U had waarschijnlijk vernomen dat l’Oréal woorden zoals “whitening”, “lightening” en “fair” op producten die de kleur van huid of haar moeten doen blanker, resp. blonder maken of oplichten, uit het gamma zal laten verdwijnen. Let wel: de woorden, niet de producten, er is immers een enorme vraag naar. Idem dito voor neusversmallingen, ronde-oogoperaties en dunnere lippen. Honi soit qui mal y pense.
Zoals wij het omgekeerde traject afleggen naar een bruingetint kleurtje, in de zon, onder de zonnebank of met smeersels die instant een pigmentatie suggereren. En chirurgen hebben hun handen vol aan het opvullen van lippen en billen met eigenmaak vet, die ergens uit de voorraad in de buikholte gehaald wordt, opdat het ideaal zitwerk à la J.Lo bereikt wordt..
Zo zie je hoe “inclusief” de wereld geworden is. Niet alleen tussen de rassen, maar ook tussen de “geslachten”, waarbij de keuzemogelijkheid qua chirurgische aanpassingen quasi oneindig is.
En wat met de tandpasta die een wit gebit garandeert? Of een behandeling van de tandarts met het zelfde doel? Is de tandarts dan strafbaar als hulp bij een racismedelict?
Het cosmetisch racisme is veel verder uitgebreid dan u kan vermoeden. Zo is anus bleken populair – niet alleen bij porno-acteurs (m/v/x) maar ook bij bepaalde vrouwen en in het bijzonder bij de regenboogadepten. Mocht uw fantasie niet ver genoeg reiken, dan kan u bij YT instructieve video’s bekijken. Onze redactie wil deze webstek niet verkl… (euren) met die beelden …
Waarbij we weer bij hét thema – racisme – geraakt zijn: een blanke rozet oogt blijkbaar mooier dan een bruine. Is het gebruik van wit wc-papier, van vochtige doekjes… dan nog wel te verantwoorden? Zou het gebruik van bruin wc-papier als een gebaar van goede wil kunnen geïnterpreteerd worden?
… een kurken ziel en ge drijft boven, placht ons moeder te zeggen.
Met het gezamenlijk bidden van de rozenkrans, een gebaar der verzoening en een duiveluitdrijvingsgebed heeft de aartsbisschop van San Francisco, Salvatore Cordileone, gereageerd op het neerhalen van het standbeeld van de h. Junípero Serra door links crapuul. Op 19 juni werd het beeld in het Golden Gate Park door een meute van pakweg 100 linkse schurken van de sokkel getrokken. Volgens een woordvoerder begon de slavernij in Californië met de bouw van de missies. Leopold II was blijkbaar toch de kwaadste niet.
Daar een gebed en het verzoek aan God, aan diens Moeder om te bemiddelen als verzoeningsgebaar met de meute niet volstaan bij de blijken van haat en vernielzucht, van het Kwade, de Duive, voegde de bisschop er nog het duiveluitdrijvingsgebed aan toe. Dit werd in het jaar 1884 door paus Leo XIII ingevoerd, dat zich richt aan de aartsengel Michael, om de bezetenheid van personen aan banden te leggen. Tot slot werd de sokkel nog met wijwater besprenkeld.
De door paus Franciscus heilig verklaarde Junípero Serra, een Franciscaanse pater, stichtte verschillende missies in Mexico en Californië, en zette zich bijzonder in voor de autochtone bevolking. Hij is tevens de patroonheilige van Californië en wordt zowel daar als in Mexico vereerd.
Linkse extremisten zien in hem een landveroveraar. Hoog tijd dat de Indianenstammen de rekening presenteren aan Spanje. Vooral omdat hij het christendom hielp verspreiden.
Nogmaals, aan wie moeten wij de factuur sturen voor de islamisering?
Niet toevallig in de betweterigste stad van Vlaanderen – Gent – werd er overgeschakeld op een politiek-correcte koffie, die echter niet gesmaakt werd door de gebruikers, die weigeren hun smaakpapillen te laten aanpassen aan de voorkeur der beleidsmakers.
