Toeristen non gratae

Geplaatst op 3 oktober 2018 door De Redactie

Islamkritische Donauvaarders zijn in Oostenrijk ongewenst

Oostenrijk is een toeristenland; Oberösterreich moet niet onderdoen voor de Tiroler skipistes of de Karinthische riviera. Thomas Stelzer, de gewest-regeringsleider, afkomstig uit de Kurz-partij, de ÖVP, is blij met “de vele vakantiegangers, echter niet met zulke”.

“Zulke”? Wie bedoelt hij? Wel, dat zijn ca. 70 Amerikanen die volgend jaar juni een privé riviertocht over de Donau van Regensburg, via Linz, naar Boedapest wilden ondernemen, met onderweg voordrachten en gesprekken. En eventueel ontmoetingen met partijen zoals de AfD, ÖVP, FPÖ en de Hongaarse Fidesz.

De bronafbeelding bekijken Vanaf het ogenblik dat het voornemen bekend geraakte, waarschuwden de kwaliteitsmedia van het mooie Alpenland voor het komende gevaar waaraan Oostenrijk zou blootgesteld worden met ronkende titels in de kranten zoals “Rechtsextremen plannen kruisvaart met halte in Hitlers thuisstad”. De Linzer Groenen wilden een dreigend “rechtsextreem toerisme” bezweren. Alsof de Kriegsmarine een nieuwe Anschluss aan het voorbereiden was…

Merkwaardig is echter dat Ezra Levant, initiatiefnemer van het reisje en oprichter van het conservatieve Canadees internetplatform “Rebel Media” (met een miljoen abonnees bij YT) evenzeer een jood is als een andere – niet onbelangrijke – medestrijder, de historicus Daniel Pipes.
Pipes, geboren in 1949, raadgever van vijf VSA-regeringen, weet uit eigen ervaring en zijn familieverleden wat politieke waanzin en terreur kunnen teweeg brengen.
Zijn vader Richard, later een der grootste onderzoekers van de sovjetpolitiek, vluchtte in 1939 uit Warschau naar de VSA. Talrijke familieleden stierven tijdens de holocaust en door de Stalins terreur. Pipes heeft zijn leven lang tegen elke vorm van fascisme gestreden, ook tegen de islam-geïnspireerde. Zijn islamkritiek is altijd nuchter en wetenschappelijk onderbouwd.

De grootste woede der zelfbenoemde antifascisten was echter dat hij, en de andere deelnemers, zoals de Britse journaliste Katie Hopkins of de islamkritische activist Tommy Robinson, het gewaagd hadden een voor massa-immigratie wervende linkse zijde tegen te spreken, die weliswaar gerechtigheid en vrede predikt, maar van de Balkan tot Syrië steeds weer zgn. humanitaire oorlogsactiviteiten ontplooit.

De SPÖ woordvoerster, Sabine Schatz, was in alle staten: “Oostenrijk zou daarmee opnieuw tot speeltuin der extreemrechtsen worden. Het zou betekenen dat figuren zoals Tommy Robinson vrij door Oostenrijk zouden kunnen wandelen, met sympathisanten samen komen en netwerken opbouwen.”
Voor mevrouw Schatz (…sic) is Tommy Robinson geen mens, zelfs geen persoon, maar een “figuur”, oprichter van de rechtsextreme, gewelddadige en meermaals veroordeelde English Defence League. Tja… het is goed om weten dat hij deze na vier jaar, in 2013, verliet omwille van rechtsextreme en anti-democratische infiltranten.
En wat betreft de veroordelingen… Tommy werd in de gevangenis gesmeten omdat hij in 2017 en 2018 in Canterbury en Leeds “op een ontoelaatbare manier over een lopende strafzaak wegens groepsverkrachting gecommuniceerd” had, lees: met beeldmateriaal over Pakistaande bendes de goegemeente op de hoogte bracht. Om uiteindelijk dankzij de druk der “Free Tommy!”-betogingen vrij gelaten te worden.

