd verkozen. Op de rechtenfaculteit, begon onze decaan ons zeer politieke emails te sturen tegen hem. De universiteit heeft alle neutraliteit opgegeven. Deze bureaucratie begon de taal van de diversiteit te gebruiken, waarbij geen afwijkende stemmen meer werden toegelaten.
Ik herinner me een conferentie op Zoom waar mijn conservatieve studenten me vertelden dat ze nerveus en bang waren. Zij zagen toe hoe hun politieke ideeën gevaarlijk werden om in het openbaar te uiten en als een moreel falen werden beschouwd, niet alleen als een mening. Als studenten gedwongen worden hun mening geheim te houden, terwijl de hiërarchie en andere studenten hun mening uiten alsof het de nieuwe moraal is, dan bestaat er geen vrijheid van meningsuiting meer.
Heeft de universiteit niet gereageerd?
De decaan kondigde de oprichting aan van een antidiscriminatiecommissie, die bevoegd is klachten tegen professoren of andere studenten te ontvangen. Ik was verbijsterd. Het was zoals de Baath partij spionereert in Saddam Hussein’s Irak. Vervolgens kondigde hij aan dat alle professoren een diversiteitstraining zouden moeten volgen. Zwarte academici van de westkust kwamen ons een lezing geven.
Ik was de enige, samen met een andere professor, die mijn bedenkingen uitte. Een collega zei tegen me: “Hoe durf je een zwarte vrouw te onderbreken? De verschuiving ging snel: politieke opvattingen werden een moreel systeem, overgenomen door de universiteit. Andersdenkenden voelden zich bedreigd, en er werd een bureaucratisch systeem van toezicht ingevoerd.
En dit gebeurt niet alleen op universiteiten! Ik heb vrienden in de industrie, NGO’s, cultuur, die hetzelfde fenomeen beschrijven. Mensen beginnen voorzichtig te zijn met wat ze zeggen.
Welk effect heeft deze cultuur van voortdurende aanklacht op de universiteit?
Mensen worden paranoïde. Dit is nog versterkt sinds onze lessen per video worden gehouden en opgenomen. We worden allemaal al in de gaten gehouden. Ik geef les in mensenrechten en soms bekritiseer ik de Black Lives Matter beweging. Ik zie mijn studenten plotseling verlamd, verstijfd, alsof ze willen zeggen, alsjeblieft, laten we hier niet over praten. Alsof ik iets immoreels zeg. Het is niet alleen de dreiging die in het spel is, maar ook de materiële stimulansen. Iedere leraar weet dat hij of zij alleen salarisverhoging krijgt als hij of zij trouw zweert, dat hij of zij alleen een ambtstermijn krijgt als hij of zij de juiste dingen zegt. Net als in totalitaire systemen, zullen mensen er uiteindelijk een gewoonte van maken hun hoofd naar beneden te houden. Ze denken dat als ze niet opvallen, ze niet vervolgd zullen worden. Dat is wat er in Irak of Syrië is gebeurd. We stoppen met praten over politiek.
Aangezien ik dertig jaar ouder ben dan veel van de leraren, en vooral omdat ik al eerder met de islamisten te maken heb gehad, maakt het me eerder erg boos dan bang. Maar ik heb er genoeg van. Ik denk erover om met pensioen te gaan. Ik wil niet meer werken in een instelling die geleid wordt door ideologen.
Hoe ver denk je dat dit fenomeen zal gaan? Tot ze op weerstand stuiten. Het gebeurt nog steeds. Vorige week stuurden twee universiteitsbestuurders een e-mail met het verzoek de vaccinatie niet verplicht te stellen voor Georgetown-werknemers, terwijl die voor studenten wel verplicht is. De reden was om minderheden niet te benadelen, omdat de zwarte bevolking erg huiverig is voor vaccinatie.
