https://twitter.com/i/status/1280865696172453890
Maandelijks archief: juli 2020
Nomen est omen
Vrfstdts favoriete vakantieland heeft een nieuwe partij.
De voormalige plaatsvervangende infrastructuurministerin van het onvolprezen Oekraïne, Aleksandra Klitina, maakte met een filmpje de oprichting van een nieuwe partij aan de Oekraïense politieke horizon bekend. De partij draagt een veelbelovende naam: “Oekraïne tegen corruptie”.
Aleksandra stelde: “Ik heb besloten zelf voor de waarheid te strijden, omdat de broek- dragende idioten hopeloos zijn.” En beloofde dat haar partij “zich eindelijk met deze mannelijke politieke prostitués zou bezig houden.”
Dat ze het meent, mag duidelijk wezen: “Ze (de broekdragende idioten) denken dat het genoeg is iets in hun broek te hebben om succesrijk te zijn en vrouwen te misbruiken. Maar vrouwen zijn honderd keer slimmer en honderd keer eerlijker dan zij.”
Tot zover art. 1 van het partijprogramma.
Aleksandra werd in november ontslagen als plaatsvervangende infrastructuurministerin. Oorzaak? Vooraf waren er twee online-lekken die in de Oekraïense media nogal wat opschudding veroorzaakten. Een geluidsband van volksvertegenwoordigers der regeringspartij van president Zelensky die aangaven dat Aleksandra haar carrière-opmars te danken had via een slaapkamerpassage. Vervolgens werd ze het slachtoffer van een grapjas, aan wie ze medegedeeld had dat “haar baas, Vladislav Krikliy. niet alleen corrupt was, maar dat zij, Aleksandra, een veel betere infrastructuurministerin zou zijn.”
Met haar eigen infrastructuur is alleszins – voor zover wij dat kunnen beoordelen – niets mis. Al vindt onze kritische secretaresse dat dit niet uitsluitend haar eigen verdienste is. Logisch… Aleksandra was tenslotte geen plaatsvervangende natuurministerin.
Waar de ooievaar overuren draait
De CIA heeft waarschijnlijk één der omvangrijkste gegevensarchieven ter wereld. Zo houdt het Amerikaanse oppercommando de wereldbevolking, -samenstelling, -groei e.d. in het oog. Hier bij EU-betweters, gaat de bezorgdheid vooral naar “Hét Klimaat”, “Hét Milieu”, “De Opwarming”, “Hét Watertekort”…en – vanzelfsprekend – de verrijkende invloed der “Vluchtelingen”.
Dat hun voortplantingsdrang de grootste oorzaak is van hun armoe, van hun voedseltekort, van hun reislust naar EUropa, wordt liefst doodgezwegen. Het zou immers hun mensenrechten beperken moesten we hen willen aanmoedigen hun reproductiegedrag te ontmoedigen.
Het voedingsfiliaal WFP (World Food Program) van de holding VN zal een grote bocht maken rond elke allusie hieromtrent. Zij zullen de weersomstandigheden, de sprinkhanen, de olifanten, de stammentwisten… de schuld geven. Echter… zou het niet veel verstandiger én humaner zijn de bevolking erop te wijzen dat ze niet meer kinderen moeten op de wereld zetten dan ze kunnen (op)voeden?
Hier volgt een opsomming van de eerste 20 landen met de hoogste geboortecijfers (schatting 2020, aantal kinderen per vrouw/meisje). Opvallend: de grote meerderheid bevindt zich in Afrika. Pas op de 16de plaats verschijnt Afghanistan. Klik hier voor de volledige lijst.
1 Niger 7.00
2 Angola 5.96
3 Dem.Rep. Congo 5.77
4 Mali 5.72
5 Chad 5.68
6 S.Sudan 5.54
7 Uganda 5.54
8 Benin 5.53
9 Somalia 5.51 10 Zambia 5.49 .
11 Malawi 5.31 .
12 Burundi 5.28 .
13 Mozambique 4.97
14 Guinea 4.92
15 Liberia 4.90 .
16 Afghanistan 4.82
17 Guinea-Bissau 4.75
18 Nigeria 4.72
19 Sudan 4.72
20 Cameroon 4.66
Nemen we een kijkje bij de nummer één van b.g. lijst: Niger. Het WFP stelt dat de bevolking met 4% per jaar toeneemt terwijl de helft van de bevolking onder de armoedegrens leeft. Lees hoe het WFP de situatie onder de politiek-correcte loep neemt. Dat een vrouw, een meisje, daar gemiddeld 7 kinderen op de wereld zet wordt slechts in de rand vernoemd “high demographic growth”.
