Maandelijks archief: september 2019
De feiten achter de gekte
De stikstofgekte in Nederland neemt langzamerhand bizarre vormen aan. Iedereen roept maar wat en ook de voormalige docent maatschappijleer en tegenwoordig klimaatkonijn Nijpels staat weer eens vooraan. Met de roeptoeter die wij NPO plegen te noemen als versterker. Dat is overigens dezelfde Nijpels die in 1989 als milieu minister wist te voorspellen dat er in Nederland in het jaar 2000 geen boom meer overeind zou staan als gevolg van ‘zure regen’. De visionaire capaciteiten van deze voorman zijn daarmee wel getekend.
Lees meer in: Stikstof heeft een E-nummer en is geen broeikasgas
Als ware democraat heeft Nijpels ook zo zijn mening over wie er mee mag onderhandelen over “het klimaat”…
Test hier je kennis.
Gutmenschenwaanzin
Het echtpaar Ladenburger kreeg een ereprijs, een erkenning omdat ze zich consequent voor immigranten en tegen “rrrrechts” inzetten. Dit hoewel hun dochter Maria door een illegale Afghaan verkracht en verdronken, vermoord werd. Beide ouders zijn EU-ambtenaren in Brussel – blind-trouw aan de uitgezette lijn – de verschrikkelijke moord van hun eigen dochter is voor hen geen reden om af te wijken van hun Gutmenschenideologie, dit onder het motto: “solidariteit, een open blik op de wereld, tolerantie… De moord op Maria mag niet de aanleiding zijn dat haat en verachting met haat en verachting beantwoord worden… “ (…)
… Zouden ze nog een dochter hebben? Dan kunnen ze “de andere wang ook nog aanbieden”.
Melancholie
Quo vadis, Syria?
Het officiële nieuws uit en over Syrië is dikwijls gebaseerd op voorbarige of zelfs gefabriceerde geruchten, verdachtmakingen en/of onbevestigde berichten. Het is dikwijls moeilijk deze te verifiëren – ook omwille van de taal. Onze redactie heeft steeds getracht pas over gebeurtenissen te berichten als deze op de een of andere manier (bronnen/beeldmateriaal) bevestigd werden. Een overzicht van recente gebeurtenissen:
- In Noord-Latakia, probeerde het Syrische leger gedurende de zomermaanden de terroristen in de omgeving van Kabani te verdrijven, m.n. HTS en de Oeigoeren. Het leger kreeg versterking in aanloop van het te verwachten offensief om de kustregio te bevrijden. Eens Kabani heroverd, wordt de grens van de Latakia provincie met Idlib afgesloten en de bevoorradingsroute van de terroristen onderbroken. (…)
- Burgers die via de humanitaire corridor Idlib wilden ontvluchten naar regeringsgebied werden beschoten… door de HTS-terroristen. Minstens 2 doden en een 20tal gewonden. Niet voor het eerst trouwens. (…)
- Rusland bouwde de Hmeimim luchtmachtbasis in de Latakia provincie verder uit met 15 nieuwe hangars en opslagruimtes, zodat de daar geparkeerde vliegtuigen niet zichtbaar zijn vanuit de lucht. In het verleden werd de basis herhaaldelijk door de terroristen aangevallen met drones en raketten.
