Goede Vrienden,

Waar een journalist en zelfs een hoofdredacteur slechts van kan dromen, krijg ik iedere week. Ik schrijf maar wat, precies zoals ik het wil, vanuit de Syrische situatie en enkele dagen later krijg ik mijn schrijfsel teruggestuurd, geïllustreerd met een overvloed aan video’s. Onbetaalbaar en onbetaald. Heel hartelijk dank aan deze trouwe onderzoekers! Ik ben geen journalist en zeker geen hoofdredacteur. Ik ben nu monnik in de woestijn van Damascus. Deze stek is mijn universiteit van stof, stenen en storm. Hierin heeft ook Jezus leren vechten en in navolging van Hem, ontelbare woestijnmonniken. Zij waren niet bekommerd om “modern“ of “bij de tijd” te zijn en de laatste modetrend te volgen. Zij wilden God zoeken, hun medemensen dienen en gingen regelrecht tegen de heersende stromingen in. Ook onze wereld wordt beheerst door onmenselijke oorlogen en morele ontwrichting, die we krachtig moeten afwijzen. In het evangelie van Johannes  noemt Jezus de duivel herhaaldelijk de prins van deze wereld. Hij is wel de vorst van de huidige wereld, maar niet de kroonprins. Uiteindelijk zal zijn rijk van leugen, eindeloze ellende en chaos overwonnen worden door Jezus en zijn Rijk Gods.

Mensen die het wereldgebeuren goed kennen zijn soms pessimistisch en zeggen dat het altijd maar erger wordt. Wij kunnen hen begrijpen en volgen, maar niet tot het einde. Ook in de eindeloos lijkende Syrische ellende ligt een kostbare hoop. Uit het huidige Syrische lijden kan een nieuwe wereld geboren worden, al zal ook deze onvolmaakt zijn.

Daarvoor is een nieuwe bewustwording nodig en daaraan willen we meewerken, voor het heil van de mensen zelf en voor de eer van God.

Eerst iets over de grote vakantiedrukte uit de gemeenschap en daarna klagen we nogmaals het blijvend onrecht tegen het Syrische volk aan.

In bijgevoegde video’s krijg je overvloedige informatie met beeldmateriaal over de verder gaande  bevrijding, de terugkeer van vluchtelingen, de ontdekking van steeds meer gruwelen van de terroristen, de lievelingen van het westen, de westerse leugenmachine, de  gesprekken van Astana 10 en zoveel meer.

P. Daniel

Vrijdag 3 augustus 2018

Nog meer vakantiedrukte

We zijn juist de zondagseucharistie begonnen of ons kerkje loopt vol met moslimkinderen uit Qâra die op bezoek zijn. Het is een gelegenheid om even te onderbreken en hen toe te spreken. We vertellen iets over de bijzondere betekenis van deze dag (yom achad; de eerste  dag!) ter ere van “nabi” (profeet) Jezus, het “Woord” van God en de “Geest” van God, die gestorven is om onze zonden uit te wissen. Hij heeft ons niet veroordeeld maar juist gered door, als de Heilige Gods en de Onschuldige zelf, al onze schuld op zich te nemen, te sterven op het Kruis en daarna te verrijzen. Dat vieren we in deze eucharistie. Kinderen en begeleiders luisteren en kijken gespannen toe.

De dagorde blijft voorlopig nog chaotisch wegens de cursus Project Management, waarvan de deelnemers zich voorbereiden op hun examen. Soms schijnen ze ’s avonds niet te kunnen eindigen en daarna zouden wij dan toch nog graag de zaal opruimen. Er worden namelijk ’s avonds goed gevulde sandwiches, in papier gerold, met wat frisdrank aangeboden. Onze gasten leveren ondertussen hun bijdrage. Eentje heeft het op zich genomen om het rondslingerend vuil over heel het terrein op te ruimen. Ook sigaretten-peukjes zijn hier alom tegenwoordig. Helaas roken Syriërs veel en de sigaretten zijn heel goedkoop (ik laat mij vertellen dat een pakje sigaretten hier  0,50 € kost en bij ons 7 €!). Aan de boerderij staat een grote verzameling van (lege) Russische obussen. Deze worden nu op strategische plaatsten gezet in de hoop dat ze de peukjes kunnen opvangen. Voor de rest zullen vuilnisbakken geplaatst worden zodat groepen bezoekers daarin hun afval kwijt kunnen. Verder weten we nu dat we het citroenkruid voortdurend mogen afsnijden, laten drogen en in kartonnen dozen bewaren. Het schiet telkens weer op. En het is de beste thee.  Een andere gast helpt mee aan het proper houden van het huis. Van de zusterkloosters zei men vroeger dat iedereen poetste terwijl het nergens vuil was. Voor de mannenkloosters gold dan precies het tegenovergestelde. Al is dit niet (of niet meer) waar, er is wel iets van aan. En zo kan het altijd beter.

In de loop van de week komt een Fransman, een psycholoog, voor een kleine maand meeleven. Hij wil dienstbaar zijn door, vanaf volgende week, Franse en Engelse les te geven aan de kinderen van het dorp. Deze week is hij al begonnen met onze kinderen en die zijn alvast enthousiast. Verder zal hij aan de medewerkers van de Rode Halve Maan conferenties geven over post-traumatische stressverwerking.

Vervolgens kwam er nog een jonge vrouw uit het christelijke dorp Mharde. Zij is dokter en oncologe. Van hieruit zal zij op verschillende plaatsen werken. Deze avond wil zij een conferentie geven over: Hoe Jezus verkondigen?

Nvdr: Ter illustratie, beelden van de lente 2017 uit het toen door Al Nusra omsingelde (Aramese) Mahardah (Mharde); het werd door de Russische en Syrische strijdkrachten bevrijd (eerstdaags meer over de Arameeërs op Golfbrekers).  De 2de video toont aan dat christenen ook van de YPG (Koerden – 90% moslims) niet veel goeds mogen verwachten.

https://youtu.be/tBsx13VoJyk

Donderdagavond komen drie echtparen met hun kinderen (uit Yabroed) en willen een intense mini-retraite houden, die we graag zullen begeleiden. ’s Avonds wordt in de kerk een uur aanbidding voorzien bij het Uitgestelde Allerheiligste Sacrament.  De meesten zijn echter naar de “volksmarkt” (soek assjabie), aan de rand van het Qâra, naast de autostrade. Vooral voor onze gasten was het een aangename ontmoeting met de mensen en bovendien kregen ze nog een eenvoudige maar lekkere maaltijd aangeboden. Ondertussen is onze kaasmakerij ook naar daar verhuisd. Vandaag komt daar namelijk de Syrische TV om de verkoop van eigen producten in de streek wat aan te moedigen. En onze eigen producten moeten er natuurlijk ook wat behoorlijk bij liggen.

Het westen is ziek en besmet de hele wereld (voorlopig nog)

Twee gebeurtenissen hebben het nieuws de voorbije weken beheerst. Het eerste was het wereldkampioenschap voetbal in Rusland, het tweede de Helsinki top. Een bredere beschouwing van deze heuglijke gebeurtenissen openbaren ons de ziekte van onze huidige wereld.

Lees verder →