Offerdier op de stoep in de aanbieding Een hele geit kost 200 euro en voor een stuk stier moet 325 euro worden betaald, blijkt uit het reclamebord op de stoep. Een hele stier kost 2000 tot 3000 euro, rekent de ondernemer voor. Lees meer…
“Ik heb vandaag heel veel tijd gehad om na te denken. Ik ben nogal geschokt door wat ik bedacht. U weet allemaal dat het cultureel marxisme (zoals sommigen dat noemen), of de culturele zelfontkenning, of het identitair nihilisme (zoals ik het noem) mij grote zorgen maakt.
En ik begin een structuur te zien. En als ik een structuur zie, zie ik geen toeval. Dan zie ik een plan. Een gestuurd drama. Ik geef de stappen van culturele zelfontkenning zoals IK die zie. Dat wil niet zeggen dat het zo IS, maar ik vrees van wel.
Stap 1 De afbraak van het gezin. Het gezin werd als hoeksteen afgeschaft. Dat kon door de Kerk te belagen, want anders dan Islamofobie was Christianofobie natuurlijk geen misdrijf, maar een teken van verlicht denken. Dit kwam misschien tendele ook wel wat door de emancipatie van de vrouw, die hun mannen niet meer nodig hadden voor hun zelfbehoud (en dat kun je de vrouwen niet kwalijk nemen). Dat kwam zeker ook door de rigiditeit van de Kerk en de schandalen die ze probeerde weg te moffelen. Dat heeft Rome he-le-maal fout aangepakt. Eigen schuld.
Stap 2 De afbraak van de genders. De afbraak van het man-vrouw-zijn. Er zouden vandaag 63 genders zijn, heb ik me laten wijsmaken. Ik wil dat helemaal niet uitzoeken want ik word moe van dat soort onzin. Maar goed. Een maatschappij waarin het mens-zijn al miljoenen jaren uit dualiteit van man-vrouw bestaat, en op die spanning balanceert, die kun je niet in 10 jaar omvormen naar een maatschappij met meer genders dan schoenmaten, al was het maar omdat die wetjes die daarvoor dienen, het blikveld of de emotionaliteit van de man of van de vrouw (die toch nog altijd de procentuele hoofdmoot uitmaken) niet kunnen veranderen. Je kreeg vreemde toestanden waarin speelgoedwinkels geen jongens-speelgoed en geen meisjes-speelgoed meer mochten aanbieden. Tenslotte gingen jongens wel met barbiepoppen spelen, want gender is een sociale constructie. Geweldig. Mijn baardgroei wordt niet gestimuleerd door mijn mannelijke hormonen die mijn mannelijke edele delen voor mij produceren, neenneen, die baard en zelfs die edele delen die heb ik omdat het een afspraak onder mensen is. Wie nog kan volgen mag het zeggen.
Stap 3 De afbraak van het volk.Dat ging in verschillende stadia. De Wever schreef ooit over het Kostbare Weefsel, en dat was een aspect van wat ik bedoel. Maar ook het verdwijnen van het “Dorp” en het dorpsleven, de kleine stadskern onder de kerktoren (gruw van het links elitair muzikaal-schrijvend-filmend-beeldhouwend-schilderend-journalerend clubje). Het verdwijnen van familiebanden door grotere werkmobiliteit.
Het verdwijnen van hechte gemeenschappen. Ik geef niemand de schuld, maar ik stel vast dat ze verdwenen. Ik zelf deed er ook aan mee. Leefde in Duitsland en trok jarenlang de wereld rond. En ik ben blij dat ik het gedaan heb. Maar, de kleine hechte gemeenschap verdwijnt. Ik heb tijden gehad waar ik voor mijn verjaardag meer wensen uit Rusland, Tsjechië, Kazakhstan en Polen kreeg, dan uit Roeselare. De wereld was mijn dorp. Maar mijn dorp…. was geen dorp. De hechtheid was één ding. Maar ook de zotternijen van Verhofstadt, die beweerde dat identiteit tot de gaskamers leed, was er een deel van. Stel je voor. Mahatma Ghandi was een nationalist,dus een gaskamerfanaat volgens Il Filosofo di Montalcino. William Wallace was een nazi-avant-la-lettre. Belg zijn was de identiteit van de non-identiteit. Ceci n’est pas une pipe.
