Maandelijks archief: juni 2019

Een bergmis, een beetje dichter bij de hemel

Geplaatst op door
"Schwarzfahrermesse" mit Alphörnern
Alpenhoornblazers tijdens een bergmis in Oberstdorf/Allgäu

Verschillende pausen hielden van de bergen en de wintersport: Johannes Paulus II was een enthousiaste skiër, Pius XI was tijdens zijn Milanese tijd als professor en bibliothecaris van de Ambrosiana een actieve bergbeklimmer – tijdens de oudejaarsnacht 1899 steeg hij zelfs begeleid door een klein groepje van de Napolitaanse Alpenvereniging naar de krater van de Vesuvius.

Het gevoel van een misviering in de bergen – men is daar immers dichtbij de hemel – is een relatief jong fenomeen. Eigenlijk botste het zondagse bergbeklimmen met de zondagsplicht – reden waarom in sommige berghutten tijdens de laat 19de en vroeg 20ste eeuw vieringsruimtes en kapelletjes opgericht werden.

Op de Petersberg in Flintsbach (Oberbayern) worden zelfs tijdens de winter bergmissen gehouden, nl. op de feestdagen van de H. Barbara, de H. Stephan en de H. Silvester (oudjaarsnacht). Maar vooral de zomer is dé tijd der bergmissen; alleen al tijdens de zomer 2018 in de bisdommen München en Freising ca. 400 bergmissen. De populairste zijn de missen op de Zugspitze, op de Wendelstein, op de Wallberg (Rottach-Egern) op de Predigtstuhl (…een bijzonder passende naam) (Bad Reichenhall) en in Sankt Bernhard a/d Spitzingsee.

Hingst Leugenfabriekje doorprikt

Geplaatst op door
Afbeeldingsresultaat voor leugens

Marie Sophie Hingst is een bekende blogster. Ze woont in Dublin, is afkomstig uit Duitsland, waar haar familie grotendeels uitgemoord werd door de nazi’s. Zegt ze. Schreef ze op haar blog, die door 240.000 lezers gevolgd werd. Ze werd graag uitgenodigd op diverse fora tijdens Duitse “mea culpa” vieringen en kreeg uiteindelijk de prijs uitgereikt van “blogster van het jaar”.

Die ereprijs mag ze nu teruggeven want inmiddels kwam aan het licht dat het waarheidsgehalte van haar “holocaust” slechts een prijs verdient van een geactualiseerd von Münchhausensfabeltje.

Wat wist Hingst zoal te vertellen over haar familie? In enkele zinnen: Haar grootouders familieleden werden naar Auschwitz gezonden en lieten daar het leven. Niet minder dan 22 van de Hingsten waren holocaust-slachtoffers. Eigenlijk een wonder dat er nog Hingstenzaad overbleef om Marie Sophie te verwekken. Jarenlang verzette ze leugenbergen om het tragische lot van haar vermoorde voorouders in kaart te brengen. Ze vermeldde daarbij Stralsund aan de Ostsee als heimatstad van haar geliefden.

En dat deed haar de das om. Want wakkere burgers – archivarissen en geschiedenisspecialisten – uit Stralsund deden haar zgz. onderzoek nog eens over en konden de Hingsten in kaart brengen. En dat waren geen joden, geen gedeporteerden, geen holocaustslachtoffers. Opa Hingst was – integendeel – een protestantse dominee, oma, ook protestante, was tandarts.

Hingst slaagde er niet alleen in 240.000 lezers te overtuigen van de verschrikkelijke lotsgebeurtenissen van haar verzonnen joodse familieleden, zelfs het in Jeruzalem gevestigde Holocaust Herinneringscentrum Yad Vashem voegde haar “familieleden” toe aan de officiële holocaustslachtoffers-lijst…

Hingst liet intussen via haar advocaat weten dat zij er geen graten in ziet want “zij schreef met een aanzienlijke dosis artistieke vrijheid”.

Nog meer artistieke vrijheid lag besloten in haar artikels over een door haar opgerichte medische hulppost in een sloppenwijk van New Delhi, hulp aan vluchtelingen door haar seksuele opvoedingscursussen…

Niets van dit alles is waar. Dat hebben de media, die haar de hemel in prezen, intussen ook ingezien, maar ze hadden – naar eigen zeggen – geen enkele reden om aan het waarheidsgehalte te twijfelen. Vooral en uitsluitend omdat haar Leugenfabriekje in hun politiek correcte kraam paste. En dan is journalistiek onderzoek overbodig.

