Nadat de Britten definitief beslist hadden hun eigen boontjes te gaan doppen, kwam de handelsbalans van de EU serieus in de problemen. Een normaal burger, een weldenkend bedrijf, een serieuze overheid past dan de uitgaven aan. Een redenering die de EU hoogmoedig naast zich neerlegt. De resterende 27 lidstaten moeten de Britse bijdrage – vrijwillig? – ophoesten. En daar bovenop moet het EU-budget – onder de deskundige leiding van ene meneer Michel (… we verwijzen naar de financiële gevolgen in het land b) – verhoogd worden U ziet en hoort hem hier in z’n eigen EU-brabbeltaaltje:
Binnenhuis is echter de Italiaanse EU-parlementsvoorzitter het niet eens met EU-Raadsvoorzitter Michel (… u herinnert zich dat het tekort van het land b met Michel als premier ook steeg): “onaanvaardbaar”. Niet omdat hij vindt dat Michel te veel uitgeeft, neen, Sassoli vindt dat het zuiden te weinig krijgt… o.a. om de vluchtelingen op te vangen.
We moeten er nog bij vermelden dat de EU er vanuit gaat dat G.B. dit jaar nog hun EU-bijdrage zal betalen… Wat als blijkt dat er geen onderhandeld echtscheidingsakkoord kan bereikt worden, als het een harde Brexit wordt? We durven er ons spaarboekje op verwedden dat de Britten dit dan wel in eigen land zullen investeren.
Macron vindt dat de “ambities” moeten ingevuld worden:
Een normaal mens doet iets aan de oorzaak. Sluit de grenzen. Stopt met elke strandjutter of gelukzoeker in huis te halen. Zo denkt de EU niet. Wij moeten gewoon meer geld geven… vooral aan het zuiden. Michel heeft ervaring – dat moeten we hem nageven – met transfers naar het zuiden van dit onzalig land.
Deze professor legt de vinger op de wonde: er is geen EU-solidariteitsgevoel. Ieder voor zich. Wat krijgen we voor ons geld? En dan is er nog de bezorgdheid dat het “populisme” in de ontevreden lidstaten zou kunnen groeien… We geven naar verluidt niet genoeg uit aan immigratie, aan het klimaat, aan defensie… een “echte” EUropese taak.
Of de Nederlandse burgers een 60% verhoging van de EU-bijdrage moeten vrezen?
Benieuwd of Rutte voet bij stuk zal houden:
De mening van de Luxemburgse eerste minister: hij vraagt zich af of Michel de tweelingbroer is van David Copperfield… “De meesten van ons – als we hier aankomen – halen ons rekenmachientje boven en vragen hoeveel het gaat kosten… Maar we mogen de talrijke voordelen en deugden niet vergeten. We mogen niet denken en handelen als kruideniers…”
Een gat van 191 miljard euro? “Kruideniersboekhouding”?
Verbaast het u dat de omhooggevallen première van het land b – plaatsvervangend in uw en onze naam – akkoord gaat met de verhoogde bijdrage? Een paar miljoenen meer of minder in het zwart gat van de belgische staatshuishouding… wie windt zich daar nu over op? Voor 1.2 miljard extra per jaar kan men partij-taal-collega Michel toch niet in de rug schieten?
Herman Van Rompuy, em. collega, geeft opvolger Michel goede raad: “Niet opgeven, mensen vergeten gemakkelijk, mensen onthouden het resultaat!”
Hopelijk doen ze dat ook in het stemhokje!