De Dem. Rep. Congo telt naar schatting 100 miljoen voormalige (be)-gekoloniseerde inwoners. Met een voortplantingstendens van 5.72 per vrouw/meisje blijft het koploper in absolute aantallen. Ook hier gaat het WFP elegant voorbij aan het feit dat men onmogelijk deze bevolkingsgroei kan voeden. Er wordt liever gewag gemaakt van oorlogstoestanden waardoor de landbouw in het gedrang komt.
Als Niger nu 18 miljoen inwoners telt, dan zijn dat er volgend jaar 720.000 meer. Ons ontbreekt de moed om dit voor elk Afrikaans land te berekenen.
Komt daarbij dat onze Gutmenschenindustrie hen ook medische hulp verleent: inentingen, kraamzorg… e.d… waardoor ze gezonder zijn, méér levensvreugde ervaren, wat dan weer tot méér bedactiviteiten leidt… en hun levensverwachting kan stijgen.
Etienne Vermeersch had er een uitgesproken mening over:
m/v/x/?
Sinds experten de oneindige lichtheid van de zwaartekracht der geslachten ontdekt hebben zitten we met heel ons systeem in de knoop. Alles werd overhoop gegooid: het beroepsleven, de sportbeleving, de kleedkamers, de sanitaire ruimtes, de benamingen, de aanspreekvormen, kleding, reclame, verkeerslichten, zebrapaden, mensenrechten… en ook de administratie van de overheid die bepaalt tot welk geslacht we officieel behoren. En daar zijn de gevolgen niet te onderschatten. Wat met de eerlijke verdeling der geslachten op de kiesbrieven? Als we stemmen op de oerdegelijke Johannes Blijgemoed*, is dat dan in werkelijkheid Fien Huppeldepup*? Of het net ontdekte wit konijn, tv-presentatrice en blonde engel Marleen Diederik*, is zij wel een zij? of misschien een x? En zijn wij nu hopeloos ouderwetse seksisten omdat we willen weten welk vlees we in de kies- of andere kuip hebben?
Nederland, gidsland:
Binnen vijf jaar komen ‘M’ en ‘V’ niet meer voor op de Nederlandse identiteitskaart, om zo mensen tegemoet te komen die zich niet uitsluitend man of vrouw voelen. Het werd eens tijd, vindt Marjolein van den Brink**, jurist aan de Universiteit Utrecht en expert sekseregistratie…
… “Maar als je het idee loslaat dat er maar twee categorieën mens zijn, wordt het opeens een stuk complexer.” Een vrouw die als man door het leven gaat, maar biologisch vrouw blijft en een kind baart, wordt in het familierecht automatisch als moeder bestempeld. “Als er dan opeens een man op de stoep van het kinderdagverblijf staat, geeft dat voor die ouder problemen.”
Lees: Het geslacht verdwijnt van de ID-kaart: ‘Het effect is voor de minderheid levensgroot’
*Gefingeerde namen uit respect voor de m/v/x/? die vinden dat hun ware “ik” iets persoonlijks is dat noch u, noch ons, een bal of een ander lichaamsattribuut aangaat.
**Wie is…?… Marjolein van den Brink is verbonden aan het departement Rechtsgeleerdheid. Ze werkt bij het Netherlands Institute of Human Rights (SIM). Ze maakt deel uit van het onderzoeksprogramma Familie & Recht (UCERF), en ze is lid van het Netherlands Network for Human Rights Research (NNHRR). Ze doceert diverse mensenrechtengerelateerde vakken, zowel in de bachelor als in de master Public International Law, Human Rights track.
Haar onderzoek is altijd gericht op kwesties die te maken hebben met gelijkheid, marginalisatie en uitsluiting. Op dit moment focust ze op mensenrechten en gender (bijvoorbeeld juridische sekse, migratie, intieme en familierelaties). Meer bij Universiteit Utrecht.