Na te hebben gezegd dat zwarten meer sterven aan Covid vanwege systemisch racisme, vertelt dezelfde “wakkere” beweging ons nu dat als zwarten zich niet willen laten vaccineren, zij daar niet toe moeten worden gedwongen. Maar nu hebben mensen gereageerd door op te merken dat zij het probleem van systemisch racisme begrijpen, maar dit gaat over de gezondheid van alle mensen.
Als we ons tegen hen verzetten, zullen ze het moeten opgeven. Maar ik betwijfel het. Ze hebben niemand om zich tegen af te zetten. Het ontbreken van een tegenwicht onthult de zwakte van de Conservatieven. Links is oneindig veel machtiger. De academici zijn niet erg moedig. De meeste van hen zijn nogal passieve ambtenaren.
Ik vrees dat deze “woke” beweging geen kortstondig verschijnsel is. Het gaat niet zomaar weg. Black Lives Matter is een zeer machtige organisatie geworden, met een kas van 90 miljoen dollar. En deze nieuwe generatie zal weldra verantwoordelijke posities bekleden, en een diepgaande verandering van het Westerse systeem teweeg brengen. Deze activisten worden de toekomstige leraren en zullen functies gaan bekleden in regeringen en aan het hoofd van culturele instellingen. We zullen een nieuw tijdperk van bewaking en censuur binnentreden. Dit is waarschijnlijk een symptoom van verval, als je universiteit onderworpen is aan een puriteinse cultus. Het Westen kan zijn eigen principes niet langer verdedigen.
Taalbarrière
Een onbestaand probleem verovert de media
Bestaat er dan geen schoolreglement meer? Met doelstellingen, openingsuren, aanwezigheidsuren, houding… en kledijvoorschriften?
We herinneren ons nog een “probleem” in het college waar zoonlief kennis vergaarde, waarbij de jongens in de lagere school in de zomer wel een korte broek mochten dragen en deze in het middelbaar verboden werd. Omdat een “grote jongen” zich waardig moest kleden. Waarbij de jongens van het laatste jaar humaniora “in het park” – een natuurlijke tuin met veel bomen, verbonden aan de speelplaats, een sigaretje mochten roken, maar de meisjes niet. Volgens de directeur omdat zij “toekomstige moeders zijn”. Ook toen heisa. Met als resultaat dat roken gewoon helemaal verboden werd. En niemand kwam in opstand.
Met verbazing gekeken naar het nieuws dat bijzonder veel aandacht besteedde aan de acties van de blote-buiken-en-spaghettibandjes-mina’s. Een normale mens geeft die op zichzelf gefocuste, buikstarende tieners geen aandacht met een “eis” die kant noch wal raakt. Er bestaat nu eenmaal kleding voor verschillende gelegenheden. Zo vindt men in de kledingzaken rekken “badkledij”, rekken “sportkledij”, rekken “feestelijke kledij”, rekken “zakenwereldkledij” en zowat alles wat daartussenin gedragen wordt.
Er zijn nog geen rekken speciaal voor de geslachttwijfelende mens. Die moet zich schikken naar de oubollige indeling der geslachten. Je hebt ofwel de mannenafdeling, de vrouwenafdeling, de kinderafdeling, die ingedeeld is in “baby”, “meisjes” en “jongens”. Die afdelingen worden dan op hun beurt ingedeeld in de b.g. rekken, resp. sub-afdelingen. Met als gevolg dat de m/v/x/?-mens in dubio staat.
We wijken af. Het ging om dat hysterisch kind dat zich wil laten begapen op school. Een alles-moet-kunnen, schoolregels-tellen-niet-voor-mij idioot wicht dat in quasi strandkledij zgz. de lessen wil volgen. Waar zijn de ouders in dit verhaal? Keuren zij het exhibitionistisch gedrag van hun dochter goed?
