Onze redactie kreeg onderstaande verontwaardigde brief toegestuurd. De inhoud sluit aan op een artikel dat in onze pen stak, geeft dezelfde ontgoocheling en woede weer. Het is niet te vatten hoe de man, Bart De Wever, en diens partij, de N-VA, die wij trouwens mee boven de doopvont gehouden hebben nadat de Volksunie zichzelf ontbonden had, zich ontpopt hebben tot een partijleider en een regimepartij die slechts het voortbestaan, het versterken, het gezond maken van het land b in een almachtige EU voor ogen hebben.
Indien toen iemand bij de oprichting van de N-VA in Gent, het onthullen van de nieuwe naam, de enthousiaste sfeer;;; de voorspelling had gedaan dat dezelfde De Wever herhaaldelijk – zonder schroom – naar de kiezer zou stappen met de belofte dat deze partij géén communautaire thema’s in het verkiezings- en regeringsprogramma zal opnemen, dan had Geert Bourgeois die laten wegvoeren in een dwangbuis.
Laat ons bovendien eraan herinneren hoe de N-VA in het EUropees parlement mee voor de onbeperkte invoer van buitenlandse ‘vakkrachten’ gestemd heeft en nog steeds stemt, hoe de ‘populairste politicus van Vlaanderen’ trouw de oekazes van de EU volgt en pro-actief belooft nog meer van hen te importeren.
(https://doorbraak.be/de-schizofrenie-van-de-n-va/)
Moeten we er een tekening bij maken dat niemand van de dankbare neo-belgen het in zijn hoofd zal halen te ijveren voor een zelfstandig Vlaanderen?
Eigenlijk is er niets nieuws onder de zon: Bart De Wever vroeg in 2014 aan de Franstaligen het voordeel van de twijfel. Dat doet hij nu niet meer. Bart De Wever twijfelt niet. Hij staat boven elke twijfel. Antwerp gezegde: “Een goed gedacht en een kurken ziel, en ge drijft boven.” Of, vrij vertaald: de arrogantie van de macht.
“N-VA; Belazer het Vlaamse volk!
Op het ogenblik (11 september) dat in “Catalunya” een half miljoen mensen op straat komen voor onafhankelijkheid, serveert Bart De Wever dit onderwerp in Vlaanderen af. Met welk een arrogantie treedt hij op hij is al vijf termijnen lang “den grooten Leider”. Die arrogantie spreidde hij ten toon toen hij in 2014 al verklaarde: “het enige wat de Vlaamse Beweging nog moet doen is verdwijnen”.
Voor de laatste verkiezingen waarschuwde ik iedereen, die ik kon bereiken voor de N-VA: het voornaamste punt van het partij-programma afserveren en in Vlaanderen bewijzen dat Belgie leeft dank zij de communautaire stilstand. Tevens heb ik in talrijke artikels gezegd dat deze koerswijziging zeker zo erg is als destijds het Egmontpact. En gewaarschuwd dat men na de verkiezingen van 2019 op dezelfde weg zou voortgaan!
De koerswijziging, na de laatste verkiezingen, die vooral aan Siegfried Bracke wordt toegeschreven is veel diepgaander. Helemaal beïnvloed door de VOKA kringen werd reeds vooraf ingecalculeerd dat het gedaan moest zijn met de “sotternijen” van het communautaire.
De Voka ministers uit de N-VA zijn niet enkel middelmatig, ze zijn ook ronduit anti Vlaams-nationaal (Muyters en Van Overveldt). De N-VA is, mede door hen, omgevormd van een Vlaamsgezinde partij tot een radicaal neo-liberale partij. Dit blijkt doordat in allerhande maatregelen de “haute finance” er werkelijk beter van wordt.
Bij deze scherpe stelling, past het de betreurde Mark Grammens in herinnering te brengen, die op een messcherpe manier de onvolwaardige deelname aan de macht afkeurde. Even de niet-communautaire argumenten: Ivan Van de Cloot (de Zondag 14.05.17): Door de torenhoge overheidsschuld zijn wij extreem kwetsbaar. Studie Universiteit van Namen(de Standaard 6.05.15): jaarlijks vloeit 8 miljard euro naar Brussel en Wallonië. Belang van Limburg (21.02.17): België pas op plaats 35 door slechte score voor cultuur en participatie burger. De schuldratio, het onderwijspeil, het probleem van de 6 randgemeenten en de particratie (o.a. politieke benoemingen) zijn onder deze regering niet verbeterd.
In de eerste reacties zeggen o.a. Bart Maddens en Hendrik Vuye-Veerle Wouters dat de N-VA opgehouden heeft een Vlaams-nationale partij te zijn. Dit zeg ik al enkele jaren met hand en tand. (Dit wil niet zeggen dat er geen Vlaams-nationalisten in de partij zitten).
Op 25. mei 1977 besloot ik (jong dat ik nog was) de VU de rug toe te keren. Daarna heb ik ook het beleid van Filip De Winter en zijn jonge Turken met hand en tand bestreden. Vandaag doe ik een oproep om de N-VA te verlaten, omdat het te veel oneer inhoudt erin te blijven.
Het enige dat de steeds weer bedrogen en gesmade Vlaams-nationalist overhoudt is zijn ZELFRESPECT. Wij moeten de waan van de dag overstijgen en het Vlaanderen in gedacht houden waarin onze zo geliefde kleinkinderen zullen moeten leven!! Daarvoor offeren wij alles op.
Bart De Wever en zijn acolieten Peter De Roover en Jan Jambon zijn een schande voor hun voorouders. Zij hebben een groot stuk van de Vlaamse Beweging lamgelegd en vernietigd!
Ook over vijf jaren, bij de derde ambtstermijn zullen zij Vlaanderen trouweloos verraden.
Zij hebben hun beweging tot een neo-liberale kliek omgevormd (en dus een deel van de Nieuwe Wereld Orde) en er voor gezorgd dat Vlaanderen belgicistischer oogt dan decennia lang het geval was.
De betreurde Mark Grammens haalde in zijn nr. van 26.03.09 het Plakkaat van Verlatinghe aan. Zijn artikel begon als volgt:”Vlaanderen moet er zich van bewust worden dat, als het niet gauw zelfbestuur verwerft of uitroept voor al zijn economische, financiële en sociale zaken, het samen met België de ondergang tegemoet gaat”.
Laten we doen zoals het verzet in de Duitse stad Dresden, dat nu al enkele jaren elke week trouw blijft manifesteren onder de slogan “Wir sind das Volk”. Geef aan de Vlamingen uit de Vlaamse Beweging, die niet omkoopbaar zijn, het HOOGSTE RESPECT !!!! Tot slot wil ik uit het voorgaande de raad geven: we gaan tenonder als we er nog een derde “Vlaamse” partij bij oprichten die zich bij de kiezer aanbiedt. Het is een hoogste plicht aan de echte Vlaamsnationalisten om in gesloten slagorde de gemeente- en nationale verkiezingen aan te gaan.”
Jos Wouters – Boom.