Stap 4 oil for immigration De grote influx uit Islamitische landen die eigenlijk pas de laatste 10 jaar op volle toeren draait, ontwricht NATUURLIJK het karakter van je dorpskern, voor zover die verdomde dorpskern er dan nog IS. We zien vandaag de grote finale met NGO ‘s die en masse migranten overzetten naar Europa. Hier word je wijsgemaakt dat je een egoïst bent als je nog kinderen op de wereld, zet, want het milieu he… en dat leidt tot een afgebrokkelde bevolkingspiramide,die toch al onder druk stond omdat het gezin verdwenen was, en lap… je krijgt een probleem ,want je land zit vol met ouderen. Maar geen probleem, we besteden onze toekomst wel even uit, en laten een paar miljoen jonge mannen oversteken. Makkelijk zat.Hoeven we ook al geen kinderen meer op te voeden. We plukken ze gewoon op plukbare leeftijd. Ik noem het mensenhandel.
Stap 5 De afbraak van symbolen. Zwarte Piet. Het Kruisbeeld. De Kerstmarkt. Dat speelt zich reeds een paar jaar af. Maar nu ook de afbraak van standbeelden. Het begint in de US. En binnenkort begint het gedram hier. Mark my words. En nu zijn er al universiteiten die het oudste erotische boek ter wereld gaan wegmoffelen omdat ze vrezen dat bepaalde studenten daar aanstoot aan zouden kunnen nemen. Stonden ze vijf jaar geleden nog te zeuren dat het Victoriaanse preutsheid was als je niet met je tieten bloot in de kerk mag rondlopen, proberen ze nu met wringende handen beschaamd om een eeuwenoud erotisch boek te lopen. Komt Kharzani naar Europa, moeten alle beelden afgedekt worden, want die Kharzani heeft nog nooit een piemel gezien.
Ik denk dat we de eindfase hebben ingezet. Maar het zal verdomme over mijn lijk zijn. Al moest ik in tempeliersgewaad rondlopen bij wijze van “symbolisch” verzet.
Geef me aub ongelijk, want ik wil geen gelijk hebben.
Het gigantische containerschip Jupiter zat maandag vast op een zandbank in de Westerschelde. Het probleem werd waarschijnlijk veroorzaakt door een foutje in het besturingssysteem. Het schip was van Antwerpen op weg naar Hamburg. Pas uren later, bij hoog tij, kon het schip door 16 slepers en begeleid van een loods los getrokken worden, waarop het terugkeerde naar Antwerpen voor een nazicht. In de versnelde video kan men zien hoe de Jupiter haar aanmeerplaats tussen Saeftingen en Lillo verlaat, twee bochten van de Schelde volgt en vervolgens van haar koers afwijkt om bij de Bocht van Bath vast te lopen.
In de Bocht van Bath wordt de balans opgemaakt. Los van de economische schade – waarvan het onbegonnen werk is om die te bepalen, aldus havenbedrijf Port of Antwerp – onderzoekt Rijkswaterstaat hoe groot de schade is aan de vooroever bij Bath. Die raakte gisteren beschadigd nadat het containerschip vastliep. Rijkswaterstaat zet voor het onderzoek onderwatercamera’s en sonarapparatuur in. Volgens het waterschap is de zeewering niet beschadigd.(Omroep Zeeland)
Deze Italiaan verklaart trots dat hij een katholieke racist is en geen onderdak wil bieden aan Afrikaanse landbezetters:
De paus geeft het goede voorbeeld met Vaticaanasiel: “Het is een burgerplicht hen welkom te heten. Broederlijk. Volgens waarden als menselijkheid en wijsheid. Geen discriminatie volgens het land van herkomst, volgens de reden van hun reislust. 65 miljoen mensen zijn uit hun thuisland vertrokken. Iedereen krijgt de kans zich een goede christen te tonen. Hoe ze te ontvangen? Als broeders en zusters. Het zijn immers mannen en vrouwen zoals wij. Open uw harten en deuren. Opdat ze een goede eerste indruk krijgen van EUropa. En als uitsmijter: liefde is de grootste veiligheid tegen terrorisme.”
