Maandelijks archief: februari 2020

Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Geplaatst op door

Goede Vrienden,

De hele Atlantische pers is plots uiterst  bekommerd over de humanitaire crisis voor de bevolking in N. Syrië en vooral met afschuw voor het Syrische en Russische leger. Internationale organisaties roepen op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren. Ook ons land, voor een maand voorzitter van de VN Veiligheidsraad schijnt geen benul noch  interesse te hebben van de oorzaak van de ellende. Gelukkig herinnert Rusland de excellenties aan de simpele waarheid: Syrië heeft het volste recht en de plicht terroristen op zijn grondgebied te bestrijden (en als er Turkse soldaten tussen zitten is het hun schuld). Van de honderdduizenden terroristen die gedurende 9 jaar het volk hebben uitgemoord, gemarteld, verdreven, van alle goederen geplunderd en het land vernietigd, hebben onze media geen weet. Hoe Syrië was voordat het westen met zijn “humanitaire hulp”, “vrijheid en democratie” hier kwam, kunnen ze zich evenmin nog herinneren. Het analfabetisme dat een halve eeuw geleden erg hoog geacht werd, was met de komst van de ‘hervormer’ Bachar al Assad snel gezakt en de vooruitzichten  waren dat het in 2015 helemaal zou verdwenen zijn. De rechten van de vrouwen kunnen de vergelijking met westerse landen ruimschoots doorstaan.

Nvdr: een impressie uit het jaar 2009:

Het land produceerde wat het nodig had, voor de voeding was dat zelfs 20% meer. Het kon nog elektriciteit leveren aan Libanon, terwijl we nu voor 2/3 van de tijd zonder zitten. Het land had geen schuld, de economie was evenwichtig en gedifferentieerd (landbouw, industrie en mijnen, kleinhandel en toerisme). Het budget van de staat steunde op inkomsten van belastingen en petroleum. De reserve van de centrale bank bedroeg 36 miljard dollar, in 2012 was dit al gezonken tot 2 miljard. De eigen farmaceutische industrie zorgde voor 90% van de behoeften en voerde uit naar 54 landen.

Staatsuniversiteiten en staatsziekenhuizen zijn gratis, nu nog. Deze week is een vrome student uit Damascus enkele dagen komen meeleven.Volgend jaar heeft hij de opleiding algemene geneeskunde voltooid, gratis.

Onze Yakub brak eergisteren in zijn jeugdig geweld zijn arm. In het staatsziekenhuis van Deir Atieh werd hij deskundig verzorgd en kreeg een flinke plaaster, gratis. En dit terwijl de prijzen voor nagenoeg alles pijlsnel de hoogte in schieten omwille van de sancties en de oorlog, die het westen blijft aanwakkeren.

Indien de VS, Israël, Turkije, de golfstaten en de NAVO met hun geheime diensten en koppensnellers ophouden met hun satanisch werk, Syrië verlaten, zijn soevereiniteit en territoriale integriteit erkennen in plaats van zich te gedragen als schurkenstaten tegen alle internationaal recht en het charter van de VN in, zal het Syrische volk heel vlug weer leven in vrede, welvaart en harmonie, zoals we het bijna een decennium geleden mochten beleven. Zij zijn het die de ongeziene humanitaire ramp voor de  Syrische bevolking  doelbewust plannen en uitvoeren, omdat dit volk geen slaaf wil zijn van de Angelsaksische overheersing.

*******

Wij hopen en bidden dat de oorlogstaal vanuit Turkije bij bluf blijft en door de NAVO niet wordt aangegrepen om nog meer ellende over Syrië en de wereld te brengen.

Na enkele flitsen  uit het leven van de gemeenschap bieden we u vier boeiende “merkwaardigheden” aan. Daarna krijg je weer een overvloed aan informatie met video’s.