- ISIS trachtte opnieuw een uitval te bewerkstelligen in de Hamimah regio, tussen Homs en Deir Ezzor. De nog actieve ISIS zit helemaal ingesloten; men probeert hen daar – in een onherbergzame berg- en steenwoestijn uit te roken. (…)
- Dat Aleppo dringend beter moet beveiligd worden, ligt voor de hand. Die stad mag niet opnieuw ten prooi van de terroristen vallen. Na een aantal raketaanvallen van HTS, stuurde het Syrische leger versterkingen naar West-Aleppo. (…)
- Heropbouw en veerkracht in Aleppo:
- Vanuit Irak bereikte een groot Amerikaans militair konvooi de Koerden ten oosten van de Eufraat. Van terugtrekking geen sprake. (…)
- Staakt het vuren: HTS trekt zich niets aan van een wapenstilstand. Samen met de Turkse beschermelingen, NLF, probeerde HTS te infiltreren in de Syrische linie ten noorden van Khan Sheikhun. Zonder succes. En als het Syrische leger reageert op de aanval, is het niet moeilijk te raden wie er zal beschuldigd worden het wapenstilstandsakkoord te schenden. (…)
- Turkse gevechtsvliegtuigen drongen deze week al drie keer het Syrische luchtruim binnen. Ze waren geen bedreiging voor de Syrische troepen maar bleven zelfs tot 2 uur lang boven het Syrische grondgebied. (…)
- Turkije is op zijn teentjes getrapt door een verklaring van een woordvoerder van het Egyptische buitenministerie, die Erdogan verantwoordelijk houdt voor de steun en het sponsoren van het terrorisme in de regio. (…) Zit er toenadering tussen de Egyptische en Syrische regering aan te komen? Opnieuw toegang tot het Suez-kanaal zou meer dan welkom zijn.
- Trump zou ermee gedreigd hebben de gevangen genomen buitenlandse ISIS-terroristen, momenteel in gevangenschap in Oost-Syrië (Koerden), die niet naar hun thuisland – niemand wil een tijdbom in huis halen – mogen terugkeren, aan hun grenzen vrij te laten: “ze moeten hen dan maar terug vangen” (…)
- Een bron binnen het Syrische leger meldt dat een oplossing voor het al-Rukbankamp in het verschiet is. De bewoners van het kamp zouden de keuze voorgelegd krijgen: zich vestigen in regeringsgebied of te verkassen naar de regio waar de terroristen de plak zwaaien. Bewapende milities zouden een verzoeningsprocedure aangeboden krijgen. Dit alles hangt af van de goedkeuring/medewerking der VSA. De toestand in het kamp is zonder meer dramatisch, ongeacht het feit dat het zgz. onder controle is van de VSA, die dit kamp als excuus voor hun aanwezigheid gebruiken. De VSA beschuldigen de Syrische overheid dat er slechts bij mondjesmaat hulpgoederen doorgelaten worden; de Syrische overheid beschuldigt de VSA dat zij de hand houden boven de terroristen, die daar cipier spelen, de burgerbevolking chanteren en de terugkeer naar huis beletten. (…) U kan hieronder de getuigenissen van ex-bewoners van het kamp bekijken:
- In Afrin, waar Turkije terroristengroeperingen onder bescherming genomen heeft, is er alles behalve sprake van de-escalatie. “Relletjes” braken uit tussen concurrerende bendes. (…) En de verdreven Koerden blijven speldenprikken uitdelen.
In het sharia-paradijs Idlib kan je zonder probleem dit kledingstuk voor éénmalig gebruik kopen/krijgen… een zelfmoordvest.
- In Daraa, het zuiden van Syrië, ontdekte het Syrische leger een groot wapenarsenaal, sommige van Amerikaanse of Israëlische makelij, drones, een communicatiecentrum en een Israëlisch voertuig. Ook daar werden de legertroepen versterkt nadat ze enkele keren aangevallen werden door het FSA en HTS-slaapcellen. (…)
- Uit zo’n 60 media-agentschappen werden journalisten gestuurd om in de bevrijde Noord-Hama, Zuid-Idlib regio de grotten en tunnels van de terroristen te bekijken:
Nog steeds vindt men grotten met wapens en chemische bestanddelen, moeten speciale teams bomauto’s “de-escaleren”:
- De door VSA en EU opgelegde sancties blijven zwaar wegen:
Ook de restauratie van Palmyra vlot niet zoals het hoort wegens de sancties:
- Het Armeense leger kon 90.000 m2 ontmijnen in de buurt van Aleppo. Meer dan 50 mijnen werden gevonden en veilig weggevoerd.
