… terecht?
IJskarren mogen dan toch niet uitrijden
IJskarren mogen dan toch niet uitrijden. Daar was enige verwarring over. Zo had Joris IJs uit Beerse van de Antwerpse gouverneur Cathy Berx de toelating gekregen om uit te rijden, maar het mag dus wel degelijk niet. Dat bevestigt ook de FOD Economie. Lees verder…
Een 45-jarige man zou meer dan 154 dagen (vijf maanden) besmet en ziek geweest zijn tot hij er tenslotte aan overleed. Dit werd gepubliceerd in de „New England Journal of Medicine“. Tijdens die periode muteerde het virus meer dan 20 keer!
In de lente 2020 werd hij besmet en moest herhaaldelijk met een longontsteking naar het ziekenhuis. Zijn artsen stelden vast dat het niet om één gevolg van een covid-19-besmetting ging, maar wel dat de infectie nooit verminderd en telkens weer tot complicaties voerde. Hij zou heel de tijd levende virussen in zijn lichaam geherbergd hebben, zo citeert „NPR“ de infectiespecialist Jonathan Li, Harvard Medical School im Brigham and Women’s Hospital in Boston. Hij zou heel de tijd hoogst besmettelijk geweest zijn.
De oorzaak? De man had een zware auto-immuunziekte, waarvoor hij medicijnen moest nemen en die zijn immuunsysteem onderdrukten. Daarom kon zijn lichaam de infectie niet bestrijden. Ook niet met de toedoening van het antivirale Remdesivir en op de 143ste dag van zijn ziekte met Regeneron, waarmee Trump behandeld werd.
Tijdens die lange lijdensweg deden de artsen regelmatig virustests. Daarbij stelden ze vast dat het virus tijdens het verblijf in het lichaam van de man meer dan 20 keer muteerde!
Mann leidet 5 Monate an Covid-19 – dabei mutiert Virus 20-mal in seinem Körper – FOCUS Online
Wat hebben wij toch een groot hart, een dikke portemonnee, een wereldvisie…!!!
Onze redactie vraagt zich af welke band de Vlaamse regering heeft met Mozambique. We meldden op 26 oktober 2020 een subsidie van 600.000 euro en op 13 oktober 2020 een overschrijving van 913.000 euro aan hetzelfde Oost-Afrikaanse land dat ooit – tijdens het Portugese koloniale tijdperk – tot één der welvarendste oorden van Afrika behoorde. Sinds de onafhankelijkheid zijn ze nog nooit zo afhankelijk geweest…
Op 11 december besliste de Vlaamse regering – op voorstel van Jan Jambon – de “humanitaire sector te versterken” door 489.000 euro van het zuurverdiende belastinggeld der Vlamingen door te sluizen aan Oxfam Solidariteit vzw, u allen bekend voor de onbaatzuchtige inzet in den vreemde. Oxfam maakt deel uit van het humanitair consortium COSACA, dat “wil inzetten op een geïntegreerd trainingsaanbod met aandacht voor gender, borging en bescherming”.
Op drie maanden tijd werd er dus meer dan 2 miljoen euro aan Mozambique overgemaakt! Wat wil de Vlaamse regering hiermee bereiken? Een aandeel in de gasbronnen? Of wil Jambon – als quasi uitgebluste politicus – zich van een zitje in een VN-vehikel verzekeren?
Beslissingen van de Vlaamse Regering | Vlaanderen.be
https://www.flandersinvestmentandtrade.com/export/nieuws/coronavirus-de-toestand-mozambique
Dat Oxfam e.d. linkse weldadigheidsorganisaties, die vooral “wel doen” voor hun eigen portemonnee, niet onbesproken zijn (…kindermisbruik, kinderhandel d.m.v. illegale adopties) mag blijken:
De Graaf van St Germain schreef een reactie op ons artikel
Een interessante verwijzing naar de veldtocht van Napoleon naar Rusland.
In het Franse leger waren er ook heel wat Vlamingen:
“De vele oorlogen die de megalomane Napoleon voerde in Europa hadden nood aan vele soldaten. Ook in Vlaanderen recruteerde men kanonnenvoer voor het grote leger. Elk jaar diende elke stad en gemeente een lijst op te stellen van jonge mannen voor inlijving in het leger. Enkel wie aan de loting kon ontsnappen kon zich gelukkig prijzen. Je kan je wel voorstellen dat deze dienstplicht op flink wat gemor kon rekenen hier ten lande. Het was één van de redenen van het ontstaan van de Boerenkrijg die in Mechelen een noodlottige episode kende. In 1798 worden 41 jonge mannen gefusileerd aan de voet van de Sint-Romboutstoren….
