België wil strategische stock mondmaskers voor hele Europese Unie beheren. Offertes voor opslagruimtes kan u indienen bij één der vijf (zes?) federale mondmasker-ministers, die zal doorverwijzen naar de dd. minister voor asiel en migratie, mevr. dr. Maggie De Block.
Maandelijks archief: juli 2020
Vakantieplannen?
Een trouwe lezer verzoekt ons deze aankondiging op te nemen. Bij hoge uitzondering gaan we in op het verzoek vermits het spreekwoordelijke water aan de lippen van de eigenaars staat.
5 slaapkamers, 10 bedden, 5 badkamers – Prijs tussen 4660 en 7990 euro per week afhankelijk van het seizoen
La Macinaia is rustig gelegen in het hart van de Chiantiwijnstreek.
Het hoofdgebouw met drie verdiepingen dateert uit de 17de eeuw en is zorgvuldig gerestaureerd door de Belgische eigenaar die moderne design combineerde met de oorspronkelijke Toscaanse architectuur.
De inrichting beantwoordt aan de hoogste eisen van het moderne comfort met airco, wi-fi, een groot flatscherm tv en een bijzonder volledig uitgeruste keuken. Smaakvol ingerichte slaapkamers met aansluitend individuele badkamer.
Tegenover de villa bevindt zich een gastenverblijf waar 6 personen kunnen gehuisvest worden in dezelfde kwaliteitsvolle voorwaarden als het hoofdgebouw.
De overdekte veranda is de uitgelezen plaats om te ontbijten a l’aperto (in de open lucht) met een prachtig panoramisch uitzicht op de zachtglooiende Toscaanse heuvels.
Uiteraard is er een ruim openluchtzwembad met alle toebehoren.
De Engelssprekende conciërge woont apart op het terrein met een gesepareerde personeelsingang.
De vriendelijke gastvrouw is gepensioneerde politierechter en de gastheer heeft zijn politieke carrière tot spijt van zijn onderdanen afgesloten, zodat hij zijn pensioentje nu noodgedwongen moet aanvullen met de verhuur van zijn tweede verblijf en de opbrengst van zijn wijngaard.
Meer info, foto’s en reserveren bij https://www.easyreserve.com/vacation-rentals/33782/
Aan het Griekse front (9)
De Griekse regering wil eerstdaags werk maken van een drijvende barrière om de toegang tot Lesbos af te schermen.
In januari vroeg het Griekse defensieministerie offertes op voor de installatie van een drijvend beschermingssysteem. De kunststof barrière werd intussen geleverd en zal binnenkort geïnstalleerd worden. De zeeversie van een hekwerk heeft ca. 500.000 euro gekost , is 2.7 km lang, 1.10 m hoog en moet tegen eind augustus operationeel zijn. Het zal uitgerust worden met verlichting, zichtbaar vanop een afstand van 10 km.
Verdedigers van importmensenrechten zijn verontwaardigd en waarschuwen dat dergelijke watermuur levensbedreigend is daar “asielzoekers gewoonlijk in overvolle, quasi drijvende doodskisten, reizen en dat zij derhalve dikwijls een snelle redding nodig hebben”.
Bovendien worden de levens van de (s)linkse redders ook in gevaar gebracht… en dàt willen we toch niet… ?
Omgekeerde redenering, als u het ons vraagt…
Meer over dit thema: golfbrekers – aan het griekse front (0-8)
America First… ook voor een “griepje”
De VSA kochten quasi heel de productiehoeveelheid remdesivir voor de volgende drie maanden.
Het Amerikaanse ministerie van gezondheid maakte dinsdag bekend dat het 500.000 dosissen gekocht had voor gebruik in Amerikaanse ziekenhuizen. Het Amerikaanse pharmabedrijf Gilead* tekende in mei nog een licentieakkoord voor productie buiten de VSA, maar dit is nog ver van definitief. Remdesivir zou de genezing bevorderen, niet voorkomen.
Een behandeling zal in de VSA US$ 2.340 kosten.
Negen firma’s kunnen het medicijn onder licentie maken buiten de VSA voor verdeling in 127 andere – meestal armere landen – en daar ligt de behandelingsprijs lager. Echter… het project zit nog in de ontwikkelingsfase.