- In Tartous werd een kinderziekenhuis geopend met een capaciteit van 100 bedden en 40 couveuses. De bouw werd al voor de oorlog gestart, liep echter door de sancties vertraging op.
- Inwoners van Khan Sheikhun, die gevlucht waren voor de moslim terroristen, keren stilaan terug naar huis. Er wordt hard gewerkt aan de herstelling van bronnen en waterputten. Ontmijners zijn overal druk bezig. Ook naar Morek keerden honderden gezinnen terug.
De Libanese president Aoun deed in de alg. vergadering van de VN een oproep om zijn land bij te staan bij de repatriëring van Syrische vluchtelingen naar hun eigen land.
- De lijst met 150 deelnemers van de Grondwetcommissie, afkomstig uit alle provincies, werd bekend gemaakt: 50 werden voorgedragen door de regering, 50 door de oppositie en 50 worden uit de burgermaatschappij afgevaardigd. Klein schouderklopje. Benieuwd wie er roet in het eten zal gooien.
Wat u allicht niet wist is dat de Vlaamse overheid met uw belastinggeld de Koerden in Irak ondersteunt. Een Koerdische handelsmissie werd in Antwerpen ontvangen. Met het PLATO programma krijgen Koerdische ondernemers een steuntje in de rug. VOKA Antwerpen-Waasland ondertekende samen met de Kamer van Koophandel van Erbil een verstandhoudingsakkoord. De Vlaamse regering ziet de Koerden als een “stabiliteitsfactor” in de regio. De handel tussen beide regio’s, die gelijkaardige autonomiewensen delen, zou sinds 2016 van jaar tot jaar gestegen zijn. (…) De VOKA-webstek maakt geen melding van de Vlaamse financiële steun. (…)
Nvdr: We herhalen: als het ingesloten beeldmateriaal niet kan bekeken worden, dan werd dit door een hogere instantie verwijderd om uw gemoedsrust niet in het gedrang te brengen. Als een video té populair is, dan trekt er iemand bij YT aan de alarmbel. Onze verontschuldigingen hiervoor.
Terugblik Wolgacruise (Sint Petersburg)
Derde dag in Sint Petersburg. Na het ontbijt gaan we het barokke zomerpaleis van Katharina de Grote in Tsarskoje Selo of Poeshkin, op een goede 30 km afstand, bezoeken. Tijdens de rit maakt Elena , zoals gebruikelijk, van de gelegenheid gebruik om ons meer over haar land te berichten.
In de tuinen van het Peterhof hadden we voor het eerst een Indische reisgroep ontmoet. Op de vraag of er veel Indiërs komen, zegt ze dat het aantal toeneemt, maar dat ze hen liever zien vertrekken dan komen. Niks dan last, zegt ze, nooit is er iets goed (genoeg). Ambrasmakers. Ze willen aan boord van een cruiseschip niet in de buurt van elkaar zitten, willen niet in dezelfde bus rijden… het kastesysteem, nietwaar!
We vernemen dat Moskovieten in Sint Petersburg niet geliefd zijn – de neo-kapitalisten- bedoelt Elena “ze kopen alles op”.
