Goede Vrienden,
Vanuit Idlib, ten westen van Aleppo, werden tot heden dagelijks aanvallen uitgevoerd op de buitenwijken, met veel schade, gewonden en doden. Het Syrische leger heeft nu na 8 jaar strijd, heel de omgeving van Aleppo bevrijd. Met tienduizenden vierden ze dinsdag de overwinning op het Saadallah Al-Jabri plein. Er was eveneens een volksfeest in Deir Ezzor en de stamhoofden met hun aanhang kwamen samen in Khirbet Amo (Qamishli) om hun solidariteit met het leger te betuigen. “Wij zijn ons goed bewust dat deze bevrijding niet het einde van de oorlog is – aldus president Bachar al Assad maandag in een TV toespraak – en ook niet van de plannen van onze vijanden, maar wel het voorspel ervan”. Om de totale bevrijding van Idlib tegen te houden doen onze westerse politici en media nog alles om het Syrische leger en zijn bondgenoten te diaboliseren en op te roepen tot een staakt-het-vuren, zodat ze de resterende duizenden terroristen kunnen hergroeperen en herbewapenen. Zelfs de marionet van de VN, Antonio Guterres speelt vlot mee. Het ziet er naar uit dat het te vergeefse moeite zal zijn. Terwijl het westen zijn krokodillentranen de vrije loop laat over het “nooit geziene humanitaire drama” (volgens hen door de schuld van Syrië en Rusland), gaat de opruiming van de echte gruwel, het overblijvende terroristennest, onverminderd verder, al kost het vele offers. Bij de bevrijding van Aleppo ontdekte het leger een heus rakettenfabriek van de terroristen, met alles er op en er aan! Syrië viert feest. En de luchthaven van Aleppo is weer open!
Eens zullen onze politiek correcte westerse politici, journalisten, universitairen en de hele bourgeoisie ter verantwoording geroepen worden voor hun laffe en blinde steun aan het uitmoorden van een onschuldig volk en het verwoesten van een prachtig land, de bakermat van de menselijke beschaving, de wieg van het christelijk geloof en het kloppend hart van de Arabische wereld. Voor de “internationale gemeenschap”, aangestookt door Israël, uitgevoerd door de VS, de golfstaten, de NAVO (de grootste Noord Atlantische Terroristen Organisatie), moest deze welvarende en harmonieuze samenleving met zijn mozaïek van volkeren en godsdiensten, gebroken worden in sektarische gebieden die elkaar zelf uitroeien, tot plezier van de zionisten. Dit kreeg de unanieme steun van de hele westerse politiek en mediawereld en werd verantwoord door de dag en nacht herhaalde monsterleugen: Help, de Syrische president is zijn volk aan het uitmoorden! Inmiddels blijken onze politiek correcte politici onbenullige schoothondjes te zijn van deze vernietigingsplannen. Ze zijn tafelspringers die als keizers zonder kleren blijven dansen. Ze hebben niet een fractie van de waardering van het volk (en verdienen het ook niet) van wat de Syrische president geniet en verdient vanwege zijn volk. Ze wilden van hem een monster maken, maar hebben er mede voor gezorgd dat hij voor de komende generaties een held, het model van een staatsman werd. Ze hebben zich gedragen als waakhonden van een hatelijke macht. In hun bekrompenheid kunnen ze misschien nog trachten aan te voeren: wij wisten het niet, de toestand is zo ingewikkeld.
Daarvoor is het nu te laat. Hun handen druipen van het bloed van honderdduizenden onschuldige Syriërs. Ondertussen gaat het Syrische volk samen met zijn leger, zijn regering en president bloedend maar moedig en waardig verder met de bevrijding van zijn land tot de laatste centimeter. Toegegeven, zij hebben wat noch Irak, noch Libië hadden, nl. trouwe bondgenoten, die ook zullen helpen bij de heropbouw van Syrië, terwijl het westen op de meest laaghartige wijze het land blijft afbreken. Het enige wat de poco’s kunnen aanvoeren is: wij voelen ons veilig want wij zijn met heel velen. Inderdaad, er is een overbevolking van politiek correcte roeptoeters, leugenaars, gehersenspoelde politici en oorlog propagandisten.