Eigenlijk interesseert het ons niet. Wat die tiener wil en doet, zijn onze zaken niet. Maar wel als tv-zenders die met ons belastinggeld functioneren, aan dergelijke onzin zendtijd én een cameraploeg verspillen. De media zijn mede schuldig aan de grootheidswaanzin van een onnozel kind dat waarschijnlijk geen theoretische lessen seksuele opvoeding meer nodig heeft.
“In de limiet moeten we zelfs iets terug durven bovenhalen dat na ’68 is gesneuveld: het schooluniform. Geen gedoe meer over bloot, geen schoonheidswedstrijden, geen merkenfetisjisme, maar gewoon de boodschap dat identiteit van binnen ontstaat. Langzaam, door studie en inzicht, in volledige vrijheid. Van twee één, en passant helpen we dan ook dat hoofddoekenprobleem op een elegante manier de wereld uit: sorry juffrouw, het hoort gewoon niet bij het uniform, punt. Sommige ‘debatten’ blijken opvallend weinig om het lijf te hebben.”
Mogen wij u het artikel van Johan Sanctorum aanraden: De school als strandfuif: iets over identiteitsnarcisme
Betoging Vrije Meningsuiting: zondag 13 juni 2021
Manifestatie Recht op vrije mening
Wegens het vertonen van een spandoek op de Grote Markt van Mechelen, waarop ‘stop islamisering’ stond te lezen, werden vier leden van Voorpost veroordeeld tot 6 maanden gevangenisstraf. De rechtbank is van oordeel dat via deze actie een angstbeeld wordt gecreëerd dat aanzet tot haat en geweld tegen de moslimgemeenschap.
Deze strafrechtelijke veroordeling van de vier Voorpost-activisten tart elke verbeelding en is een regelrechte aanval op de vrije mening en het recht op actievoeren. Uit protest tegen deze veroordeling organiseert Voorpost een manifestatie op 13 juni op de Grote Markt van Mechelen.
Onder het motto ‘recht op vrije mening’ willen wij een duidelijk signaal geven op de plaats waar alles begon. In het hart van de stad, waar liberaal burgemeester Bart Somers de plak zwaait, zal op 13 juni het volk de plak zwaaien en zijn mening verkondigen. Wij laten het hier niet bij en zullen zowel in de rechtbank als op de straat onze vrije mening terugeisen.
Bussen betoging Mechelen.
Inschrijvingen ENKEL via de respectievelijke busverantwoordelijken.
Wil je inschrijven voor meerdere personen dan geef je de namen van alle medereizigers en minstens één gsm nummer voor de ploeg.
Busvervoer is nog onderhevig aan coronaregels. Volg de richtlijnen van de busbestuurder op.
Hou rekening met de vertrekuren voor de opstapplaatsen.
De bussen vertrekken terug 1 uur na het einde van de slotmeeting.
Voor volgende opstapplaatsen kan je inschrijven via
Vic Vermeiren 0499 916528 of vic@actual-laser.be
11.00 Oostende Mercatorlaan prov. instituut Zeevissers
11u30 Brugge Magdalenaparking Magdalenastraat
12u30 Aalst Leo De Bethunelaan (begraafplaats)
Voor volgende opstapplaatsen kan men terecht bij
Karin Moller 0476 297497 karin.moller@outlook.be
13u Antwerpen (Berchem) Borsbeeksebrug
Voor volgende opstapplaatsen kan men terecht bij
Herman de Troeyer 0486 287971 of hdt058600@gmail.com
11u30 Hasselt parking Carrefour Herkenrodesingel 2 (hoek ring Hasselt)
12u00 Bekkevoort Carpoolparking staatsbaan
12u30 Leuven parking Bodart Koning Boudewijnlaan
Voor volgende opstapplaatsen kan men terecht bij
Paul Beheyt 0486 838646 of paul.jbeheyt@telenet.be
11u30 Gent P&R Arsenaal Brusselsesteenweg
12u00 Lokeren parking Carrefour Tweebruggestraat 4
12u30 St Niklaas hotel Serwir Konigin Astridlaan 57
Een verslag uit Syrië, zonder poco bril
