Zo worden de nieuwe sancties tegen Syrië omschreven. Niet door ons aller Vrfsdt, die twitterde dat “de EU hetzelfde zou moeten doen”.
De nieuwe zware Amerikaanse sancties tegen Syrië, vervat in de Caesar Act, die woensdag van kracht werden, hebben verdragende gevolgen voor de bevolking. De VSA hopen dat de bevolking uit pure wanhoop zich tégen hun regering, tegen Assad, keert wat vervolgens tot diens val moet leiden zodat een stropop zijn plaats kan innemen en de VSA dan toch hun zin krijgen, iets wat met de inzet van wapens, met de vernieling van het land, niet gelukt is.
De sancties gaan verder dan de vorige; zij richten zich tot eender wie, eender welk land, eender welk bedrijf of organisatie dat zaken doet met of steun geeft aan Syrië én – daar bovenop – “die zaken doet met Russische of Iraanse aanwezigheid in Syrië”. De nieuwe sancties maken het voor de Amerikaanse president Trump mogelijk tegoeden te bevriezen van eender wie die met Syrië handel drijft, van eender welke nationaliteit, en kunnen toegepast worden in meer sectoren, van constructie tot energie.
De Syrische regering controleert ca. 65% van het land en werkt in het NO gedeeltelijk samen met de Syrische Koerden – via Russische bemiddeling. En toch wordt het land aan de nodige heropbouw na de verwoestende oorlogsjaren gehinderd. Niet alleen dat er geen internationale hulp voor de heropbouw is, maar ook staten zoals Rusland, China, Iran, Indië en de Golfstaten, die Syrië bij de heropbouw willen steunen, moeten door de Caesar-wet er afstand van nemen. Worden hierdoor bijzonder getroffen: Irak, Jordanië, Libanon – de buurlanden van Syrië – essentieel voor de eigen economie en de nationale veiligheid.
De Syrische regeriing veroordeelde de nieuwe sancties als “economisch terrorisme”; eenzijdig opgelegde economische dwangmaatregelen zijn in strijd met internationaal recht en tegen het humanitaire volkerenrecht. De maatregelen worden gemotiveerd door “valse getuigenissen van degenen die vijandig ten opzicht van het Syrische volk staan” (voor verduidelijking en bron: zie verder in artikel), luidde een mededeling van het Syrische buitenministerie. Nu al leeft volgens schattingen meer dan 80% der bevolking onder de armoedegrens. Stilaan komt het tot protesten, waarover in het westen met voldoening bericht wordt. Met voldoening en hoopvol: “armoede en nood maakt de Syriërs moedig”, luidde het in de Tagesschau. Een sadistisch vooruitzicht, onwaardig aan een land dat de erfzonde met zich meedraagt.
De nieuwe sancties, bovenop de oude, die de European Council on Foreign Relations verleden jaar al als “politiek van de verbrande aarde” beoordeelde, maken het leven van de Syrische bevolking nog moeilijker. De EU heeft einde mei haar sancties met een jaar verlengd, hoewel meerdere VN-instanties, vooral m.b.t. de coronacrisis, ervoor pleitten deze op te heffen of minstens af te zwakken om een humanitaire catastrofe te verhinderen. Alles boter aan de galg… letterlijk. De EU beantwoordde de smeekbede op 28 mei door koudweg de sancties, zonder enige beperking of consideratie, met een jaar te verlengen. De VSA en de EU hopen op een hongerrevolutie…
Er zijn echter landen die zich alles kunnen permitteren, bvb. Turkije, dat soevereine staten mag aanvallen en bezetten (Cyprus, Syrië, Irak), grenzen in vraag stellen (Griekenland), vluchtelingen als pasmunt gebruiken, de EU chanteren, journalisten opsluiten enz.
De Syrische diplomaat in Moskou, Riad Haddad, veroordeelde de sancties zelfs als “medische terreurdaad”. Gezien de wereldwijde corona-pandemie zijn dergelijke maatregelen onmenselijk. Ook Syrië heeft medicijnen en technische apparaten nodig om de bevolking te beschermen. Volgens een onderzoek, dat recent aan de London School of Economics gepubliceerd werd, kon Syrië in 2010, net voor de oorlog aanbrak, de medicijnenbehoefte grotendeels zelf uit de eigen productie invullen, werd de jaarlijkse omzet op de Syrische markt voor farmaceutische producten op 400 miljoen US dollar geschat, waarvan 350 miljoen US dollar door eigen Syrische bedrijven voorzien werd; de invoer uit het buitenland, vooral middelen tegen kanker en vaccinaties, bedroeg slechts 40 – 50 miljoen US dollar. De sancties hebben ertoe geleid dat de import van farmaceutische grondstoffen moeilijker en veel duurder geworden is. Bovendien hebben westerse firma’s licenties teruggetrokken, werd de import van medische apparatuur zowel voor de fabricage van medicijnen als voor de behandeling van patiënten zeer beperkt. De herhaalde bewering van de EU dat de sancties de medische verzorging van de bevolking niet in het gedrang brengt, is een pure leugen.
Verdeel en heers… “Het nieuwe sanctiepakket richt zich bovendien op de Syrische bondgenoten aan de Perzische Golf,” stelt Haddad,“de sancties moeten de handel met het buitenland, de handel binnen de eigen grenzen en gezamenlijke investeringsprojecten met de Syrische regering, verleende kredieten en financiële transacties blokkeren. Niemand mag in Syrië investeren en ieder, die dit zou willen doen, moet eerst de VSA om toestemming verzoeken.” Bovendien is het gevaar niet denkbeeldig dat Syrië door de sancties opgesplitst zou kunnen worden; de Caesar-wet is immers niet van toepassing in het NO – in het Koerdisch protectoraat – rijkelijk voorzien van water, gas en olie, waar de VSA “de olie beschermen”.
De Iraanse buitenminister Mohammed Dschawad Sarif bevestigde dat Iran de economische relatie met Syrië zou verdiepen: de Syrisch-Iraanse kredietomkadering zou behouden blijven. Sarif, die dinsdag ll. in Moskou een gesprek had met zijn Russische collega Sergej Lawrow, gaf tijdens een persmededeling mee dat er een volgende vergadering “Astana-stijl” met Rusland, Turkije en Iran voorbereid wordt. De economische druk op Syrië is ook een gespreksthema tussen Iran en Rusland.
China vroeg bij monde van haar VN-afgevaardigde de unilaterale sancties op te heffen, noemde ze “onmenselijk”. Alsof de VSA zich daarvan iets zal aantrekken; de VSA regering heeft open en bloot duidelijk gemaakt dat ze mede door de Caesar-wet ook Rusland, China en Iran onder druk wil zetten.
De Caesar-wet heet officieel volledig “voor de bescherming van de Syrische burgers” en maakt deel uit van de begroting der nationale defensie 2020. Volgens Pompeo gaat het om “vergelding voor de vele gruweldaden die Assad en zijn regime begaan hebben”. Alsof Assad zich nu zorgen moet maken of hij het geïmporteerd scheerapparaat wel kan betalen… Telkens een regering weigert naar de pijpen van de VSA te dansen worden sancties opgelegd waarvan de bevolking, die “lijdt onder de dictatuur”, het slachtoffer is. “Voor hun eigen goed”, zoals dat heet. Irak, Venezuela… hebben het ook mogen ondervinden.
Lees verder