We zullen maar beginnen met de coronacrisis, die in Syrië zeer beperkt blijft.

In het hoger onderwijs zijn naar verluidt geen coronabesmettingen onder de studenten geregistreerd. (…)

Naar verluidt zouden de VSA opnieuw verhinderd hebben dat humanitaire zorg het al-Rukban kamp in de al-Tanf regio, bezet door de VSA én hun huurlingen, bereikt. Zoals al jaren aangeklaagd delen terroristen, opgeleid door de VSA, daar de lakens uit en verhinderen dat kampbewoners naar huis kunnen keren, tenzij er soort vrijlatingstol betaald wordt, en bepalen wie er hulp krijgt en aan welke prijs. Het is bang wachten wanneer daar de coronavirus om zich heen slaat. (…)

Duizend maal zwaarder dan de coronabesmetting wegen de sancties op de Syrische bevolking. De Syrische Lira blijft aan waarde verliezen, wat voelbaar is in de prijzen. De bevolking is hiervan het slachtoffer. De VSA regering maakt er geen geheim van dat de sancties tot doel hebben de levenskwaliteit van de Syrische bevolking te “beïnvloeden” zodat ze uiteindelijk – moe gestreden – afstand (willen) doen van hun president en regering. De Amerikaanse afgevaardigde voor Syrië, James Jeffrey, wees er zondag nog op dat de hoge prijzen voor de basisbehoeften der Syriërs en de lage koers van de Lira de “verdienste” zijn van de (illegale) maatregelen van zijn broodheren, vervat in de zgn. ‘Caesar Act’ maatregelen die de meest elementaire menselijke rechten en humanitaire wetgeving schenden. De EU blijft getrouw in het gareel lopen en verlengde de sancties met nog een jaar.

Wat een oorlog niet kon bereiken, wordt nu geprobeerd door de bevolking zodanig te verarmen dat ze naar elke strohalm grijpt voor een normaal menswaardig bestaan. De verkoolde velden van koren en andere producten doen pijn, drijven de prijzen van basisproducten, zoals meel (brood is een hoofdbestanddeel van de voeding), de hoogte in. In vroegere tijden was Syrië zelfvoorzienend in tarwe en gerst. Ook nu, ondanks de moeilijkheden, werd er 9.000 ha gerst beplant, goed voor een oogst van 15.000 ton, en 16.000 ha tarwe, goed voor 48.000 ton. (…) In Hasaka, daar waar het Turkse huurlingenleger de lakens uitdeelt, werden recent (we meldden al vorige brandstichtingen en chantages) 10.000 ha tarwe en 6.250 ha gerst in brand gestoken… samen met de huizen van de boeren.

Een ander wapen is de vlam van een mogelijke oproer van binnenuit aan te wakkeren. De wereldpers geeft slechts present als er een mogelijke schadecampagne aan de regering en president kan opgevoerd worden, zoals bv. het geval is met de beruchte neef van Assad, die fortuinen vergaard heeft, dezelfde neef die zich nu met graagte als slachtoffer presenteert. We komen hier in een latere bijdrage op terug. En met plaatselijke uitingen van ongenoegen, die niet zouden kunnen opgezet worden ware het niet dat de bevolking wel degelijk lijdt onder de sancties en de hiermee verbonden hoge prijzen. Oorzaak en gevolg. Bovendien wordt er door DS aan voorbij gegaan dat er daar in de regio tijdens de laatste twee maanden verschillende ondergedoken cellen van terroristen terug de kop opgestoken hadden, waardoor het leger opnieuw versterkingen had moeten sturen om deze uit te schakelen. Iemand met een slecht karakter zou kunnen vermoeden dat deze vanuit het Beloofde Land erheen gesluisd werden. En – opvallend – buiten de gekende retoriek en woordkeuze – werd benadrukt dat het artikel – normaal betalend – nu gratis aangeboden werd. Wat u niet in DS of andere poco media zal vernemen is dat er aan de andere kant van de Eufraat (ook prov. Deir Ezzor) door de plaatselijke bevolking betoogd werd tegen de Koerden, die gewillig hun land door de VSA laten leegroven – in ruil voor???…

In Palmyra werd een spion van de Britse geheime dienst gearresteerd. En wat voor eentje…: Muhammad Hussein Saud, een straatkeerder, die op de loonlijst stond van ISIS nadat deze Palmyra in 2015 veroverd had. Gedurende deze periode bestond zijn carrière uit het bijeen rapen van gedode lichamen van Syrische soldaten en burgers om ze vervolgens in de woestijn achter te laten ten prooi aan de elementen. (…) Saud maakte deel uit van een cel die vanuit de al-Tanf basis instructies kreeg om de Russische posities in kaart te brengen zodat er “terroristische” aanslagen konden gepleegd worden.