Op onze vraag hoe het dan verloopt als Russen naar het buitenland willen – als toerist of voor zaken, niet als “vluchteling”,- stelt zich naar verluidt geen probleem. Er rijdt een bus regelmatig van Sint Petersburg naar de eerste grensstad in Finland; daar kunnen ze een visum voor de EU aanvragen. In een uurtje geflikt. Ook rijdt er elke dag een bus heen en weer om er te gaan winkelen. Dit in tegenstelling tot de strikte procedure hier om een Russisch visum te bekomen, die 120 euro kost. Gelukkig heeft ons reisbureau dit allemaal geregeld. Of men niet ook in Rusland, via de juiste bemiddelingskanalen, op een gemakkelijker manier aan een visum kan geraken? We brengen Elena liever niet in verlegenheid…
In het Katharinapaleis is het ook aanschuiven. En dat begint al aan de poort. Men wordt per groep met gids binnen gelaten. Om de sfeer draaglijk te maken staat er een mini-fanfare te spelen. Een wals van Strauss. Het gedrang is er mogelijk nog erger dan in de Hermitage. Alle jassen, tassen afgeven aan de vestiaire. De vestiairemadame is een dragonder uit USSR-tijden. Op een gegeven moment ging ze in staking, vond het te druk, ging demonstratief op een stoel zitten. Een veiligheidsagent was verplicht haar tot de orde te roepen eer ze bereid was – tergend traag – onze kleding aan te nemen. Over onze schoenen moesten we een wegwerpomhulsel trekken om de prachtige parketvloeren te sparen. Elena deelt ons mee dat we als ganzen achter haar dienen te lopen, niet treuzelen, en in groep van de ene kamer naar de andere voortbewegen. Vooral niet blijven stilstaan om de inrichting een beetje beter te bewonderen. U vindt alle informatie over dit paleis op de eigen webstek http://www.saint-petersburg.com/pushkin/catherine-palace/
Van de beroemde – geherstructureerde – barnstenen kamer hadden wij – persoonlijk – meer verwacht. Onterecht. Misschien zijn we verzadigd, kan er nog weinig ons een bewonderende appelflauwte bezorgen. De muren zijn met 6 ton fijngeslepen barnsteen ingelegd. Nog steeds weet men niet waar de barnstenen bekleding en inrichting gebleven, verstopt werd, nadat deze door de Duitse troepen in 1941 binnen de 36 uur uitgebroken, geroofd en verscheept werd naar Königsberg. Daar liep het spoor dood. (3) Na jarenlang zoeken zonder succes herbegon de reconstructie van de barnstenen kamer in 1982; deze zou 20 jaar duren en kostte meer dan 12 miljoen dollar. Zij werd plechtig geopend in 2003 door president Poetin en de Duitse kanselier Gerhard Schröder.
In video (3) worden enkele theorieën uitgelegd.
‘s Middags eten we aan boord. Vervolgens worden we naar de binnenstad gebracht waar we de rest van de dag naar eigen goeddunken kunnen doorbrengen. Er zijn tal van mogelijkheden al is het moeilijk te beslissen. De afstand tussen bezienswaardigheden lijkt op het stadsplan niet onoverbrugbaar maar valt in werkelijkheid dik tegen. Wat bv. in een stad als Brugge een straatbreedte is van 15 m, is in Sint Petersburg het tienvoudige. Er moeten keuzes gemaakt worden: de Sint Isaac-kathedraal, het Fabergémuseum, het Yusupovpaleis, de Bloedkerk… We hebben nog dààagen nodig om alles te zien wat er eigenlijk op ons verlanglijstje stond. En dat lukt niet. Bovendien willen we gewoon de sfeer van de stad opsnuiven… Een wandeling door de tuinen van de Admiraliteit, langs de Bronzen Ruiter, nog een blik op het Paleisplein, vervolgens de Nevsky Prospekt… we zien wel waar we uitkomen. Voor Sint Isaac is de tijd te kort; er staat een lange rij te wachten. En we willen ons eigenlijk niet weer ergeren aan een zichtbelemmerende massa toeristen.
