Bij je visumaanvraag – als immigrant of voor een tijdelijk verblijf – moet je ook je activiteit(en) op sociale media bekend maken! Indien je mocht liegen door “none” – “geen” – in te vullen en je daarop betrapt wordt, dan kom je de VSA niet binnen. Meer info hier.
Maandelijks archief: juli 2019
Allochtoon? Weg ermee!
Even actueel als drie jaar geleden:
EU is niet Europa…
… en Europa is niet het eigendom van de EU
De naamsverwisseling is pure manipulatie. Telkens de EU (Europese Unie, die alles behalve een “Europese” unie is, bedoeld wordt, schrijft en spreekt men zeer bewust over “Europa”.
Europa bestaat uit 47 landen. De EU daarentegen slechts uit 28 en na de Brexit uit 27. “Europa” wordt in allerlei instanties en begrippen misbruikt om de EU machtiger en groter te laten lijken. Het ongeliefde “EU” wordt liefst vervangen door het “Europa”, geschikt voor elke invulling, waar niemand iets tegen in te brengen heeft. We moeten nu eenmaal als brave Europeanen aan één zeel trekken, nietwaar?
Het Vlaams Belang hamert al jààren op dezelfde nagel: de eerste video dateert van 2012. En dit jaar bracht hij zijn boek “De ontvoering van Europa” uit (zie onderaan).
Door de lens
Quo vadis, Syria?
Deze week geen politieke analyse of militaire verslagen, maar wel – zoals beloofd – een selectie optimistisch nieuws en weetjes over het dagelijkse leven in Syrië.
Om te beginnen een wandeling door oud-Damascus: steegjes, hotelletjes, drankgelegenheden, restaurants, winkeltjes, kunstgalerijen…
… en beelden van een (te) druk en luid feestje in een bar bovenop een dak:
Men probeert traditionele kunsten en ambachten nieuw leven in te blazen:
Te vergelijken met de Aardbeienfeesten bij ons: Kersenfeesten in Qaraa:
Een racebaan of oefenterrein voor autorijschool?
Maar ook dit is Syrië. President Assad op bezoek bij een zomerkamp van christelijke jongeren in Saednaya:
En beelden van het Syrië, waarover de westerse media angstvallig zwijgen. De journalist maakt een vergelijking tussen het Assad-Syrië en het “rebellen”-Syrië:
Mediterrane vakantiesfeer in Latakia:
Het achterland van de havenstad Tartous met de al Khawabi-rivier:
Een spoorlijn moet Iran – Irak – Syrië (de havenstad Latakia) verbinden. Planning, realisatie en financiering door Iran. Zo zie je maar dat sancties soms ook naar andere oplossingen leiden:
Een kleiner spoorwegproject: de verbinding van Damascus naar het terrein van internationale expo’s wordt hersteld:
De filmindustrie herleeft:
Beelden uit Aleppo begeleid door een symfonisch orkest:
En avonddrukte in Aleppo:
Heropbouw van Aleppo:
De eerste tractoren van de fabriek Mahendara in Aleppo staan te wachten om geleverd te worden. Trots op eigen productie.
Voor het eerst in 7 jaar is er weer elektriciteit in Nubi en al-Zahraa (regio Aleppo):
De onovertroffen Chrétiens d’Orient brengen voeding en hulpgoederen naar het stadje Khabab, waar nogal wat behoeftige mensen wonen:
Links tégen Pim Fortuynstraat in Den Haag
Waar is het water?
“Dode Zee”, golfzwembad in China… een beetje druk, maar geen enkele boerkini te zien. Zou die zwemband verplicht zijn? Sommigen dragen er zelfs eentje rond hun nek.
Aan het strand ziet het er niet veel anders uit. Ook daar veel zwembanden. Kunnen de meesten niet zwemmen?
We passen ons (voorlopig!) aan
Lees hier het artikel: “Dat wordt hier allemaal getolereerd en dan zou ik nog in fout zijn!”
Boerkini-sage in Wetteren:
14 juli: Met boerkini welkom in Gentse zwembaden
16 juli: Zwemsters in boerkini gevraagd het zwembad te verlaten
18 juli: Zwemmen in boerkini mag niet: op de ligweide liggen mag wel
24 juli: Boerkini wordt “voorlopig” getolereerd
De Juristenkrant gaf duiding in het artikel “Het boerkini-verbod juridisch ont(k)leed”:
Afsluitend citaat: “Of het getuigt van wellevendheid en goede smaak om zich, te midden van westers geklede/ontklede strandgangers te vertonen in een boerkini, is een andere vraag. Maar geen enkel rechtsbeginsel lijkt ons te kunnen verbieden om tegen deze waarden te zondigen.”
“Make believe” huizen in Londen
Bij een wandeling door de straat Leinster Gardens in het centrum van Londen vallen de huizen met nrs. 23 en 24 niet op. Ze zien eruit als alle andere, behalve dat ze geen deurbel en geen echte glasramen hebben. Zoals het decor van een straat in een film. Reden: de échte huizen werden afgebroken om een uitbreiding van de metro te kunnen verwezenlijken.
“Make believe”. Doen alsof. Nep. Zoals talrijke zaken in de politiek. Maar wel mooi verpakt.
Levenswijsheid
