Youtube heeft vermoedelijk een schaakkanaal offline gehaald omdat het AI-algoritme de woorden ’zwart’ en ’wit’ aanzag voor hate speech. Dat stellen onderzoekers, die spreken van het topje van de ijsberg.
Het ging om een partij van de schaakvlogger Antonio Radic, ofwel ’Agadmator’, tegen Hikaru Nakamura, veelvoudig kampioen en de jongste Amerikaan die de titel Grandmaster kreeg.
Het gemak waarmee men al weken, zelfs maanden mensen met bewezen academische kwalificaties publiekelijk aan de schandpaal nagelt, omdat ze durven een kritische noot te uiten, neemt steeds verdere (voor mij tot voor kort onmogelijk geachte) proporties aan. Wie zijn die mensen die gretig anti-vaxxers genoemd worden, bij de minste twijfel over hun loyaliteit naar deze vaccins toe? Zijn deze mensen ongeloofwaardig zoals het artikel ook over mijn vader durft te beweren? Is mijn vader plots een anti-vaxxer omdat hij een bericht deelt van Pierre Capel (een man die hoogleraar experimentele immunologie was aan de Universiteit Utrecht. Hij studeerde biochemie aan de faculteit Wiskunde en Natuurkunde van de Universiteit van Amsterdam en promoveerde op een medisch immunologisch onderwerp)? Waarom en waaruit is deze publieke heksenjacht plots ontstaan? Wie is mijn vader echt? Weet iemand het eigenlijk? Van alle mensen die zonder blikken of blozen deze artikels uit de grond stampen… Weten ze over wie ze schrijven, wat ze aanrichten? Stellen ze zichzelf ook eens kritisch in vraag? Ik hoop het wel, ik weet het niet. Daarom vertel ik jullie graag zelf wie mijn vader is.
Hoe anders kan ik dit doen dan door mijn vader te omschrijven, de persoon die hij is voor mij. Een man waarnaar ik mijn hele leven al opkijk. Iemand die zich al zijn leven lang inzet om de wereld (niet alleen die van mij, maar die van de mensheid) een beetje beter en mooier te proberen maken. Iemand die niet tegen diep onrecht kan, een integer man en een ontzettend vriendelijke man. Hij is iemand die nooit naar rang of stand zal kijken, hij voelt zich goed bij ieder persoon en zal nooit een vriendelijk praatje uit de weg gaan. Iemand die niet te koop zal lopen met zijn verwezenlijkingen en verdiensten, een eenvoudig man. Een beleerd, intelligent persoon. Een uitzonderlijke intelligentie die hijzelf ook niet uit alle macht wil bewijzen. Een uitzonderlijk man, meestal geliefd door vriend en vijand. Een helpende hand, een steun, een familieman,… Iemand die mij heeft helpen uitgroeien tot een zelfstandige vrouw, een verdienste op zich.
Een man die zich nooit zal verlagen om iemand publiekelijk aan te vallen en diens geloofwaardigheid te grabbel te gooien. Dat uitgerekend deze fantastische mens datgene moet overkomen dat hij zelf nooit zijn ergste vijand zou aandoen, … dat steekt.
Ik kan het niet laten, ik wil toch nog iets kwijt over het artikel,…De titel van het artikel spreekt aan. Deze sensatie zoekende titel doet mensen klikken, spoort mensen aan om meer te lezen. Jammer dat de titel louter een parafrasering is van de woorden van 1 man die zijn ongenoegen over mijn vader uitspuwt met lasterende woorden. Tot daar aan toe, we zeggen toch steeds dat iedereen het recht heeft op vrije meningsuiting? Maar dat deze vrije meningsuiting van deze ene persoon voldoende is om een heel artikel rond te verzinnen, dat begrijp ik niet. Is dit journalistiek?
