Inbraakpoging…
Maandelijks archief: februari 2018
Wat niet lachend kan gezegd worden…
De rechtsstaat is maar heilig zolang ze niet rechts is.
“Ofwel is de rechtsstaat heilig en zijn onze wetten onbuigzaam voor terroristen en illegalen gelijk. Dan hebben terroristen en hun advocaten het recht om de kleinste procedurefout te pleiten, net zoals agenten het recht hebben (zelfs de plicht) om ook in de meest artistieke vzw de verblijfswetten te handhaven. De wet geldt áltijd, voor iédereen en op álle plaatsen.
Ofwel is de rechtsstaat relatief. In dat geval kan je de ene keer zwaaien met de meest steriele juridische argumenten en de andere keer klagen dat die onnozele verblijfswetten toch niet té strikt toegepast mogen worden. De ene keer toeter je ‘we zijn een rechtsstaat!’ en de andere keer dramatiseer je ‘we zijn toch geen politiestaat?’.
Sommige Progressieve Pennen degraderen Vrouwe Justitie tot een halfblinde hoer.” (…)
We passen ons aan
Daarnet vernomen op de radio 2, Antwerpen:
In de gevangenis van Mechelen zitten naar verluidt 100 gevangenen van vreemde herkomst. 34 van hen spreken geen Nederlands, maar fitnessen doen ze wel graag en veel. Om hun talenkennis op te krikken zal er op de toestellen een gebruiksaanwijzing in eenvoudig Nederlands aangebracht worden. Iemand nog tips om de integratie aan te moedigen?
Eénrichtingsverkeer van ‘vluchtelingen’
Zonder identiteitsbewijs kan je zonder enig probleem in de EU binnen geraken. Maar zonder papieren kan je niet weg. Kan je bijgevolg ook niet uitgewezen worden. Tenzij het herkomstland je als inboorling erkent en een ‘laisser passer’, een voorlopig identiteitsbewijs, uitreikt. Indien niet, word je tot Sint Juttemis ‘geduld’.
In de video gaat het over Merkelland, maar de situatie is in principe in heel de EU ongeveer gelijk. Al zal het geduld in elke EU-lidstaat minder of meer rekbaar zijn.
https://youtu.be/R_rN1w7Succ
We passen ons aan
Erdogantrol in het Nederlandse parlement
Krijgt Italië een EU-kritische regering?
Op 4 maart trekt Italië naar de stembus. Volgens opiniepeilingen zouden “populistische partijen” flink vooruitgang boeken en zelfs een coalitie kunnen vormen. Goed voor toe-nemende bezorgdheid in de EU-cenakels.
Het Italiaanse kiessysteem lijkt op het onze, met een direct verkozen parlement en senaat. Het parlement, waaruit de regeringscoalitie gevormd wordt, heeft 630 zitjes. Voor een regering is minstens de helft nodig. De centrum-linkse uittredende regering heeft als premier Paolo Gentiloni, die de teruggetreden Matteo Renzi in dec. ’16 opvolgde. Matteo Renzi wil opnieuw op de regeringstroon gaan zitten en zijn opvolger-vervanger, Gentiloni, zou naar verluidt niet meer kandideren. Deze laatste was een grote EU-fan, die samen met Merkel en Macron “de EU wil sterker maken”. Een wit voetje bij de EU is sowieso meer dan nodig om van hun ‘vluchtelingen’ af te geraken en een of andere bank-in-de-problemen te redden.
Als het van de Forza Italia afhangt, met de herrezen Silvio Berlusconi, komt daar niets van in huis. Die strijkt niet echt tegen de EU-haren in, maar hij pleit wel voor een betere verstandhouding met Rusland.
De Movimento Cinque Stelle (kort: M5S) heeft een amalgaam van politici in haar rangen. Ze ontstond als protest tegen corruptie en eist meer directe democratie.
In Italië maken de politieke partijen al voor de verkiezingen bekend wie hun bevoorrechte regeringspartner is. Mogelijke coalities:
- de Democratische Partij (DP) met Renzi als premier en verschillende kleine partijen
- de Forza Italia, Lega Nord en Fratelli d’Italia
- de Movimento Cinque Stelle (M5S).
