We nemen aan dat ook u kennis hebt genomen van de snode plannen van onze geachte minister voor energie, die u en mij tracht wijs te maken dat we er slechts voordeel zullen uit halen. Waar de discussie initieel slechts ging om wie de nieuwe meter nu zou moeten betalen (… we maken ons hieromtrent geen illusies… naar verluidt zouden we “de extra kost terugwinnen”… ), duiken er andere – negatieve – berichten op over mogelijke bijwerkingen.
Mogherini’s charmeoffensief in Tripoli heeft niet mogen baten. Na Marokko, Egypte, Algerije en Tunesië heeft Libië (t.t.z. de zgn. regering waarmee gepraat wordt) nu ook duidelijk gemaakt dat EU-opvangkampen daar niet welkom zijn. En – naar verluidt – zullen ze zich ook niet laten omkopen. De EU moet maar met de herkomstlanden der volksverhuizers praten en druk uitoefenen. Een straf verhaal, voegt Al Faraj eraan toe, niemand in de EU wil nog migranten opnemen maar wij worden gevraagd honderdduizenden op te vangen.
Dat “omkopen” moet je met een korrel zout nemen. Mogherini herinnerde eraan dat wij (de EU) het land zelf sterk ondersteunen met meer dan 350 miljoen euro in verschillende projecten. Zij maakte van de gelegenheid gebruik om het lintje van de EU-kantoren door te knippen voor de steun aan de Libische overheid bij hun werk ter bescherming van hun grenzen en de geplande diplomatische aanwezigheid in Libië. “Het sterke signaal dat we geven is dat de EU, die altijd in Libië d.m;v. politieke en financiële steun aanwezig was, nu ook fysisch terug is in Tripoli”.… om te concluderen dat iedereen er wel zal door varen.
Laffe EU, die de Noord-Afrikaanse landen geld toesteekt om de sprinkhanenplaag tegen te houden. Ook Marokko krijgt daarvoor geld. Turkije klopt intussen aan de deur om een volgende toelage. Laffe EU, die weigert de meest logische maatregel te nemen om de “vluchtelingen”-tsunami te doen stoppen. Maak duidelijk dat wie hier komt voor zijn eigen onderhoud moet instaan, dat de overheid, dat wij geen uitnodiging gestuurd hebben om van onze gastvrijheid te komen profiteren, dat er geen integratie voorzien wordt, want een gast maakt geen deel uit van het gezin. Een gast vertrekt opnieuw. En een toerist betaalt voor zijn verblijf en keert nadien tevreden terug naar huis.
De islam heeft niet alleen het dagelijkse leven overgenomen, maar ook de politiek. De Britse binnenminister, Sajid David, is een moslim. De burgemeesters van London, Birmingham, Leeds, Blackburn, Sheffield, Oxford, Luton, Oldham, Rochdale zijn moslims. Er zijn ca. 3.000 moskeeën, 130 officieuze shariarechtbanken en 50 even officieuze shariaraden.
En hoe zit het bij de werkende bevolking? 78% der moslima’s en 63% der mannelijke allahaanbidders werken niet, krijgen sociale en woningsteun. Om zich niet te vervelen en te beletten dat ze zich op straat misdragen hebben vele moslims meerdere vrouwen en een grote kinderschaar van 6 tot 8 kleine Mohammedjes of Fatimaatjes. 4 miljoen moslims zijn erin geslaagd een land met 66 miljoen inwoners te islamiseren. Met wilskracht en vlijt is alles mogelijk. Of het tij nog gekeerd kan worden hangt van politici af. Eigenlijk van de kiezer, maar die heeft meer belangstelling voor de voetbalwaanzin.
https://youtu.be/WnmI9eFzO9A
En waarom willen moslims naar christelijke landen komen? Juist. Omdat we open en verdraagzaam zijn. U mag het gerust ook “dom” noemen.
Nadat onze redactie al enkele dagen geleden vastgesteld had dat het profiel op Facebook van een internationale groep rond nieuwsvergaring over Syrië buitengegooid werd, vernemen we van lezer Ropie dat het filmpje dat Schild en Vrienden rond de rellen in Parijs (…voetbalvreugde, nietwaar…) samenstelde, ook in ongenade gevallen is. Ook op Youtube werd dezelfde video verwijderd.