Het is een oprechte vraag… Kan men zomaar op deze manier een artikel uitwerken, waarmee men de wetenschappelijke geloofwaardigheid van een internationaal gelauwerde man met enkele zinnen probeert teniet te doen? Niet alleen bevat het artikel onjuistheden, het is naar mijn mening ook nog eens beneden alle niveau. Een niveau waarin men geen grondig onderzoek doet naar de oorsprong van deze laster, waar respect ver zoek is en al te gemakkelijk geschreven is en online gegooid wordt, zodat het daar gretig gedeeld en becommentarieerd kan worden. Al van jongs af aan leert men ons om steeds onze naasten met respect te behandelen. Om niet hetgeen te doen bij een ander wat je zelf ook niet graag zou hebben dat men bij jou doet. Om kritisch te zijn, maar niet onbeleefd, niet onvriendelijk. Om niet je eigen mening boven een ander te stellen. Om in dialoog te gaan bij onenigheid. Om niet achter elkaars rug lelijke dingen te vertellen over elkaar. Eigenschappen en die gedragingen die mij steeds ingeprent geweest zijn door mijn ouders.
Al deze sociale omgangsregels verdwijnen in het niets wanneer men op deze wijze aan journalistiek doet. Is dit het geworden? Ongefundeerde meningen gebruiken als basis voor een artikel? Uiteraard is dit ook een uiting van mijn vrije mening.
Ik hoop oprecht dat men in eigen boezem durft kijken, dat men terug op zoek gaat naar de essentie van goede journalistiek, dat men toch even het schaamrood op de wangen krijgt en beseft wat dergelijke publiekelijke vingerwijzingen teweeg brengen in een maatschappij, in een gezin, in een persoon,…
Hopelijk kunnen jullie mijn neergepende gedachten volgen. Alvast mijn excuses aan ieder van jullie die moeite hebben met mijn schrijfstijl en niet altijd samenhangende verwoordingen. Bedankt aan iedereen die de tijd genomen heeft om deze schrijfsels te ontleden.
Aan diegenen die zich aangesproken voelen door dit schrijven, ik wens jullie al het beste toe, ik koester geen wrok, geen boosheid, … . Ik ben simpelweg een dochter die het opneemt voor haar vader, omdat dit iets is dat hij niet snel zelf zal doen.”
U zal zich herinneren dat Lieven Annemans, voorzien van pek en veren, door de zgz. ‘experten’, door de politiek, door de betweterige poco media uitgespuwd werd omdat hij een ander geluid liet horen… Dit ging eraan vooraf:
“Beste allen, eerder deze week ben ik uit de adviesraad ‘celeval’ gestapt. Ik wilde die beslissing discreet houden want er zijn veel meer belangrijke dingen. Maar omwille van speculaties, insinuaties en scheeftrekkingen in de media voel ik me verplicht mijn ontslagbericht – dat dateert van dinsdag 27/10 en gericht was aan de voorzitter van celeval, de coronacommissaris, de premier en de minister van volksgezondheid – publiek te maken. Aarzel niet om het te delen. Wie weet opent het bij sommigen de ogen. Dank voor alle steun.
‘Beste allen,
Met dit schrijven laat ik jullie weten dat ik heb besloten om mijn deelname aan de evaluatiecel ‘celeval’ stop te zetten. Dit omwille van een combinatie van gezondheidsproblemen en een hoogst onduidelijke situatie van de huidige adviesstructuur. Ik hoop dat jullie het me niet kwalijk nemen dat ik hierbij enkele beschouwingen geef. Ze kunnen nuttig zijn.
Ik werd eind augustus door het toenmalige kabinet verzocht om deel uit te maken van celeval met de vraag een meer brede visie uit te werken voor de aanpak van de coronacrisis. Maar het bleek zeer moeilijk in te gaan tegen wat Richard Horton in The Lancet ‘the narrow approach’ noemt, en vooral ook tegen de massavorming en de polarisatie (die laatste sterk gevoerd in de media maar ook mee gevoed door enkele experten). Ik stel vast dat ons land zich nu al meerdere maanden (sinds eind juli) in een problematische situatie bevindt. We zagen een combinatie van dagelijkse angstboodschappen in de media, gevoed met vaak onjuiste of slecht geduide cijfers, en maatregelen die hun doel of de doelgroep missen (en daardoor meer nadelen opleveren dan voordelen). En dat heeft geleid tot twee ongezonde evoluties.