Antifa mag zich kronen met deze overwinning: de Linzer burgemeester Klaus Luger, een SPÖ-politicus, besloot in te grijpen. De firma, die de Donau-kruisvaart organiseerde, zag zich gedwongen alles te annuleren wegens veiligheidsproblemen.

Oef! De geest van Hitler werd nog maar eens bezworen.

Anton van Wilderode: tentoonstelling Bormshuis

Geplaatst op 2 oktober 2018 door De Redactie

Gerelateerde afbeelding In Vlaanderen is het stil. Té stil. Een zgz. Vlaams-nationale partij kon de kiezers overtuigen tot de noodzaak van een stilte… een communautaire stilte… die niet alleen op het federale – het belgische niveau – maar ook op het Vlaamse, alle betrachtingen der Vlaamse Beweging begroef onder een omerta. Vlamingen werden bier-en-mayonaise tricolore vendelzwaaiers. Belgisch-gerecupereerd dankzij de N-VA, dat er geen graten zal inzien de communautaire diepvries nog een legislatuur langer te laten draaien om het land b te redden.

Tentoonstelling Van Wilderode

In het Bormshuis werd een nieuwe tentoonstelling ingeluid over Anton van Wilderode. De Vlaamse Staat lijkt verder weg dan ooit. Laten we ook niet vergeten dat de “vluchtelingentrein” geen Vlaamse nationalisten met zich meebrengt, maar wel nieuwe belgen.

Afbeelding kan het volgende bevatten: tekst

#Metoo weigert de échte olifant in de kamer te zien

Geplaatst op 2 oktober 2018 door De Redactie

“Als ‘weten’ vervangen wordt door ‘geloven”… waar blijft dan het ‘vermoeden van onschuld of het ontegensprekelijk bewijs zonder een greintje twijfel’?

“De #MeToo-beweging is revolutionair feminisme. Zoals alle revolutionaire bewegingen heeft ze een voorkeur voor standrecht. Sinds april 2017 zijn meer dan 200 vooraanstaande mannen publiek beschuldigd van vormen van seksueel wangedrag, van verkrachting tot ongepaste taal. Enkele van die mannen hebben waarschijnlijk de wet overtreden en worden dan ook vervolgd – aangevoerd door Hollywood-mogol Harvey Weinstein. Maar #MeToo lijkt verkrachting, aanranding, lompe versierpogingen en foute grapjes in één enkele overkoepelende misdaad te hebben gedumpt.

Op enkele uitzonderingen na zijn reputaties zonder vorm van proces verwoest. ‘Ik geloof haar’ zijn de fatale woorden die, als genoeg mensen ze uiten, de rol van rechter en jury spelen.

Seksuele intimidatie is natuurlijk onaanvaardbaar. Maar een veel grotere bedreiging van de vrouwenrechten wordt door de westerse feministen grotendeels genegeerd. Zoals mijn echtgenote graag opmerkt, zegt vers 2.282 van de Koran dat de getuigenis van een vrouw voor een rechtbank de helft waard is van die van een man (in Ford versus Kavanaugh zouden sommige mensen graag het omgekeerde zien). Overal waar de sharia van kracht is, van de gewapende kampen van Boko Haram of IS tot de meeste landen met een moslimmeerderheid, zijn de vrouwen de verliezers.

De bronafbeelding bekijken Ik wil twee hypothesen voorstellen die verklaren waarom het zo ver is gekomen. De eerste is dat de elitaire universiteiten van deze wereld zo sterk door zelfverklaarde progressieven worden gedomineerd, dat steeds meer mensen in andere elitaire instellingen – ondernemingen, media, overheidsdiensten – hun ideologie volledig of gedeeltelijk overnemen.” (…)

Oproep tot geweld?