Binnen Stad Gent schakelden ze een tijd geleden al over op “duurzame koffie” van een fairtrade-merk. Maar nu moesten dus ook nog de woon-zorgcentra volgen en kwam het nieuwe merk er in de plaats van de …
Protest in de vijf woon- en zorgcentra van het Gentse OCMW om een tas koffie. Nadat er enkele weken geleden een nieuw merk werd ingevoerd, willen verschillende bewoners er geen meer drinken omdat ze die niet lusten. (…)
Fairtrade koffie is volgens de linkse predikanten op verschillende terreinen een meerwaarde: ten eerste wordt een eerlijke prijs betaald aan de telers, ten tweede zou de koffie op biologische wijze groeien én bijgevolg gezonder zijn. Niet dus:
Ervaring heeft ons geleerd een grote bocht te maken rond alles wat naar het zgz. “fair-trade” ruikt of als zodanig aanbevolen wordt. De château-migraine wordt slechts overtroffen door een Blauwe Hand-cocktail. De “gezonde” levensmiddelen tonen een ongezonde winstmarge. Moeten we ervoor over hebben, vinden de groene jongens, we kunnen er honderden, zo niet duizenden jobs in de oud-koloniale landen, mee redden. Dat de dranken niet te zuipen, de voeding geen meerwaarde heeft en uw portemonnee minimum 25% lichter gemaakt wordt is bijzaak.
Goed voor ons schuldgevoel. Bij elke fairtrade-aankoop krijg je een aflaat in het vagevuur. De aanprijzingstechniek hoort tot de fabeltjesbundel van leugenbaron von Münchhausen. En de Vlaamse overheid (2016), die zgz. zèlf alles beter doet, vond het zelfs nodig hen nog te subsidiëren, samen met een heel arsenaal linkse organisaties/projecten:
“… Een goed verhaal opent in Vlaanderen blijkbaar vele deuren, want Berisa trok enkele maanden een OCMW-uitkering en kreeg twee jaar lang een uitkering van de FOD Sociale Zekerheid. De Kroaat kreeg die uitkering omdat hij zich moeilijk kon verplaatsen…”
Voluit: Reichstagsgebäude, het illustere gebouw in Berlijn waar de volksvertegenwoordigers van de federale Republiek Duitsland hun politieke plicht uitvoeren. Gisteren werd er een halfslachtige poging tot brandstichting vastgesteld, die uitdoofde. Merkel gaat grondiger te werk – zonder dat de oude muren merkbaar beschadigd worden. Zij heeft eigenhandig de leuze, de opdracht van de volksvertegenwoordigers, boven het westelijke ingang “Dem deutschen Volke” (Voor het Duitse Volk) afgeschaft, weggeworpen, zoals ze op het podium de Duitse driekleur met een nijdig gebaar verwijderde. Tenslotte was de Duitse keizer, Willem II, ook geen voorstander van een staat, waarin “het volk” het voor het zeggen had…
“Het Woord dat Liefde verspreidt”, het blazoen van kardinaal Bergoglio
Niet de praktische troostverwachting, het wereldlijke manna, maar wel een toevoeging der aanroepingen bij de “Litanieën van de Heilige Maagd”, of “Litanie van Loreto”.
In de loop der tijd werden enige aanroepingen toegevoegd aan de oorspronkelijke litanie uit 1601: (…)
1675 Koningin van de heilige Rozenkrans (later voor de gehele kerk)
2020 Moeder van barmhartigheid (Mater misericordiae), Moeder van hoop (Mater spei), Troost van de migranten (Solacium migrantium) door Paus Franciscus. (Vatican News: 20.6.20)
De huidige wereldlijke Leider van de R.K. Kerk heeft besloten dat het kabinet van O.L.Vrouw uitgebreid wordt met een afdeling “inburgering en migratie”. Vandaar de aanpassing van de titel der verzoekschriften voor steun aan landverhuizers allerhande. Zijne Pauselijkheid heeft niet vermeld tot welke heilige wij, de onvrijwillige gastheren, ons moeten richten.