We vernamen dat de eerste minister, Imad Khamis, vervangen werd door Hussein Arnous (actief als minister watervoorziening, voorheen openbare werken en woonstverschaffing). Arnous blijft tegelijkertijd zijn functie als minister van watervoorziening uitoefenen. Details zijn voorlopig onbekend. (…) De regering blijft verder ongewijzigd tot de verkiezingen op 19 juli.

Zonder de sancties, zonder de bezetting van de oliebronnen, zonder de bescherming der terroristen… zou Syrië op de wereldmarkt transacties kunnen doen, zouden investeerders aangetrokken kunnen worden, zouden de oogsten niet afgebrand worden, zouden de nutsvoorzieningen niet voortdurend moeten beschermd/hersteld moeten worden, zou het land over zijn eigen olie kunnen beschikken, zou Syrië zich kunnen toeleggen op economie, landbouw, handel, toerisme, nijverheid, scholing… i.p.v. massa’s geld aan de verdediging van het land te moeten uitgeven. Zonder de sancties zouden de bevroren deposito’s in buitenlandse banken geïnvesteerd kunnen worden in woningbouw, industrie, ontwikkeling, infrastructuur…

Deze situatie is gevaarlijker voor de samenhang van de bevolking dan de ISIS-terreur, dan de bombardementen der VSA&bondgenoten. Toen hadden ze een gezamenlijke vijand. Nu hebben ze die ook: honger. Maar die wordt niet gelenigd door een zwarte ISIS- of Stars & Stripesvlag te verbranden. Met een kleine aanmoediging, richt de frustratie zich dan op de overheid. In onze kranten lees je zelden of nooit wat er wèl verwezenlijkt wordt – ondanks de sancties en tegenwerking. Er is in Syrië zoveel stuk geschoten, gesaboteerd, vernietigd… De laatste tijd wordt er door de regering hulp geboden in de oostelijke provincie Deir Ezzor. Water is van levensbelang – méér dan hier waar we dagelijks alarmerende berichten horen over het lage grondwaterpeil. Waterpompstations, scholen, veeteeltbedrijven, nutsvoorzieningen, wegen- en woningbouw… de nood is groot. 57 waterpompstations werden in de regio terug in werking gezet. Een nieuw, met een capaciteit van 160 m3, goed voor de behoefte van 2 gemeentes, zit in de planning. 322 scholen ontvangen opnieuw leerlingen – zo’n 132.000 – in de provincie. Overal wordt er puin geruimd, straten vrij gemaakt. Begin er maar eens aan. En dan merk je dat de kraan, de tractor, de vrachtwagen, de heftruck stuk is… en je geraakt niet aan onderdelen… wegens de sancties.

Medicijnen vallen niet onder de sancties. Of beter gezegd: in theorie vallen ze daar niet onder. Echter… de financiële afhandeling, de betaling van die medicijnen wèl. Syrië probeert zo veel mogelijk zelf in de (basis) en gezondheidsbehoeften te voorzien. Tamiko, een Syrisch farmabedrijf, leverde naar de b.g. Deir Ezzor provincie een lading van ca. 10 ton zelfgeproduceerde farmaceutica, zoals koortswerende en ontstekingsremmende middelen, medicijnen voor diabetici en handontsmettende vloeistoffen. Alles eigen maak. Tamiko leverde voorheen al 11 ton aan de provincie Aleppo. Andere provincies volgen. Het ministerie van gezondheid zal in samenwerking met de het apothekerssyndicaat de medicijnen verdelen aan de apotheken. (…)