Spiegel

Wereldvreemde EU vraagt naar contactgegevens van EU-kritische media

Geplaatst op door
Afbeeldingsresultaat voor geen stijl

Voor hoe naïef houden ze ons???

Bij het bij vriend-en-vijand bekende, resp. beruchte, GeenStijl, kwam dit verzoek binnen. Waarschijnlijk willen ze hen op de hoogte houden over toekomstige frauduleuze praktijken. Hun redactie is nog niet bekomen van de lachkrampen…

Blijkbaar slagen we er niet in het bewuste document over te plaatsen naar onze webstek. Neem een kijkje bij GeenStijl.

Cijferdans

Geplaatst op door

Volgens een peiling van IVox bij 8500 deelnemers naar het stemgedrag van de Vlamingen in 2014 en op 26 mei, zou

  • 1/3 van de kiezers van VB overgekomen zijn van de N-VA,
  • 91% van de kiezers die in 2014 voor het VB stemden, dit jaar opnieuw voor het VB gestemd hebben, wat meteen betekent dat het VB het trouwste kiespubliek aantrekt,
  • 7% van de VB-kiezers overgewaaid kwam van CD&V,
  • 6% van de Open-VLD,
  • 4% van de sp.a,
  • 1% van Groen,
  • 1% van PVDA.
  • 9% zijn jonge kiezers, die in 2014 nog geen stemrecht hadden.

Door een geel-zwarte wesp gestoken

Geplaatst op door

Poco pers reageert gepikeerd:

Afbeelding kan het volgende bevatten: 1 persoon, tekst

We spreken hier wel over een staatszender die 300 miljoen euro per jaar kost aan de belastingbetaler. Dan mag je van die vrije pers wel verwachten dat:

1. Journalisten informatieverstrekkers zijn en geen moraalridders. Een vraaggesprek mag gerust kritisch zijn, maar niet als de journalist-vragensteller zijn eigen opinie wil verspreiden, resp. opdringen. In een doorsnee debat staat een Vlaams Belangdeelnemer niet alleen tegenover andere politieke partijen maar ook tegenover de debatleider, die zonder veel gêne mee ten aanval trekt, onderbreekt, het woord niet geeft of afneemt, met lichaamstaal duidelijk maakt hoe de vork – volgens de ‘neutrale journalist’ aan de steel zit.


2. Informatie moet gespreid zijn, “experten” die men aan het woord laat, eveneens. Kwestie van de geloofwaardigheid op te krikken. “Experten” worden in grote aantallen aangevoerd uit bevriende, gelijkgezinde, middens. Zoals bv. professoren, die liefst net een boek geschreven hebben, of verongelijkt, beledigd, gefrustreerd, betweterig de moraalridder en wetsgeleerde mogen uithangen. Een doorsnee kijker krijgt quasi nooit de andere kant van de “expertenmedaille” te zien.

Liesbeth Van Impe probeert decennialange kritiek op een linkse VRT gelijk te schakelen met een pare recente oprispingen vanuit linkse hoek over het forum dat zou geboden worden aan rechtse politici. Dat alle politici in gelijke mate aan bod kunnen komen op een openbare omroep is de normaalste zaak van de wereld. Dat er tendentieus en ideologisch gekleurd wordt bericht is niet normaal, zelfs verwerpelijk, een openbare zender, betaald met belastinggeld, onwaardig.

“Je vraagt je wel af of iedereen naar dezelfde programma’s heeft zitten kijken.” Wij vragen ons dat niet af. De meesten van onze vrienden kijken liever niet, kwestie van geen maagzweer te kweken.

De VRT, een rechtse zender? Niemand, maar dan ook niemand vindt dat de VRT rechts is. Zelfs links niet.


Over de kost van het liegen…

Geplaatst op door

… en de winst van de waarheid

Over echt nieuws en valse helden: De uittredingsvergoeding van Herman De Croo

U zal het ongetwijfeld al gelezen hebben: ‘Herman De Croo laat 570.000 euro schieten, alleen maar om Filip Dewinter een hak te zetten.’(1)
Klassieke heldenbeelden flitsen door uw hoofd. Een ongelooflijk vertoon van zelfopoffering om een groot kwaad te verslaan. Haast onmiddellijk voelt u sympathie voor Herman De Croo. Wie zoveel geld laat liggen om iemand van het tijdelijk voorzitterschap af te houden moet wel een moreel persoon zijn. En diegene die wordt weerhouden van dat voorzitterschap moet wel een quasi onbegrijpelijk kwaad zijn. Wie zou er anders zoveel geld afstaan?