Cyclus
GULDEN SPOREN
Sedert enige tijd schrijf ik de reeks Cyclus. Hetgeen kritische lezers verkeerdelijk zouden denken is, dat ik slechts “flamingant van achter het toetsenbord” ben. Geruime tijd, nu reeds minstens vier decennia lang wordt “de Vlaamse identiteit en symbolen” aktief gepromoot van hieruit. Daarvoor heb ik ontelbare “mailings” gedaan, het begrip van “identiteit” als één der eersten naar voor gebracht in de tachtiger jaren en overal met de stand met Vlaamse artikelen gepost (Zangfeesten,11-juli bijeenkomsten, partij-bijeenkomsten, Ijzerbedevaarten en boekenstands).
Dit in trouwe navolging van Roza De Guchtenaere (1875-1942), die dit ook als haar opdracht zag.
Zoals Roza De Guchtenaere ervaar ik dit vaak ook als vernederend. Met de beste wil der wereld kan men vele Vlamingen er zelfs niet toe brengen voor hun Vlaamse volksbewustzijn uit te komen. Hoe dikwijls hebben Roza en ik er voor “spek en bonen” bij gestaan……
Het merkwaardige is dat de Vlaamse Beweging eind 60er jaren en begin 70er jaren veel meer impact leek te hebben dan nu. In verkiezingen haalden ze slechts rond de 10 procent, maar de algemene invloed en het gebruik van Vlaamse symbolen was veel duidelijker. Als men nu spreekt van kiezers voor V-partijen die rond de 50 % zou uitkomen, dan vraag ik me echt af waar die schuilen. In het dagelijkse straatbeeld ziet men er in elk geval niets van.
Ter gelegenheid van onze Vlaamse feestdag (sic) schrijf ik toch deze vaststelling. Graag zou ik eens die retorische vraag stellen aan die doorsnee Vlaming (tot in mijn meest nabije omgeving): “Denkt u, al is het maar één keer per jaar, aan Vlaanderen?” Ik weet niet wat het antwoord zou zijn.
De Vlamingen zijn een volk met een dubbelzinnig profiel. Zeer vaak heb ik al gezegd dat de doorsnee Vlaming laf en laks is. Men komt ze vaak tegen in het buitenland, je krijgt ze al van ver in beeld door hun braafheid en kleurloosheid. Als overtuigd Vlaming spreek ik hen dan volksbewust aan; meestal hebben ze het dan over “België”. Ik vermoed dat een groot aantal Vlamingen een (verborgen) minderwaardigheids-complex hebben. Ze stellen zich voor als een volk waar je geen etiket kunt opplakken. Door de rijkdom zijn er nu ook een andere categorie Vlamingen: ze zijn niet arrogant, maar wel verwaand. Dat is dan gebaseerd op hun materiële welstand, maar niet op hun culturele of volkse alertheid.
Hoe dan ook blijf ik , als Vlaams (eigenlijk Groot-Nederlands) veldwerker, inzetten op de bewustwording van dit volk. Waar Wies Moens in zijn gedicht reeds over schreef: “het heeft mijn liefde….voor eeuwig”. Daarvoor vraag ik, via talrijke wegen en ook hier, weer om steeds weer visueel op te komen voor uw Vlaming-zijn. Door het gebruik van de VL-tekens op uw wagens, de fietswimpels, de leeuwen-speldjes, onze vlag. Zoals de gelovigen weten: “Geloof zonder werken is dood!”
