Verschillende reclamespotjes van het Italiaanse modehuis Dolce & Gabbana (D&G) zijn de aanleiding tot de boycot van talrijke winkels – en on line-verkooppunten – die producten van het merk D&G verkopen. Deze filmpjes tonen een Aziatische vrouw die volgens de aanwijzingen van een mannenstem probeert pizza, spaghetti of een stuk stokbrood met eetstaafjes te eten.
Een duidelijk geval van racisme. D&G sloeg mea culpa en vroeg vergiffenis: “Onze familie heeft ons geleerd de verschillende culturen dezer wereld te respecteren. Daarom vragen wij vergiffenis, mochten wij uw cultuur fout weergegeven hebben… We zien China héél graag…”
Naar verluidt werd zelfs het instagram account van Stefano Gabbana gehackt met boodschappen die nog beledigender zijn voor de Chinezen. Wat uiteraard nogmaals ontkend werd.
Vrijdagavondgebed der salafisten in de Al-Nur moskee, Berlijn. Parkeren geen probleem. Allah deelde parkeerschijven uit.
Welke wijsheden worden er zoal gepreekt in b.g. moskee? Luister even mee (vanaf 0’23”) naar een imam die zijn kudde op het rechte pad wil houden met deze raadgevingen voor het dagelijkse leven:
We herhalen de inleiding van verleden week. Al verblijft pater Daniël momenteel in de abdij te Postel, we handhaven de titel voor de continuïteit van zijn wekelijkse nieuwsbrief.
Goede Vrienden,
De indruk dat de wereld op zijn kop staat, is door ons kort verblijf “in het wilde westen” alleen maar sterker geworden. Alle grote woorden en uitdrukkingen betekenen precies het tegendeel. De oorlog tegen terreur en drugs is een oorlog voor terreur en drugs, ijveren voor vrede is oorlogspropaganda voeren, humanitaire hulp is bombarderen, de stabiliteit versterken is nog meer landen ontwrichten, de “as van het kwade” bestrijden is miljoenen mensen doden, laten verhongeren en landen verwoesten… de gevierde grote westerse democratieën en rechtsstaten zijn een schaamteloze aanfluiting van ieder internationaal of humanitair recht.
Neen, je wordt er niet vrolijk van, maar de bewustwording van de werkelijkheid geeft energie om op eigen plaats en met eigen middelen er iets aan te doen en noodlijdenden creatief te helpen. En ik heb veel hulp gekregen, waarmee we in Syrië mensen in nood zullen blijven helpen. Heel hartelijk dank. Moge de Heer Jezus het jullie veelvuldig vergoeden.
Volgende week zal ik weer, als ’t God belieft, in Mar Yakub, Qâra, Syrië zijn. Deze avond mag ik een laatste lezing geven in het missiehuis van Scheut in Anderlecht. Daarna is het inpakken en wegwezen. Over de voordracht in Tilburg krijg je nu nog een kort verslag. Tevens geef ik nog een aantal video’s die me werden toegestuurd.
P. Daniel
Vrijdag 23 november 2018
Flitsen
Groningen
Op uitnodiging van zowel de plebaan als van de uitgever van de Blauwe Tijger mocht ik vrijdagavond in de kathedraal van Groningen een getuigenis geven. Er waren 60 à 70 mensen aanwezig. Deze statige gebedsruimte nodigde ons tevens uit om even samen te bidden. Na mijn uitleg over Syrië kwamen er vele vragen. Opvallend is dat er geen “negatieve ” reacties geuit werden. De mensen blijken steeds meer de leugens van de media te doorzien. Verder hebben we ons door onze uitgever laten inleiden in deze unieke streek aan de Waddenzee en het leven van de mens door de eeuwen heen met het water. Rust, stilte en eindeloze vergezichten van drassige weiden.(video provincie Groningen)
In de uitleg die we kregen waren we vooral getroffen door het titanenwerk van de Cisterciënzersmonniken van Aduard (samentrekking van ‘Ad sanctum Bernardum’) uit de 12e eeuw, dat een van de grootste abdijen van Europa werd. De monniken zorgden voor dijken, polders en kanalen. De abdij (Nvdr: zie impressie links) werd in 1580 verwoest.(Nvdr: Meer info hier en video hier)
Na een heerlijk logement bij onze uitgever, reden we terug langs Leuven voor het tweede congres van geopolitiek Vlaanderen–Nederland. Hier genoten we vooral van de deskundige uitleg van Willy Van Damme over het einde van de oorlog tegen Syrië. (Nvdr: U kan op zijn blog diens toespraak bekijken en beluisteren) Deze twee dagen hebben we ruim 1000 km gereden, maar het was ook ruimschoots de moeite waard.