Opnieuw werd duidelijk dat de Syrische olie ontzegd wordt aan de bevolking. Een konvooi met talrijke tankwagens (50 of meer) werd donderdag gesignaleerd op weg naar de illegale grensovergang al-Walid, bestemming Irak. Olie, of de opbrengst ervan, die de Syrische bevolking broodnodig heeft. (…) Van de door Trump aangekondigde terugtrekking der VSA strijdkrachten is geen sprake meer. Toch niet naar de oliebronnen: daar worden regelmatig konvooien vanuit Irak heen gestuurd; de plaatselijke bevolking protesteert, het konvooi neemt gewoon een andere route. De grensstreek met Turkije daarentegen… is het jachtgebied van het Turkse huurlingenleger geworden, waar geen christen, geen Koerd, of iemand van een andere minderheid veilig is. We verwijzen slechts naar de platgebrande oogsten en huizen…

Niet moeilijk dat de Syrische overheid slechts rekent op bondgenoten die daadwerkelijke hulp bieden, zoals Rusland. 12 vrachtwagens voor het vervoer van beton – een tweede lading van een contract voor 144 van deze vrachtwagens met een Russische firma – werden gelost in de haven van Tartous: broodnodig voor de heropbouw. (…) Het westen heeft het aan zichzelf te wijten dat Syrië in de armen van Rusland en Iran gedreven werd.

Van Israël krijgt de Syrische bevolking kadootjes van heel andere aard:

Op 16 en 18 juni gaan de grensovergangen van l-Masnaa en al-Aboudiyah (Syrië-Libanon) open om families de kans te geven naar huis te keren. (…)

In het NO van Syrië gaat het leven zijn gangetje. Russische patrouilles verhinderen Amerikaanse op weg naar de olievelden en omgekeerd laten de VSA zich ook niet onbetuigd. De sfeer wordt grimmiger. (…)

Tot hun verbazing drong de Russische patrouille door tot voorbij een Amerikaanse checkpoint. Maar ook de plaatselijke bevolking verzet zich meer en meer tegen de Amerikaanse aanwezigheid. Hun konvooien worden regelmatig tegengehouden, de toegang tot hun dorpen ontzegd en verplicht een omweg te nemen(…).

Zouden de Amerikaanse troepen dan toch wegtrekken uit Syrië en Irak? Er wordt in elk geval koud en warm geblazen. General Kenneth McKinsey, aan het hoofd van het U.S. Central Command, stelde dat de VSA niet van plan zijn voor altijd in Syrië te blijven – er werd echter geen tijdlijn voor de terugtrekking der troepen medegedeeld. De aanvoer van militair materiaal doet iets anders vermoeden. Het Amerikaanse defensieministerie bevestigde dat het zinnens is de militaire aanwezigheid in het NO van Syrië te versterken, “om te beletten dat ISIS terroristen de olievelden zouden kunnen bemachtigen”. (…)

Wie absoluut niet van plan is bakzeil te halen is Turkije. In een antwoord “wat ze daar in Idlib eigenlijk gaan doen” stelde de Turkse regering dat ze daar ongelooflijk goed werk verrichten, burgers beschermen, vluchtelingen tegenhouden en terrorisme bestrijden. Citaat: “Turkije is de belangrijkste speler op het terrein om de burgeroorlog in Syrië op te lossen, die nu zijn tiende jaar ingaat.” Het zal bijgevolg de militaire aanwezigheid versterken om “de aanvallen van het Syrische regime” te beantwoorden. Voor wie de laatste tijd ergens in quarantaine achter de maan gezeten heeft: Erdogan heeft het over de Turkse illegale bezetting van zijn buurland en dat mag – volgens de Verheven Leider – niet verhinderd worden door de Syrische regering. (…)

De Jeruzalem Brigade, gevormd door Palestijnse vluchtelingen in Syrië, (Liwaa Al-Quds), kamt de woestijn in de Badiya Al-Sham regio uit naar ondergedoken ISIS-terroristen.

Het lijkt dan toch tot een confrontatie te komen in Idlib. Zoals we keer op keer melden voldoet Turkije niet aan de overeenkomst: HTS & co. zijn nog steeds niet verdreven tot 6 km te noorden van de M4. Het Syrische leger, samen met de Russische luchtmacht, startte een tegenoffensief in het NW van Hama. HTS, de Oeigoeren en Hurras al-Deen willen van geen wapenstilstand weten en vallen regelmatig buiten de Idlib grenzen het leger en de bevolking aan. (…)

We sluiten af met optimistischer beelden. We zullen eerstdaags meer berichten over de politieke en militaire toestand. Na onze IT-moeilijkheden geven we er voor vandaag de brui aan.