– Meer angst, depressie, geweld, eenzaamheid, extreem veel slaapproblemen, veel zelfmoordgedachten – én pogingen (zie 4de gezondheidsenquête sciensano) en een verwachte toename van materiële ontbering;
– Een verlies aan motivatie om de basismaatregelen te volgen (het dieptepunt daarvan was bereikt midden augustus).In augustus deden velen een oproep tot een beter beleid met maatregelen die vooral als doel hebben de meest kwetsbaren optimaal te beschermen: de zogenaamde ‘omgekeerde lockdown’. Wetenschappers van o.a. Harvard, Stanford en Oxford noemen het ‘focused protection’ (gerichte preventie). Men heeft er niet naar geluisterd.
Men deed mij in september zelfs af als ‘corona-ontkenner’, terwijl ik enkel wilde wijzen op het verkeerdelijk rapporteren van het aantal besmettingen zonder de context (aantal tests, wie test men) te duiden. Ik heb bovendien zelf constructief meegewerkt aan een barometer gebaseerd op het aantal ziekenhuisopnames. Ik heb ook herhaaldelijk en al van begin september binnen celeval gewezen op het belang van de positiviteitsgraad bij ouderen als voorspeller van stijgende ziekenhuisopnames. Men deed mij ook af als ‘versoepelaar’ terwijl ik net ijverde tegen die maatregelen die meer schade toebrachten dan baten. De manier waarop ik geportretteerd werd en wordt weegt op mijn gezondheid en die van mijn gezin.
We zijn nu in een ernstige situatie beland. Uiteraard is het vandaag dan ook de prioriteit om de ziekenhuizen bij te staan met mensen en middelen, en de curve te doen keren. Laat ons vertrouwen hebben in de modellen die een buiging voorspellen op basis van de maatregelen van 23 oktober. Intussen is er al heel wat evidence dat een verdere lockdown veel meer schade bezorgt dan baten.
Maar het is evengoed de prioriteit om vanaf vandaag aan te vangen met een andere aanpak van de crisis om verder leed (COVID19 en niet-COVID19) optimaal te beperken. Ik geef vrijblijvend mijn advies. Ik laat het aan jullie over om er al dan niet iets mee te doen.
1. Werk samen met Sciensano aan betere cijfers en betere duiding. Geef hen daartoe ook de nodige middelen;
2. Stel maatregelen in vraag die meer kwaad doen dan goed. Voor alle duidelijkheid: dat is niet versoepelen maar verbeteren;
3. Leg meer nadruk op het houden van fysieke afstand: vraag aan de media om daar elke dag over te communiceren; gebruik ook de sociale media om dit te benadrukken;
4. Neem maatregelen om vooral de meest kwetsbaren te beschermen tegen besmetting, met behoud van sociale verbondenheid; gebruik hiertoe ook meer de (sociale) media;
5. Geef in alle hoeken en kanten van de samenleving duidelijke tips, adviezen en duiding omtrent hoe we 3. en 4. kunnen realiseren. Dit vraagt communicatie op maat naar verschillende doelgroepen (leeftijd, socio-economisch, etnisch-cultureel) via vertrouwenspersonen en -organisaties en via de media die zij volgen;
6. Zoek nog beter naar besmettingshaarden om deze meteen aan te pakken;
7. Voorzie in de gezondheidszorg minder administratieve last en verbeter de job-kwaliteit;
9. Doe iets aan de angstboodschappen en de polarisatie in de media;
10. Ontwikkel een motiverend perspectief voor de mensen.
Zij die me kennen weten dat ik me al mijn hele loopbaan inzet voor rechtvaardigheid en voor de gezondheid en het welzijn van alle mensen, in het bijzonder diegenen die het moeilijk hebben. Ik zal dat blijven doen zodra mijn gezondheid het toelaat. Ik wens jullie veel moed en sterkte de komende tijd en heb alle respect voor jullie engagement en inzet.
Gelieve dit bericht met de nodige discretie te hanteren en deze discretie ook bij de celeval-leden te vragen.