Tilburg
Gisterenavond, donderdag gaf eerst Janneke Monshouwer, voormalig medewerkster van de NOS een puike uiteenzetting voor een 40-tal mensen in Tilburg bij “boerke Mutsaers”. Iedere bewering illustreerde ze met een dia, die tekst en beeld gaf en toonde overduidelijk aan hoe het gewone nieuws ons totaal bedriegt. Ook in haar boeken geeft ze op iedere bladzijde de bijbehorende foto’s. Daarna sprak ik over Syrië en eindigde met een beroep op onze dubbele verantwoordelijkheid als mens en als christen. Als mens hebben wij niet het recht nuttige idioten te zijn in handen van criminele wereldleiders die niets anders dan oorlog voeren. En als christen wordt het tijd dat we echt aan het christendom beginnen en Jezus navolgen die zegt: Neem uw kruis op en volg Mij. Er heerste een grote bekommernis bij velen rond deze vraag: hoe kunnen we het gruwelijk bedrog van de wereldleiders en van onze politici ongedaan maken? De wereld wordt inderdaad geregeerd door bekende oorlogscriminelen én geobsedeerden door “humanitaire bombardementen”. Een vrouw gaf me een dagblad (“Trouw” van donderdag 22 november 2018!) met dit artikel op de eerste bladzijde: “Nederlandse hulp aan Syrië was wel militair van aard” (*zie Nvdr.). Het ontmaskert de blijvende leugens van de Nederlandse regering hierover. Er is dus wel een ommekeer bezig. Er was ook een Congolese Belg, erg zwart van huidskleur, die mij aansprak in sappig Antwerps: “Wat gij zegt hadden de pastoors al lang van de preekstoel moeten roepen!”
*Nvdr: Twee citaten uit het genoemde artikel: “Nu blijkt dat vrijwel alle door Nederland geleverde goederen door de Syrische opstandelingen voor de militaire strijd zijn ingezet. Niet alleen zijn pick-uptrucks in aanvalsmissies gebruikt, ook leverde Nederland ‘tactische vesten’ voor wapens als de M-16 en AK-47. Verder hadden onschuldige spullen als voedselpakketten, generatoren en meubels militaire waarde: vooral om het moreel van de strijders op te vijzelen. Laptops werden gebruikt voor het selecteren van militaire doelwitten.”
“Regering wist tot in detail over de misdaden van Syrische rebellen De Nederlandse regering was tot in detail op de hoogte van de misdaden die werden begaan door de Syrische rebellenbeweging Jabhat al-Shamiya. Dat blijkt uit een mailwisseling uit 2016 tussen Amnesty International en Buitenlandse Zaken, die is ingezien door Trouw en Nieuwsuur.”
Lees hier heel het artikel met oorspronkelijke afbeeldingen. Verplichte literatuur voor de kritische lezer.
Dank
Ware vriendschap is een kostbaar goed en blijft ook overeind wanneer men niet over alles dezelfde mening heeft. Men kan het, naar het woord van Augustinus, oneens zijn met elkaar, zoals men het oneens is met zichzelf, waardoor de vriendschap nog wordt gekruid. Wanneer men echter vanuit eigen beperkte mogelijkheden, op dezelfde wijze wil meehelpen aan een betere samenleving in Kerk en maatschappij, ontstaat er als het ware een steekvlam. Moge dit volstaan om de vrienden te danken die me uitnodigden om even bij hen op rust te komen en te genieten van de goede dingen in het leven. Na deze eerder “Bourgondische” ontmoetingen zal ik met een dankbaar hart terugkeren naar het monnikenleven in de woestijn.
En dit nog
Alleen maar goed nieuws nu over Syrië met vele foto’s en 2 video’s (over de architecturale schoonheid van de Omayyaden moskee in Damascus en het sympathieke bezoek van Hafez, de oudste zoon van de president: https://www.golfbrekers.be/quo-vadis-syria-12/
De 55-jarige René Trabelsi legde de eed af in de handen, zoals dat heet, van de 94-jarige president Béji Caid Essebsi, met een voorbereide tekst, waarin hij beloofde de republiek te dienen, zijn ambt volgens zijn geweten te vervullen. Hij deed zijn beloftes noch op de thora, noch op de koran zoals zijn collega-ministers, hij beloofde het gewoon als een belofte van zichzelf aan de natie.
