Geweld, brandstichting en plunderingen onder het mom van protesten… tegen de discriminatie van “Afro-Americans” in de VSA
Lijkt enorm op de repressie in het land b na de zgn. bevrijding WOII. Tuig van de richel meent zich alles te kunnen permitteren. Dit alles onder het motto “Black lives matter”.
Sinds we het bevel kregen “in ons kot” te blijven, zijn we begonnen de boeken van Ernest Claes te herlezen. Om de zoveel jaar halen we ze uit de boekenkast en genieten – soms weemoedig – van Nests diepmenselijke beschrijving van wat er rondom hem gebeurt. Soms waarheidsgetrouw, soms verzonnen, maar altijd met een zeer herkenbare insteek. Talrijke verhalen geven tevens de tijdssfeer én Nests politieke én persoonlijke bekommernissen weer. Momenteel hebben we “Uit de dagboeken van Ernest Claes” voor ons liggen. Dit fragment willen we met u delen:
24.1.1935: In “De Standaard” kan men tegenwoordig elke dag een ganse reeks klachten lezen over de niet toepassing van de taalwetten door ministers, over de achteruitstelling van het Nederlands bij alle gelegenheden, over benoemingen van Vlaamsonkundige ambtenaren, enz.: de grieventrommel van vóór de Eerste Wereldoorlog. Vlaamse Verenigingen als K. Vl. Landbond, Davidsfonds, e.a. zenden moties aan de ministers en volksvertegenwoordigers. En er is geen minister, die zich daar iets van aan trekt. Ze zijn er heel gerust in. Geen mens zal hen daarvoor doen aftreden. De Vlamingen komen er niet op die manier. Het partijbelang speelt de grote rol. Eerst katholiek, socialist, liberaal. Daarna pas Vlaming. We moeten naar een scheiding, een absolute, radicale scheiding.”
Moest Nest nog leven, wat zou hij dan schrijven? Dat niet alleen ministers de Vlamingen in de steek laten, maar ook de voormalige “Vlaamse Verenigingen”. Het Davidsfonds zou er zelfs niet over peinzen een motie te schrijven of misschien toch over hedendaagse poco “uitdagingen”. Zelfs bij het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen wordt het “overleg” onder de politiek-correcte loep gehouden… kwestie van niet te streng te zijn voor de belgische onstaat, kwestie van nog op subsidies van de zgz. Vlaamse regering te kunnen rekenen, kwestie van niet te willen opvallen als “te extreem”-Vlaams-patriottisch. Als voorzitter Willy De Waele een tekst aan de alg. vergadering ter goedkeuring voorlegt, dan moet hij op tricolore eieren lopen. Zoals bij deze, die voor enkele OVV-leden, een Vlaamse brug té ver ging: “Een gestrand land dat wegzinkt in chaos en verdampt. Tijd voor Vlaanderen om uit te stappen.”
Verschillende boeken van Ernest Claes werden verfilmd, op tv getoond. Op Youtube kan u er enkele terugvinden. In de reeks “Ten huize van…” bezocht Joos Florquin hem. U kan hier het gesprek met dhr. en mevr. Claes lezen.
Van Bach naar Harry Bannink:
Na Kerst en Pasen is Pinksteren het derde grote feest van de christelijke kalender. Pinksteren is het feest van de Heilige Geest, de ‘trooster’, die Jezus aan zijn leerlingen beloofde voor na zijn hemelvaart. Vandaar dat Bachs muziek voor Pinksteren zowel feestelijk als intiem is. Bach liet maar liefst vier Pinkstercantates na.
Erschallet, ihr Lieder (BWV.172), de vroegste van de reeks, stamt uit Weimar (1714). Vervolgens componeerde Bach in zijn begintijd in Leipzig twee Pinkstercantates met dezelfde titel: Wer mich liebet (BWV.59) en Wer mich liebet (BWV.74), 1723-1725. De laatste, O ewiges Feuer (BWV.34, uit 1746), is een omwerking van een bruiloftscantate.