Met oprechte groeten, Lieven Annemans’ “
Ook in Duitsland werd de angst bij de bevolking door de regering opgeschroefd:
“Het is frustrerend vast te stellen dat de mensenmassa alles zo willoos ondergaat. Onze medeburgers zijn week en zwak geworden na jarenlange indoctrinatie”. Zo schreef een goede vriend me deze week. Dit geldt helaas ook voor vele christenen. Iedere dag lezen ze een of meerdere dagbladen, een weekblad, een maandblad en volgen trouw het TV nieuws. Ze hebben zich aangepast aan de geest van de wereld, de heersende cultuur, de tijdsgeest. Ze denken, spreken, voelen, oordelen helemaal zoals het maatschappelijk “correct” wordt voorgehouden. Ze zijn blij dat ze “met de tijd mee zijn” en kijken soms meewarig neer op hen die de moderne stroming niet volgen. Ze leven niet alleen “in” de wereld maar zijn ook helemaal “van” de wereld. Ze zijn er zich niet eens van bewust dat ze ingeslapen zijn, geen eigen innerlijkheid meer hebben en geen geestelijke weerstand. Waar is de revolutionaire dynamiek van het Evangelie gebleven, de kracht en de vreugde van het Kruis van Christus, het “teken van tegenspraak”, het “zout der aarde”?
De uitgever van de snelst groeiende uitgeverij in het Nederlandse taalgebied “De Blauwe Tijger”, Tom Zwitser uit Groningen, zegt het zo: “Het westen heeft nood aan een “reset” zoals Rusland onder Poetin beleefde…De hiërarchie heeft een “reset” nodig in de richting van het geloof en de traditie… Ik heb in onze streek enkele priesters fatsoenlijke traditiegetrouwe priesters zien worden in twee jaar tijd. Hun opvatting veranderde, hun preken volgden vlug en hun kerken trokken weer mensen aan die waarheiden verlossing zochten, jong en oud, gezinnen en afzonderlijke personen…”(…)
De huidige president van de VS laat geen gelegenheid voorbijgaan om zich als goede katholiek voor te doen, liefst met de paus. In werkelijkheid breekt hij het christelijk geloof af, op de meest schandelijke wijze, door promotie van abortus en ontwrichting van de menselijke seksualiteit en het huwelijk. Hierin wordt hij geprezen door progressieve of linkse christenen tot in het Vaticaan toe. Hij wordt uiteraard gesteund door de “democraten”, die niet geïnteresseerd zijn in het overtuigen van mensen, maar alleen in het grijpen naar de macht, al is het op de meest criminele wijze. Deze morele ontsporingen van de huidige president verdeelt de Amerikaanse Katholieke Kerk zoals nooit voorheen. De vorige president deed zich helemaal niet voor als het model van een christen, maar hij heeft wel de eerbied voor het menselijk leven op overtuigende wijze hersteld. De tegenstelling die we zien ontstaan, ook buiten de VS, is niet meer die van gelovigen tegen ongelovigen maar van twee vormen van het verstaan van het christelijk geloof, laten we zeggen, links en rechts of ‘progressief’ en ‘conservatief’. De zogenaamde progressieve, linkse christenen, die helaas steeds meer posten bezetten in de hoogste organen van de Katholieke Kerk, zijn een programma van een “universele broederschap” aan het uitvoeren, waarvan de vrijmetselaars dromen. Het is een “mondialistische broederschap” met alle kleuren van de regenboog, maar zonder Christus’ Kruis.
De vastentijd is een uitnodiging voor alle christenen om wakker te worden. Hierbij is er maar één Meester. We zijn allen leerlingen van Jezus Christus. De grote Britse bekeerling en schrijver G. K. Chesterton (+ 1936) heeft eens gezegd dat er tegen het christelijk geloof eigenlijk geen enkele negatieve opmerking kan gemaakt worden, tenzij… dat we het nog niet geprobeerd hebben! En er zijn maar twee mogelijkheden: mét Christus gelukkig worden of met de wereld zelf voor god spelen en uitzichtloos ongelukkig zijn.
Jezus, “gedreven door de Geest” vastte 40 dagen in de woestijn. Hij heeft de bekoring van Adam in het aards paradijs opnieuw doorleefd en overwonnen. Adam vertegenwoordigt de gehele mensheid, in opstand tegen God. Alle vruchtbomen werden hem aangeboden maar hij wilde daar niet van eten, maar wel van de boom van kennis van goed en kwaad, die hem juist verboden was. In plaats van te genieten van de overvloed van het paradijs, in afhankelijkheid van God, wilde hij zelf god zijn. Door het lijden dat uit deze zonde voortkwam, strafte de mens zichzelf. En God laat dit toe, opdat we zouden terugkeren naar Hem.