René Trabelsi is met zijn benoeming de énige jood met een ministeriële functie in een islamitisch land. Een signaal naar de buitenwereld dat Tunesië een open land is dat iedereen welkom wil heten. In het algemeen wordt zijn benoeming in het buitenland toegejuicht (hij haalde zowel de New York Times als de Haaretz), behalve door criticasters die vrezen dat hij in werkelijkheid een poppetje is van Israël.
Onze redactie kent de toestand in Tunesië tamelijk goed; sinds 30 jaar verblijven we regelmatig in het land en hebben in de loop der jaren kennis gemaakt met nogal wat inwoners, zowel Tunesiërs als daar wonende buitenlanders.
Anders dan hun reputatie hier – talrijke Tunesische “vluchtelingen” hebben hier een behoorlijke criminele kerfstok, hun overduidelijke aanwezigheid in de gevangenissen in alle EU-landen, waar ze een gemakkelijk leven gezocht hebben, is daar niet vreemd aan, is de toestand ter plaatse heel anders. Zij willen een normaal leven: met een gezin, met werkgelegenheid, met een quasi westerse levensstijl. Sinds de zgn. Jasmijnrevolutie (2011) – waarmee de vonk aan de lont in de Noord-Afrikaanse, resp. Nabije Oosten, regio gestoken werd, heeft het land een hobbelig pad afgelegd. Het Westen speelde dit zelfs in de hand, door het land quasi op een verbodslijst te plaatsen door een negatief reisadvies uit te vaardigen. Voor Tunesië een absolute ramp. Het toerisme stuikte ineen. Er kwamen bijna geen deviezen meer binnen. De Chinezen ruïneerden hun textielindustrie. In plaats van lokale producten worden de markten overstroomd met goedkope rommel.
En dan kwamen de Russen… Niet om het land te bezetten, maar om met honderden chartervluchten zonzoekende vakantiegangers de toeristische economie nog enigszins recht te houden. Enigszins. Want tijdens de moeilijke jaren – er is nu gelukkig een kentering – konden een aantal – lang niet allemaal – hotels de deuren open houden, maar dit aan een zeer lage, te lage, winstmarge. Hoofddoel was immers hun personeel aan het werk te houden. Daarbij moet men weten dat slechts tijdens het toeristisch seizoen – ca. van april (Paasvakantie) tot de herfstvakantie (Allerheiligen) het personeel een loon trekt. Tijdens de winter sluiten de meeste hotels hun deuren. Tijdens die sluitingsperiode wordt het personeel niet betaald, behalve bv. een gering aantal onderhouds- of veiligheidswerknemers.
Dat een groot aantal Russische toeristen – vooral nadat ze niet meer naar Turkije en en Egypte wegens de vliegtuigrampen “mochten” op vakantie gaan – Tunesië als goedkope zonbestemming gevonden hadden, was niet zaligmakend voor iedereen. Deze toeristen kozen voor een bijzonder goedkope all-in formule, waar ze hun dorst dag en nacht kunnen lessen, zonder dat ze iets daarvoor meer moeten betalen. Rusland heeft zoals bekend een groot probleem met alcoholverslaving en als gevolg met agressiviteit. Deze toeristen zijn niet de toeristen die vroeger – in pre-revolutie tijden – het land bezochten en koesterden. Deze toeristen zijn niet de toeristen die in een lokaal restaurantje gingen eten, die mooie juwelen en prachtige lingerie kochten, die handgeknoopte of -geweven tapijten lieten opsturen, die een taxi namen voor een tochtje naar bv. een archeologische bezienswaardigheid, naar een museum, naar een verblijf van enkele dagen in de woestijn, naar wijngaarden, markten, en ja, ook naar de Ghriba synagoge op Djerba, de oudste nog behouden synagoge in Noord-Afrika.