P. Daniel

Vrijdag 28 februari 2020

Flitsen

Zaterdag vergaderden de priesters en pastores van onze streek in Deir Atieh:  Syrisch orthodox, Syrisch katholiek, Grieks katholiek,  Grieks orthodox,  een jonge evangelische pastor en twee vurige pastorale werkers, fr Jean en ik. Het was weer een broederlijke en hartelijke ontmoeting en wederzijdse bemoediging, eindigend met een eenvoudige maaltijd. Het gesprek ging over allerlei problemen. Met de oorlog is er veel wat niet deugd binnen gekomen. Eentje merkte op: het begint hier te worden zoals in Europa. Een priester van een van de armste parochies was inmiddels uitgenodigd door een Zweedse confrater en zei, bij wijze van troost, dat het blijkbaar in Europa nog veel erger is. Toch beginnen ook hier behoorlijk wat echtscheidingen te komen, waarmee de priesters hun handen vol hebben. Ze willen werken aan een betere huwelijksvoorbereiding. Ook de armoede speelt een grote rol. Soms zoeken verschillende  verloofden op dezelfde dag te trouwen om dan samen een feest te kunnen geven. Voor de begrafenis wordt  dikwijls dezelfde kist gebruikt. En de maaltijd is in de “parochiezaal”, waar de familie alles zelf kan klaar maken en achteraf opruimen, zoals we in Qara al  verschillende keren hebben meegemaakt. Tenslotte gaf de gastheer ieder een exemplaar van  een studie vanwege het patriarchaat over allerlei huwelijksproblemen.

Nvdr: Zomer 2019: Een blik achter de schermen van het dagelijkse leven, met o.a. een bruiloft. Geen rijkelijk buffet, geen versierde feestzaal. Gewoon ergens in een ruwbouw.

Lees verder →

De Debatclub: De Dood 2020 in Vlaanderen

Geplaatst op door

Wordt zonder twijfel weer een boeiende avond. Twee proffen van de Universiteit Antwerpen die in debat gaan over:

Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het lichte diner.
Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 40 euro p.p. (inkom van 5 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.

De invasie komt eraan

Geplaatst op door

Gevonden op een Turks nieuwsplatform:

  • duizenden migranten worden met AKP bussen naar Edirne dichtbij de Griekse en Bulgaarse grens gebracht. Gisteravond 18.00 uur stond de teller op 31.

“Wees flink!”

Geplaatst op door
Afbeeldingsresultaat voor ontvadering frank koerselman

“Een kind moet niet blijven hangen in wat psychiaters de primair narcistische fase noemen. Het moet uitgedaagd worden, geconfronteerd worden met de realiteit. En wat je nu ziet, is dat jongens – de meisjes laten we even buiten beschouwing – er door het ontbreken van vaderlijke autoriteit wél in blijven hangen. Ze worden niet volwassen, en dan zie je het passieve type dat zich blijvend laat verwennen, en het actieve type dat denkt dat alles wat ze doen goed en geweldig is, en dat ze bewondering verdienen, gewoon, omdat zíj het zijn.”

In deze tijden, waarin de man, resp. vader, politiek-correct gecastreerd, niet meer “het hoofd van het gezin”, de kostverdiener, de beschermer, de leider van het roedel mag zijn, is deze analyse van een psychiater (… we zijn stomverbaasd dat er nog één psychiater rondloopt die niet tot zwijgen veroordeeld werd door de #MeToo-beweging) een verademing. U hoeft het er niet mee eens te zijn. Er zit echter wel – volgens onze mening – een grote brok waarheid in: je moet kinderen weerbaar maken. Trouwens een vrouw heeft geen respect voor een doetje. En dat betekent absoluut niet dat zijn bijdrage in het huishouden beperkt moet blijven tot zgz. mannelijke taken, zoals een prent ophangen, de vuilbakken buiten te zetten of de auto te wassen.

Een aanrader: ‘Een vader moet flink zijn. Niet huilen’

We moeten mannelijke autoriteit weer gaan waarderen, zegt Frank Koerselman in zijn pamflet Ontvadering.

Juriste Charlotte Lemmens breekt een lans voor de (her)waardering van het vaderschap:

EU: het elite-complot

Geplaatst op door

Hoog tijd dat Europa het voorbeeld van het V.K. volgt en – bijgevolg – de EU verlaat!