En dan was er nog de blijde boodschap dat de C Star zelf in nood verkeerde. Quod non. Lees bij collega Bron hoe de verzamelde poco pers zich verheugde over een gedroomd eindscenario: “Te vroeg leedvermaak”.
De échte blijde boodschap is dat drie NGO’s hun ferrydiensten – voorlopig – opgeven wegens ‘te gevaarlijk’: “Save the Children”, “Artsen zonder Grenzen” en “Sea Eye”. De Libische kustwacht zou té vijandig optreden…
Three NGOs halt Mediterranean migrant rescues after Libyan hostility MSF, Save the Children and Germany’s Sea Eye suspend operations after repeated clashes with Libyan coastguard vessels. Meer bij The Guardian…
Op 20 juli 2017 begon eindelijk de moeilijke strijd tegen de terroristen hier in het Syrisch-Libanees bergachtig grensgebied:Erzal. De Hezbollah, gesteund door het Syrische leger behaalde meteen een verpletterende overwinning door alle versterkingen van de terroristen te verwoesten. Nog geen twee weken later was er een akkoord en vertrokken de terroristen met 170 bussen naar Idlib (7.700 personen). Ze kregen eten en drinken maar er waren veiligheidsmaatregelen genomen: niemand mag de bus verlaten voordat ze toegekomen zijn. De volgende dagen was het hier rustig zoals nooit voorheen. Altijd hoorden we af en toe wel eens oorlogsgerommel. Nu werd geen schot meer gehoord. Toch zijn de mensen hier door de ervaring van deze oorlog voorzichtig geworden, ook na overwinningen.
Ze zeggen: over veertien dagen zal het hier wel veilig zijn. De bevrijding van Erzal is een belangrijke militaire en morele overwinning. De Syrische generaal Mohammad Abbas voorziet vroeg of laat gelijkaardige gevechten voor de bevrijding van de Golan hoogten. Washington, Parijs, Tel Aviv, die zich graag uitgeven als de bestrijders van het terrorisme, hebben nu geen kik gegeven en hun snavel dichtgehouden over de bevrijding van Erzal!
We geven eerst enkele indrukken over de Syrische levensstijl zoals die stilaan weer naar boven komt en vervolgens nogmaals een beschouwing over de Amerikaanse politiek als voortdurende bron van oorlog.
P. Daniel
P.S. Word ik oud? Ik ben gisteren vergeten mijn bericht door te sturen. Excuus.
Vrijdag 11 augustus 2017
Syrische soepelheid: enkele indrukken
Nu de oorlog tegen Syrië geleidelijk stil valt, komt de ware aard van het volk in het dage-lijkse leven steeds meer naar boven. Noem het oosterse gastvrijheid met een gemoedelijk-heid die iedereen welkom heet, een maatschappij op menselijke maat. Syriërs willen uiteindelijk als één familie in harmonie samenleven, van welk geloof of welke etnische afkomst ze ook zijn. Dit brengt een zekere rust mee of anders gezegd, een afwezigheid van stress en opgejaagdheid.
De nauwkeurigheid van afspraken kan hieronder wel eens lijden maar die kalmte heeft ook veel voordelen. Ik heb van de 7 jaren dat ik hier ben nog steeds geen auto-ongeval gezien, niet in Qara maar ook niet op de toch drukke snelweg of in Damascus of elders. Qara is een dorp met ‘n 22.000 inwoners, hoofdzakelijk soennieten, ‘n 300 Grieks-Melchieten, (katholieken) en één orthodoxe familie.