Waarmee we terug bij het thema beland zijn dat de opmerkzaamheid der buitenlandse media getrokken heeft: Trabelsi is jood. Hij is niet de eerste joodse minister in de Tunesische politieke geschiedenis, maar wel de eerste sinds meer dan 60 jaar. Sindsdien is er veel veranderd. Op het einde van WOII leefden er in Tunesië ca. 100.000 joden – nu slechts nog ca. 1600 à 2000, een groot aantal daarvan in Djerba. De Ghriba synagoge mocht ook een bomaanval incasseren. Trabelsi is er trots op dat zijn voorouders sinds 587 voor Christus op Djerba woonachtig zijn. Naar verluidt zouden zijn voorouders voor meer dan 2600 jaar, toen de Babeloniër Nebukadnezar Jeruzalem verwoestte, naar het toenmalige eiland Djerba (inmiddels al lang een schiereiland na de bouw van de Romeinse dam) gevlucht zijn. Los van de discussie over zijn geloof kunnen de Tunesiërs moeilijk een minister vinden die een soortgelijke c.v. als Tunesiër-met-een-stamboom kan voorleggen.
René Trabelsi trok in 90-iger jaren naar Frankrijk om economie te sturen. Hij haalde weliswaar het afsluitende diploma niet, maar richtte een firma op Royal First Travel, waarmee hij zijn thuisland als vakantiebestemming op de markt bracht en in de goede jaren ca 300.000 toeristen naar Tunesië bracht.
Voor Trabelsi is er werk aan de winkel. Zijn voorgangster ambieerde 900.000 bezoekers dit jaar. Wat ons niet zou verbazen. In juli stond de teller met geboekte vakanties voor 2018 op 800.000. Een toename van 80% tegenover het vorige jaar.
Er is een duidelijke kentering, zowel qua aantal als ook aan het “niveau” der bezoekers. Ja, er zijn nog spotgoedkope hotels, en ja, daar zitten gasten die niet bepaald kaas gegeten hebben van etiquette. En ja, die verlaten hun all-in hotel quasi nooit, tenzij om naar een plaatselijke markt te gaan met in de hand een drankje uit het hotel.
Maar de hotels met een “beschaafder”, en tevens beter begoed, publiek herleven ook. Stilaan wordt er weer geïnvesteerd in hun infrastructuur. Stilaan is een modale toerist niet meer onder de indruk van negatief reisadvies wegens “onveilig”. Waar is men nog veilig? In Madrid, in Londen, in Berlijn, Brussel, Stockholm, Istanboel… ??? Kregen die landen een negatief reisadvies? Het leek wel alsof het Westen Tunesië in de afgrond en in de armen van moslimextremisten wou drijven. Bovenaan de lijst om het toerisme aan te wakkeren stond de veiligheid. Men komt een hotel niet binnen zonder controle. Overal staan veiligheidsmensen, taxi’s worden met spiegels onder de carrosserie onderzocht op explosieven, politie en leger patrouilleert gemoderniseerd met quads, op het strand, strandleurders mogen slechts aan de waterlijn proberen hun prulletjes te verkopen, de controle op de luchthavens lijkt ons een pak efficiënter dan hier…
En Tunesië lokt nu ook de begoede burgers uit de buurlanden, uit Algerije en Libië. Een minderheid in de betere hotels. Je hebt daar geen last van. Die willen met ons, westerlingen, niets te maken hebben en houden zich decent apart.
Trabelsi wil zijn land niet alleen als zon-zee-strand-vakantieland verkopen. Hij wil dat de andere troeven – gezien het droge woestijnklimaat goed behouden archeologische plaatsen – uitspelen. Maar dan moet de horeca, de wegen, het vervoer in het binnenland een serieuze duw in de rug krijgen.
Trabelsi weet als geen ander dat er in een toeristische niche ook geld te verdienen valt. Met zijn firma is hij mede-organisator van de joodse pelgrimstocht naar Djerba. Zijn vader Perez is voorzitter van de geloofsgemeenschap op Djerba. Daar ontvangt hij elk jaar in mei ca. 3000 pelgrims – zoonlief organiseert hun reis en verblijf. Buitenlandse toeristen zijn zonder meer ook geïnteresseerd om dit kleurrijk, mythisch gebeuren bij te wonen. Dit werd de laatste jaren sterk ontraden wegens het gevaar uit de hoek van extremistische moslims.
