Goede Vrienden,

Het zou het levensverhaal kunnen zijn van zovelen onder ons. In hun jeugd waren ze misdienaar of lector of vrome kerkganger. Na het lezen of horen van een verhaal over de kerk, of na een ongelukkige ervaring met mensen van de kerk,  waren ze zwaar ontgoocheld. Verbolgen sloegen ze de deur dicht, maar bleven toch een gemis voelen. En dan gebeurde er iets waardoor de ervaringen van hun jeugd weer terug kwamen. Ze beseften dat zovele leugens dagelijks over ons worden uitgestort.

Leugens die ons het geluk, het geloof, de  vrede, de liefde willen ontnemen. De kerk heeft fouten gemaakt, jazeker, maar “ze is geen monster”, integendeel. Ze worden opnieuw geraakt door de schoonheid en geestelijke rijkdom ervan.  Deze week ontving ik in deze zin een mooi “kerstgetuigenis”, dat ik met toestemming van de  schrijver in zijn geheel wil opnemen in mijn  bericht, waarvoor ik hem hartelijk dank.

De tekst begint aldus:  “Ik was 14 jaar…” en eindigt zo: “Dit jaar ga ik naar de middernachtmis”.  Deze man was op een avond de open staande  deur van de grote kerk binnen gegaan en kwam in een donker portaal, vandaar ging hij de donkere kerk binnen tot aan het altaar dat verlicht was. Het overweldigde hem en hij huilde. Het was een bewustwording van Gods aanwezigheid. Neen, blijf niet in het portaal staan kankeren, ga dan liever de kerk voorbij. Beter is nog, binnen te gaan, zoals deze man deed. Kniel zoals de herders en de Wijzen uit het Oosten, voor onze God, Schepper en Verlosser. Het Kind in de kribbe zal u vrij maken van de leugens van deze wereld en de  weg tonen naar schoonheid, waarheid, goedheid en geluk.

In deze zin voeg ik er mijn kerstbezinning bij: “Zij vonden het Kind en zijn Moeder”.

Nvdr: Een 7-jarig weesjongen uit Aleppo zingt samen met een groepje kinderen over de geboorte van Christus:

Met de toegevoegde video’s en info krijg je weer een overvloed aan nuttige informatie over de toestand in de  wereld en in Syrië.

Oprecht wil ik de gulle weldoeners danken die ons helpen om verschillende  hulpprogramma’s* over geheel Syrië verspreid, mee te blijven steunen. Hierdoor gebeuren wonderen van goedheid. Volgende week hoop ik daarover iets te kunnen schrijven. Helaas blijft de nood groot, al blijft evenzeer de hoop groeien.

*Nvdr: Vanuit het klooster Mar Yakub is de ngo MSJM (Monastery of St. James the Mutilated) ontstaan die op verschillende terreinen hulp levert aan de bevolking, hulp die bv. door internationale organisaties zoals de VN niet zelf bezorgd kan worden o.a. omdat zij vinden dat dit voor hun medewerkers te gevaarlijk is. Zo is MSJM actief bij voedselbedeling, medische zorg, ouderen-, weduwen- en kinderenopvolging en bijstand, opsporing borstkanker, vrouwen weerbaarder maken tegen geweld allerhande, enz. , kortom daar waar de nood het hoogst is. Hieronder enkele indrukken. U kan hen volgen op facebook.

Iedere avond in de litanie van de completen bidden we o.a. “voor hen die ons liefhebben en voor hen die ons haten”. In deze kerstnacht wil ik bijzonder bidden voor al onze weldoeners en vrienden. Voor hen zal ik dan het kerstliedje zingen uit onze Vlaamse cultuurschat: Susa Nina (tekst van Jozef Simons +1948, muziek van Armand Preud’homme + 1986):

Sint Jozef bereidde die wondere nachtVan ’t zuiverste strooisel een beddeke zacht, Daarop heeft Maria met schamele vlijt, Haar schreiende Kindje te slapen geleid. Susa Nina, ’t Hemelse Hof in een arme stal En engelen wieken naar ’t aardse dal. En vullen de sferen met feestgeschal: Susa Nina, voor de Koning van ’t heelal.

Een Zalig Kerstfeest voor u en al de uwen

P. Daniel

Vrijdag 20 december 2019

Kerstmis, schoner dan de dagen…

Kerstmis blijft  in de harten gegrift als het feest bij uitstek van de familie en van de gemeenschap. Naast de liturgische voorbereiding is er ook een soort spontane sfeer die geleidelijk opgebouwd wordt, door het opstellen van kerststallen, allerlei versieringen en oude gezangen worden boven gehaald. Hoewel vele religieuze feesten, gebruiken en waarden al lang hun glans verloren hebben in de westerse openbare opinie, lijkt het kerstfeest onverwoestbaar te zijn. Ook wij hebben het huis weer vol met kerststallen, zingen of beluisteren kerstliederen en oefenen de wondermooie byzantijnse hymnen en liturgische kerstgezangen. Door de koude en de lange stroom-onderbrekingen, waardoor ook onze elektrische vuurtjes geen warmte geven, zijn  verschillenden ziek, maar ze worden zo goed mogelijk verzorgd. Gelukkig krijgen we in de voormiddag enkele uren nog een flinke zon. Ondertussen gaat het gewone werk door. De wekelijkse nachtaanbidding van donderdag hebben we voor deze keer moeten overslaan. Omdat we voor de humanitaire hulp over heel Syrië willen blijven zorgen (zie *met duiding) , weten we dat er vele kinderen, gezinnen, bejaarden en anderen in veel grotere nood leven dan wij en sommigen, die in handen zijn van terroristen, kunnen we (nog) niet eens helpen.