Op de Nevsky Prospekt bevinden zich ook kerken. We lopen we de lutheriaans-protestantse kerk van Sint Pieter en Paulus binnen, waar we niet verder dan het portaal komen wegens “respect voor gelovigen”. Tijdens USSR tijden werd er minder respect getoond: de kerk werd omgevormd tot een schaatsbaan en later tot een binnenzwembad (foto’s)
De R.K. Sint Catarinakerk (links) daarentegen is gastvrij: er is net een eredienst aan de gang – de priester nog met zijn rug naar de gelovigen, er klinken Gregoriaanse liederen. Restauratiewerken zijn nog steeds niet voltooid – de kerk overleefde twee branden en de USSR. Geen enkele toerist – van eender welke makelij – te bespeuren. Even rusten. Niet te verwarren met de Armeense Sint Catarinakerk een beetje verder op de Nevsky Prospekt, verborgen tussen de huizen (onderaan). Oorspronkelijk stonden hier stallen van tsarin Elisabeth. Catharina de Grote schonk de gronden aan de Armeense inwoners van Sint Petersburg… de keuze van de h. Catharina als patroonheilige is niet toevallig. De sovjets sloten de kerk in 1930; tijdens WOII: hoofdkwartier van de luchtdefensie. In 1993 teruggave aan de Armeense kerk. (eigen webstek)
En dan heb je nog deze mastodont: de Kazan kathedraal, gebaseerd op het ontwerp van de Sint Pietersbasiliek in Rome.
Het is beginnen regenen. Waarmee we tot een raar stedenkundig fenomeen komen. Bij ons lopen dakgoten over in verticale regenpijpen die het water ergens onder de grond, al dan niet via een putje met rooster, in het rioleringssysteem laten afvloeien. In Sint Petersburg ziet het er enigszins anders uit. De regenpijpen hebben een doormeter van ca. 20 – 25 cm; in sommige is een elektrische kabel te zien, die in de winter de pijp moet verwarmen zodat ingesloten sneeuw en ijs kunnen smelten. De regenpijpen eindigen, soms met een kleine knik, net boven het voetpad. Bij regen… moeten we er tekening bij maken?… stroomt het water in je schoenen. Zo krijg je het gekke beeld van voetgangers die een extra grote stap of een sprongetje maken over een waterstraal die vanaf de regenpijp – over het voetpad – naar de straat, naar een riooldeksel (roosters zijn eerder zeldzaam) loopt. Elena – berustend – “wij zijn dat gewend”. En dit is dan het resultaat in de winter:
Een winkelcentrum met galerijen is een juwelenhemel voor liefhebbers. Kaviaar is duur. Verder kan men zowat alles kopen zoals bij ons. In een bekende patisserie worden gebakjes volgens gewicht verkocht.
En verder heb je quasi overal een bijna opdringerig souveniraanbod. De beschilderde poppetjes in alle maten, kwaliteiten, prijzen (matroesjka’s) met bv. gezichten van Merkel, Trump, Macron, Poetin… , gelakte beschilderde doosjes in alle vormen en afmetingen, nep-Fabergé-eieren, waterverfschilderijtjes, nepiconen, aardewerk, messen, houtsnijwerk, barnsteenjuwelen, kleding met opschriften/afbeeldingen, (… Poetin met ontblote bast op een paard, Poetin met een beer, Poetin als onvervaarde ridder met harnas en zwaard, Poetin aan schietstand, met kalasjnikov, Poetins gezicht geplakt op een Peter de Grote-afbeelding, Poetin in smoking, Poetin op de dansvloer… je kan het zo gek niet verzinnen of Poetin werd door de souvenirbranche gecommercialiseerd), pelsen mutsen, jassen, stola’s…(hier geen stigma voor pelsenjasmadammen), handschoenen, dikke wollen sokken en truien, vilten pantoffels en hoeden, nep-legerattributen zoals petten, helmen, insignes, vesten, dolken… en chocolade, waarop ze ongelooflijk trots zijn. Dat dit bij ons geen weerklank vindt, schijnen ze niet goed te begrijpen.
We worden ‘s avonds door Elena en de bus opgepikt op het afgesproken uur om terug te keren naar de Chicherin voor het – laatste – avondmaal. Onderweg zetten we een aantal deelnemers van onze groep af bij een theater voor een facultatieve folkloreshow van Bagatitsa.