Tot besluit dit: zonder die duw in de rug blijft het probleem van emigratie bestaan. Niemand verlaat zijn land, zijn familie, vrienden, alles wat hem lief is… als hij een goed bestaan in zijn eigen land kan opbouwen. En ja, het toerisme is zo’n duwtje in de rug. Een goeddraaiende toeristische sector betekent werk voor een heleboel vakkrachten: in de bouw, in het onderwijs, in de textielbranche, in de agrarische sector, in de horeca, in de culturele en uitgaanswereld…
Onze redactie wenst u veel succes, mijnheer Trabelsi…. en hoopt van ganser harte dat er geen waanzinnige islamist op het idee komt u aan zijn mes te rijgen!
Onze redactie wil vandaag uitsluitend optimistisch nieuws uit Syrië brengen. Kwestie van duidelijk te maken dat het normale leven stilaan terugkeert in regeringsgebied, ondanks de sancties en tegenwerking van westerse landen.
Abuzuriyak souk
De Abuzuriyak souk, ten zuiden van de Umayyad moskee binnen de oude ommuurde stad Damascus, UNESCO werelderfgoed, werd in eer hersteld. De souk is bekend voor zijn kruidenverkopers en de vele historische khans in de buurt, daarbij inbegrepen de prachtige Asdad Pasha khan. Ten zuiden bevindt zich de Medhat Pasha souk, één van de belangrijkste markten van Damascus. U kan met uw muis 360° roteren en alles beter bekijken.
Asdad Pasha khan
Internationale Dag van het Kind: ook in Damascus, met een tentoonstelling kindertekeningen en -knutselwerkjes en muzikale optredens:
Syrische jongeren studeren in Cuba medicijnen; zij steunen de regering:
Het Min. van Landbouw maakte bekend dat er ca. 102 miljoen olijfbomen in Syrië geplant werden op een oppervlakte van 692.417 ha. Er werden in 2017 565.847 jonge olijfboompjes gekweekt. (…)
Op 28 en 29 november vinden de volgende Astana (de 11de) besprekingen plaats over Syrië’s toekomst met Turkije, Rusland, Iran, de Syrische regering en de “oppositie”. De VN en Jordanië werden ook uitgenodigd als waarnemers. (…)
Homs: De industrie komt weer tot leven. Getuige daarvan het Hassia Industrial Homs, met 898 investeerders en 222 producerende bedrijven, een investeringskapitaal van SYP 58.42 miljard, goed voor 7.480 jobs. Nog in voorbereiding: 676 bedrijven, goed voor SYP 128.6 miljard, en meer dan 17.000 jobs. Het industrieterrein is verdeeld in vier gedeeltes voor voeding, chemie, textiel en mechanische bedrijvigheden. De eigenaars van beschadigde bedrijven worden gesteund door de overheid. (ter vergelijking deze video uit 2016)
Nadat het Syrische leger de rust en veiligheid in de regio hersteld had, bracht de Syrische Rode Halve Maan (SARC) voedselhulp naar de naar huis gekeerde bevolking van Basr al-Harir in het platteland van de Daraa provincie. 1300 voedsel- en een gelijk aantal meelpakketten waren afkomstig van het Wereld Voedsel Programma.
Premier Imad Khamis ontving woensdag een Jordaanse parlementaire delegatie op bezoek in Syrië. Besproken werd de parlementaire samenwerking tussen beide landen, recente ontwikkelingen bij de oorlog tegen terrorisme. Khamis onderlijnde het belang van Syrië’s zege als veiligheidsklep voor de Arabische natie en doelstellingen. De delegatieleden toonden zich trots op de Syrische resultaten en vertrouwen erop dat heel het Syrische grondgebied herenigd wordt dankzij de steun van de bevolking voor hun leiders en leger.(…)
Sinds de heropening in oktober van de Nassib grensovergang Daraa provincie – Jordanië keerden 2380 Syrische vluchtelingen terug naar huis binnen een maand tijd. 300 van hen waren deserteurs – zij kregen amnestie toegekend. Men verwacht dat er nu nog meer zullen terugkeren want Damascus en Amman voeren hun samenwerking over de repatriëring op. (…)
Damascus, Bagdad Straat (l), ter gelegenheid van Eid Mawlid al Nabi (verjaardag van de Profeet): gisteren. Alsook feestelijkheden in Homs (r). Onderaan: vrijwilligers delen snoepjes uit op straat en door de luchtvaartmij. Cham Wings. Als laatste straatversiering in Aleppo:
Gisteren: Charme-offensief van Hafez, de oudste zoon van president Assad in Damascus, waaruit mag blijken hoezeer het gezin Assad gehaat wordt. We zien het prinses Elisabeth nog niet doen…
Syrië nam deel aan de jaarlijkse expositie van humanitaire acties en goede doelen in het Paleis van de Naties in Genève, georganiseerd door de Vrouwenbond der VN. Het Syrische paviljoen kreeg grote belangstelling met handwerken en unieke producten uit de Syrische samenleving, cultuur en geschiedenis. Geen haat, geen vijandschap. Een hartelijk welkom terug!