Het gedicht gaat over een boek, ‘Uit het Zwartboek der Zwarten’ dat in 1945, net voor het einde van de oorlog werd uitgegeven en dat de uitspattingen aanklaagt van de repressie na de bevrijding in 1944, uitspattingen die ook vanuit onverdachte hoek werden aangeklaagd of veroordeeld, zoals onder meer door Kardinaal Van Roey in zijn Vastenbrief van 1945. Hij besluit deze brief: “… dat Duitse methoden, die wij tijdens de bezetting verafschuwden, onder een Belgisch regime in voege zouden blijven.” Het is het boek over dit aspect van de geschiedenis dat de dichter Wies Moens, zelf als collaborateur veroordeeld tijdens de repressiejaren, inspireerde tot dit aangrijpend gedicht dat hier ook door hemzelf gelezen wordt en dat er wel een speciale dimensie door krijgt.
Opname gemaakt bij de dichter thuis in Nederland in het jaar 1968.
Het Duitse beachvolleybal-team Karla Borger en Julia Suda zegt af voor de eerste wedstrijd georganiseerd in Doha. Hun gewone sportkledij, een tweedelig pakje, een sportbeha-annex-broekje bikini, wordt daar door de organisatoren verboden.
Het FIVB, wereldverbond voor vrouwen strandvolley, liet de atletes weinig tijd om een beslissing te nemen. “Wij moesten binnen 24 uur antwoorden of we in lange kleren zouden spelen. Wij wisten echter niet of we in een tanktop, t-shirt, fietbroek of sporttights moesten aantreden. Het gaat niet om het minder kledij dragen of niet. Het gaat hierom dat we in onze arbeidskledij ons werk niet kunnen, mogen, doen. Onze sport is behoorlijk vermoeiend. Wij passen ons in elk land aan voor zover dat we dat kunnen. We zijn ook daartoe bereid. Maar daar, in die hitte, smelt je weg, alles is nat. Wij zijn het niet gewoon bij dergelijke temperaturen met deze kleding te spelen.”
Het FIVB is verbaasd: “Wij hebben slechts positieve reacties ontvangen. De speelsters zijn enthousiast over het initiatief; voor de eerste keer een tornooi in Doha… buitengewoon!”
Het FIVB had de kledingvoorschriften voor preutse dames al gewijzigd volgens Mo’s codex. Wat nog mankeerde was dat westerse volleyballspeelsters zich moesten aanpassen…
Onderstaand filmpje zal u het verschil duidelijk maken:
Op 21 februari 1848 – vandaag 172 jaar geleden dus – publiceerden de Duitse filosofen Karl Marx (1818-1883) en Friedrich Engels (1820-1895) het ‘Manifest der Kommunistische Partei’, dat kortweg als het Communistisch Manifest berucht zou worden.
Dit politieke pamflet was ontsproten uit de koker van Marx die het, tussen midden december 1847 en eind januari 1848 in ons land, op zijn zolderkamer in de Orleansstraat in Elsene had geschreven. Ze lieten het medio februari in Londen drukken op een oplage van 500 exemplaren.
Dit geschrift met de sinistere openingszin “Een spook waart door Europa – Het spook van het communisme”, werd het kerndocument van het marxistisch gedachtegoed.
Later zouden de in het Manifest geformuleerde ideeën nog verder worden uitgewerkt in ‘Das Kapital’ maar de basis was al in het Manifest gelegd. De geschiedenis werd erin voorgesteld als een stapsgewijze ontwikkeling naar de totstandkoming van een communistische georganiseerde staat. Overtuigd van hun Grote Gelijk kondigden ze een onvermijdelijke klassenstrijd aan tussen de bourgeoisie en de proletariërs, ofwel de heersende klasse en de arbeidersklasse. Ze voorspelden dat het kapitalisme ten onder zou gaan aan onderlinge tegenstellingen. En bijgevolg verwachtten zij alle heil van een omwenteling waarbij de moegetergde arbeidersklasse zich, desnoods met geweld, de productiemiddelen zou toe-eigenen waarna een klasseloze, lees communistische maatschappij zou ontstaan.