“Woorden zijn ideologische wapens geworden, zeker in progressieve Vaticaanse kringen…”
Een “gezocht” mededeling van een weggelopen Ierse slaaf
De Ierse slavenhandel begon toen 30,000 Ierse gevangenen als slaven werden verkocht aan de Nieuwe Wereld. De koning James I Proclamatie van 1625 vereiste dat Ierse politieke gevangenen ‘overzee’ werden gestuurd en verkocht aan Engelse kolonisten in West-Indië. Halverwege de jaren ‘ 1600 maakten de Ieren de meerderheid der slaven uit die verkocht werden aan Antigua en Montserrat. In die tijd bestond 70% van de totale bevolking van Montserrat uit Ierse slaven.
Ierland werd snel de grootste bron van menselijke veestapel voor Engelse kooplui. Het grootste gedeelte van de eerste slaven in de Nieuwe Wereld was in feite blank.
Van 1641 tot 1652 werden meer dan 500,000 Ieren gedood door de Engelsen en nog eens 300,000 als slaven verkocht. De Ierse bevolking daalde in één decennium van ongeveer 1,500,000 naar 600,000. Gezinnen uit elkaar gerukt omdat de Britten niet toestonden dat Ierse vaders hun vrouwen en kinderen meenamen over de Atlantische Oceaan. Dit leidde tot een hulpeloze bevolking van dakloze vrouwen en kinderen. De oplossing van Groot-Brittannië was om ze ook te veilen.
In de jaren ‘ 1650 werden meer dan 100,000 Ierse kinderen tussen 10 en 14 jaar van hun ouders afgenomen en verkocht als slaven in West-Indië, Virginia en New England. In dit decennium werden 52,000 Ieren (vooral vrouwen en kinderen) verkocht aan Barbados en Virginia. Alsook 30,000 Ierse mannen en vrouwen, die vervoerd en verkocht werden aan de hoogste bieder. In 1656 beval Cromwell dat 2000 Ierse kinderen naar Jamaica werden gebracht en als slaven verkocht aan Engelse kolonisten.
Ter illustratie dit citaat uit Thurloe’s State Papers, dat geïnteresseerden hier kunnenn raadplegen als e-boek.
“..It was a measure beneficial to Ireland, which was thus relieved of a population that might trouble the planters; it was a benefit to the people removed, which might thus be made English and Christians … a great benefit to the West India sugar planters, who desired men and boys for their bondsmen, and the women and Irish girls… To solace them.”
Vandaag zullen veel mensen vermijden de Ierse slaven te noemen zoals dat wat ze echt waren: slaven. Ze verzinnen wel termen als “contracted servitude”, iets zoals “gastarbeiders”, om te beschrijven wat er bij de Ieren is gebeurd. Het is niet zo dat ze een keuze hadden, dat ze zgz. na beëindiging van het zgz. arbeidscontract met een goedgevulde geldbuidel terug konden keren naar Ierland. De Ierse slaven waren in de 17de en 18de eeuw meestal niets meer dan menselijk vee.
Bijvoorbeeld, de Afrikaanse slavenhandel begon net in dezelfde periode. Het is goed vastgelegd dat Afrikaanse slaven, niet besmet met de vlek van de gehate katholieke theologie en duurder om te kopen, vaak veel beter behandeld werden dan hun Ierse tegenhangers.
Afrikaanse slaven waren eind jaren 1600 erg duur (50 Sterling). Ierse slaven waren goedkoop (niet meer dan 5 Sterling). Als een eigenaar van een suikerplantage een Ierse slaaf ranselde, brandmerkte, of doodsloeg, was dit nooit een misdaad. Diens dood was een financiële tegenslag, maar veel goedkoper dan het doden van een duurdere Afrikaan. De Engelse meesters begonnen snel de Ierse vrouwen te fokken voor zowel hun eigen persoonlijk plezier als voor meer winst. Kinderen van slaven waren zelf slaven, wat de grootte van het gratis personeel van de meester uitbreidt. Zelfs als een Ierse vrouw op een of andere manier haar vrijheid zou krijgen, zouden haar kinderen slaven van haar meester blijven. Bijgevolg zouden Ierse moeders, zelfs met deze nieuw bereikte emancipatie, hun kinderen zelden in de steek laten en in dienst blijven.