De Syrische kortfilm “Jasmine Throes” (Het lijden van Jasmine) wint goud voor de beste regie op het Los Angeles Festival. De film is gebaseerd op de realiteit en wil duidelijk maken hoe multinationaal terrorisme onschuldige mensen treft. Het verhaal gaat over een Syrisch gezin, hoe het lijdt onder de bezetting, onder het terrorisme, over geboorte en dood en hoe de jonge moeder alles doet om haar pas geboren dochtertje “Jasmine” te beschermen. Kortom: het verhaal gaat over de pijn van de Syriërs. (…) De film gaat nadien internationaal en zal deelnemen aan filmfestivals in Frankrijk en Indië.
Het Syrische nationaal elftal versloeg Koeweit bij een vriendschappelijke match met 2-1 in Koeweit:
Tot slot: nooit gedacht dat we een verkeersopstopping nog eens als goed nieuws zouden brengen: Damascus, Beiroet Street, gisteravond
In Merkelland kon men een forse stijging van asielaanvragen uit Georgië noteren. Dit jaar overstegen de aanvragen deze van de Turken en belandt het Prachtland uit de Kaukasus op plaats zes van economische toeristen, die niet van plan zijn na drie maanden verblijf met een toeristenvisum huiswaarts te keren.
Van de 6340 asielprocedures die in 2017 in Merkelland op hun asielgehalte beoordeeld werden, konden slechts 130 met een positieve – al dan niet tijdelijke (die in de praktijk eeuwigdurend is) verblijfsvergunning rekenen. M.a.w. ca. 2% der aanvragers worden geacht “bescherming” nodig te hebben. Raar fenomeen: Georgië wordt algemeen als het meest democratische land uit de regio beschouwd (… wat niets te betekenen heeft… wij Vlamingen zijn ervaringsdeskundigen in de constellatie “belgië”…), het droomt van een EU-lidmaatschap én zou bovendien een gewillig nieuw lid van de NAVO in de toekomst willen zijn.
Om deze redenen werd de visumplicht door de EU-bonzen afgeschaft. “De Zuid-Kaukasus is een strategische regio van de EU, met dewelke we goede relaties moeten onderhouden”. Intussen gaan er stemmen op om – wegens de toevloed van Georgische “vluchtelingen” – of het nieuwe mechanisme, dat de visumvrijheid eventueel tijdelijk kan opschorten, zou moeten geactiveerd worden. Dit kan worden in gang gezet bij een duidelijke stijging van ongegronde asielaanvragen of wanneer de nieuwkomers voor een veiligheidsprobleem zorgen. En/of. Bij de Georgiërs zijn beide redenen van toepassing.
Echter… u raadt het… de EU-commissie ziet dit liever niet gebeuren: “een diplomatieke atoombom”. Die wil eerst proberen of het misbruik door “een betere samenwerking” met de Georgische regering kan ingedamd worden. Zo zou de Georgische regering de EU beloofd hebben bv. een publieke ontradingscampagne op te starten. Een poging Georgië bij de lijst der veilige herkomstlanden in te delen, waardoor geweigerde asielbedriegers vlotter naar hun vaderland kunnen uitgewezen worden, werd door de Duitse Groenen echter geblokkeerd.
Na het opheffen van de visumplicht voor Georgiërs in 2017 verdrievoudigde in Merkelland het aantal tafelschuimers uit Georgië. In 2017 tot op heden 3000 aanvragen, met een voorkeur voor NRW en Saksen. Geef ze eens ongelijk: de plaatsvervangende voorzitter van de SPD in Dresden illustreerde: Een asielzoeker krijgt van de Duitse staat (… en van de belastingbetalers) een gratis woning en ca. 400 euro zakgeld. Volgens Duitse maatstaven eerder bescheiden. Een koppel: 800 euro. M.a.w. het viervoudige van het doorsneeloon in Georgië. Een vliegticket richting Merkelland is dan geen slechte investering voor een mogelijke win-for-live. Bovendien zonder kosten aan mensensmokkelaars.