Duizenden jonge Vlamingen maakten deel uit van het Grande Armée dat zo’n 600 000 soldaten telde. Bij de 30 000 die de verschrikkelijke tocht naar Ruysland overleefden waren ook enkele landgenoten…..”Uit: https://www.mechelenblogt.be/2015/06/soldaat-van-napoleon-grote
“Tussen 1797-1814 hebben 53.000 Nederlandse mannen onder de Franse vlag gestreden, onder leiding van Napoleon…De barre Russische veldtocht : Naast Waterloo was de Russische veldtocht naar Moskou in 1812 de ware hel op aarde. Door deze ramp had Napoleon van de 500.000 jonge mannen bij vertrek, bij terugkomst nog maar een fractie van zijn leger over….”
Op basis van de huidige politieke correcte criteria, gaat het dan ook allemaal om verraders en collaborateurs, die al of niet vrijwillig, in dienst traden van de Franse Bezetter. De grootste Nederlandse collaborateur is de generaal Chassé.
“In dienst van Napoleon: Chassé speelde in 1799 een belangrijke rol bij het terugslaan van de Brits-Russische expeditie naar Noord-Holland (zie Slag bij Castricum). Hij kreeg de rang van generaal in het leger van het Koninkrijk Holland. In 1808 voerde hij het bevel over een Hollandse Brigade die naar Spanje werd gezonden, ter ondersteuning van het Franse leger aldaar. Hij onderscheidde zich in diverse veldslagen, onder andere de Slag bij Ocaña in 1809. Wegens zijn verdiensten werd hij op 1 juli 1810 door Lodewijk Napoleon verheven tot baron. Gedurende de jaren 1808-1812 vocht de Hollandse Brigade in de verschrikkelijke guerrillaoorlog in Spanje (de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog, 1807-1812). Na de inlijving van het Koninkrijk Holland in 1810 werd de Hollandse Brigade ingelijfd in het Franse leger. Ook Chassé ging over in Franse dienst. In 1813 ontzette hij het in de Pyreneeën ingesloten korps van d’Erlon. Hij werd vervolgens bevorderd tot divisiegeneraal. In 1814 raakte hij zwaargewond in de Slag om Bar-sur-Aube.
Chassé was geliefd bij zijn manschappen, die hem “Papa Chassé” noemden. Vanwege zijn voorliefde voor het gebruik van de bajonet noemde Napoleon hem wel Général Baïonette.”Uit: : https://nl.wikipedia.org/wiki/David_Hendrik_Chass%C3%A9
Bij dit alles dient men te weten dat er geen enkel motief was voor een oorlog tegen Rusland. Er ging toen van Rusland geen enkel gevaar uit. Na de nederlaag van Frankrijk in Waterloo werden geen enkele van al deze verraders en “Oostfronters” vervolgd. Wel integendeel , de verraders werden gevierd en kregen een medaille van Frankrijk.
“Oud-strijders van Napoleon gehuldigd te Zonnebeke “ In het Franse Staatsblad van 12 augustus 1857 verscheen de volgende tekst:“De Franse regering wil de militairen die onder het Frans vaandel hebben gediend in de grote oorlogen van 1792 tot 1815 met een bijzondere onderscheiding vereren. Er wordt een herinneringsmedaille (de medaille van Sint-Héléna genoemd) verleend aan alle Franse en vreemde militairen die deel uitgemaakt hebben van de land- en zeelegers van 1792 tot 1815. Deze medaille zal in brons vervaardigd zijn en langs de ene zijde de beeltenis van keizer Napoléon dragen en op de keerzijde het opschrift: “ Campagnes de 1792 à 1815 – A ses compagnons de gloire sa dernière pensée, 5 mai 1821”. Deze medaille moet aan het knoopsgat gedragen worden en vastgemaakt worden met een groen en rood lint.” In een annex stond nog te lezen dat later zal worden vastgesteld welke middelen de Belgische wapenbroeders die aan de oorlogen hebben deelgenomen, in het werk zullen moeten stellen om het ereteken ook te kunnen bekomen. Van zodra zij definitief bekend zijn zouden zij hiervan in kennis worden gesteld.”