Met Pinksteren werd de volgende uitspraak van Jezus gelezen: ‘Wanneer iemand mij liefheeft zal hij zich houden aan wat ik zeg, mijn Vader zal hem liefhebben en mijn Vader en ik zullen bij hem komen en bij hem wonen.’ (Joh.14)
Zoals gezegd dragen twee van Bachs cantates deze tekst als titel: ‘Wer mich liebet, der wird mein Wort halten’. Bach hechtte zoveel waarde aan deze woorden, dat hij ze tot een getallenreeks omwerkte (a = 1, b = 2, enz.). Met deze getallenreeks mat Bach de onderdelen van de beide ‘Wer mich liebet’-cantates af.
In ‘Erschallet, ihr Lieder’ was deze bijbeltekst overigens ook opgenomen, namelijk als basrecitatief. Misschien nog wel belangrijker is de tederheid waarmee Bach deze en soortgelijke woorden behandelde. Pauken en trompetten ontbraken natuurlijk niet op dit feest, en toch bevatten deze cantates een aantal intieme en gevoelige aria’s.
In de liturgische kalender markeert Pinksteren het begin van de zomertijd, de lange periode tussen Pinksteren en Kerst. In sommige tradities echter, waaronder de Lutherse, begint de zomertijd nog een week later. Hier wordt de eerste zondag na Pinksteren namelijk verdrongen door Zondag Trinitatis, het feest van de Drie-eenheid.
Goede Vrienden,
Steeds meer worden we ons bewust van drie ontwrichtingen waartegen we ons moeten verzetten. Vooreerst het groeiend “internationaal onrecht” tegenover Syrië en zovele andere landen die door grootmachten voor hun eigenbelang worden uitgebuit, uitgemoord, gemanipuleerd, ontwricht. De internationale organisaties met hun schitterende principes van respect voor soevereiniteit, solidariteit, vrede … hebben hierop geen enkele vat of doen zelfs nog huichelachtig mee. De grootmachten blijven als schurkenstaten ongestraft dood en vernieling zaaien en worden zowel door de ‘internationale gemeenschap’, EU en NAVO voorop, als door de media gesteund. Syrië heeft door een eensgezindheid en samenhang tot heden alle gruwelen getrotseerd. Mogelijk probeert men nu onenigheid te zaaien tussen de alawieten zelf, wat gevaarlijker zou kunnen zijn dan alle oorlogen voorheen. Toch zal de eensgezindheid van Syrië niet licht van buitenaf gebroken kunnen worden.
Een tweede trend betreft de doodcultuur. De principes van eerbied voor het leven, waardigheid van de menselijke persoon, het gemeenschappelijk welzijn en geluk van een samenleving worden door nieuwe wetten en gebruiken omgekeerd tot morele zelfdestructie. Wie niet meedoet wordt beschouwd als nog niet aangepast. Abortus, euthanasie, genderwaan, totale afbraak van het huwelijksgeluk en gezinsleven, vernietiging van gemeenschappelijk cultuur en goed… gaan steeds verder. Kom me niet vertellen dat de wettenmakers hiervan het geluk en de vreugde van de samenleving beogen! In het verleden waren het christelijk geloof en de katholieke Kerk, weliswaar doorheen menselijke onvolkomenheden, de grootste garanties voor leven, ontwikkeling, geluk en welzijn. Nu is het antichristelijk en antikatholiek syndroom de enige algemeen aanvaarde discriminatie. Grootwarenhuizen, dierentuinen, musea gaan weer open, maar over het fundamenteel recht van een christen om de hl. Eucharistie bij te wonen wordt zelfs niet gesproken. Het hoogste gerechtshof in Frankrijk en Duitsland hebben al beslist dat de sluiting van kerken illegaal en disproportioneel is. Jongeren hebben ook bij ons een aanvraag in deze zin ingediend bij de Raad van Staten, die werd afgewezen.