Uiteindelijk bedachten de Engelsen een betere manier om deze vrouwen te gebruiken (dikwijls nog jonge meisjes van 12) om hun marktaandeel te vergroten. De kolonisten begonnen met de slaventeelt, door Ierse vrouwen en meisjes met Afrikaanse mannen te doen fokken om slaven te produceren met een aparte teint. Deze nieuwe mulatslaven brachten een hogere prijs dan de Ierse veestapel en lieten de kolonisten bovendien toe minder geld uit te geven in plaats van de aankoop van nieuwe Afrikaanse slaven. Deze praktijk van het interfokken van Ierse vrouwen met Afrikaanse mannen duurde enkele decennia lang en was zo wijdverspreid dat er in 1681 een wet werd gestemd ′′het verbod op de praktijk van het paren van Ierse slavinnen met Afrikaanse mannelijke slaven om slaven te produceren voor verkoop.” Kortom, het werd gestopt enkel en alleen omdat de winstmarge van een groot slavenvervoerbedrijf in het gedrang kwam.
Zwarte en Ierse slaven
Engeland bleef meer dan een eeuw lang tienduizenden Ierse slaven versturen. Archieven tonen aan dat na de Ierse Opstand in 1798 duizenden Ierse slaven verkocht werden aan zowel Amerika als Australië. Er waren vreselijke misbruiktoestanden van zowel Afrikaanse als Ierse gevangenen. Een Brits schip dumpte zelfs 1,302 slaven in de Atlantische Oceaan opdat de bemanning genoeg voedsel zou hebben.
Er bestaat weinig twijfel over dat de verschrikkingen der slavernij even erg (zo niet erger in de 17de eeuw) hebben ervaren als de Afrikanen. Er is ook heel weinig twijfel over dat de bruine of getinte gezichten, die je in West-Indië ziet, meer dan waarschijnlijk een combinatie van Afrikaanse en Ierse afkomst zijn. Je vindt er Ierse namen, sommige dialecten zijn doorspekt met Gaelic (video 2 “Black Irish”). In 1839 besloot Groot-Brittannië eindelijk zelf om zijn deelname aan Satans snelweg naar de hel te beëindigen en op te houden met het vervoer van slaven. Hoewel dit piraten niet weerhield om toch hun zin te doen, sloot de nieuwe wet langzaam dit hoofdstuk van de nachtmerrie der Ierse ellende af.
Maar als iemand, zwart of wit, denkt dat slavernij uitsluitend een Afrikaanse ervaring was, dan heeft deze het totaal verkeerd voor.
Ierse slavernij is een thema, waard om te onthouden en niet uit onze herinneringen te (laten) wissen.
Tot slot: Ontkenners beweren dat de Ieren in dienstverband als vrije burgers over de Atl. Oceaan trokken, terwijl de Afrikanen gevangen, ontvoerd en verkocht werden als slaven. Nochtans werden zwart of blank op een veiling beschreven als “servants” aan een meester verkocht. “Servant” was toen de gangbare beschrijving van het lijfeigenschap, de eigendomoverdracht van een menselijk wezen. Mogen we dit dan geen slavernij noemen?
Virginia Gazette 28 maart 1771: Aankondiging van de komst van het schip “Justitia” (!) uit Londen met aansluitend een veiling in Leeds, Virginia. (…)
De BLM-beweging vindt dit – vanzelfsprekend – allemaal onzin. Pure concurrentie van de slachtofferrol, waarvoor “Wiedergutmachung”, herstelbetalingen, geëist worden. Dat ook blanken in het verleden in de slavernij gebracht werden, zonder dat deze nu, in de 21ste eeuw, uit een “onverwerkt verleden”frustratie, of eerder als wraak voor hun eigen tekortkomingen, de boel kort en klein slaan, de bevolking terroriseren, de politie uitdagen, woningen en winkels plunderen en in de fik steken, kortom heel de samenleving chanteren… is iets dat bij begrijpend lezen onder “beschaving” bedoeld wordt…
“Herstelbetalingen is het onttrekken van geld van hen die nooit slaveneigenaren waren om te worden gegeven aan hen die nooit slaven waren.”
Larry Elder, Amerikaanse radiopresentator, auteur en advocaat fileert heel het Wiedergutmachungs-eisenpakket. Een aanrader!
Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.
“Kinderen die nog niet geboren zijn, zijn bij voorbaat verantwoordelijk voor de misdaden en misbruiken van hun voorouders – en alle voorouders van de “groep” waartoe zij behoren.”
“Met verbijstering verneemt KVHV-Gent de recente politieke ontwikkelingen inzake het corona-debacle. Deze nepregering, die zich krampachtig vastklampt aan artificiële volmachten, zet nu haar eindoffensief in: er komt géén parlementaire onderzoekscommissie omtrent de aanpak van de coronacrisis.
Het voorstel in de Kamer sneuvelde vrijwel meteen. De zittende partijen; Open-VLD, CD&V, s.pa en Groen, met steun van N-VA, zorgden ervoor dat ze met 109 stemmen tegen 29 hun stinkende potjes vooralsnog gesloten kunnen houden. De existentiële angst voor verkiezingen neemt duidelijk de bovenhand op plichtsbewust handelen in het belang van de bevolking die ze horen te dienen. Een handig staaltje zwendelen met de transparantie van bestuur, zelfs de CCP bekijkt zo’n politieke efficiëntie met ijverzucht.
Het bewaren en dienen van de ronduit leugenachtige sfeer rondom deze crisis bleek de enige indicator van ‘standvastigheid’ waarin onze heren en dames volksvertegenwoordigers en hun cohorte aan zogenaamde ‘experten’ uitblonken. Van foutief advies rondom het nut van mondmaskers, louche bestellingen met frauduleuze personen tot het uiteindelijk te laat leveren van mondmaskers die dan finaal ook nog niet conform standaard waren. Het kon allemaal. Dit terwijl de verantwoordelijke politici en zelfverklaarde experten telkens vakkundig de dichtstbijzijnde zandbak opzochten om aldaar het hoofd in neer te planten, waarschijnlijk overvallen door het gevoel van zelfgenoegzaamheid dat ze te beurt viel. Een gevoel van schaamte, zelfreflectie en nederigheid na de onophoudelijke reeks aan blunders bleef ze immers tot nader order onbekend.
Dit is de zoveelste operatie in onze politieke geschiedenis om te voorkomen dat er lijken uit de kast vallen, opnieuw houdt men vakkundig een hele reeks systeempolitici een hand boven het hoofd. Iedereen weet dat het lijk zich in de kast bevindt, iedereen kan het riéken, de rottende geur is niet te harden en iedereen gebaart van krommenaas. Deze schijndemocratie bevindt zich in staat van ontbinding en de zetelende politici dienen niet de burger die ze het mandaat schonk, maar louter hun eigenbelang en dat van het systeem dat ze krampachtig in leven trachten te houden. Het is een samenspel van wisselwerking en wederkerigheid.
De Wetstraat is het speelterrein van een onderonsje met een ouwe gouwe insteek: ‘do ut des’. Een centrale regel in het spel dat zich achter de schone schijn van onze democratie afspeelt. Ik geef, opdat ik van jullie een gunst zal verkrijgen. Handig handelen en manouveren ze zich een weg uit het stinkend moeras dat overloopt van hun onkunde, potentieel schuldbesef en hopen aansprakelijkheid wegens schuldig verzuim. De burgers, en dan in het bijzonder de gezondheidswerkers op het terrein, die met een tekort aan volwaardige middelen toch dit virus te lijf gingen, staan wederom buitenspel en blijven verdwaasd achter. Centraal doorheen dit circus klinkt maar één devies: veel geblaat en weinig wol.
Als we de eindevaluatie opmaken behoren wij tot de landen die de crisis het slechtste hebben aangepakt. Niet dat je dat van het Belgische systeem ooit zou gehoord hebben.Samen met heel wat te betreuren burgers stierf ook het laatste stukje van politieke geloofwaardigheid van deze zogenaamde volksvertegenwoordigers.Wij hopen dan ook dat de bevolking hiervan akte zal nemen, wij doen dat alvast wel.”