Een bezetter die medailles uitreikt aan verraders in de voormalige bezette gebieden!!
Vergelijk dit alles met WO II. Toen ging er wel een gevaar uit van de USSR, Stalin was immers van plan Europa onder de voet te lopen. De operatie Barbarossa verhinderde dit. Er zijn dus blijkbaar goede en slechte Oostfronters, naargelang het al of niet past in het kraam van de Belgische bezetter van Vlaanderen. Een tergende selectieve herinnering en verontwaardiging wijst steeds op een verborgen agenda. Het is dan ook tijd dat de Vlamingen hun ganse verleden opnieuw gaan bovenhalen, dat momenteel beperkt wordt tot de ramp van 1830 en WO I en II, om dat dit past in de psychologische terreur door de Belgische bezetter tegen Vlaanderen.
—–
Nvdr: In archieven werden getuigenissen bewaard. Zo zijn er de brieven van Augustin Mestdagh, die als “conscrit” ingelijfd werd, aan zijn broer, Joseph, de koster in Westkapelle, Na zijn laatste brief dd. 14.8.1813 werd nooit nog iets van hem gehoord.
Lafeere den 25 meije 1813
Lieven Broeder ende Massuer
Mijn gezondheijd is goed lof. Ik verhope van U het zelve. Ik en hebbe maer den 7 sten meije moeten uijt Brugge vertrekken naer Roesselaere vandaer op Meenen vandaer op Rijssel. Daer heeft Carolus Kerkove naer huijs gegaen. Ik hebbe daer met eenen zekeren Bossaerd gegaen van Wervijk die wel frans koste. Wij zijn van daer naer de Waey gegaen. Daer waeren twee transporten en wij hebben den onzen gemist. Want hij was naar Arast en den transport van het departement du noord naemen de roete naar Camerijk. Wij zin met hun gegaen maer als wij daer quaemen zoo grogten wij bij naer in het kot maer wij naemen den weg naer Bapome. Dat was 13 ueren van de waey. Daer gaf den Meyer ons een briefken om tot Parijs te gaen alwaer wij eenen dag eer waeren als ons ander volk. Wij hebben daer 3 daegen in geweest maer dat is een stad die het zien weerd is zij is meerder als Brugge Rijssel en Gend.
p. 2.
Wij hebben naer de keizerens courbovoo gegaen daer zin wij uijtgetrokken. Ik en eenen van Ingelmunster zijn uijtgetrokken voor kannonier onder de garde impériale en wij zijn naer Lafeer moeten komen alwaer dat er wel 3 duizend waeren in een kleen stedeken al jonge conschrin maer daer waeren der van 3 soorten te peerd en te voed en van den trin. Die van den trin waeren de slegste maer waer onder dat ik zin is schoon volk maer daer zinder zoo veel dat zij daer in verdoelen. Zij en geven ons niet als een alf brood op eenen dag en die hier al 3 weken geweest hebben en hebben nog niet moeten doen; daeren is maer eenen uversten of vier en ontrend honderd simpel soldaeten die ons moeten leeren en die weggegaen zijn als ik eerst moeste gaen. Hebben der al zijen vertrekken jonge die nog in hun kleedinge niet en waeren die al naer de russen trokken. Broeder ik en kan nog niet veel schrijven wand ik nog niet en wete t’erste dat ik geen Frans en kan. Ik en verstaen niet en ik en hore al bij anders niet.
Broeder ik hebbe u te bedanken voor uwe goede jonste wand dat ik geen geld en hadde zoude ik hier creveren: broeder ende masseur W.,M.,B.