Alle kronkelende straten hebben verschillende grote drempels zodat je nergens volle gas kunt rijden. Dat wordt ook niet gedaan. Er zijn geen verkeersborden, tenzij ergens tijdelijk een plaat van verboden inrit. En hierbij zal niemand enig probleem maken als je daar toch moet zijn en je rijd er voorzichtig in.
In Damascus zijn we eens vastgereden aan een heel druk rond punt omdat we een afslag gemist hadden. Plots stonden we voor een versperring en we konden ook niet achteruit omwille van de auto’s die achter ons door raasden. De zuster die chauffeerde riep een verkeersagent, vroeg om de versperring even op zij te zetten, wat hij met een glimlach deed en wij konden verder. Dat is Syrische soepelheid. De meeste families hebben een auto maar er zijn er ook die een flinke motor als hun vervoermiddel gebruiken. Heel de familie zit dan op de motor en dat kunnen zes personen zijn: vader met voor zich twee kinderen en moeder met voor zich twee kinderen. In België zou dit, denk ik, al vlug een proces opleveren. Hier beseft men dat de veiligheid van kinderen en het gezin op de allereerste plaats de zorg van de ouders zelf is. Daar moet de staat zich niet mee moeien. De staat moet de ouders en de gezinnen helpen hun taak te kunnen vervullen, dat noemen we het subsidiariteitsbeginsel.
In Qâra zijn verschillende apothekers en medische centra. Toen ik aan een christelijke apotheker ‘immodium’ vroeg, zei hij dat dit in Syrië ‘idium’ heet. Hij gaf me een doosje en wilde niet dat ik het betaalde. Heb je een voorschrift voor een spuit, bv. om extra vitaminen, dan kun je bij een andere apotheker terecht. Je gaat met hem mee naar achter en op staande voet dient hij je die spuit toe.
Deze week hebben we met verschillenden voor het eerst sinds de oorlog het grote staatsziekenhuis in Deir Attieh bezocht. Daar werden in 2013 grote verwoestingen aangericht door terroristen, die ook medisch personeel vermoord hebben. Ondertussen is het ziekenhuis weer in volle werking. Alle behandeling en verzorging is gratis, ook voor vreemdelingen die tot een religieuze gemeenschap in Syrië behoren.
Nvdr: beelden kort nadat I.S. er buiten gesmeten werd::
De medicamenten moet men betalen. Voor de oorlog werden de meeste medicamenten in Syrië zelf gemaakt en zelfs naar meer dan 50 landen uitgevoerd. Ondertussen zie ik op de doosjes medicamenten weer staan dat ze uit Syrië komen. In het staatsziekenhuis heerst weer dezelfde gemoedelijk sfeer van voor de oorlog. Geen inschrijving, geen stress. Aan de inkom zijn enkele ruimtes waar de dokter de zieke tracht te behandelen of doorverwijst naar de betreffende afdeling. Toen we bij de radiografie in de gang even moesten wachten nodigden verplegers en verpleegsters ons uit in hun kamer waar ze administratief werk deden. Ze boden ons (vijf personen) vriendelijk een zetel of stoel aan en begonnen koffie te maken terwijl zij verder werkten. Op de gezondheid!
Wij waren te laat om jullie te melden dat men vanaf 10.30 u rechtstreeks kon kijken naar de Messe solennelle van Charles Gounod en het O Beata Mater van August De Boeck. Nog eventjes:
Onze pc is intussen zo traag dat men bij het opstarten gerust de helft van het Pallieterke kan lezen. Zoonlief heeft hem – de pc – vandaag onder zijn hoede genomen. Hij stelt dat telkens Windows een update uitvoert er een heleboel overbodige programma’s heimelijk op gezet worden die heel de boel vertragen. Waardoor een normale pc-gebruiker in de verleiding komt een nieuw exemplaar aan te schaffen.