Niet dat we ons nog verbazen. Quasi dagelijks merken we dat Facebook en Youtube ongewenste informatie éénzijdig als niet-informatief, kwetsend, of zelfs misleidend verklaren en – als het even meezit – boodschappen en/of beeldmateriaal verwijderen. Als het tegenzit wordt gewoon je profiel in de ban geslagen. Soms voor een bepaalde tijd. Dikwijls voor altijd.
En ja, de abonnee of profieleigenaar gaat dan onder een andere naam aan het werk. Tot heel de b.g. procedure zich herhaalt. Bij deze nogmaals onze verontschuldigingen als u bij artikels het beeldmateriaal en/of bruggetje niet meer aantreft. Bij de video van Schild en Vrienden handelde Facebook na een klacht van de nullenzender, die trots verklaarde dat zij zelf het nieuws maken en dat niemand zich het recht mag toe-eigenen de geloofs-waarde in twijfel te trekken. Wij citeren hun mededeling: “Ons filmpje over de allochtone rellen in Frankrijk werd zonet verwijderd door Facebook na een klacht van VRT. De belastingbetaler mag blijkbaar de staatspropaganda niet in vraag stellen. VRT is boos omdat bijna een miljoen burgers konden zien hoe we worden belogen met ons eigen belastingsgeld. Het filmpje kan nog steeds bekeken worden op Youtube en Twitter. Deel dit bericht om de censuur door onze staatsomroep tegen te gaan!”
Wij sluiten alsnog deze beelden in van The Guardian, die ‘voorzichterig’ was met de begeleidende tekst… “rowdy fans”… nogal onstuimige fans… als het kind maar een naam heeft… we weten zo ook wel wie die kinderen zijn…
De Daily Mail was nog omzichtiger… “minor clashes”… ietsepietsie relletjes… Voor hoe dom houden ze ons?
Deze is duidelijker: “we hebben meer politie nodig”… “dat is multicul, liberalisme en verrijking in de realiteit”…
Peter Ford, voormalige Brits ambassadeur in Syrië, is intussen bij alternatieve nieuwsjagers bekend voor zijn ongezouten en onverwacht politiek-incorrecte mening over de situatie in het M.O.. Een vraaggesprek met Kevork Almassian van Syriana Analysis:
K.A.: Wat is de reden dat men zich zo halsstarrig verzet (… “landverraad“!!!…) tegen de ontmoeting van de Am. president Trump met diens Russische evenknie, Poetin?
P.F.: Juist. De reacties waren zowel hysterisch al surrealistisch, alsof men schik heeft dat er vrede zou kunnen uitbreken tussen de VSA en Rusland. Onbegrijpelijk voor een buitenstaander. Het Westen bevindt zich in een staat van neurotische Russofobische hysterie. Het lijkt wel alsof de VSA nood hebben aan een viscerale vijand, lijden aan een Koude Oorlog-nostalgie. Natuurlijk hebben ze een stevige belangen. De wapenindustrie, de vele lobbies, de zgn. denktanks (zgz. studiegroepen), hebben er belang bij de vijandigheden met Rusland en Iran op te drijven.
K.A: Ik las gisteren zelfs in de poco media dat de voetbal die Poetin aan Trump gaf wel eens zou kunnen besmet zijn met chemicaliën, dat Trump moet voorzichtig zijn… Zo ver de samenzweringstheorie. Poetin gaf te kennen dat Syrië wel eens de toetssteen zou kunnen zijn van een crisisoplossing door dialoog. Denkt u dat de VSA en Rusland in een stadium gekomen zijn dat ze bereid zijn samen te werken om de Syrische crisis op te lossen?
P.F.: Tot mijn spijt, twijfel ik daar erg aan. Poetin was eerder diplomatisch dan objectief. Zeker, een goede verstandhouding zou de boel kunnen vergemakkelijken: ze zouden samen kunnen werken aan de heropbouw. Aan het einde van de conferentie ging het over humanitaire hulp. Moeilijk te volgen omdat Trump duidelijk geen idee heeft wat er zich afspeelt in Syrië. Heropbouw… de VSA zouden kunnen beginnen door de sancties op te heffen, maar ik vrees dat ze dit niet van plan zijn. Een aantal zaken waren nogal verwarrend: zo bood Poetin aan humanitaire vracht te willen invliegen. Raar. Welke vracht? Helemaal niet nodig. Je hoeft slechts de Turkse, Jordaanse of Libanese grens over te steken. Humanitaire hulp wordt niet ingevlogen. Ik vraag me af of dit deel uitmaakt van de geruchtenmolen van bv. de evacuatie der Witte Helmen uit het zuiden. Dat zou pas een humanitaire geste zijn…
K.A.: Poetin vermeldde de implementatie van de resolutie 338 (okt. ’74) van de VN Veiligheidsraad na de Israëlisch-Syrisch-Egyptische oorlog, die ging over implementatie van resolutie 242 van 1967. Had hij het hier expliciet over de Golan Hoogte of over het staakt-het-vuren akkoord van 2011?