Geplaatst op 2 oktober 2018 door De Redactie

Terwijl een Vlaamse kwaliteitskrant zich – niet toevallig 12 dagen voor de verkiezingen – opwindt over een “like” op facebook bij een of ander zgz. nazigerelateerd thema door kandidaten van het Vlaams Belang (… daar hebben ze minstens één journalist van de binnenlandredactie voor ingezet, die met zekerheid niet zal stilstaan bij de persoonlijke gevolgen voor de kandidaten), gebeurde er in Bologna, Italië, iets van een heel andere orde, dat ook bij ons niet ondenkbaar is.

Daar mocht de extreemlinkse CUA, (autonoom universiteitscollectief) affiches ophangen met de oproep de Italiaanse binnenminister Salvini te vermoorden.

Hierbij de oproep “Moordenaars! Mik op hem!”

Het collectief kàn naar eigen zeggen niet anders omdat “vandaag – in het hart van de universiteitswijk – de oproep tot vijandschap, racisme en blanke superioriteit, die de binnenminister cultiveert, toegenomen is.”

De linkse rakkers, die vanzelfsprekend uitsluitend over vrede, bloemetjes, gezonde lucht en bio-voeding actie voeren, zien zich tot de verspreiding van deze affiche tegen Salvini’s promotie van “de haatpolitiek, uitsluiting en blanke dominantie”. genoodzaakt.
De burgemeester, Virgilio Merola, keurt de affiche af, ook al is hij in feite niet akkoord met Salvini’s vluchtelingenpolitiek, want hij wil niet meedoen aan haatverspreiding.

Links heeft een palmares van haatverspreiding: Geert Wilders en Filip Dewinter hebben het al jaren aan den lijve ondervonden. Maar dat màg: tegen rechts is alles toegestaan, zelfs moord. I.M. Pim Fortuyn.

Il Giornale

Schudden de Duitsers de erfzonde van zich af?

Geplaatst op 2 oktober 2018 door De Redactie

De recente INSA-enquêtecijfers der kiesintenties van Merkels landgenoten, in opdracht van Bild, tonen een hoopvolle evolutie: zowel de Union (CDU/CSU) als de SPD verliezen steeds meer het vertrouwen der burgers, terwijl de opgang van de AfD, tot spijt van wie het benijdt, zich voortzet.

Volgens deze enquëte zou de AfD met 18.5% met 2.5% voor de SPD en 4.5% voor de Groenen, die de linkse Süddeutsche Zeitung tijdens de weekeinde-editie nog als tweede grootste partij vierde, de Duitse kiezers kunnen overtuigen. De sossen zitten blijkbaar, zoals bij ons, in een neerwaartse spiraal. Niet moeilijk met een rode buitenlandminister, Heiko Maas, die een merkwaardige conclusie met zijn landgenoten deelde:

“Minder immigratie veroorzaakt grotere problemen voor de sociale kassen.”

De hoogdagen van de Union horen blijkbaar ook tot het verleden: slechts nog 26%. De AfD ligt met slechts 7,5% achter de Union. Zolang de regimepartijen het roer niet omgooien ziet het ernaar uit dat de Duitsers – eindelijk – moedig genoeg geworden zijn om de erfzonde van zich af te schudden.

Vertwijfelde “vluchtelingen”…

Geplaatst op 1 oktober 2018 door De Redactie

U hebt zonder twijfel gehoord over de “erbarmelijke toestanden” in de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden. Zoals bv. in Moria op Lesbos.

Het Griekse News One berichtte over de situatie ter plekke en geeft als verontschuldiging dat de bewoners van het opvangkamp met “deze politieke actie” hun ontevredenheid wilden tot uitdrukking brengen. Politieke actie? Ze gooiden het aangeboden eten gewoon op straat… Waarschijnlijk zijn ze in hun thuisland een dagelijkse vier-gangen menu gewoon.

https://youtu.be/yLzMtWHgcYQ

De Grieken zijn hierover zeer verontwaardigd, want velen van hen ondervinden de grootste moeilijkheden om de touwtjes aan elkaar te knopen en voedzame, gezonde maaltijden op tafel te zetten. Dat eten gewoon weggegooid wordt stuit vele Grieken voor de borst.