En zo komen we bij de derde ontwrichting: de schending van de fundamentele rechten en vrijheden van de burgers onder voorwendsel van een epidemie. Brak er vroeger een besmettelijke ziekte uit, dan werden de zieken afgezonderd en verzorgd, nooit werd de hele bevolking lamgelegd en opgesloten met armoede en hongersnood als gevolg. De abdijen hadden hun “pesthuisje” waar de zieken werden verzorgd. Wisten de kerkhaters vroeger tijdens de Goede Week een of ander schandaal in het volle licht te plaatsen, dit jaar waren ze in staat wereldwijd de hele Paasviering af te schaffen en dit werd aanvaard ook nog! Onbegrijpelijk. En deze werelddictatuur gaat onverminderd verder in de richting van een verplicht vaccin, hoe nutteloos of zelfs erg schadelijk het ook zou zijn. Miljarden winst voor de farmaceutische industrie om mensen ziek te maken. En onze media blijven de simpele effectieve geneesmiddelen afwijzen op grond van “wetenschappelijke studies”. Studies van de gerenommeerde medische tijdschriften zoals The Lancet, The New England Journal of Medecine, Britisch Medical Journal zijn onbetrouwbaar, zoals hun uitgevers zelf uitdrukkelijk toegeven. De corruptie van de “medische wetenschap” spat als een etterbuil open: ze is de gevangene van de farmaceutische industrie terwijl politici en journalisten vrolijk meespelen. Nogmaals onze dr Pascal Sacré, (26 mei 2020: COVID-19: le côté obscur de la science révélé) had al de moed en de eerlijkheid om een reportage te geven vanuit het Duitse Max Planck Instituut, dat onomwonden artemisia sterk aanraadt tegen corona. Iemand stuurde me deze goede raad om een vaccin, dat verplicht zou kunnen worden in crisistijd, toch te weigeren. Vraag de arts of hij kan verzekeren dat het vaccin geen cellen bevat van MRC (5) (van geaborteerde baby’s). Dat kan hij niet, want dat hebben ze allemaal. Dan kun je vriendelijk weigeren.
Na enig nieuws uit de gemeenschap, bezinnen we ons over de huidige uiterst kwalijke gevolgen van een “aards messianisme”, nl. een wereldoverheersing op grond van een politiek-religieuze overtuiging, die zijn oorsprong vindt in een oude joods-christelijke sekte.
(P.S. Woensdag, 27 mei, kon ik geen enkele e-mail ontvangen noch versturen.)
P. Daniel
Flitsen
Op deze zevende en laatste Paaszondag gedenkt de oosterse kerk de 318 concilievaders van Nicea (325) die een geloofsbelijdenis opstelden waarin Jezus beleden wordt als helemaal gelijk in godheid aan de Vader, tegen het arianisme, dat de hele 4e eeuw in de Kerk een diepe scheuring zou veroorzaken.
Arius (+ 336), een priester uit Alexandrië, verklaarde dat Jezus geschapen was en niet gelijk aan de Vader. De oosterse liturgie wil hiermee duidelijk maken dat de Verrezen Heer Jezus, die met zijn verheerlijkte mensheid opgenomen werd in de glorie van de Vader ten volle God en ten volle mens is. In de Latijnse liturgie wordt een gedeelte gelezen van Jezus’ Hogepriesterlijk Gebed. Jezus heeft op aarde niets anders gedaan dan de Vader verheerlijkt en nu, bij zijn Hemelvaart, verheerlijkt de Vader de Zoon en geeft ons Zijn Geest, opdat wij in deze heerlijkheid zouden delen.