P.F.: Beide zijn mogelijk. Poetin bracht zomaar, uit het niets, resolutie 338 ter sprake. Poetin kennende doet hij niets zonder reden. Niemand sprak gedurende tien jaar over 338. Hij plaatst hiermee de Israëlische bezetting van de Golan op de agenda. De Israëlische media besteedden weinig aandacht aan de gespreksinhoud. Ze benadrukken dat zowel de VSA als Rusland de Israëlische belangen verzorgen maar ze vergeten dat Israëls positie sinds het begin van het conflict behoorlijk verzwakt is. Voor 2011 was het rustig in Golan, geen Hezbollah noch Iraanse aanwezigheid in de buurt, Niet alleen is Israël er niet in geslaagd een diepere bufferzone op te richten, het werd van de agenda gehaald, maar voor het eerst in tientallen jaren werd er geschoten en werden er drones gemeld boven het grondgebied. Het zou Israël bezorgd moeten maken en waarschijnlijk zijn hun specialisten nu Poetins opmerking over resolutie 338 – een nachtmerrie voor hen – aan het analyseren.
K.A.: U stelt dus dat het machtsevenwicht momenteel in het voordeel van Syrië en diens geallieerden overhelt? Bijgevolg moet Israël de situatie in Zuid-Syrië op een diplomatische wijze oplossen zodat Hezbollah en Iran uit de Golan verdwijnen, opdat Syrië, zoals voorzien in het Camp David-akkoord, geïsoleerd wordt van Egypte. De Syrische geallieerden zijn intussen gewijzigd en Israël erkent een directe dreiging, niet alleen van het Syrische leger, maar nu zijn er geallieerden die bereid zijn zij-aan-zij te vechten met het Syrische leger zoals ze gedaan hebben tegen ‘s werelds meest wrede terroristische organisatie in Syrië.
P.F.: Eén interpretatie van Poetins opmerking over resolutie 338 – niet het grote gesjacher die de VSA en Israël voor ogen hebben – niet slechts de Iraanse terugtrekking in ruil voor de Amerikaanse exit, maar wel een complete terugtrekking van alle vreemde strijdkrachten – met uitzondering van Rusland – maar wel de VSA, Turkije en Israël. Dat is één interpretatie van Poetins vermelding van resolutie 338. En Ruslands lange-termijn visie voor ogen houdende zouden ze dan erin slagen de VSA en Israël aan de onderhandelings-tafel te krijgen over de Golan Hoogte. Want als zij Iran weg willen krijgen uit Syrië, zou dit een logische discussie kunnen zijn: iedereen trekt zich terug uit Syrië.
K.A.: Laten we op een internationaal niveau gooien. Trump stelde dat de relatie nooit zo slecht was geweest en dat daar nu verandering zou in komen dankzij de ontmoeting met Poetin. Kunnen beide heren binnen enkele uurtjes alle problemen oplossen? Wat zal de VSA-Rusland relatie inhouden na deze ontmoeting?
Vastgebonden Gulliver
P.F.; Ik denk dat geen der beide heren zo optimistisch is, ook al lijken ze persoonlijk het goed met elkaar te kunnen vinden. Feit is dat Trump niet veel te zeggen heeft in de VSA. Hij zetelt maar heeft geen macht. Slechts om 03.00 uur ‘s nachts heeft hij het voor het zeggen… als iedereen slaapt en…hij een tweet de wereld kan rondsturen zonder dat er iemand hem kan tegenhouden of als hij een persoonlijke ontmoeting heeft met een andere internationale leider. Voor de rest is hij vastgebonden door de “kleine mannetjes”, (Nvdr: refererend naar “Gulliver’s Travels”) die hem vasthouden… de bureaucraten, de veiligheidsdiensten, de “deep state”, die beter de “shadow state”, de schaduwstaat, die zonder enige schaamte naar de oppervlakte komen sinds het Helsinkibezoek, die spionagebeschuldigingen uiten, duidelijk een handeling van de veiligheidsdiensten – een torpedo om het resultaat van het gesprek Trump-Poetin de grond in te boren en de president persoonlijk te ondermijnen. Het is ongelooflijk. Amerika (VSA) is een ploertige staat, een disfunctionele staat, waarvan de leider niet alleen genegeerd maar bovendien actief ondermijnd wordt door veiligheidsdiensten die eigenlijk voor hem werken.