Noch het buitenland, noch wetenschappers zijn blij met deze Amerikaanse zet. Het zou de internationale samenwerking betr. covid-19 niet ten goede komen – niet alleen de VSA hebben immers onderzoek verricht, testen uitgevoerd, naar de werking van remdesivir, wat eigenlijk oorspronkelijk een anti-viraal middel tegen ebola was. Er wordt op gewezen dat de America First-zet gevolgen kan, resp. zal, hebben voor de ontwikkeling van een vaccin, waarbij een sterkere wereldwijde samenwerking nodig is.
In de VSA is er tevens kritiek op de prijs vermits de ontwikkeling van remdesivir ook met belastinggeld betaald werd. (…)
*Bij een poging meer te weten te komen over Gilead, verscheen er een mededeling: “Some content on this site is not intended for people outside the United States”. Daaronder “Accept“. Waardoor we bij het begin van dit artikel terugkomen.
Berlijn, de verloren stad (11)
Lieb Vaterland, magst ruhig sein…
Een vreemde man benadert een tweejarig meisje in een speeltuin, heft het op zijn schouders en wil er fluks mee verdwijnen. Wakkere voorbijgangers merken het op, achtervolgen hem, houden hem staande, verwittigen de politie en beletten dat hij er vandoor gaat tot de politie hem kan arresteren.
De man geeft het kind terug. Niets aan de hand: het wordt gezond en wel aan de moeder terug bezorgd.
De man wordt meegenomen door de politie, ondervraagd, er wordt bloed getrokken.
De man wordt vrij gelaten . De man heeft geen pedofiele neigingen. De man is psychisch gestoord.
De politie verzekert dat ouders niet ongerust moeten zijn: het ging om een alleenstaand geval.
Quo vadis, Syria?
… En – bij uitbreiding – wat met buurland Libanon?
De gevolgen van de zgn. Caesar Act, waarmee de VSA Syrië op de knieën wil krijgen zijn catastrofaal. Niet alleen voor Syrië, maar ook – en dat wordt over het hoofd gezien – voor buurland Libanon.
Waar in Syrië vreedzaam tegen de wurgende Caesar wet geprotesteerd wordt, daar men in het algemeen achter de Syrische regering staat, ziet de toestand in Libanon er heel anders uit. De economie is er helemaal in elkaar gestort; talrijke mensen weten niet meer van welk hout pijlen maken. Hier heerst pure wanhoop. Een groot gedeelte van de bevolking lijdt honger, zoals pater Daniël in zijn wekelijks verslag al aangeduid heeft. Dat het er in Syrië ook niet rooskleurig uitziet, mag duidelijk wezen, maar dankzij de hulp van Rusland, China, Iran en Indië zijn elementaire voedingsmiddelen nog beschikbaar. In Libanon daarentegen… Internationale hulpleveringen der VN (World Food Programme) aan Syrië, die in de haven van Beiroet gelost en vervolgens naar Syrië dienden vervoerd te worden, bereiken Syrië niet daar ze door hongerige Libanezen tegen gehouden en leeg geroofd worden. De vrachtwagens werden zelfs uit pure frustratie nadien in brand gestoken.
Men ziet mensen die in vuilcontainers scharrelen op zoek naar voedsel. In supermarkten zijn er schrijnende taferelen van ouders die zich geen melk voor hun kleine kinderen kunnen veroorloven… Maar ook gewone producten zoals bv. waspoeder zijn voor menigeen niet meer bereikbaar. De noodtoestand werd tot 2 augustus verlengd; het leger blijft gemobiliseerd.
Kom nadien niet klagen dat China in het gat gesprongen is…
Waar in Syrië president Assad kop van jut is, telt dit in Libanon voor de Hezbollah. De Britse ambassadeur in Beiroet vindt dat Hezbollah verantwoordelijk is voor de crisis. (…) En ja hoor, de ingoede VSA, zijn bereid de Libanese regering te “helpen”, op voorwaarde “dat ze zich niet als gijzelaar van Hezbollah laat gebruiken.” (…) Je moet maar durven… Wie chanteert wie? Blijkbaar hoort dit tegenwoordig tot de normale “diplomatieke” geplogenheden der VSA… zelfs bondgenoten ontsnappen er niet aan.