Tweeëndertig jaren had ik een kranten- en boekhandel in Sint-Amands. Ik heb er steeds onze Vlaamse symbolen openlijk in de winkel aangeboden; en heb daar eigenlijk nooit negatieve commentaar op gekregen…. Zelfs niet van de Turkse gemeenschap, waarmee ik een goede relatie had. We zijn als Vlamingen opgesloten in een kerker van complexen, zoals de Antwerpse volkszanger Wannes Van de Velde (1937-2008) al zong : “En de sleutel van zijn complexen ligt naast hem!”.(video onderaan)
Een heel leven lang hebben we ’s morgens fier de vlag gehesen; ’s avonds moesten we ze vaak binnenhalen met een aantal illusies rijker. Het was zowat een standaard gebeuren, dat zgn. Vlaamse prominenten van een 11-juli toespraak misbruik maakten, om de Vlaming nog eens goed de les te spellen. De Vlamingen, die al sinds 1830 in hun stoffelijke zaken afgeroomd worden; kregen dan de berisping bekrompen, onverdraagzaam en niet genoeg wereldburger te zijn. Zangers zoals deze van groep Deus richtten dan concerten in om ons kond te maken: ’t stad en het land is van iedereen (lees ook van het oneindig aantal nieuwkomers). Het zou ook eens interessant zijn, of vroegere minister-presidenten van Vlaanderen op 11-juli wel vlaggen: ik denk speciaal aan Patrick Dewael, Bart Somers en Kris Peeters.
De belangrijkste onderwerpen, die in een 11-juli viering naar voor zouden moeten gebracht worden zijn primo: de hernieuwde inspanning voor het verwerven en gebruiken van correct standaard-Nederlands. De pogingen om tussentaal aanvaardbaar te maken zijn zonder meer verwerpelijk. Bovendien moet vooral in het noorden de woekering van het Engels aangepakt worden. Secundo: de taak van de Vlaamse regering, instanties en de Vlaamse Beweging: het volksbewust maken van de doorsnee Vlaming. Dit moet eigenlijk verplicht in het onderwijs en in de media aan bod komen. Het is interessant dat de V.B. zo intens solidair is met Catalonië, Schotland enz., maar dit gaat ronduit ten nadele van de inzet voor onze eigen Vlaamse symbolen en volksliefde.
Hoe hopeloos en verwarrend onze strijd soms ook is, we moeten GULDEN SPOREN trekken doorheen ons Vlaanderen; het land met het ijverigste en beleefdste volk ter wereld.
Ze geven zelfs een aanzienlijk deel van hun inkomsten aan de Walen/franstaligen in ruil voor wat beschimpingen. Laat ons onze misleidende weelde niet afbrengen van het bereiken van ons einddoel!
Jos Wouters, Boom.
Vlaamse symbolen en documentatie vindt u bij de V.V.B., Vlaanderen Kleurt, het IJzerwake-secretariaat en vlaamsesymbolen.vlaanderen.*
*Nvdr: … én bij Voorpost, het VNJ, VB, Vlaamse studentenverenigingen zoals NSV en KVHV, de Gulden Sinjoren…
“Niet de politie…
… maar wij zelf, wij schieten elkaar dood.“
Terwijl zaterdag, op de 4th July, onafhankelijkheidsdag der VSA, in Atlanta protestbetogingen tegen racisme en politiegeweld doorgingen, kwam het tot een dodelijke schietpartij. Het slachtoffer was slechts 8 jaar oud. De burgemeester, Keisha Lance Bottoms, riep de zwarte gemeenschap en de BLM-terroristen tot de orde. Immers wat de Afro-Amerikanen zelf aan geweld en criminaliteit op straat presteren is veel erger dan het geweld door de politie.
Ze houdt samen met de ouders van het gedode kind Secoriea Turner een persconferentie:
“Wij schieten elkaar dood in de straten van deze stad. Ze hebben op een kind (ze zegt ‘baby’) geschoten en het gedood en het ging niet om één schutter maar minstens twee. Een achtjarig kind! Wij brengen elkaar meer schade toe dan eender welke politie-ambtenaar bij deze overheid. Wij hadden gedurende de laatste weken meer dan 75 schietpartijen in de stad. Dat kan men niet de Atlanta Politie in de schoenen schuiven.”
Mateke moet nog leren vèrder springen
…Je vraagt nu zelf aan anderen om een stap vooruit te zetten en een coalitie te vormen ‘in ‘s lands belang’, maar je weigert zelf angstvallig over je eigen schaduw heen te stappen. Je roept dat er een volwaardige regering moet komen met een krachtige visie om een volwaardig herstelbeleid te kunnen voeren, maar het blijkt meer en meer vrijblijvend populistisch gebral zonder inhoud. Je zit nu bijna opgehokt op twee verdiepingen van het PS-hoofdkwartier aan de Brusselse Keizerslaan, een volière vol Fransdolle roofvogels, en je kotbaas is dan letterlijk en figuurlijk Paul Magnette. Ik vraag me af hoe ver hij je leiband zal uitrollen, gegijzeld als Vlaamse partij en als aanhangsel van de Parti des Scandales...