Voorlopig is alles mogelijk. M5S zou de meeste stemmen kunnen krijgen, maar vermits deze elke samenwerking met andere partijen weigert, is de kans aan het roer van Italië te zitten quasi onbestaande. De kieswetgeving werd hervormd, opdat de grootste partij geen bonusvertegenwoordiging meer kan krijgen. De DP heeft met haar midden-linkse coalitie veel van haar pluimen verloren. Nadat Renzi meer naar het rechts-midden evolueerde en ondernemingen probeerde te steunen, verlieten aanhangers de partij en stichtten hun eigen linkse partij Liberi e Uguali (vrij en gelijk). Samen zouden ze een meerderheid kunnen vormen, ware het niet dat de Liberi e Uguali zich te ver naar links bewogen heeft. Men vergelijke met de Vlaamse en Duitse situatie: zowel de belgische als de Duitse sossen kregen behoorlijke concurrentie op hun linkse flank met resp. Groen, Ecolo, PVDA en Lafontaine’s WASG, die later tot Die Linke vervelde.
Berlusconi’s ambities reiken ver. Hij heeft nog enkele appeltjes te schillen en wil zelfs opnieuw met het “xenofobe, racistische, separatistische” Lega Nord in zee gaan om het premierschap te kunnen opeisen. Het Lega Nord, lid van de ENF-fractie in het EU-parlement – heeft wind in de zeilen. Of de partij lessen geleerd heeft uit vorige coalities met Berlusconi of ze de spons kan vegen over Berlusconi’s verbroken beloftes? Het is dat of voort ploeteren onder een weinig uitdagend – lees behoudend – bewind.
Lees ook: Italië wordt het politieke zorgenkind van 2018
https://youtu.be/XPINfkPc2Hs
https://youtu.be/wYV1bQmYdek
Financiële kenners gokken echter op een Italiaanse GroKo zonder veel ‘veranderingen’ met Berlusconi en Renzi als kandidaat-premier(s) en een gerustgestelde EU:
Krabbenmand:
https://youtu.be/qw_bcX2rp-w
In werkelijkheid zal Poetin weer aan de electorale touwtjes trekken…
Alsof het om lepralijders gaat…
Naar aanleiding van onze sociale campagne en de kritiek aan het adres van de regering plande de redactie van Terzake een debat tussen Tom Van Grieken en Peter De Roover of Mathias Diependaele. Opnieuw weigert de partij echter elk debat met het Vlaams Belang. Of hoe de N-VA het blijkbaar steeds moeilijker heeft om haar eigen beleid te verdedigen.
De N-VA-strategie is niet nieuw. Eerder probeerde Terzake al meermaals – maar steeds vruchteloos – een debat te organiseren tussen Theo Francken en Filip Dewinter of tussen Barbara Pas en Peter De Roover. Maar steevast volgt een autoritair njet vanuit het Schoon Verdiep. Ook vanuit andere redacties krijgen we precies dezelfde geluiden te horen. Elke politiek journalist die debatten modereert, weet intussen hoe de vork in de steel zit.
De N-VA heeft er immers een politieke gevechtsleer van gemaakt om debatten met het Vlaams Belang stelselmatig te weigeren. De tactiek is eenvoudig: door niet in debat te gaan met een rechts-nationalistische opponent blijven de pijnlijke cijfers en het zwakke regeringsbeleid op zowel hun communautaire als hun rechterflank onbenoemd. Door anderzijds uitsluitend het verbale duel aan te gaan met de linkerzijde creëert men een kunstmatige context die N-VA en Groen/SP.a tot objectieve bondgenoten maakt. Dat hierdoor een ongezien informatievacuüm ontstaat bij de kiezer zal hen worst wezen.
En laat die artificiële beeldvorming nu net het doel zijn van de N-VA-strategie. Op die manier komt de kiezer immers nauwelijks te weten dat de immi-gratiekraan onder deze regering even wagenwijd openstaat als onder de vorige, de taalwetten even flagrant worden overtreden, elk communautair initiatief naar de prullenmand wordt verwezen, de werkgelegenheidsgraad ongewijzigd is, België de traagste economische groeier is van Europa, enz.
Of de strategie op lange termijn vruchten afwerpt is echter de vraag. Abraham Lincoln wist het immers al: “You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.” Rest er bovendien nog de eenvoudige vraag wat een politicus of partij waard is, wanneer men het primaat van de democratie – de botsing der ideeën – actief ondergraaft.
Klaas Slootmans
Persverantwoordelijke Vlaams Belang
https://youtu.be/KT3euvwanFU
Ter herinnering: “Vlaamse onafhankelijkheid” werd vervangen door “eenvoudigere staatsstructuur” en “confederalisme”.
Ottomaanse oorvijg
De Grote Leider heeft de VSA gewaarschuwd. Ze staan best niet in de weg tijdens Turkse grensbeveiligingsoptocht, want dan zouden ze wel eens tegen de vuist van de Ottomanen kunnen lopen.