En het buitenministerie der VSA deed er nog een dikke schep bovenop met deze mededeling: “Als antwoord op de voortdurende crisis, veroorzaakt door Assad en de Russische en Iraanse strijdkrachten, kondigen de VSA bijkomende humanitaire steun aan het Syrische volk aan voor meer dan 696 miljoen US $…. Onze nationale veiligheidsstrategie geeft voorrang aan de ontheemden…” En waar zitten die “ontheemden”, wie zijn die “ontheemden”? In Idlib waar het verzameld tuig van al-Qaeda de lakens uitdeelt of bij de Koerden ten oosten van de Eufraat? De konvooien militaire vrachtwagens die via Irak onuitgenodigd Syrië binnentrekken richting oliebronnen vervoeren waarschijnlijk allemaal rijstzakken, pasta, deodorant, wc-papier, kleurpotloden e.d. nuttige kleinigheden… (…)
Omgekeerd vertrokken 30 tankwagens met gestolen olie naar Irak.
Dat Trump de VSA strijdkrachten wilde terugtrekken uit Syrië herinnert u zich nog wel. Hij had er toen niet bijgezegd dat hij ze gewoon wou verplaatsen naar de oliebronnen en het noorden aan de grijpgrage handen van Erdogan wou overlaten. Er werd een nieuwe VSA luchtmachtbasis gebouwd in Hasaka. (…)
Rusland is het helemaal zat. Niet wat er gehoopt werd, niet met Syrië, maar wel met de communicatie met de VSA. De Russische permanente vertegenwoordiger bij de VN, Vasily Nebenzia, bevestigde de Russische terugtrekking uit het VN-mechanisme dat informatie deelt om confrontaties uit de weg te gaan in Syrië: “Het mechanisme was een vrijwillige afspraak. Het heeft geen mandaat van de VN Veiligheidsraad. We hebben herhaaldelijk op de tekortkomingen gewezen.”
Rusland vermoedt dat het mechanisme eerder gebruikt wordt om te desinformeren dan om humanitaire hulp te verlenen en vreest dat het wordt misbruikt ten gunste van terroristen. Het doel van dit communicatiekanaal was o.a. aanvallen op burgerkonvooien en humanitaire hulpverlening te vermijden. Rusland klaagde herhaaldelijk misbruik, zoals foutieve berichtgeving over nepaanvallen op de burgerbevolking, aan en kondigde uiteindelijk de uitstap aan. Omgekeerd werden zgz. “humanitaire hulpposten” aan de Russische strijdkrachten gemeld terwijl ze in werkelijkheid militaire commandoposten der terroristen waren zonder enige humanitaire invulling. Evenzeer kwam het tot talrijke afwijkingen van verleende co-ordinaten der plaatsbepalingen uit onbekende en onveilige bronnen, zodat de Syrische en/of Russische militairen in een val liepen. (…)
De VSA permanente vertegenwoordiger bij de VN, Kelly Craft, liet weten dat haar land “geschokt” was door de Russische beslissing: “De VSA zullen geen afstand nemen van onze inzet voor het Syrische volk en zullen alles eraan doen om hen de hulp te laten toekomen die de bevolking nodig heeft om te overleven. De Raad (VN-Veiligheidsraad) moet een beslissing nemen: zich bij ons aansluiten bij de grensoverschrijdende humanitaire hulp of mensen laten sterven.” … Kortom: zij suggereert dat de VSA het evenbeeld van de Barmhartige Samaritaan zijn… en wie het daarmee niet eens is, dat zijn in feite moordenaars. We herhalen: je moet maar durven… Door de feitelijke bezetting van een groot gedeelte van de beste landbouwgronden is er een tekort aan levensmiddelen. En dan worden de oogsten gestolen of in brand gestoken door heteluchtballons en pyromanen van Erdogans huurlingenleger. De Syrische regering wordt gedwongen voeding – graan e.d. – op de internationale markt te kopen – en zelfs dat wordt door de Caesar Act bemoeilijkt.
Om het in cijfers uit te drukken: het Syrische Pond vermindert dag na dag aan waarde. Vroeger kon een familievader die per maand 40.000 SYP verdiende, zijn gezin hiermee onderhouden. Nu is dit bedrag niet meer toereikend voor een week. Voor 1 US $ moet men nu 2500 SYP neertellen – voor de oorlog in 2011 slechts 50 SYP. Getuigt het van een humanitaire inborst een bevolking te laten uithongeren?