uw broeder Mestdagh
Bautsen den 14 ougst 1813
Beminden broeder ende Masuer
Ik hebbe uw brief ontfangen den 12 dezer waer in ik verwonderd zijn dat ik voor desserteur bekend zijn ende dat ik niet mijn testement tot Corbevoo gelijk overgenomen geweest hebbe maer ik hebbe terstond een sertificaed gevraegd aen mijnen capitin die ik ontfangen hebbe dat zal hier aen toogen dat ik geen desserteur en ben. Broeder gij en moet niet verwondert zijn dat uwen brief lang onder weg geweest hebben wand wij zijn nog twee honderd uren voorder gegaen ende wij moeten nog voorder gaen. De menschen in Vlaenderen zijn gelukkig wand als wij in Duijdsiand gekomen zijn hebben de menschen de soldaeten moeten de kost geven ende zij en waeren nievers mede contend ende nu moeten wij onder den blauwen hemel slaepen ende wij nemen alles wat wij krijgen schaepen koeybesten houd de vrugten van den akker imers al wat wij krijgen. Wij hebben door een stede gepasseerd waer dat er niet een huijs meer geel en stond al in stukken geschoten Ik zal u voorders meer schrijven wij moeten voords naer het groot leger onzen depot en is nievers berustende als tot lafer. Schrijft mij sito weder als gij den brief ontfangen hebt. Ik hebbe een brief uijt francfort geschreven ende ik hope dat dien u zal helpen.de complementen aen uwe beminde huijsvrouw ende gheel de familie
Waer mede ik blijve
uw broer A.Mestd…”
Deze iconische portretfoto werd in 1898 door Frank A. Rinehart gemaakt van de legendarische Apache Geronimo. Hij overleed moegestreden op 17 februari 1909 – gisteren dag op dag 112 jaar geleden – in Fort Sill. Deze gewezen medicijnman en leider van de Chiricahua – Apaches was één van de laatste Indiaanse chiefs die in de laatste decennia van de negentiende eeuw weerstand boden aan het Amerikaanse leger en onbedwingbare grondhonger van de regering in Washington.
Zijn tragische verhaal begon in 1857. In dat jaar werden de meeste van zijn familieleden waaronder zijn moeder, vrouw en kinderen afgeslacht door het Mexicaanse leger. Na de traditionele rouwperiode verzamelde Geronimo tweehonderd krijgers die jacht maakten op de militairen die Geronimo’s familie hadden uitgemoord. Of hij hen ooit te pakken heeft gekregen is niet bekend maar het is wel een historisch vaststaand feit dat Geronimo de volgende decennia een groot aantal Mexicaanse militairen heeft gedood.
Nadat de Verenigde Staten grote delen van het Mexicaanse territorium hadden ingenomen, waaronder land dat toebehoorde aan de Apachen, keerde Geronimo zich tegen de blauwjassen. Er volgde een bij tijden wijle oplaaiende guerilla-oorlog tot zijn stam manu militari gedwongen werd zich in het aan hen toegewezen San Carlos-reservaat te vestigen. Geronimo wist evenwel nog verschillende keren de autoriteiten te verschalken en uit het reservaat te ontsnappen. Uiteindelijk moest hij, in september 1886 de duimen leggen voor de overmacht.
Meer dan vijfduizend Amerikaanse militairen waren er nodig geweest om Geronimo en de zesendertig krijgers die hem vergezelden, tot overgave te dwingen. De Chiricahua betaalden de rekening voor hun verzet. Ze werden allemaal naar Florida gedeporteerd. In 1894 werden de overlevenden formeel vrijgelaten maar in feite verplicht om zich, onder het toeziend oog van de Amerikaanse cavalerietroepen, bij Fort Sill in Oklahoma te vestigen. De legendarische krijger sleet er zijn laatste dagen in de schaduw van zijn eigen glorie, als een tamelijk welgestelde boer en verkoper van souvenirs.
Jan Huybrechts
In de Times werd een artikel gepubliceerd met de titel
„Breastfeeding is now chestfeeding: Why are the language police trying to wipe out women?„
De letterlijke Nederlandse vertaling is moeilijk vermits wij geen verschil maken tussen een vrouwenborst en een mannenborst. Taalkundig dan, hoewel in het meervoud is het dan wel mogelijk. Fysisch uiteraard ook. En net dat zou niet mogen.
In het artikel wordt bericht dat de Brighton & Sussex universiteitsziekenhuizen (BSUH) bij de nationale gezondheidsdienst NHS de wijziging van verschillende bekende begrippen gemeld hebben. De nieuwe “Transgender Taalrichtlijn voor Vroedvrouwen/Vroedmannen/Vroedxxx…” laat optekenen dat in de toekomst het woord “moedermelk“, moet gewijzigd worden in “mensenmelk“.
