Goede Vrienden,
De heerschappij van de islamitische staat in Syrië is voorbij. Rusland begint een deel van zijn troepen uit Syrië terug te trekken. Opdracht volbracht. De komende Russische presidentsverkiezingen zullen hierbij ook wel een rol gespeeld hebben. Het zij zo. De Russen hebben in ieder geval in Syrië schitterend werk geleverd. Westerse politici doen hun best om de indruk te geven dat ook zij de vrede brengen, maar het is al schijn en huichelarij. Wie het terrorisme steunt heeft niet het recht om over vrede te praten. Die eer komt toe aan het Syrische volk, het leger en zijn bondgenoten: Rusland, Hezbollah, Iran (met mogelijk nu China). De enige buitenlandse gezaghebbende stem om de interne Syrische dialoog in februari 2018 in Sotchi te ondersteunen, komt van de Russen. Hiermee is de oorlog echter nog lang niet voorbij. Zolang de VS hun illegale basissen behouden en hun ontwrichtingen blijven verder zetten om hun eigen belangen na te streven en zolang de zionisten hun agressie blijven opdrijven, zal Syrië in oorlog zijn en deze oorlog wordt helaas ook nog door het westen aangewakkerd. De VS moeten uit Syrië vertrekken. Dat zou hier (en elders!) hun eerste en enige bijdrage aan de vrede zijn. Toch is de overwinning van het Syrische volk op het westers terrorisme onafwendbaar, tot spijt van wie het benijdt. Ondertussen heeft een verpletterende meerderheid tijdens de algemene UNO vergadering van 21 december het plan om Jeruzalem te beschouwen als hoofdstad van het zionistische staat verworpen. Mogelijk verandert dit niet direct veel. Het is echter ook mogelijk dat we eindelijk aan het begin staan van het einde van het decennia lange zionistisch terrorisme.
In deze kersttijd willen we echter onze verdere waarnemingen van het oorlogsgebeuren terzijde laten en even stil staan bij wat echt van belang is voor de wereldvrede: de geboorte van Jezus, God én Mens, in Bethlehem, want zonder de kribbe met Maria en Jozef rond Jezus, is het met Kerst mis!
P. Daniel
Nvdr: We volgen in de kerstperiode de wens van pater Daniel: er wordt geen beeldmateriaal over het oorlogsgebeuren bijgevoegd. Slechts boodschappen van hoop en vrede al wordt vreugde nog steeds doorspekt met verdriet.
1 jaar bevrijding van Aleppo:
https://youtu.be/sDrXfdBvhSI
https://youtu.be/_5eUcD_ALrU
Concert in het Damascus Opera House:
https://youtu.be/4umtKhT6GEs
Vrijdag 22 december 2017
Kerstverhaal
Met Kerstmis verlangen we naar een mooi kerstverhaal. We zijn moe van de oorlog. Als hij bijna ten einde is, komt er telkens weer een nieuwe aflevering. En iedere keer blijkt dat alles bij hetzelfde blijft. Rijken en machtigen willen nog rijker en machtiger worden. Ze willen de eersten zijn, de baas over anderen. Een zelfstandig land dat in harmonie, vrede en welvaart leeft, willen ze kost wat kost ontwrichten om het aan zich te onderwerpen. Het ene geweld brengt het andere voort. “De ene afgrond roept de andere op” (Psalm 42, 8).**
Gilbert Keith Chesterton (1874-1936) schreef een merkwaardig getuigenis over de geboorte van Jezus. Hij was diep overtuigd van de unieke, blijvende waarde van het kerstgebeuren en van de onovertroffen rijkdom van de katholieke Kerk, reeds lang voordat hij in 1922 katholiek werd.
Hij kon op briljante wijze tegen de haren in strijken. Met veel humor en een scherp inzicht ontmaskerde hij bepaalde stromingen van zijn tijd die nu nog leven. Hij moest het niet hebben van de eindeloze theorieën over het ontstaan van de mens en het ontstaan van het heelal. Hij zag de geleerde met zijn kistje vol beentjes, waaruit deze precies meende te kunnen afleiden wat de oermens in de grot de hele dag zoal deed, te beginnen met het afranselen van zijn vrouw. We kunnen Chesterton alleen maar groot gelijk geven.
Decennia lang werden ons verhalen voorgehouden over de oerknal, de Big Bang en het steeds meer uitdijend heelal. Nu komt de Braziliaanse wetenschapper Juliano Silva Neves op grond van nieuwe waarnemingen vertellen dat er helemaal geen Big Bang geweest is, dat het een cyclisch gebeuren is en dat een uitdijend heelal het gevolg is van een vroeger inkrimpend heelal. En over enkele decennia zal weer een andere theorie opgehangen worden.
“Dit is hoe immigratie compleet krankzinnig geworden is. Het zou nogal wat verstandiger zijn de beschaving naar Afrika te brengen in plaats van de wildernis zijn intrek in Australië te laten nemen.”
Een wakkere fotograaf ‘ontdekte’ dat de bekleding van de nieuwe gepantserde politie-wagens “Survivor R” voor de terreureenheden duidelijk aantoont dat het nazisme in Saksen de kop opsteekt. Op de zetels werd in het nazistisch-gebruikelijke Gotisch schrift “Spezialeinsatzkommando Sachsen” geborduurd met daaronder de gestileerde even nazistische adelaarsvleugels met de overwinningslogo’s kroon, leeuw en laurierkrans. Zonder enige twijfel een hedendaagse versie van de nazi-symbolen (zie vergelijking hieronder).
In 1987 werd het 750-jarig bestaan van de Pruisische hoofdstad gevierd. Dit gedicht deed toen de ronde:
Op het extreemlinkse “Indymedia” werden foto’s van 54 Berlijnse politie-agenten geplaatst. Deze werden ingezet bij de ontruiming van de door “linksautonome” strijdkrachten bezette huizen in de Rigaer Straße. Indymedia-sympathisanten worden opgeroepen de agenten te verlinken, hun privé gegevens, adres, gezinssamenstelling en al het andere wat nuttig zou kunnen zijn, te melden. “Klopjacht” krijgt hier een zeer letterlijke betekenis.
De VN worden de hemel ingeprezen als het de resp. protagonisten goed uitkomt. Zodra de stemming tegen zit, worden de VN plotseling overbodig en/of partijdig verklaard. Veel geblaat en weinig wol.