In een notendop maakt Nigel Farage duidelijk hoe de EU in elkaar steekt. Hij stelt dat de Europese volkeren ontvoerd werden door de EU, door eurocraten zonder enige empathie met de landen die ze hun wil opdringen. De verkozenen des volks, de EU-volksvertegenwoordigers, in het EU-parlement hebben niets te zeggen. De beslissingen worden genomen door het EU-opperkommando, de EU-Commissie, die niet door het volk gekozen, maar zichzelf benoemd hebben. Hij klaagt de maandelijkse verhuis naar Straatsburg aan. Niemand is er blij mee, behalve Frankrijk. En dan schijnt de CO2-uitstoot plots van geen tel meer te zijn. Of de financiële toestand: 300 miljoen euro per jaar kost de week “all-in” in de Elzas. Vermits er unanimiteit nodig is om de EU-verdragen te wijzigen en het reizend circus een permanente kampeerplaats te geven, gebeurt er niets. Frankrijk wil het niet. Wat zou men met dat geld kunnen doen? Bv. de EU-bijdragen der lidstaten verlagen of de grenzen beveiligen…

Hij brengt de doorn-in-het-oog van de Britse vissers op het voorplan. Het V.K. is een eiland, omringd door de zee en toch mogen de Britse vissers slechts 20% van de toegestane visquota in Britse territoriale wateren vangen. Iets wat met zekerheid op de onderhandelingstafel van het vrijhandelsakkoord zal komen te liggen.

https://youtu.be/22-uoDGBfQY

Transfobie?

Geplaatst op door
Afbeeldingsresultaat voor zot zijn doet geen zeer

Het wordt hoe langer hoe gekker. Dat heb je d’r nu van als het geslacht bepaald wordt door wat er in je hoofd zit. In de huidige krankzinnige wereld moet men een man, die beweert een vrouw te zijn, omdat hij dat in zijn diepste innerlijk zo ervaart zonder dat zijn geslachtsdelen hem daarin volgen, als vrouw aanvaarden… zelfs als deze door de rechtbank veroordeeld wordt tot een gevangenisstraf. Hij belandt dan in een vrouwengevangenis en mag een cel delen met een bio-vrouw.

Ver gezocht, dachten wij. Niet dus.

Een vrouwelijke gevangene in het Logan Correctional Centre (gevangenis) van Illinois spant een proces in tegen de gevangenis nadat deze de verkrachting door haar celgeno(o)t(e) – een transseksueel persoon, genaamd Monroe – had geprobeerd in de doofpot te stoppen.
De gebeurtenissen dateren van juni 2019. Het slachtoffer werd onder druk gezet haar klacht in te trekken, wat ertoe leidde dat zij nog eens extra bestraft werd omdat ze zgz. een valse klacht had ingediend, dit volgens de wetgeving die seksueel geweld en verkrachtingen in gevangenissen moet ontmoedigen (Prison Rape Elimination Act).

Al dan niet omgebouwde vrouwmannen/manvrouwen worden volgens de nieuwe poco gebruiken overgebracht naar vrouwengevangenissen. In mannengevangenissen worden ze immers lastig gevallen, t.t.z. bijzonder aangehaald om de diensten te bieden die ze bij gebrek aan vrouwelijke partners zo erg moeten missen. Vandaar de overbrenging naar vrouwengevangenissen waar ze veilig zijn voor belagers. Echter… wie beschermt de échte vrouwen tegen de transpersonen die hun ingebouwde seksuele driften nog niet gesublimeerd hebben? Testosteron schakel je niet uit door een pruik en een opgevulde BH te dragen. Bovendien stellen wij ons de vraag of het omgekeerde ook gebeurt, of vrouwen die zich man voelen, resp. zich laten ombouwen hebben, vrijwillig in een mannengevangenis hun straf gaan uitzitten.

Monroe – de transdader – zou zichzelf als een vrouw beschouwen, zo ook door het leven gaan, maar nog over alle mannelijke attributen beschikken. Toen zij/hij op 18 juni in de gemeenschappelijke cel geplaatst werd, zou zij/hij onmiddellijk “interesse” getoond hebben in haar/zijn celgenote. Deze was als de dood voor Monroe, die veel groter en sterker was dan zij. Bovendien had zij vernomen dat Monroe verschillende celgenoten had aangevallen en voor moord veroordeeld was. Nog dezelfde dag zou zij verkracht geworden zijn.

Het gevangeniswezen beweert dat zij met het geslachtsverkeer instemde. De verdediging van Monroe houdt het op “transfobie”. De beschuldigingen zouden pertinent onwaar zijn; integendeel “mevrouw Monroe” is naar verluidt bijzonder geliefd. Tja. Zoals maffiabazen, die zijn ook “geliefd”.

We zijn benieuwd naar het vonnis van de rechtbank. (…)

Nadat we het bovenstaande gelezen hadden, zijn we eens op zoek gegaan naar soortgelijke gevallen. Blijkbaar zijn er nogal wat. Krankzinnige wereld: