Hoe Merkel ons de afgrond in jaagt…
Maandelijks archief: juli 2019
De groene staatsgreep is begonnen
Over verborgen lobbyisme en selectieve blindheid der media
Brekend nieuws in Merkelland: “Experten eisen dat elke tweede kliniek in Duitsland gesloten wordt” Met als ondertitel: te weinig medisch materiaal, onderbezetting, gevaar voor patiënten.
Ietwat kort door de bocht. Vooral als je weet uit welke richting de wind kwam aanwaaien. Opmerkelijk: de zgn. documentaire, die tijdens de meest bekeken uren op de ARD (1ste staatszender) uitgezonden werd, is niets meer of minder dan een reclamefilm voor de Bertelsmann-Stiftung.
Het is zomer en de gemiddelde kijker is dan minder met politiek en aanverwante zaken bezig. Tenzij er een gebeurtenis in de schandaalsfeer kan opgevoerd worden. Dat von der Leyen – de meest gecontesteerde ministerin van Merkelland – het tot opperhoofd van de EU geschopt heeft (weliswaar met de hakken over de sloot) kon nog op enige aandacht rekenen in de Bundesrepublik. Vooral omdat ze blij waren er eindelijk vanaf te zijn. Dat in haar plaats de voorzitster van de CDU, Annegret Kramp-Karrenbauer, de vrouw die beweerde nooit ofte nimmer een ministersjerp te zullen opeisen daar ze zich volledig aan het wel en wee van haar partij wou wijden, nu Duitslands Heer mag leiden, deed wenkbrauwen fronsen.
Dat deze dame vervolgens – nadat Merkel uiteindelijk wegens gezondheidsproblemen opstapt of het loodje legt – wat bij hoog en laag (vooral laag vermits ze nu niet slechts de Duitse vlag van het podium laat verwijderen maar bij het nationaal lied op een stoel blijft zitten) ontkend wordt (…”Merkel is aan vakantie toe”…) – quasi even automatisch als ze zichzelf tot defensieministerin heeft laten bombarderen vervolgens er geen graten in zal zien het Vaterland te zullen dienen en redden door de kanseliersscepter van Merkel over te nemen. Lieb Vaterland, magst ruhig sein.
Keren we terug bij het sluitingsadvies van zgn. experten voor de helft der Duitse ziekenhuizen. Eén der bekendste Duitse stichtingen voert een studie over de ziekenhuisverzorging in Duitsland en komt tot de conclusie dat een groot aantal ziekenhuizen beter de deuren zou sluiten. De oprichter, resp. financier van de “stichting” is het Bertelsmann concern, die door middel van de stichting een grote korting krijgt op de belastingen en tegelijkertijd een reusachtige invloed op de politiek kan uitoefenen. Een win-win situatie voor het concern.
Opvallend aan het ziekenhuizenverhaal dat zelfs in hoogzomer de belangstelling van de kijker geniet is vooral – zoals zo dikwijls – waarover niet bericht wordt: dat nl. dr. Brigitte Mohn niet slechts in het bestuur van de Bertelsmann Stiftung zetelt, maar tegelijkertijd lid is van de raad van beheer der Rhön-Privatkliniken AG, een Aktiengesellschaft, een naamloze vennootschap die een direct financieel belang kan hebben bij de sluiting van – concurrerende – publieke ziekenhuizen.
Nu al behoort de Rhön Kliniken AG tot de grote spelers in Duitsland met een winst van ca. 51.2 miljoen euro in 2018, d.w.z. 40% meer dan in het voorgaande jaar.
Als er nu in de toekomst te weinig publieke ziekenhuizen werkzaam zijn, dan ligt het voor de hand dat enkele gewillige privé helpers – zoals de Rhön Kliniken AG – de “nood” zullen willen lenigen.
De Bertelmann Stiftung “vergeet” in haar studie dat het bij ziekenhuizen niet in de eerste plaats om zaken doen en winstmarges gaat maar wel om het lot van zieke mensen. En die willen liefst verzorgd worden in een ziekenhuis dat vlot bereikbaar is, niet te ver van huis met voldoende medisch materiaal en personeel.
Toen bv. het Philip Morris concern een nieuwe “wetenschappelijke” studie publiceerde die moest bewijzen hoe ongevaarlijk het roken was, hebben alle serieuze media het “wetenschappelijk” niveau van de studie in twijfel getrokken, met als gevolg dat de conclusies van de studie onder “lobbyisme en propaganda” geklasseerd werden. En hoe kritisch gaan de media om met de studie van de Bertelmanns Stiftung? Wordt er een vermoeden van belangenconflict geuit? Wordt er door serieuze journalisten nagegaan waarom de belaagde ziekenhuizen verlieslatend zijn en/of dit eventueel door de financiering, die geen rekening houdt met de echte kosten, maar steunt op een gemiddelde – ideale – patiënt? Alles wat over het quasi voorgeschreven ziektebeeld en daarvoor voorziene behandeling gaat wordt niet in beschouwing genomen. Stel een patiënt ondergaat een doordeweekse operatie. Die kosten worden voorzien. Maar de patiënt krijgt een embolie, een longontsteking, een andere ontsteking door een slecht genezende wonde… Dat zit dan niet in het pakket. Het ziekenhuis moet daar zelf voor opdraaien. En daaraan gaat de Bertelmann Stiftung gemakshalve in haar studie voorbij.
Gezondheidszorg in een aanvaardbare afstand van de woonst der patiënten behoort tot de basisverzorging. Het is fout – onmenselijk – ca. 1000 ziekenhuizen te sluiten. Fabrieken worden verplaatst naar lage-loon landen, kwestie van meer winst te maken. Daar protesteren linkse politici en media tegen, maar over Bertelsmann blijven de dekseltjes op de potjes. Medisch zorg verlenen is de verdomde plicht van de overheid. De mens en zijn gezondheid worden ondergeschikt gemaakt aan de winstmarge.
En de media… ach… die huilen met de wolven in het bos. Zivilcourage brengt immers geen enkele euro op de bankrekening.
Enkele video’s die meer informatie geven over de politieke invloed van de Bertelsmann Stiftung:
Asielcrisis voorbij?
Frankfurt am Main geeft miljoenen euro uit om asielzoekers in hotels onder te brengen. Waanzinnige bedragen tot 4500 euro voor een kamer zijn geen uitzondering. En dat alles omdat de noodopvang uit alle naden barst. 60% der opvang zoekenden zijn asielzoekers. In juni heeft men 7900 personen geregistreerd die tijdelijk op kosten van de stad een onderkomen bezorgd moesten worden zo niet dreigde dakloosheid. Iets wat men geen enkele potentiële vakkracht wil aandoen.
Men kan zich de vraag stellen waar die “vluchtelingen” eigenlijk vandaan komen. Naar verluidt komt er toch geen kat meer over ‘s lands grenzen. In 2017 moest er 56.4 miljoen euro voor hotel- en pensionkamers betaald worden. (…)
En zo begon het misverstand…
… dat de ondergang van dhr. Van Dijck inluidde…
Parijs in de Middeleeuwen
Door de lens
Wanneer worden er sportwedstrijden georganiseerd voor “x” atleten?
Nadat de overheid, de scholen, de media het geslacht “x” ontdekt en aanvaard hebben, lijkt het ons niet meer dan logisch dat de sportwereld ook een derde circuit wedstrijden organiseert voor alle niet in “m” of “v” te klasseren sportievelingen.
Onze vorige bijdragen over dit thema, waar de sportwereld onterecht te weinig aandacht aan besteedt:
Zogezegd
“… Als kind droomde ik van een soort almacht. Geprojecteerd op historische figuren die tot het collectieve erfgoed zijn gaan behoren. Tot een soort pantheon. Met hen ga je jezelf identificeren en normaal gezien verschuift die identificatie in je volwassenwording. In mijn geval is dat van Julius Caesar opgeschoven naar Augustus. Hij heeft ook met het zwaard geleefd, maar is in zijn machtsuitoefening van potestas verschoven naar auctoritas. De macht niet langer met het zwaard en door angst uit te oefenen, maar door het opbouwen van een vanzelfsprekend gezag… De particratie is wellicht de enige manier waarop dit land kan functioneren. Moest de democratie écht spelen, met een parlement dat ten volle zijn rol opneemt, ongeremd door de particratie, dan houdt België binnen de vijf jaar op te bestaan. Zo eenvoudig is het. Dit land kan alleen overleven doordat je in de coulissen pakketten maakt waarbij eenieder zijn gram haalt. Waarna je dan alles democratisch in de markt zet via een meerderheid in het parlement. Alleen wordt dat steeds problematischer…”
Bart De Wever, voorzitter N-VA in “Zeven politieke dromers”
Zomaar, dit filmpje waarmee de Walen kunnen lachen, BDW als Julius Caesar:
Vogelbescherming in China
De bouw van een autobaan werd met 45 dagen uitgesteld omdat spreeuwen talrijke nesten tussen het bouwmateriaal geïnstalleerd hadden. Deze roze spreeuwen – trekvogels – zijn de natuurlijke vijanden van de sprinkhanen. In de streek werden kunstmatige nesten voor de spreeuwen voorzien om hen te lokken en door hun menukeuze de oogst te beschermen.