… Na anderhalf jaar liggen er geen kluitjes meer klaar om elkaar in het riet te sturen. Het meeste riet is reeds gekapt. Je bent het kerstekind waar de Drie Koningen van de MR, de CD&V en de Open VLD naar op zoek zijn om de regeringsstal te vullen. Ze zwaaien met goud, wierook en mirre om je over de streep te trekken. Ofwel spring als kleine prins in die regering, ofwel blijf je blaffen tegen de maan als keffertje van Paul Magnette…
Jean-Marie Dedecker schrijft een open brief aan “mateke”, Conner Rousseau.
Toen Antwerpen nog de Sinjorenstad was…
… ontwierp Ann Salens vederlichte, kleurrijke, waaierende gewaden.
Ann Salens (1940 – 1994) was eigenlijk de eerste Belgische modeontwerpster die internationaal doorbrak, lange tijd voor Martin Margiela en “De Zes van Antwerpen”, een natuurtalent die geen modeopleiding had gevolgd. Ze leerde het vak van haar eigen moeder die fantastisch kon haken.
Op het einde van de jaren ’60 opent ze een winkel in de Wolstraat in Antwerpen, een alternatieve artistieke buurt. Ze was een heel speciale vrouw en haar werk balanceerde tussen mode en kunst. Ze weigerde klassieke modeshows te organiseren zoals in Parijs, maar maakte er artistieke happenings van met dans, lichteffecten en onconventionele modellen.
Gehaakte jurken, fijne zijden jurken met franjes en gewaagde kleurschakeringen: dat was waar Ann Salens voor stond! Ze had heel veel succes maar weigerde dat commercieel te verzilveren en ging uiteindelijk failliet in de jaren ’80. Dankzij een initiatief van Nicole en Hugo werd er in het MOMU een tentoonstelling aan gewijd (video onderaan).
De Ann-symbiose… Anns creaties stonden de andere Ann, die ook nooit het succes ten deel viel dat ze verdiende, beeldig…
Geloof het of niet… in een doos, lichtdicht, hebben wij nog een kleedje van Ann Salens: turkoois en wit, een freel ding met één blote schouder, uitwaaierende zigeunerachtige rok, zonder franjes. Op zich een sober kleedje. Jeugdmelancholie… Verkopen? Ach, waarom? Af en toe er eens naar kijken en dromen van wat onherroepelijk voorbij is. En dan bedoelen we niet per se de modestijl.
Unieke kledingstukken van Ann Salens te koop
Nichtje van modeontwerpster Ann Salens lanceert eigen label
De nieuwe inquisitie
Als inleiding citeren we Bertolt Brecht, die de speer omdraait, de censuur als een geuzennaam interpreteert.
De boekverbranding
Toen het regime beval boeken met een schadelijke inhoud openbaar te verbranden en overal ossen gedwongen werden karren volgeladen met boeken naar de brandstapel te trekken, ontdekte een verdreven dichter – één van de besten – toen hij de lijst der verbrande werken bekeek – tot zijn ontzetting dat zijn boeken over het hoofd waren gezien. Hij haastte zich in alle staten naar zijn schrijftafel en schreef een brief aan de machthebbers.
“Verbrand mij,” schreef hij met vliegende veder, “verbrand mij!”. “Doe mij dat niet aan! Laat mij niet alleen achter! Heb ik niet altijd de waarheid geschreven in mijn boeken? En nu word ik door jullie als een leugenaar behandeld! Ik beveel jullie: verbrand mij!”