Voice of Europe heeft met de burgemeester, Spyros Galinos, een gesprek gehad; hij stelt dat de Lesbos-inwoners hun vertrouwen in de overheid verloren hebben. De beloftes van de regering en van de EU werden niet gehouden.

In mei waarschuwde Galinos al voor het gevaar van de vluchtelingenopvang. Vrouwen en kinderen wagen zich amper nog buiten hun woning. Op straat spelen is er niet meer bij. Te gevaarlijk.

Het is niet uitsluitend een Grieks fenomeen. Spanje – dat in zijn Gutmenschendom bereid was bijna-verdronken-oef-geredde-drenkelingen van de Aquarius op te vangen nadat Italië zijn havens sloot, mocht hetzelfde scenario ondervinden. De door het Rode Kruis geschonken kleding werd weggegooid – ze betaalden restaurantrekeningen met 100 euro-biljetten!

The Voice of Europe en talrijke plaatselijke kranten berichtten hierover, tot grote verbazing van de Spanjaarden. Sindsdien circuleren er op de sociale media talrijke meldingen en foto’s van weggeworpen kleding, handdoeken en dekens die het RK hen overhandigd had.

Afbeelding kan het volgende bevatten: een of meer mensen, boom en buiten

De kleding werd in een afvalcontainer van het studentenheem van Cheste gevonden, waar talrijke “vluchtelingen” ondergebracht werden tot hun asielaanvraag verwerkt is. Enkele hulppakketten zijn zelfs nog helemaal intact. Daar bovenop komt dan dat zij tijdens hun eerste avond op Spaanse bodem met 100 euro biljetten hun restaurantrekening, compleet met een (whisky) pousse-café, in Cheste betaalden. En de “jongeren”, die in een studentenheem in Alicante opvang kregen, organiseerden prompt een feestje… ondanks hun zware trauma’s en “shock” nadat ze een tijdje op zee moesten wachten tot een land hen wou binnenlaten.

De “fake news” jagers, lees de poco media, gingen tegen zoveel onbegrip in het verweer… het zouden niet de “vluchtelingen” zijn die de hulppakketten bij het afval gooiden, maar wel de RK-medewerkers, die omwille van “hygiënische redenen” de nog ongeopende pakketten en de kleding bij de vuilnis gooiden opdat ze op een milieuveilige manier zouden vernietigd worden…

En als ge dat niet gelooft, maken ze u wel iets anders wijs!

Terugblik: “Een volk toont de weg naar tolerantie”

Geplaatst op 1 oktober 2018 door De Redactie

Afbeeldingsresultaat voor terugblik In 2007 schreef Charlotte Wiedemann een – uit het huidig perspectief – zeer interessant artikel in de ZEIT over Syrië, met de titel “Syrien: Ein Volk lehrt Toleranz”, in het Nederlands (“lehren” = les geven, aanleren, kennis doorgeven, vs. “lernen” = leren, kennis verwerven”) vrij vertaald:

“Een volk toont de weg naar tolerantie”.

Het artikel zelf zit verborgen achter een betaalmodus; u kan de inleiding hier lezen. Wij hebben het gedeeltelijk kunnen inkijken (cursief).

Opmerkelijk artikel, iets om nu, 11 jaar en een verschrikkelijke oorlog met al zijn gevolgen later, over na te denken.

…Nergens in het M.O. heerst zoveel vrede tussen de talrijke geloofsgemeenschappen als in Syrië. Echter, de angst regeert: een uiteenvallend Irak kan het buurland mee in de afgrond trekken…

We weten nu dat het niet buurland Irak was, maar wel de machts-, territorium- en energiehonger van het Westen. Syrië gold voor de oorlog als een oase van verdraagzaamheid tussen geloofsgemeenschappen en culturen.
Alleen al onder de christenen zijn er 11 verschillende geloofsbelevenissen. Moslims en christenen leefden vreedzaam naast elkaar, richtten zich samen in gemeenschappelijke gebedshuizen tot hun resp. God en respecteerden elkaar zoals nergens ter wereld het geval was.