En ze zijn met hun leugens zo ver gegaan dat ze nu het volk de waarheid niet meer kunnen voorhouden (Wil je een meer verantwoorde en nog meer ongezouten aanklacht: klik hier; )
Je krijgt kort nieuws vanuit de gemeenschap. Vervolgens heb ik een overweging geschreven bij de huidige gevechten in N. Syrië, hoewel je onder “en dit nog” een overvloed aan goede artikels daarover vindt.
P. Daniel
Nvdr: Pater Jean van Mar Yakub heeft enkele video’s op het YT kanaal geplaatst. Eentje met Yakub, het weesjongetje dat opgevangen wordt door de klooster-gemeenschap, eentje met zuster Esperanza (… toepasselijke naam in Syrië) en met onze pater Daniël. Klik op de namen. Ondertiteling in het Frans, met vertaling via icoontjes onderaan. .
Vrijdag 14 februari 2020
Flitsen
De grote vasten in de byzantijnse liturgie wordt voorafgegaan door vier zondagen met een eigen thema: de farizeeër en de tollenaar (in nederigheid het hart van de wet ontdekken), de verloren zoon (de oprechte verzoening), carnaval (het eindoordeel) en tenslotte de zondag van de “tyrophagie” (onthouding van melkproducten, de zondag van de wederzijdse vergiffenis). Nu was het dus de zondag van carnaval (Gr. apokreos, onthouding van vlees). In de Latijnse ritus heette deze vroeger “sexagesima” (60e dag of 7e zondag voor Pasen). We lazen het evangelie van Mattheus 25, 31-46, waarbij openbaar wordt dat al wat we voor de anderen, de armen (niet) doen, voor Jezus zelf (niet) gedaan werd. Abouna Georges hield een degelijke preek. We worden gered door authentiek geloof, maar dat behelst noodzakelijk oprechte liefde en deze vraagt concrete inzet en daden. De apostel Jacobus leert ons dat geloof zonder concrete inzet dood is. Humoristisch voegt hij er bij dat ook de duivels geloven en bovendien sidderen ze nog. Katholieken kunnen van protestanten veel leren, maar mogen geen verkeerde leer overnemen zoals de “katholieke” Willibrord vertaling doet in Romeinen 1, 17, die spreekt over de gerechtigheid “die de mens rechtvaardigt door het geloof en het geloof alleen” (er staat ‘ex pisteos in pistin’, “door het geloof in geloof”, wat niets te maken heeft met een eng “geloof zonder de werken!). Lees de brief van de apostel Jakobus er maar eens op na, dan krijg je hierover wijsheid in overvloed.
Ondertussen is het enkele dagen al zacht weer met af en toe een stralende zon. (video met wolkenbeeld)
Er zijn nog bijzonder (edel)moedige Syriërs. Deze morgen kregen we bezoek van een broer en een zus uit Damascus, christenen. Hun broer was orthopedische chirurg in Parijs en is gestorven. Zijn vrouw, een Française is met haar kinderen in volle oorlogstijd naar haar schoonfamilie in Damascus gekomen. De familie had twee villa’s die allebei vernield werden. Hij zelf is oorspecialist. Lang voor de oorlog is hij naar Polen getrokken en heeft er een paar decennia zijn praktijk uitgeoefend. Nu wil hij nog dienstig zijn in zijn eigen land. Hij had alle materiaal bij voor ieder die een apparaat nodig heeft. Hij deed de testen, de onderzoeken en leverde meteen het aangepaste gehoorapparaat er bij. Geen inschrijvingen, geen voorschriften, geen wachtlijst… wat kan het leven eenvoudig zijn! In de vroege namiddag was hij klaar, we namen samen het middagmaal en hij vertrok met zijn zus.
Lees verder