Na de Eucharistieviering werden we uitgenodigd door ons moslimgezin, onze conciërge, voor een soort receptie in de grote zaal bij de ingang, om het einde van de ramadan te vieren. De moeder had alles zelf klaar gemaakt: rijstpap en gebak. En deze familie met drie kinderen heeft de ramadan serieus onderhouden. Sommige arbeiders die alleen zijn of geen kans hebben om ‘s nachts uitgebreid te eten, zien we af en toe wel een boterham eten overdag, wat we hen van harte gunnen.
De fraters hebben nog steeds hun werk met het schilderen van planken op het dak van het gebouw aan de ingang. Tegelijk worden de vele plantjes uitgeplant en beginnen ze een project van “permacultuur” onder de granaatappelbomen in de kleine binnentuin (’n soort compost dat onkruid tegenhoudt en waarbij de insecten zorgen voor een luchtige grond). Het is de bedoeling om deze cultuur uit te breiden. Ondertussen hebben we ook een grote oogst van “rozen van Damascus” omwille van de ruime regenval dit jaar. Hiermee worden thee, een lotion en confituur gemaakt. Volgens eerdere proeven en tests zouden onze “rozen” nog beter zijn dan die van Damascus (excuus voor het chauvinisme). In Al-Marah (Damascus) oogst men nu niet minder dan 60 ton. Deze “rozen van Damascus” maken kans om opgenomen te worden in de lijst van de UNESCO als immaterieel menselijk erfgoed.
Van een aards messianisme naar een satanische wereldwanorde
“Gaat Gij in deze tijd voor Israël het koninkrijk herstellen?” vragen de apostelen aan Jezus. Drie jaar zijn ze met Hem opgetrokken, hebben zijn boeiende onderrichtingen gevolgd en zijn wonderen gezien. Niemand op aarde heeft ooit zo gesproken en zulke wonderen gedaan. Dan werd hij als een misdadiger gruwelijk gegeseld en gekruisigd. En na drie dagen staat Hij als verrezen Heer in hun midden. Onvoorstelbaar maar waar. Gaat Hij nu eindelijk de messiaanse verwachtingen vervullen, het “Huis van David” oprichten als een Licht voor de volkeren en het Koningschap van Israël doen heersen tot aan de uiteinden van de wereld en het einde der tijden? Jawel, maar niet volgens de verwachtingen van een aards, politiek-religieus messianisme zoals de apostelen nu nog steeds koesteren. Met Pinksteren zullen ze vervuld worden met de Geest van Jezus. Dan zullen ze iedere aardse streving en wereldse verwachting afleggen en begrijpen dat Jezus’ heerschappij niet van deze wereld is. Om dezelfde redenen zullen ook zij veroordeeld en gedood worden. Jezus’ wereldoverheersing is er geen van militair geweld, bombardementen, moorden, vernietiging, uithongeren, sancties, embargo’s en regeringswissels. Het is een Rijk van barmhartigheid en liefde, vrijheid en solidariteit, mededogen en het geven van zijn leven voor anderen.
Al hebben we in de hele oudheid geen enkele beschrijving van een stroming of een persoon die de historische betrouwbaarheid van de N.T.-ische geschriften over Jezus en het christelijk geloof benadert, de verwachtingen van een vals, aards messianisme schijnen onuitroeibaar te zijn. Jezus’ geestelijke, totale omvorming en verheffing van de hele mensheid gaat voor velen te traag en is te weinig concreet. Met goed georganiseerde terroristengroepen of met tanks en gevechtsvliegtuigen, vernietigingswapens en bommen, denken ze hun doel efficiënter te kunnen bereiken. Zo zijn de VS, het zionistische Israël en Turkije nu bezig.
