Nog 5 dagen…

Afbeeldingsresultaat voor kerstmis timmermans

Onze kerstreis brengt ons vandaag naar Sardinië. Dit is een traditioneel kerstlied “In sa notte profunda”, gezongen door het koor van de stad Ozieri, in hun eigen taal, het Sardijns. Het refrein is in het Latijn.

In sa notte profunda
cantat su rusignolu
cun sas pius suaves melodias;
su mulmuttu ‘e s’undha
de su calmu rizzolu
contat misteriosas allegrias.
Pius che mai bellas
tremulan in su chelu sas istellas.

Gloria in excelsis Deo!
Gloria in excelsis Deo!
Et in terra pax
hominibus bonae voluntatis!
Gloria in excelsis Deo!

Ed ecco in cuss’area
tota paghe e dolzura
s’azzendet riu de viv’isplendore;
un’angelich’ischera
bolad’a basciura
pro saludare su nadu Segnore
l’allevian sos penas
cun curas e soaves cantilenas.

Gloria in excelsis…

Appat sa pache santa
ogn’anima indurida
chi fiorire bi poa s’amore;
ogni trista pianta
diat fruttos de vida
e ottenzat consolu ogni dolore;
de latte e mele rios
curran dai sos montes e pendios.

Gloria in excelsis…

Rampvoorspelling voor onafhankelijk Schotland

Afbeeldingsresultaat voor groeiringen spar

Alle middelen zijn goed om de Schotse onafhankelijkheidswens te smoren. Zoals een wetenschappelijke studie van wetenschappers over de groei van sparren door de eeuwen heen. In het Scottish Pine Project werden groeiringen bestudeerd in N-Schotland – in de desolate Highlands werden boomresten bovengehaald die sinds de jaren 1400 op de bodem van ijskoude lochs lagen, resten die zelfs 8000 jaar oud zijn.

Onafhankelijkheid zou Schotland tot een milieuramp veroordelen… zo luidde de conclusie in de wetenschappelijke studie over groeiringen in oude sparren.

Het onderzoek toonde aan dat er een extreem koude periode was in Schotland tijdens de periode rond het jaar 1690 tijdens dewelke elke vorm van landbouw in Schotland uitgesloten was, met als gevolg hongersnood en de dood van ca. 15% van de bevolking. Echter – en daar komt de onafhankelijksheidskat op de Verenigd Koninkrijkkoord – het lag niet alleen aan het slechte weder. Schotland was politiek geïsoleerd van Engeland, de grote en rijke buur. Een grotere economische en politieke unie had de ramp kunnen vermijden.

Tijdens de “Scottish Ills”, genoemd naar de Bijbelse Plagen, bleef de sneeuw gedurende een groot gedeelte van de zomer ook liggen, met wekenlange bittere vrieskou. Het plantseizoen was uitermate kort, de oogst was mager of onbestaande en het vee had niets te eten. Frankrijk, Engeland en de Lage Landen leden er ook onder, maar met minder zware gevolgen. We schreven enkele dagen geleden reeds over de Kleine IJstijd, hoe die door de expansielust der Europeanen veroorzaakt werd én de gevolgen ervan.

Blijkt dat we die gevolgen nog onderschat hebben. De hongersnood dreef de Schotten de zee op, richting Panama, in een poging een koloniaal rijk op te richten. Niet echt een goed doordacht plan. Het werd een nationale manie, wie enigszins kon, investeerde in het project, naar verluidt zou Schotland ca. de helft van haar financiën erin gestoken hebben. Vanaf 1698 zeilden 2500 kolonisten naar de Panamese oerwoudkusten. Spoedig gingen zij tenonder aan ziektes, ondervoeding én conflicten met de Spanjaarden, die al grote gedeeltes van Zuid- en Midden-Amerika onder hun vlag opgeëist hadden. Na 16 maanden gaven de Schotten er de brui aan. Slechts enkele honderden overleefden. Schotland was failliet. De gevolgen droegen ertoe bij dat Schotland en Engeland zich verenigden met de realisatie van het V.K. in 1707.

En sindsdien – u raadt het – heeft Schotland geen hongersnood meer gekend, ook al speelde het klimaat hen af en toe wel parten.

De wetenschappers raden SNP bazin Nicola Sturgeon aan nog eens goed na te denken over de post-Brexit Schotse onafhankelijkheid.

Moeten we er nog aan toevoegen dat de reacties op sociale media gaan van ongeloof, verbijstering, hilariteit tot ronduit woede “Voor hoe dom houden die ons?”