Goede Vrienden,
Wie leeft zonder te willen sterven, zal sterven zonder geleefd te hebben. Sterven hoort wezenlijk bij het leven en begint al bij de geboorte. Heel ons leven is tevens een sterven aan onze oude mens om de “nieuwe mens” te laten geboren worden: “Bekleedt u met de nieuwe mens, die naar Gods beeld is geschapen in ware gerechtigheid en heiligheid” (Efeziërs 4, 24). Zo is ons hele leven een strijd tegen ons diep geworteld egoïsme en onze zelfzucht, om vrij te worden voor een onverdeelde inzet voor anderen en voor God. Alleen op die wijze kunnen we de samenleving verbeteren. Als de onuitputtelijke rijkdom van Jezus’ Evangelie voor u door te veel slordig gebruik, als versleten pasmunt geworden is en geen inspiratie meer biedt, verpoos dan even bij de mystiek-religieuze poëzie van de Indisch-Bengaalse dichter-filosoof Rabindranath Tagore (+ 1941), de “Bengaalse nachtegaal”, die eindeloos het leven en de dood kon bezingen als de oevers van eenzelfde stroom die uitmondt in de eeuwigheid.[1]
Laat dit mijn inleiding zijn op “de sociale leer van de Kerk”, een bron die in onze tijd te weinig gekend en benut wordt. We willen deze leer nu eerst situeren en een volgende keer trachten we enkele toepassingen te maken.
Sociale rechtvaardigheid is niets anders dan authentiek christelijk leven zelf, vervat in de heilige Schrift. Christenen hebben dikwijls de maatschappij ten goede gekeerd maar op het einde van de 19e eeuw gebeurde dit op bijzondere wijze. Vanaf dan spreken we van een echte “sociale leer van de Kerk”. Er heerste al een eeuw lang een antiklerikale en antichristelijke geest. Hieruit ontstond in 1789 een stoere Verklaring van de rechten van de mens en van de burger. In 1848 schreef Karl Marx zijn Communistisch Manifest maar de stroom van “socialistische” acties kwam pas een halve eeuw later op gang en Marx kreeg zijn officiële bevestiging pas in de Russische Oktoberrevolutie van 1917. Kerk en staat waren zich aan het herstellen van de verwoesting van de Franse Revolutie. De industriële revolutie bracht fabrieksarbeid in plaats van thuisarbeid, terwijl machines de handenarbeid vervingen. Technische vooruitgang en liberale ideologie veroorzaakten ook wantoestanden. De onderliggende gedachte was: er is groot kapitaal nodig om machines aan te schaffen die voor de vooruitgang zorgen en ondertussen moeten de lonen laag blijven. De gevolgen waren: onmenselijke arbeidsduur en -voorwaarden, hongerlonen, vrouwen- en kinderarbeid.
Talrijke christenen zetten zich heldhaftig in op sociaal, politiek en economisch gebied, waardoor sterke christelijke, sociale bewegingen ontstonden. Frédéric Ozanam (+ 1853) was een van de stichters van de Vincentiusvereniging in Frankrijk.
In Duitsland ontstond een generatie katholieke, sociale pioniers onder leiding van Mgr. Von Ketteler (+ 1877) bisschop van Mainz, de priester Adolf Kolping, (+ 1865), die het internationaal Kolpingwerk stichtte en baron Karl Freiherr von Vogelsang (+ 1890).
In België werd kanunnik J. Triest (+ 1836) de stichter en bezieler van de Broeders en Zusters van Liefde met hun enorme toewijding voor verwaarloosde kinderen, zieken, gehandicapten.
En de Schaarbeekse priester Jozef Cardijn (+ 1967) stichtte in 1925 een beweging voor jonge arbeiders en arbeidsters, de “Kajotters”, die fabrieken met een christelijke geest doordrongen. Twee jaar voor zijn dood werd Cardijn tot kardinaal verheven.
Priesters, religieuzen en christengelovigen richtten allerlei “sociale voorzieningen” op voor armen, wezen, weduwen terwijl charitatieve instellingen zoals hospitalen en scholen, als paddenstoelen uit de grond oprezen. Het is veel te weinig bekend dat zij de grondleggers zijn van onze zogenaamde “welvaartsmaatschappij”. De pauselijke nuntius in Brussel leerde deze “sociale katholieken” kennen en toen hij paus Leo XIII werd schreef hij in 1891 de encycliek “Rerum Novarum” die de “magna charta” of “grote keure” werd van “de sociale leer van de Kerk”. Zijn kordate aanpak van de erbarmelijke behandeling van de fabrieksarbeiders en de relatie tussen kapitaal en werk, zal door latere pausen overgenomen worden. Hij wijst het socialisme als streven naar een communistische eigendomsopvatting af, omdat hiermee het recht op eigendom en het natuurrecht geschonden worden. Vervolgens stelt hij in plaats van klassenstrijd een samenwerking voor tussen Kerk, staat en belanghebbenden, nl. werkgevers en werknemers. Hij stelt dat de staat zorg moet dragen voor het algemeen welzijn en de waardigheid van de arbeiders moet beschermen. Arbeiders moeten een rechtvaardig loon krijgen voor hun levensonderhoud en de mogelijkheid om een bepaald persoonlijk bezit te verwerven. Zij hebben recht op verenigingen en vakverenigingen.
De sociale onrechtvaardigheid jegens arbeiders op het einde van de 19e eeuw deed een menigte “sociale katholieken” opstaan die de samenleving hebben veranderd. Het mensonwaardige leven dat nu (2020-2021) wordt opgelegd is nog veel schrijnender. Nu wordt niet één groep van burgers uitgebuit maar een hele wereldbevolking. Het covid-19 virus wordt hierbij als voorwendsel gebruikt en de sluwe opvoering van een panische schrik als middel om een werelddictatuur af te dwingen, met behulp van corrupte regeringen als medeplichtigen. Dit kan en moet gestopt worden door een terugkeer naar het Evangelie en “de sociale leer van de Kerk”.
*
In Flitsen geven we nieuws uit de gemeenschap. Over de recente presidentsverkiezingen geven we een nabespreking in Een aardbeving met naschokken. En dit nog geeft goede informatie over Syrië, corona, geopolitiek, geloof en Kerk.
P. Daniel
[1] TAGORE, Zwervende vogels, Wereldbibliotheek Amsterdam: “Wees stil, mijn hart, deze grote bomen zijn gebeden” (blz. 31)“De stempel van de dood geeft waarde aan de munt van het leven…” (blz. 32); “De fontein van de dood doet het stille levenswater opspringen” (blz. 60); “Dit leven is het oversteken van een zee… In de dood bereiken wij de kust…”(blz. 64); “De dood behoort bij het leven evenals de geboorte. Het lopen is in het optillen van de voet evenals in het neerzetten” (blz. 70); “Wanneer al de snaren van mijn leven gestemd zullen zijn, mijn Meester, dan zal bij elke van Uw aanrakingen, de muziek der liefde weerklinken” ( blz. 81); “Laat dit mijn laatste woord zijn, dat ik geloof in Uw liefde” (blz. 83).
R. TAGORE, Wij-zangen (Gitanjali), Ankh-Hermes bv-Deventer, 1973 7e druk (vertaling Frederik van Eeden): “Ik heb Zijn gelaat niet gezien, ik heb Zijn stem niet vernomen. Ik heb alleen Zijn zachte voetstap gehoord op de weg voor mijn huis” (blz. 8). “In ene groet aan U, mijn God, mogen al mijn zinnen zich spreiden… Als een vlucht heemzuchtige kraanvogels, die nacht en dag doorvliegen tot hun nest in de bergen, zo moge heel mijn leven afreizen naar zijn eeuwig thuis, in ene groet aan U” (blz. 68)
Flitsen
Liturgie
De Byzantijnse liturgie heeft haar eigen logica. De 2e Pinksterdag was toegewijd aan de heilige Geest als de auteur van Pinksteren. En deze zondag werden alle heiligen gevierd, als het schitterend resultaat van het werk van de heilige Geest. Daarom is de eerste lezing ook genomen uit Hebreeën 11, over de immense menigte van getuigen, die door hun geloof wonderen hebben verricht. Hierbij gaat het niet over bepaalde grote heiligen of bijzondere vormen van heiligheid. De nadruk ligt op de heiligheid zelf als volmaaktheid van de liefde, die op oneindig verschillende wijzen van plaats en tijd beleefd kan worden, onder de creatieve stuwing van de heilige Geest. Zo werd “Allerheiligen” de afsluiting van de paastijd. In de Latijnse liturgie wordt nu de heilige Drie-eenheid gevierd, oorsprong en einddoel van de schepping en van de mens, de bron van alle andere mysteries.
Lees verderDe Ivoren Toren der von der Leyens
Ursula von der Leyen hoort tot de machtsstructuur der elite, die slechts node afstand doet van haar voorrechten. Zij werd in een traditierijke familie geboren, die sinds het begin van de19de eeuw politici, ondernemers en leidende ambtenaren voortbracht en die zelfs een eigen wapenschild heeft.
Haar vader, Ernst Albrecht, was gedurende 14 jaar ministerpresident van Niedersachsen. Zo groeide Ursula op in een invloedrijke en gefortuneerde familie en dat merk je ook aan haar zusters/broers. Van de vijf nog in leven zijnde kinderen van Ernst Albrecht zijn er twee in de directiekamers van de economie beland. En Ursula is in de hoogste kringen van de politieke macht opgestegen. Zo zie je maar dat het levenslicht zien met het gouden lepeltje in de mond wel degelijk zijn voordelen heeft.
Als haar levensloop bekijkt, dan merkt men dat ze initieel niet op deze carrière uit was. Ze studeerde eerst archeologie, dan economie, vervolgens geneeskunde, een studie die ze in 1987 afsloot. Als studente trouwde ze reeds – zoals het hoort volgens haar stand – met Heiko von der Leyen, eveneens een telg van een traditierijke en gefortuneerde familie die al in de 18de eeuw tot een vermogen kwam.
Ze specialiseerde niet verder in de geneeskunde; ze kreeg immers snel kinderen en trok met haar echtgenoot voor enkele jaren naar de VSA, waar hij bij de Stanford Universiteit een positie aangeboden kreeg. Van 1998 tot 2002 was Ursula wetenschappelijke medewerkster aan de medische hogeschool van Hannover.
Howel ze sinds 1990 lid van de CDU was, trad ze pas vanaf 2001 in de politieke schijnwerpers. Vanaf toen ging het razendsnel – een snelheid die wellicht via de connecties van haar vader gestuurd werd. Vanaf 2001 maakte ze deel uit van het gemeentebestuur van een kleine stad en twee jaar later, in 2003, werd ze voorwaar uit het niets in het Nedersaksische parlement verkozen… en werd prompt een ministerportefeuille aangeboden.
Een ministerportefeuille paste sowieso in haar c.v. – ze was o.a. ministerin voor het gezin en gezondheid, iets wat men met haar achtergrond als arts en moeder van zeven kinderen kon verantwoorden. Ook voor sociale zaken werd zij gevraagd en werd met die bevoegdheid berucht omdat ze b.v. het blindengeld afschafte. Haar opvolgster herstelde de fout, zij het in verminderde mate.
Een vrouw die nooit iets anders dan de salons der “von und zu”-elite gekend heeft op sociale zaken? Haar achtergrond liet geen empathie toe; zij kan zich niet verplaatsen in de situatie van zwakkere, benadeelde mensen. In Nedersaksen werd opgelucht geademd toen zij na twee jaar een tree hoger op de carrièreladder klom en naar Berlijn trok om daar – in het zog van Merkel – federale familieministerin te worden.
Haar carrière toonde slechts één richting: naar boven, naar de top. En overal waar ze even stil hield in afwachting van nog hogere regionen liet ze een “succesrijke ramp” achter.
Toen ze naar de EU-top geloodst werd ontkurkte men ettelijke flessen Sekt op defensie. De zgn. Berateraffaire is in Duitsland bij vriend en vijand bekend, nu nog; Ze moest er nooit rekenschap voor afleggen. Integendeel: ze werd weg-gepromoveerd. Het ging om onderhandse vriendjespolitiek, die zonder vergelijkende marktstudie, uitgereikt werd. (eu-commissievoorzitter-von-der-leyen-op-het-matje-vanwege-berateraffaire).
„Der Bundesrechnungshof konstatierte, dass unter ihr und Staatssekretärin Katrin Suder immer wieder Beraterverträge über Millionen Euro rechtswidrig vergeben wurden – und dass dies offenbar durch enge persönliche Verbindungen möglich wurde. Von der Leyen hatte Suder einst von der Unternehmensberatung McKinsey ins Verteidigungsministerium geholt.“
Haar zoon David heeft er een goedbetaalde job aan te danken. Zo gaat het met de machtigen der aarde. Ons kent ons. Ons beschermt ons. Stinkende potjes worden verzegeld. En het ene plezier is het andere waard.
In de rand: op de vraag wat von der Leyen bij de Bilderberg-samenkomst wel deed, werd geen antwoord gegeven door defensie:
“Old habits die hard.”, zegt men in het Engels. In de EU liet ze een zelfde spoor achter. De elite meent zich almachtig, kijkt meewarig neer op het klootjesvolk. In juli 2019 gaf ze opdracht tot een onderzoek die de toenmalige toestand moest analyseren i.v.m. milieupolitieke en sociale factoren in het bestuurskader der EU-bankensector. Zij ontving negen offertes en gaf de opdracht in maart 2020 aan de Blackrock Investment Management, de enige grote investeringsonderneming onder de kandidaten.
Blackrock, één der belangrijkste investeringsinstellingen ter wereld, die ook sterk aanwezig is in milieubeschadigende industrieën en meerderheidspakketten van talrijke bankaandelen in portefeuille heeft, moest dus erachter zien komen hoe de EU-bankensector zich meer voor sociale en ecologische problemen kon inzetten. Dat komt ongeveer overeen met AB-Inbev een alcoholontradingscampagne te laten uittekenen.
Zoals de EU-ombudsvrouw duidelijk stelde had de EU-Commissie acht offertes van adviesbureaus ontvangen die geen investeringsondernemingen waren en die bijgevolg niet de toekomstige regels voor de eigen branche hadden kunnen schrijven.
Ursula en haar Commissie zagen echter geen graten in de aanstelling van Blackrock. Geen tegenstrijdige belangen. Want, zo verdedigden zij hun beslissing, Blackrock was met 280.000 euro de goedkoopste – een uiterst zeldzame redenering bij de EU. Zelfs een niet heel wakkere burger zou kunnen stellen dat Blackrock de opdracht zelfs gratis had willen doen… zo’n éénmalige kans om de EU-regels te ontwerpen, waardoor Blackrock de rode loper kreeg – ze mochten hem zelf uitrollen – om in de toekomst gigantische winst te kunnen maken, krijg je niet alle dagen.