Hoeveel films en televisieprogramma’s sinds de BLM-waanzin onder de racisme-hakbijl geamputeerd werden? De iconische film ‘Gone with the wind’ moest als eerste eraan geloven, vervolgens humoristische TV-reeksen zoals bv. ‘Little Britain’* omdat dat één van de acteurs zijn gezicht zwart maakte én de beruchte episode in Fawlty Towers waarin Basil totaal het noorden kwijt is als er Duitse gasten in zijn hotel verblijven. Dit lag echter te gevoelig: Fawlty Towers behoort quasi tot de kroonjuwelen der Britse humor – mits duiding mocht het dan toch nog blijven uitgezonden worden.
Deze zelfkastijding beperkt zich niet tot scènes, verhaallijnen, interpretaties die een vermoeden van racisme kunnen opwekken, de zelfopgelegde censuur richt zich ook naar verhalen waarin de politie in een te positief licht geplaatst wordt. Paramount Network heeft aangekondigd dat het populaire programma ‘Cops’** ergens in het archief opgeborgen wordt. Wachtend op minder explosieve tijden? Paramount maakte duidelijk dat het “geen onmiddellijke of toekomstige plannen had voor de terugkeer”. Hét probleem: de politie werd in de reeks niet afgeschilderd als een moordzuchtige bende in uniform, maar wel als hulpverleners, als mensen die een moeilijke taak vervullen.
Er moeten in al deze productiehuizen, film- en tv-oppercommando’s een heel leger criticasters aan het werk zijn die elke film, elke tv-reeks, onder de racismeloep nemen om te beslissen welk fragment er kan (moét) geknipt worden, welke zinnen opnieuw moeten ingesproken, de ondertiteling ‘aangepast’ of welke film in zijn geheel ergens in de vergetelheidskerker dient begraven te worden. Een knieval die veel verder reikt dan de eenmalige onderdanige houding op één knie.
Censuur door machtige ‘culturele’ organisaties is slechts één symptoom van wat nu snel de institutionalisering van de onverdraagzaamheid geworden is. Hoewel de verschillende BLM-groepen zichzelf verkopen als een beweging voor diversiteit, tonen ze zich opvallend vijandig t.o.v. de diversiteit der meningen. Volgens hen bestaat er slechts één mening, hun mening, hun interpretatie van gebeurtenissen, van het verleden, heden én – vanzelfsprekend – eigenen ze zich ook het patent op de toekomst toe. Wie durft een andere mening of een slechts een bezorgdheid te uiten, wie meent dat objectiviteit nog toegelaten is, die wordt door de culturele messenslijpers uitgespuwd.
*Honi soit qui mal y pense. Wat als een racistische insteek beschouwd wordt, is in feite net het omgekeerde. De blanke gastheer wordt belachelijk gemaakt wegens zijn ‘racisme-overgevoeligheid’. Om satire te begrijpen is een minimum I.Q. vereist…
Hieronder een scène uit Little Britain, die voor de BLM-waanzin begon al gecensureerd werd – mocht u een zwart scherm zien, dan werd het waarschijnlijk “van hierboven” ongeschikt geacht voor uw gemoedsrust… En voor alle duidelijkheid: de zwarte gezichten werden niet met roet of schoensmeer donker gemaakt. Niet dat we aan uw bevattingsvermogen twijfelen, maar wel aan dat van de BLM-Stasi.
**Intro-filmpje van ‘Cops’: “… we acteren niet, wat u ziet is de harde realiteit… we wenen, we worden gekwetst, we zijn bang, we maken fouten, we zijn mensen…”:
Volksverraad kleurt “Grün”
Wat “Grüne” jongeren zich kunnen permitteren, moet u eens als conservatieve kiezer proberen. Laat staan als patriot. Zij pleiten er onomwonden voor Duitsland te ontbinden, de bevolking zodanig te laten verkleuren dat er geen sprake meer is van een blanke meerderheid.
Het wapperen van de Duitse driekleur bij internationale voetbalwedstrijden vindt deze Grüne woordvoerster (… schermt ze haar spiegel af met een zwart doek? … zooo blank… dat moet toch pijn doen aan de ogen!…) een uitnodiging tot geweld. En vraagt zich af waarom de Duitse voetbalploeg niet gesteund kan worden door een groene vlag?
De Grüne Jugend eiste een vlagverbod – ook deze woordvoerster is even blond…
Ach… ze willen ook het kapitalisme afschaffen. Kijk even mee naar hun oplossing… meer solidariteit…