In september en oktober vlogen twee chartervliegtuigen met ca. 100 Georgische burgers van Leipzig naar Tiflis. De kosten voor een uitzetting van immigranten met een chartervlucht belopen ca. 95.000 euro. Volgens info van het Saksische binnenministerie bevinden zich in hun Bundesland momenteel nog 511 Georgische staatsburgers, wiens asielaanvraag geweigerd werd.
En… als klap op de vuurpijl een niet onbekend gegeven – volgens het Saksische justitieministerie is het aantal Georgische gasten in de gevangenissen buitengewoon hoog. Georgië staat op plaats vier, na Polen, Tunesië en Libië. De kosten voor vertalingen hebben zich vervijfvoudigd in een periode van drie jaar. De Georgische taal hoort tot de talen, waarvoor een stijgende vraag is bij tolken van de politie, rechtbanken en ziekenhuizen. (…)
Ook in dit land noteert men soortgelijke problemen als in Duitsland. De titel van het artikel: “De EU slaat alarm over stroom Georgiërs en Albanezen” is misleidend. Niet de EU, wel de populaire asiellanden, maken zich zorgen.
… …zoveel betaalt een Vlaming jaarlijks meer aan sociale zekerheid dan een Waal!
Het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds (VNZ) pleit voor responsabilisering in de gezondheidszorg en onderzoekt jaarlijks de uitgaven- en inkomstenverschillen tussen Vlaanderen en Wallonië op basis van de gegevens van de Landsbond van de Neutrale Ziekenfondsen, goed voor meer dan een half miljoen inwoners.
Op basis van de bijdragen voor de volledige sociale zekerheid in 2017 stelt het VNZ vast dat een Vlaamse titularis binnen de Neutrale landsbond jaarlijks 9.226 euro aan sociale zekerheidsbijdragen betaalt, tegenover een Franstalige ‘slechts’ 7.041. Dit omvat zowel de werknemers- als werkgeversbijdrage. Een verschil tussen noord en zuid van 2.185 euro.
Onthouding van @de_nva bij de stemming over deze resolutie die bol staat van de verwijzingen naar juridische instrumenten en de klaarblijkelijke bedoeling heeft het #migratiepact rechtskracht te geven.
Lees: COM(2018)168 – Machtiging van de Commissie om het mondiale pact voor veilige, ordelijke en reguliere migratie op het gebied van immigratiebeleid goed te keuren namens de Unie
Er is Theo*. En er is de realiteit. “Since 2016, the Union has been strongly and continuously engaged in the process of elaboration of the Global Compact for Migration, delivering EU coordinated statements through the EU delegations in the consultative and stocktaking phase.”
* Nvdr: Verwijzend naar “Er is Theo”… Lees ook de reacties op Franckens facebookprofiel. “Trek de stekker uit de regering als Michel dit gaat ondertekenen”
Er heerst veel commotie maar ook veel verwarring over het VN Migratiepact van Marrakesh:
1/ Men probeert u wijs te maken dat ik dat VN-Migratiepact al zou hebben ondersteund, ja, zelfs ondertekend. Dit door te verwijzen naar een eerdere verklaring van Marrakesh die daarmee niets, maar dan ook niets, te maken heeft, namelijk de eindverklaring van de EU-West-Afrikatop in het kader van het zogenaamde Rabatproces in Marrakesh op 3 mei 2018. De VN en de EU zijn twee verschillende instellingen. De zogenaamde ‘Verklaring van Marrakesh’, die op de top van mei werd aangenomen, gaat diep in op terugkeer en de strijd tegen mensensmokkel. Daarenboven heb ik van die gelegenheid geprofiteerd om daar bilaterale terugkeergesprekken aan te knopen met Tunesië, Niger, Gambia, Ivoorkust en Marokko zelf. Stuk voor stuk vruchtbare gesprekken die zullen uitmonden in bijkomende migratie-akkoorden. Wat voorligt in december is het VN migratiecompact en is totaal iets anders. Alleen vindt dit ook plaats in Marrakesh, vandaar de verwarring.