… Het is een leerrijke ervaring met een onderzoek van Syrië bij een christen te beginnen. Want deze Grieks-katholieke priester verrast door een boze politieke reactie als men hem naar de tegenwoordige toestand der christenen vraagt. “Bush en zijn mensen zijn onwetenden! Zij begrijpen niets van politiek. Wij echter, wij begrijpen de politiek, wij leven middenin de politiek!” Dat Irak uiteen valt, is voor de priester een voortdurende nachtmerrie; dat de Amerikanen ook Syrië ethnisch-religieus willen destabiliseren is zijn ergste vermoeden. Niet alles is rozengeur en manenschijn voor de christenen in Syrië, vertelt hij voort, maar de grootste bedreigingen komen van buitenaf, niet van binnenuit. “Met deze regering gaat het ons tamelijk goed. Baschar al-Assad houdt van de christenen, hij weet dat ze hem trouw zijn, omdat ze kunnen genieten van de stabiliteit. En juist daarom, omdat we stabiliteit zo dringend nodig hebben, zeggen we aan het Westen: Laat ons gerust!” En dan schakelt de pater over in het Frans, de taal van het Westen, waarin hij gestudeerd heeft: “Laissez-nous tranquilles! Bemoeit u met uw eigen zaken, we hebben jullie niet nodig, jullie hebben ons nodig, jullie hebben onze olie nodig!…

… Sommige geestelijken maken er geen geheim van dat ze de Amerikaanse regering echt haten. Mocht George Bush op het idee komen Syrië te bezoeken zouden vele gemeenschappen hun kerkdeuren voor hem blokkeren. Nergens in het M.O. heerst tussen christenen en moslims, tussen soennieten en sjiieten zo veel vrede als in Syrië...

… Naast de deur: Irak, ten prooi aan burger- en geloofsoorlog, een nog gevoeliger weefsel van de maatschappij, een mozaïek van geloofsrichtingen met verwarrend vele steentjes, met vijf soorten moslims en elf soorten christenen met meer dan een dozijn nationale minderheden…

… Naakte cijfers over de 18 miljoen Syriërs tonen bij benadering een beeld van de ingewikkelde verhouding: 70% soennieten, ca. 16% sjiieten, 10% christenen. Maar Syrië is doordrongen van minderheden. Dat geldt vooral voor de christenen: rond 1930 waren ze nog goed voor bijna 40% der inwoners. Sindsdien zonk hun aantal voortdurend, vooral omdat moslims meer kinderen kregen. En het was ook een christen, die in 1943, onder de indruk van Atatürk en Lenin, de seculier-socialistische Baath (Arabische wedergeboorte) oprichtte, die nu (2007) – sinds meer dan vier decennia Syrië leidt. En aan het controlepaneel zit weerom een minderheid: de familie Assad behoort tot de alawieten, een stroming aan de rand van de sjiietische islam, die lang als ketters vervolgd werden…

… Wie in een zo fragiel systeem leeft, moet het religieuze fanatisme vrezen. 800.000 Iraakse vluchtelingen bevinden zich al in het land. Als Irak ethnisch-religieus uiteen valt, dan dreigt voor Syrië het gevaar mee in de afgrond getrokken te worden…

Mevrouw Wiedemann had een glazen bol, echter zonder een kompasaanduiding. De verwoestende bemoeienissen kwamen niet uit het oosten, maar uit het westen, dat er alles aandeed om de “afgrond” zo diep en steil mogelijk te maken en het Europese Avondland mee de dieperik in te sleuren.

Wie meer over haar wil weten, kan op YT video’s bekijken (zoek op haar naam). Zij reist veel en vooral in het M.O.. en heeft een duidelijk eigen onafhankelijke – dikwijls afwijkende – mening over de situatie zoals bv over Iran, in schril contrast met bv. de Amerikaanse en Israëlische. (Interview met Charlotte Wiedemann)