We zijn dus tijdelijk technisch werkloos. Waarschijnlijk tot na O.L.Vrouw Hemelvaart. En hebben we bijgevolg geen excuus meer om – ‘eindelijk’ – aan de lang beloofde klussen te beginnen. We zijn nog even zoet…
Pas als grote bedrijven zoals BASF, E.on of Shell bedreigd worden reageren politici. Middelgrote Duitse ondernemingen wiens voortbestaan sowieso al sinds de eerste sancties tegen Rusland twijfelachtig is, eisen al lang een actie van hun verkozen volksvertegenwoordigers.
https://youtu.be/bi9oqkfpF7g
Geautomatiseerde ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.
Zoals bv. Thomas Streil uit Dresden, specialist milieu meettechnieken, die zich twee jaar geleden tot Angela Merkel wendde met het verzoek “als Oostduitse de Oostduitsers niet te vergeten”. Rusland is een belangrijke handelspartner – Streil verloor sinds de sancties (waarvan Merkel toen een grote voorstandster was) bestellingen voor een bedrag van 8 miljoen euro. Dit bedrijf is een van de velen in midden Duitsland met gelijkaardige existentiële problemen. Vooral degenen die traditioneel veel handel dreven met Rusland. Tot een faillissement niet meer te vermijden is. Zoals de staalbouwfirma Stahlbaufirma Industriemontagen Leipzig (IMO), die verleden week de boeken heeft neergelegd. Reden: terugloop van bestellingen en sancties tegen Rusland. Het bedrijf bestaat 120 jaar, bood werk aan 320 arbeidnemers en had een filiaal in St. Petersburg en Kazachstan. Uit Rusland kwamen bestellingen voor hoogbouw in staal, voor bruggen en energie centrales. Nadat Duitsland resoluut koos voor groene stroom, had het bedrijf zichzelf heruitgevonden door de traditionele handelscontacten met Rusland te intensifiëren. De trots van het bedrijf is de constructie van de televisietoren in Berlijn.
In Sachsen zijn vooral producenten van werktuigmachines, landbouwtechnieken en leveranciers van de auto-assemblages het slachtoffer. Volgens IHK Sachsen (Industrie – en Handelskamer) is tijdens de laatste drie jaar de handel met Rusland met 670 miljoen euro gekrompen. Ook Brandenburg heeft meer dan gemiddeld aan omzet moeten inboeren. Volgens IHK-cijfers hebben alleen al in West-Brandenburg 200 firma’s handelsbetrekkingen met Rusland met hoofdzakelijk export van gummi- en kunststofartikelen, voedingsmiddelen, machines, pharmaceutica en auto-onderdelen. Ook vervoermaatschappijen noteren verliezen.
Daar bovenop komen de Chinezen die in het gat springen. Nieuwe afzetmarkten zijn moeilijk te vinden. Export naar China, Indië en zelfs naar de VSA is weliswaar mogelijk, maar gewoonlijk duurt het twee tot vier jaar eer een handelsrelatie echt van de grond komt. Bijzonder moeilijk is de export naar de VSA wegens het protectionisme van de eigen markt. Tot de nieuwe sancties verkondigd werden, lag de politiek niet wakker van de problemen der kleinere en middelgrote ondernemingen. Tot de Nord Stream, andere pijpleidingen en zelfs de Russische spoorlijnen in het gedrang kwamen en grote spelers op de markt zich beroofd zagen van hun investering (video bovenaan). Citaat:
“Wie economisch denkt, kan niet tegen Nord Stream2 zijn. Het project wordt helemaal met privé geld gefinancierd. 5 miljard euro werden al aangesproken, 80% van de leidingbuizen werden al geproduceerd, met een groot aantal Duitse producenten, het risico ligt helemaal bij de deelnemende firma’s.”