2/ Ik lees ook dat ik ‘2 jaar niets gedaan zou hebben’. Pertinent onwaar. Het migratiecompact werd voor het eerst ernstig bediscussieerd op een informele Europese migratieraad in Sofia in januari van dit jaar. Het is immers de Europese Unie die onderhandelde over de tekst. Op die Raad ben ik stevig tussengekomen met forse inhoudelijke bezwaren. Ook erna bleven we onze inhoudelijke bezwaren formuleren.
Onze bezwaren tegen het pact zijn inhoudelijk en werden doorheen het proces consequent geformuleerd.
Deel dit bericht massaal aub. Hoe meer delers, hoe meer lezers en hoe minder onwaarheden. Bedankt.”
Ter herinnering: wie niet kan aanwezig zijn, kan het debat ook “live” volgen via het youtube-kanaal.
Verschillende reclamespotjes van het Italiaanse modehuis Dolce & Gabbana (D&G) zijn de aanleiding tot de boycot van talrijke winkels – en on line-verkooppunten – die producten van het merk D&G verkopen. Deze filmpjes tonen een Aziatische vrouw die volgens de aanwijzingen van een mannenstem probeert pizza, spaghetti of een stuk stokbrood met eetstaafjes te eten.
In de uitleg die we kregen waren we vooral getroffen door het titanenwerk van de Cisterciënzersmonniken van Aduard (samentrekking van ‘Ad sanctum Bernardum’) uit de 12e eeuw, dat een van de grootste abdijen van Europa werd. De monniken zorgden voor dijken, polders en kanalen. De abdij (
Gisterenavond, donderdag gaf eerst Janneke Monshouwer, voormalig medewerkster van de NOS een puike uiteenzetting voor een 40-tal mensen in Tilburg bij “boerke Mutsaers”. Iedere bewering illustreerde ze met een dia, die tekst en beeld gaf en toonde overduidelijk aan hoe het gewone nieuws ons totaal bedriegt. Ook in haar boeken geeft ze op iedere bladzijde de bijbehorende foto’s. Daarna sprak ik over Syrië en eindigde met een beroep op onze dubbele verantwoordelijkheid als mens en als christen. Als mens hebben wij niet het recht nuttige idioten te zijn in handen van criminele wereldleiders die niets anders dan oorlog voeren. En als christen wordt het tijd dat we echt aan het christendom beginnen en Jezus navolgen die zegt: Neem uw kruis op en volg Mij. Er heerste een grote bekommernis bij velen rond deze vraag: hoe kunnen we het gruwelijk bedrog van de wereldleiders en van onze politici ongedaan maken? De wereld wordt inderdaad geregeerd door bekende oorlogscriminelen én geobsedeerden door “humanitaire bombardementen”. Een vrouw gaf me een dagblad (“Trouw” van donderdag 22 november 2018!) met dit artikel op de eerste bladzijde: “Nederlandse hulp aan Syrië was wel militair van aard” (*zie Nvdr.). Het ontmaskert de blijvende leugens van de Nederlandse regering hierover. Er is dus wel een ommekeer bezig. Er was ook een Congolese Belg, erg zwart van huidskleur, die mij aansprak in sappig Antwerps: “Wat gij zegt hadden de pastoors al lang van de preekstoel moeten roepen!”
De 55-jarige René Trabelsi legde de eed af in de handen, zoals dat heet, van de 94-jarige president Béji Caid Essebsi, met een voorbereide tekst, waarin hij beloofde de republiek te dienen, zijn ambt volgens zijn geweten te vervullen. Hij deed zijn beloftes noch op de thora, noch op de koran zoals zijn collega-ministers, hij beloofde het gewoon als een belofte van zichzelf aan de natie.
Onze redactie wil vandaag uitsluitend optimistisch nieuws uit Syrië brengen. Kwestie van duidelijk te maken dat het normale leven stilaan terugkeert in regeringsgebied, ondanks de sancties en tegenwerking van westerse landen.
Syrische jongeren studeren in Cuba medicijnen; zij steunen de regering:
Het Min. van Landbouw maakte bekend dat er ca. 102 miljoen olijfbomen in Syrië geplant werden op een oppervlakte van 692.417 ha. Er werden in 2017 565.847 jonge olijfboompjes gekweekt. 
… of de zegeningen van de EU… kies zelf maar…
… …zoveel betaalt een Vlaming jaarlijks meer aan sociale zekerheid dan een Waal!