De waarheid, beste lezer, is dat u opnieuw bedot wordt. Het gaat hier helemaal niet over een daad van zelfopoffering of onbaatzuchtigheid. Het gaat om een laatste politieke natrap van een gehaaide marketeer. Een laatste ‘moment de gloire’, een manier voor een uitgedoofde ster om nog een supernova te beleven. U bent echter niet gebaat bij dit finale staaltje egotripperij, zijn eigen opvolger, Freya Saeys, evenmin. Zij zal slechts bij de tweede vergadering haar zetel kunnen opnemen, omdat een oude krokodil voor een laatste keer wil bewijzen dat hij nog tanden heeft.

Waarom? Wel, De Croo gaf in november van vorig jaar al te kennen dat hij zijn uittredingsvergoeding niet zou opnemen.(2) Toen bleek het zelfs nog om 376.000 euro te gaan. Hoe De Croo op een half jaar tijd zijn vergoeding wist aan te dikken met bijna 200.000 euro, blijft voor ons een raadsel. De Croo laat deze vergoeding dus niet schieten om Filip Dewinter ‘een hak te zetten’. Toch wel een barst in het schild van onze held.

‘Ach ja, hij bespaart ons tenminste wel bijna een half miljoen euro, dat is toch nobel?’ Ook daar wringt het schoentje. De Croo heeft immers recht op het maximumpensioen in de overheidssector, niet minder dan 6.283 euro bruto. Verder zetelt de minister van Staat sinds 1981 in verscheidene Raden van Bestuur. Dus ook op het privéniveau zal hij zijn pensioen behoorlijk hebben aangedikt.

Dat gigantische pensioen, wat zal neerkomen op makkelijk 4 à 5 keer meer dan een gemiddeld pensioen in België, is niet cumuleerbaar met de uittredingsvergoeding. De Croo moest dus kiezen. Riant pensioen of uittredingsvergoeding. Bovendien zou De Croo die smak geld niet in één keer ontvangen. De vergoeding wordt immers maandelijks uitbetaald. Over een periode van 48 maand. Onderworpen aan 8.5% pensioenbijdrage. Belastbaar in de hoogste schijf. (50%)
Het ontvangen maandelijks bedrag zou dus niet meer dan 5000 euro bedragen.

Jazeker, het riante pensioen ligt vermoedelijk hoger dan de maandelijkse uitkering van de uittredingsvergoeding. De term held voelt nu wel heel licht, de titel ‘Pensioen De Croo hoger dan afscheidsvergoeding’ onbruikbaar.

De verantwoordelijkheid voor uw ongeïnformeerde opinievorming ligt niet bij uzelf. Een burger kan niet elk artikel gaan factchecken. Al zeker niet indien het gaat om artikels van de grootste kranten van ons land.
Die verantwoordelijkheid ligt bij de media zelf. In hun strijd tegen alles wat rechts is zijn ze bereid om dergelijke onwaarheden de wereld in te sturen. De fout is immers slechts op twee manieren te verklaren:

1. De gezamenlijke redacties van onze grootste mediaconcerns met honderden miljoenen euro subsidies verkeren in de onmogelijkheid om feiten na te gaan.
2. De leugens zijn doelbewust gepubliceerd om uw opinie vorm te geven en uw mening terug te ‘rehabiliteren’ naar een aanvaardbaar centrum.

Maak voor uzelf uit welke uitleg de meest logische is. Wat u wel zeker weet is dit: het nieuws is al verteerd, de feiten besproken, de meningen gevormd. Het feit dat er uren later een eventuele anonieme rechtzetting zal volgen is irrelevant. Dat weet u, en dat weten ook onze mediabedrijven.

In een wereld waar enkel de kost van het liegen nog lager is dan de winst van de waarheid, waarom zou iemand nog eerlijk zijn?

(1):
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190601_04440519
(2) https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20181121_03972129

Met dank aan het KVHV Gent voor deze duidelijke rechtzetting.

Contradictio in terminis

Geplaatst op door
Afbeeldingsresultaat voor matrimonium

Huwelijk. In het Engels: matrimony. Van het Latijnse “matrimonium”. Waarin u het woord “mater”, moeder, herkent. Waarin vervat het moederschap.

Kan er mij eens iemand uitleggen hoe dan een huwelijk tussen twee mannen te verklaren valt? Zelfs met een moderne aanpassing, lees: geslachtsverandering, is daar geen lievemoederen aan…