Het zijn de eerste overheidsziekenhuizen in G.B. die het oubollige taalgebruik vervangen door een passende beschrijving van moderne ontwikkelingen. Terwijl de Times deze in vraag stelt, verheugt zich de katholieke jeugdkrant „Die Tagespost“ over “het respect voor transgenders”. Het linkse blad is voorstander van “inclusief” nieuw taalgebruik, die borstvoedende “transmannen met babies” niet aan de kant laat staan. Mocht u sinds uw coronaretraite niet meer mee zijn: transmannen zijn vrouwen die zich man voelen. B.g. Tagespost schrijft dat het ziekenhuispersoneel in de toekomst ook over een “barende persoon” kan spreken, wat een pak transvriendelijker is dan het bekende “moeder“.
Vraagje: Stel nu dat een man, die zich eigenlijk vrouw voelt, problemen krijgt met zijn prostaat of de diagnose testikelkanker krijgt, moet die dan een gynaecoloog opzoeken?
Neue Sprache für stillende Transgender | Die Tagespost (die-tagespost.de)
*Voor de niet-Antwerpenaren: de uitdrukking “Ik ben van mijn melk” wil zeggen “ik ben van mijn à propos”, of “ik ben de draad kwijt” – de persoon in kwestie wil duidelijk maken dat hij/zij/het/xxx lichtjes of behoorlijk erg tijdelijk in de war geraakt is.
Terwijl we hier nog zitten te smachten (… slik…) naar een eerste inenting, maakt Carsten Watzl, de secr. gen. van het Duitse gremium voor immunologie, bekend dat de voorgestelde twee inentingen met AstraZeneca, het levensreddende product van Johnson & Johnson, een beter effect zou hebben als men er nog een derde inenting bovenop geeft. Een derde inenting van een ander merk… Zeker is zeker. Het is naar verluidt een goed product… echter toch niet even goed als dat van de concurrentie.
We vatten samen: AstraZeneca is naar verluidt niet geschikt voor kinderen, tieners en iedereen die de kaap van 65 overschreden heeft. Het is ook niet geschikt voor exotische varianten. En neen, dat heeft niet met exotische danseressen of Thaïse masseuses te maken. Kortom: eigenlijk voor niemand, vermits men er “voor de zekerheid” nog een ander vaccin moet bovenop geven.
De aimabele Duitse versie van Marx Van Ranst, professor dr. Watzl, vindt dat een derde spuitje geen probleem kan vormen vermits “vanaf het vierde kwartaal meer vaccindosissen ter beschikking zullen staan als er nodig waren voor een tweede vaccinatie. Het is daarom geen probleem met een derde inenting d.m.v. een mRNA-vaccin op zeker te spelen.” Onze redactie wil erop wijzen dat u niet mag concluderen dat dit ook voor het land b van toepassing is. De prof spreekt voor zijn eigen toepassingsgebied.
Bovendien kan de regering dan met een derde inenting exotische varianten de kop indrukken.
De Duitse professor verzekert de goegemeente dat de AstraZeneca-bijwerkingen praktisch niet verschillen van de andere vaccins. Bij de mRNA-werkingsstoffen zijn de bijwerkingen meer en sterker na de tweede inenting; bij AstraZeneca is het het omgekeerde. Over de bijwerkingen na een derde vaccinatie, een MRNA- na de twee AstraZeneca-inspuitingen, wist hij niets te melden vermits er nog geen ervaring mee opgebouwd werd.
Intussen biedt Zuid-Afrika zijn AstraZeneca-flacons aan op E-Bay…
Een kennismaking:
Wie in het V.K. woont en een domeinnaam met “.fr” wil registreren kan dit niet meer doen sinds 1 januari. Wie al een een domeinnaam had met dergelijk gegeerd achtervoegsel, mag het houden. Frankrijk vindt dat het “.fr” alleen betrouwbare EU-partners toekomt. Nochtans worden andere landen buiten de EU, Zwitserland, IJsland, Liechtenstein en Noorwegen, niet geviseerd. Zij “mogen” het kwaliteitsmerk “.fr” gebruiken om hun domeinnaam het illustere uithangbord te geven.
Hebben ze in Frankrijk geen andere zorgen???
… Wij vragen ons af hoe we van het overbodige vehikel “.be” vanaf geraken…