Critici verwijten de EU dat de lobbyisten de lakens uitdelen. Tja, men kan het moeilijk ontkennen als men stropers aanstelt voor de vacatures van boswachter. Elke normale mens zou een neutrale adviseur onder de arm nemen. Niet de EU. Niet de von der Leyens van deze wereld. Ons kent ons. De ene hand wast de andere.
Ursula von der Leyen heeft nog een aantal kinderen die een duwtje in de rug kunnen gebruiken.
Een voorbeeld voor de macht der lobbyisten, of duidelijker: de corruptie bij de EU-cenakels, is de voormalige EU-commissaris Oettinger, die na 10 jaar lucratieve loopbaan als EU-commissaris, er sowieso “lonende” contacten aan over gehouden heeft. Als regel telt dat een ex-commissaris twee jaar moet wachten eer hij “in de privé” een functie mag uitoefenen die verband houdt met zijn voormalige EU-bevoegdheid. Oettinger heeft intussen – binnen een periode van één jaar na zijn afscheid als EU-commissaris – niet minder dan 13 consultingopdrachten bij lobbyisten binnengerijfd. Ursula keek opzij en liet betijen. Ons kent ons. En bovendien heeft Oettinger niet bepaald geschitterd in zijn “commissariaat”. Eerder integendeel. Waarmee het vermoeden gestaafd wordt dat hij niet gevraagd werd voor zijn vakkennis maar eerder voor zijn contactenboekje.
Komen we terug bij Ursula. Die zal niet wakker gelegen hebben van de kritiek der ombudsvrouw. Ze kent het klappen van de zweep van haar doortocht in Berlijn. De recepten die Blackrock als “raadgever” verzameld heeft, moeten nu omgezet en toepast worden in de EU-keuken. Of duidelijker uitgedrukt: in de zgn.”Green Deal”, met een prijskaartje van één biljoen euro. Die moet naar de juiste ontvangers vloeien.
En dan hebben we nog de contracten met de farma-industrie. De bestelbons voor vaccins zonder een leverdatum, zonder een verantwoordelijkheidsclausule voor mogelijke schade, ziekte, overlijden… maar wel met een gegarandeerde betaling van miljarden euro.
Mogen we een heel klein beetje wantrouwig zijn?
Om te koesteren
La campanella (Italiaans voor “belletje”) is de bijnaam van het derde stuk uit Liszts Six grandes études de Paganini. Het is een pianostuk dat werd geschreven in 1851 en is opgemaakt in de toonsoort gis mineur. Liszt baseerde zich voor de melodie op het laatste deel van Niccolò Paganini‘s tweede vioolconcert.
De twee rode noten bevinden zich bijna drie octaven van elkaar, wat neerkomt op een afstand van ongeveer 46 cm op een piano.
De bijnaam (La campanella) werd gegeven omdat elke noot van de melodie wordt afgewisseld door een andere hoge noot, het geluid van een nabootsend belletje. (Wikipedia)
Het stuk wordt beschouwd als een technisch zeer moeilijk pianostuk door de vereiste sterke techniek: grote sprongen – tot zelfs twee octaven in zestiende noten, trillers met de vierde en vijfde vinger (de ringvinger en pink) in de rechterhand enzovoort.
Wisselbeker racisme gaat naar Hilde Crevits
Dries fileert de woke-cultuur…
Verbaas u samen met ons over het Dallila’feit’ dat negerinnentetten leiden tot racistische moorden en dat het Israël-Palestinaconflict uit het nieuws moet verdwijnen om plaats te maken voor de racismeproblematiek…
Zou Dallila zich realiseren dat zij, dat juist zij, door haar belachelijke racismeklachten, onze afkeer voor bepaalde exoten aanwakkert? Haar wapenfeiten staan gepubliceerd bij Wikipedia.
Mocht u bij de preek van Dallila een taalprobleem ondervinden, schakel dan de ondertiteling en vertaling naar het Nederlands in…
Als kers op de taart, krijgt u van ons nog het recept van… roffel… jawel: negerinnentetten!