De Syrische afgevaardigde bij de VN, Bashar al-Ja’afari, schreef zondag twee identieke brieven aan de alg. secr. van de VN, Antonio Guterres en aan de roterende voorzitter van de Veiligheidsraad, Nicolas de Riviere, met de vraag om een commissie samen te stellen die een verslag zou moeten opmaken over de draagwijdte van de strafmaatregelen opgelegd door de VSA en de EU. Dit om vast te stellen in hoever deze compatibel zijn met het VN-Charter, met internationale wetgeving, met fundamentele humanitaire rechten en de beslissingen van de Veiligheidsraad.
Ja’afari wil dat het verslag duidelijkheid geeft over de schade die de sancties meebrengen op het leven van de gewone Syrische man-in-de-straat en de mogelijkheid der VN om diens humanitaire steunprogramma’s in Syrië te kunnen verwezenlijken. Verder moet het verslag ook duidelijkheid brengen over de problemen die de VN speciale afgevaardigde voor Syrië, Geir Pedersen, omwille van de sancties ondervindt om een politieke oplossing dichterbij te brengen. De Syrische buitenminister, Walid al-Muallem, onderstreepte dat de sancties het terrorisme doen herop flakkeren. Hij stelde ook dat de verstrengde sancties geen uitzonderingen toestaan voor voedsel, medicijnen of medische toestellen. (…)
Intussen heeft Turkije in het bezette (… of eerder ge-annexeerde) Noord-Syrië 15 nieuwe militaire bases opgericht. Naar verluidt om het Ottomaanse Rijk te verdedigen tegen de verdreven Syrische Koerden.
Tegenpolen: heropbouw en afbraak.
Regeringsgebied:
Over de Eufraat daarentegen, in de Deir Ezzor provincie waar de Koerden onder het goedziend oog en financiële controle van de VSA, het voor het zeggen hebben, werd de spoorlijn tussen Deir Ezzor en Hasaka ontmanteld en door smokkelaars verkocht aan Turkse confraters waar ze gesmolten zullen worden. Stations-, wisselaars-, onderhoudsmaterieel en wisselstukken vertrokken – beschermd door bewapende transporteurs – naar Erdogans Rijk.
Afsluitend, onder het motto “muziek verzacht de zeden”, krijgt u een optreden van het symfonisch concert:
Wie zou zich voor Libië interesseren…
… mocht er geen olie en gas in de grond zitten?
Het is een constante: daar waar er bodemschatten gevonden worden, “ontdekken” geïndustrialiseerde landen hun drang dat land te gaan “ontwikkelen”. We hebben dat fenomeen nog nergens opgemerkt waar er vooral suikerriet, maïs en bananen geteeld worden.
Libië is momenteel een gordiaanse knoop, onontwarbaar, tenzij door het zwaard… zoals Alexander de Grote het voordeed.
Aan Haftars kant (LNA): Rusland, Egypte, Frankrijk, Griekenland, Cyprus, Saoedi-Arabië, VAE en…. Syrië (Iran waarschijnlijk ook) Hoopt de Syrische regering om van daaruit olie te kunnen krijgen? Het zou voor de hand liggen: ca. 1250 n.m. (2300 km) van Tripoli, Libië naar Tartous,Syrië = ca. 4 dagen varen, zonder dat daarvoor een flessenhals, zoals Gibraltar of het Suezkanaal en/of vijandige staten moeten gepasseerd worden, die het schip in opdracht van de VSA kunnen enteren.
Aan de “erkende” GNA-regeringskant: VN, EU, Turkije, Italië, Qatar en de VSA, die voorlopig een afwachtende houding aannemen. (…)
De NATO besloot voor de Libische kust “marine-oefeningen” te gaan houden. Tot de kat op de koord kwam… De Fransen en de Turken kwamen daar in elkaars vaarwater te zitten toen een Frans oorlogschip een Turks vrachtschip onderschepte waarvan vermoed werd dat het oorlogstuig naar Libië vervoerde, wat verboden is volgens het embargo van de VN. De Turken lieten dit niet zomaar over hun kant gaan. De Fransen ook niet. Die trekken zich nu uit de gezamenlijke marine-operatie terug: ze vinden dat ze op te weinig steun van de partners kunnen rekenen. (…) Blijkbaar is de vriendschap tussen de NAVO-partners niet heel hecht.
De NAVO was te laf een duidelijk standpunt in te nemen:
We verwijzen hierbij nogmaals naar de supporterslijst bovenaan.