Natuurlijk – en gelukkig maar – heeft de geschiedenis zich niet ontwikkeld zoals Marx en Engels voorspelden. De menselijke gedragingen en dus ook de loop van de geschiedenis zijn nu eenmaal van héél wat meer factoren afhankelijk dan louter de economische…
De ‘Verelendung’ van het proletariaat bleek een mythe en de verburgerlijking van de werkende klasse een realiteit. Toch hadden Marx en Engels helaas op één van hun geloofspunten gelijk: Het communisme groeide inderdaad uit tot een macht die in staat bleek om de maatschappelijke orde in een groot deel van de wereld omver te werpen en de ‘dictatuur van het proletariaat ‘ te verwezenlijken. Het door hen geconcipieerde communisme drukte een onuitwisbare stempel op de geschiedenis van de twintigste eeuw. Niet, zoals Marx en Engels hadden gedroomd, als een verlossend eindstadium van de geschiedenis en een utopische samenleving maar wél als een niet voor herhaling vatbaar en totaal mislukt experiment dat enorme schade en immens leed heeft veroorzaakt. Laat ons dat nooit vergeten…
“Je ademt die diversiteit uit op een heel positieve manier.”
“Jij bent voor mij het Vlaanderen van morgen.”
Het krulkonijn bleek toch niet zo’n goede zet van diversiteitspredikant Somers.
Een job zonder sollicitatie: in Mechelen kan het… (… bij uitbreiding ook in politiek Vlaanderen) Stad Mechelen kreeg van het Europees Sociaal Fonds (ESF) middelen om het project ‘een job zonder sollicitatie’ te lanceren en is daarmee koploper in Vlaanderen. Geen traditionele selectieprocedure waarbij ervaring, diploma, afkomst of leeftijd telt, wel motivatie. (…)
Hett filmpje is wel al gedateerd, maar we wilden het u toch nog eens tonen.
De regering van deelstaat Sachsen is blijkbaar helemaal ondergedompeld in de coronawaanzin. Roland Wöller (CDU), binnenminister, verduidelijkte de “beschermingsmaatregelen”:
“Verbod als gevolg van de nieuwe corona-beschermbevelen. Sinds maandag is het dragen van een chirurgisch masker in de auto verplicht als zich personen uit meerdere huishoudens (in experten-Nederlands: “bubbels”, in het voertuig bevinden. Het dragen van een zonnenbril of muts (… of andere hoofdbedekking) is niet toegelaten als een mond-neus-bedekking gedragen wordt.
Reden: de stratenverkeerswetgeving. Chauffeurs mogen hun gezicht niet zodanig verhullen dat het niet meer herkenbaar is. Deze herkenbaarheid moet bijzonder tijdens het flitsen gegarandeerd zijn. Als een algemene regel geldt dat gezichtskenmerken in elk geval moeten herkenbaar zijn”.
De politie is het er niet helemaal mee eens. Je mag een zonnenbril en een hoofdbedekking dragen samen met het voorgeschreven masker… Je mag… maar niet als je geflitst wordt!!! En hoe moet de chauffeur dat weten? Waarschuwingen op je gps voor flitscamera’s zijn immers ook verboden in Merkelland!
Friedrich Glück (1814) / Joseph von Eichendorff (1800)
In einem kühlen Grunde, da geht ein Mühlenrad; mein Liebchen ist verschwunden, das dort gewohnet hat. Mein Liebchen ist verschwunden, das dort gewohnet hat.
Sie hat mir Treu’ versprochen, gab mir ein’ Ring dabei, sie hat die Treu gebrochen: Das Ringlein sprang entzwei.
Ich möcht’ als Spielmann reisen weit in die Welt hinaus und singen meine Weisen und gehn von Haus zu Haus.
Ich möcht’ als Reiter fliegen wohl in die blut’ge Schlacht, um stille Feuer liegen im Feld bei stiller Nacht.
Hör’ ich das Mühl’rad gehen, ich weiß nicht, was ich will – ich möcht’ am liebsten sterben, dann wär’s auf einmal still.