K.A.: Een laatste vraag over de gespreksonderwerpen van de Trump-Poetin ontmoeting. Poetin prees het akkoord P5+1 – Trump daarentegen vindt het één der slechtste akkoorden. Verwacht u dat Trump erin zal slagen dit te heronderhandelen met toevoeging van andere factoren?
P.F.: Daar twijfel ik erg aan. Hoewel Poetin in een cryptische opmerking te kennen gaf dat hij de Amerikaanse bezorgdheid over de Iraanse aanwezigheid in de regio begreep. Ik sluit niet uit dat Rusland eventueel enige welwillendheid zou kunnen tonen om Trump de mogelijkheid te bieden op zijn beslissing (het opblazen van het nucleair akkoord met Iran) terug te komen. Naar alle waarschijnlijkheid zullen ze echter overeenkomen niet dezelfde mening te hebben (“agree to disagree”) en hun eigen weg gaan m.b.t. de Iran-politiek. Volgens mijn mening moet Trump een harde lijn volgen over Iran, omwille van de Israël lobby in de VSA. Hij rekent op hen om hem te beschermen tegen de “deep state”. Hij kan zich geen vijanden rondom zich veroorloven. Hij heeft de steun van de Israëlische lobby nodig.
K.A.: Kortom: elk rijk heeft een vijand nodig om te kunnen blijven bestaan en een reden om te kunnen uitbreiden.
De zgn. “rebellen” uit de regio Oost-Ghouta, die verkozen naar Noord-Syrië te verkassen i.p;v. te blijven vechten tegen het oprukkende Syrische leger, hebben daar het gat in de culinaire markt ontdekt. Kameelvlees. Of eigenlijk dromedarisvlees.
Naar verluidt waren ze gespecialiseerd in het fokken van kamelen (dromedarissen), het slachten, het verwerken tot allerlei soorten vlees, als filet, stoofvlees, gemalen, in worsten of kameelburgers.
En de Koerden zijn blij met de uitbreiding van het culinair aanbod. We hebben daar zo onze twijfels bij. Nadat hun droom van een onafhankelijk Koerdistan, beloofd door de VSA, aan diggelen werd geslagen, hun regio bezet werd door de Ottomanen en het zootje ongeregeld van diverse terroristische groeperingen, kunnen we ons niet voorstellen dat ze “blij” zijn met een kameelkluitje in het shariariet.
Het blijft ons verbazen hoe selectief nieuws gebracht wordt in de poco media. Je moet dikwijls met een vergrootglas zoeken om een bepaald feit of invalshoek te achterhalen. Zo ook met de oproep van het verbond van de Tunesische imams om niet deel te nemen aan de hadj. Een opgestoken vinger van David tegen Goliath. Slechts het Nederlandse Trouw vond – zoals onze redactie – dat dit een opmerkelijke religieuze voorzet is met politieke gevolgen, een gegeven dat hier nauwelijks opgemerkt wordt. Met een selectief minpuntje: Syrië wordt in het artikel helemaal volgens politiek correcte stijl niet genoemd als moslimland dat – zoals Jemen – een doorn in het Saoedische oog is en waaraan het veel oorlogsgeld besteed wordt, resp. werd. Lees heel het artikel.
Een citaat:
…”Ze bespotten hun regering, die een delegatie naar Saudi-Arabië stuurde om met de hoed in de hand 200 dollar af te pingelen van het pelgrims-tarief. Nederige bedelarij terwijl er een nood-alternatief is voor de hadj. Want voor een spirituele ervaring kunnen boycotters ook terecht in Tunesië zelf, in Kairouan.
Als oudste door moslims gestichte stad in Noord-Afrika is dat eveneens een pelgrimsoord, zij het doodarm met gevaarlijke bouwvallen, veel werkloosheid en suïcide. Het heeft een financiële injectie harder nodig dan het verwende Mekka en Medina. De bitterheid is groot. Je vindt op internet zelfs een vergelijking tussen de pelgrimages van corrupte Tunesische geldwolven en de ‘aflaten’ waarmee middeleeuwse christenen hun zonden tegen betaling konden afwassen, tot ergernis van Luther. Thuis stelen, omkopen of zelf steekpenningen pakken en dan alles goedmaken met een vrome wasbeurt in Mekka.”…