En dan moeten de koffers gepakt, in de bar een laatste cocktail gedronken… morgen vroeg is de Wolgacruise ten einde. Terugvlucht naar huis, overstap in Moskou. Onze pessimistische vrees dat onze bagage niet zal in Zaventem zal aankomen, wordt niet bevestigd.
We zijn een onvergetelijke reiservaring rijker. Onze koffers gepakt met herinneringen. Van Sint Petersburg wisten we ongeveer wat te verwachten, maar Moskou ontpopte zich voor ons als de grootste verrassing. Van vooroordelen is nog niemand wijzer geworden.
GG… Griezelige Greta krijgt meer aandacht dan haar lief is
Een absolute aanrader! Jensen past GG en de klimaatshow een ongemakkelijk zittend kleedje. Lieve woordjes aan haar adres: blaag, verschrikkelijk mensje, trekpop van de elite, kleine heks, terroristische populist, geestelijk gek… Zijn wij de enigen die medelijden met haar hebben?
KVHV in ‘t verzet
KVHV-Gent · 22 uur · Het altaar van het liberalisme zal altijd meer en meer mensenoffers eisen.
In 1990 werd abortus in België beperkt gedepenaliseerd. Zelfs de beperkte maatregel van toen stootte nog op veel verzet, niet het minst van de eigen koning. Het liberalisme heeft sindsdien al veel meer aan terrein gewonnen met alle gevolgen voor de moraal van dien. Vandaag wil men de termijn voor abortus verlengen of abortus volledig uit de strafwet halen. Hiermee naderen we Amerikaanse Moloch-toestanden, waarbij kinderen die tijdens het 2e of 3e trimester van de zwangerschap nog volop in ontwikkeling zijn gewoonweg aan stukken worden gereten met tangen of vacuümpompen. (Nvdr: Wie een sterke maag heeft kan hier enkele beelden bekijken vanaf 04’20”. )
Het is ironisch dat de liberale partij, die zo hamert op individuele keuzevrijheid, net die vrijheid ontneemt van de zwakste en meest onschuldige groep in onze maatschappij.
Wij hebben in Vlaanderen niet meer van deze barbaarse praktijken nodig. Integendeel, we hebben meer kinderen nodig om ons land en volk te doen groeien en te laten bloeien.
Eerder verschenen:
Door de lens
De vijand van onze vijand…
… de vrienden van onze vijand… de vijand van onze vrienden… de vrienden van onze vriend…
Een lezersbrief in de Daily Mail van 5 jaar geleden probeerde de Gordiaanse knoop van het M.O. te ontwarren. Niet veel veranderd wat betreft de inmenging van de westerse “vrienden”.
Even doorzichtig als modder… Bent u verward door de gebeurtenissen in het M.O. Ik zal het even uitleggen:
Wij steunen de Iraakse regering tegen I.S. We houden niet van I.S., maar I.S. wordt gesteund door Saoedi-Arabië, die we wel sympathiek vinden.
We houden niet van president Assad in Syrië. We steunen de strijd tegen hem, maar niet I.S., die ook strijdt tegen hem.
We houden niet van Iran, maar Iran steunt de Iraakse regering tegen I.S.
Dus: sommige van onze vrienden steunen onze vijanden en sommige van onze vijanden strijden tegen andere vijanden van ons, die we graag zouden zien het onderspit delven, maar anderzijds willen we niet dat onze vijanden, die tegen andere vijanden van ons strijden, winnen.
Als de volkeren die we willen verslaan overwonnen zijn, dan duiken er misschien andere op die we nog minder graag zullen zien. En dit alles werd door ons veroorzaakt omdat wij een land bezetten met het doel terroristen te verdrijven die er zelfs niet waren voordat wij erheen trokken om hen te verdrijven. Begrijpt u het nu?