Lees verder
Da’s de invalshoek van de nieuwe voorgestelde wetswijziging in Nederland. Eender met welke attributen je geboren bent, je mag zelf bepalen tot welk definitief, tussen-, aangepast of toekomstig geslacht je behoort. Want je bent hoe je je voelt. Vroeger zat je ofwel in de jeannetten-amusementssector, het zothuis of in het rariteitenkabinet op de foor… Vandaag ben je zanger(es), athle(e)t(e), prof (m/v) of journalist(e)…
Als mensen zelf mogen bepalen of ze man of vrouw zijn, tast dat de rechten van vrouwen aan in de sport, in gevangenissen, toiletten en opvanghuizen.
Minister Dekker van rechtsbescherming is van plan de Transgenderwet voor een tweede keer aan te passen. Hij wil dat iedereen voortaan zelf zijn geslacht mag bepalen, zonder artsenverklaring. Ooit kon je alleen op je geboorteakte van geslacht veranderen als je gesteriliseerd en ‘geopereerd’ was. In 2014 zijn die eisen al uit de wet gehaald. Dekker wil nu ook de doktersverklaring schrappen. Dat lijkt een fijne oplossing voor transgenders. Maar de consequentie is een fundamentele aantasting van rechten van vrouwen. (Uit: Wijziging transgenderwet brengt de veiligheid van vrouwen in gevaar)
En hoe is het met ‘onze’ transgenderwet gesteld? Het zal u verheugen dat de N-VA in 2017 Nederland het nakijken gaf en samen met Koen Geens zodanig eraan gesleuteld heeft dat alle medische voorwaarden geschrapt werden.
Zuhal Demir: “Met deze wet doen we eigenlijk niets anders dan het mensen mogelijk maken om zichzelf te zijn, zonder daar niet-pertinente of pijnlijke voorwaarden aan te koppelen.” (…)
Echter, dat was buiten de waard, in deze de holebi-lobbygroep Çavaria, gerekend. Het Grondwettelijk Hof gaf hen gelijk: de wet ging niet ver genoeg. Non-binaire en genderfluïde mensen werden over het hoofd gezien.. (…)
Vervolgens deed ministerin Maggie De Block wat er van haar verwacht werd: in oktober 2018 gaf ze het startschot voor de conventie dat recht geeft op 10 (voor kinderen 15) volledig terugbetaalde gesprekken met een psycholoog of sociaal werker voor transgenderzorg in het UZ-Gent. Ook biedt het een forfait voor puberteitsremmers… Bijna 600 transgenders kregen psychologische hulp in UZ Gent terugbetaald. (2018)
Je moet in de politiek de prioriteiten juist kunnen inschatten… én ernaar handelen. En neen, we verwijzen nu even niet naar de mondmaskerade.
De geneugten van de verrijking kunnen niet genoeg geprezen worden.
Tout va très bien, madame la marquise…
De Zwitserse regering heeft beslist dat prostituées vanaf 6 juni hun winstgevende bezigheden mogen hervatten. De hygiëne- en afstandsvoorschriften moeten nageleefd worden. Als de afstandsvoorschriften niet kunnen toegepast worden, moet het contact-spionageprogramma verplicht geactiveerd worden, eventueel met een aanwezigheidslijst. Er wordt aangeraden zo veel mogelijk van thuis uit te werken.
Contactsporten, zoals bv. judo, boksen en zelfs… paardansen (paaldansen daarentegen is wel toegelaten op voorwaarde dat de paal tussen elke sessie in ontsmet wordt) zijn tot nader order verboden omwille van het besmettingsgevaar. (…)
“Wat dit land nu echt nodig heeft, is een gezondheidszorg die dicht bij de mensen staat, die voeling houdt met wat leeft en die antwoorden biedt op verzuchtingen en noden.” © belga
Vrije Tribune in de Artsenkrant door Jürgen Constandt Alg. directeur Vlaams & Neutraal Ziekenfonds; voorzitter Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid
Bij het begin van het jaar wensen we elkaar niet voor niets een ‘goede gezondheid’ toe. Een eeuwenoud en banaal cliché, vaak een automatisme, maar begin 2021 zal dat minder het geval zijn. Gezondheidswensen zullen dan echt oprecht en doordacht uitgewisseld worden. Want gezondheid is in 2020 meer dan ooit een belangrijk thema geworden en een heuse bekommernis voor vele burgers.
De vraag is of die bekommernis ook gedeeld wordt door ons gezondheidsbeleid. Als we het afwegen aan de hand van het aantal excellenties, ongetwijfeld. Er zijn er negen nodig om ons gezondsbeleid gezond te houden, met name: Antonios Antoniadis (PS), Wouter Beke (CD&V), Maggie De Block (Open VLD), Valérie Glatigny (MR), Bénédicte Linard (Ecolo), Alain Maron (Ecolo), Christie Morreale (PS), Barbara Trachtte (Ecolo) en Elke Van den Brandt (Groen). Dat aantal is alles behalve efficiënt te noemen.
Nochtans is de grondwet duidelijk op dit vlak. Persoonsgebonden bevoegdheden horen de gemeenschappen toe. Punt. Wat is er nu meer persoonsgebonden dan gezondheid? En dus bij uitbreiding kan je stellen dat, aangezien België ook maar drie gemeenschappen telt, in totaal drie ministers voor Volksgezondheid zouden volstaan. Bij een pandemie kunnen we perfect terugvallen op een nationale veiligheidscel of waarom geen Europese?
Het is duidelijk dat ons gezondheidsbeleid meer maatwerk nodig heeft. Ook en zeker na covid-19. Opnieuw blijkt dat de twee grote deelstaten structureel andere keuzes maken. Dat wordt alleen al duidelijk bij de opleiding van artsen en tandartsen. Vlaanderen heeft zich tot voor kort loyaal opgesteld ten opzichte van de afspraken inzake contigentering. Een principe dat vorige eeuw werd afgesproken om overconsumptie van zorg tegen te gaan, om volwaardige opleidingen te kunnen organiseren en een overaanbod van medici te vermijden. Een afspraak die maar aan één kant van de taalgrens correct wordt nageleefd. Nog altijd.
Waar het oorverdovend stil rond blijft, zijn de communautaire coronacijfers
De coronacrisis maakt pijnlijk duidelijk dat er werk aan de winkel is. Dat een reorganisatie zich opdringt, dat meer middelen naar de zorginstellingen en gezondheidswerkers moeten vloeien en minder naar ingewikkelde en overbodige politieke structuren. In Vlaanderen is dat al een feit. Hier is één minister verantwoordelijk voor volksgezondheid. In Brussel en Wallonië lopen ze elkaar voor de voeten.
Waar het ook oorverdovend stil rond blijft, zijn de communautaire coronacijfers. Ondanks de overconsumptie aan gezondheidszorgen in Wallonië telt de regio ruim 25 % meer corona-overlijdens dan Vlaanderen. Om precies te zijn: in Wallonië overleden 856 mensen per miljoen inwoners, in Vlaanderen 673. Ook telt Wallonië meer besmettingen per miljoen inwoners, nl. 4.816 tegenover 4.605 in Vlaanderen.
De oplossing voor dit alles is niet herfederaliseren van het gezondheidsbeleid. Dat zet geen zoden aan de dijk, wel integendeel. Zij die ervoor pleiten, miskennen net de redenen waarom de bevoegdheid stapsgewijs is gedefederaliseerd. Namelijk de verschillen in opvattingen tussen noord en zuid. Alleen, en daar knelt het schoentje, heeft de Belgische compromiszucht tot halfslachtige aanpassingen geleid en zeker geen fundamentele oplossingen.
Herfederaliseren is dus blind en doof blijven voor wat echt leeft bij zowel gezondheidswerkers als burgers. Wat dit land nu echt nodig heeft, is een gezondheidszorg die dicht bij de mensen staat, die voeling houdt met wat leeft en die antwoorden biedt op verzuchtingen en noden. Al de rest is een doekje voor het bloeden.