EEN TURKOLOOG SPREEKT…
Vandaag (18.04.2017) verscheen in De Standaard een opiniestuk van politicoloog Dries Lesage die aan het hoofd staat van de Chair for International Studies van de universiteit van Gent waar hij zich specialiseert in het bestuderen van de Turkse politiek.

De zeer eerbiedwaardige professor die nog niet zo lang geleden bij Lanoo een boek over Turkije publiceerde, verzet zich met klem tegen de afschaffing van de dubbele nationaliteit. Hij klaagt ook aan dat de ‘Turkse Belgen’ gestigmatiseerd zouden worden omwille van hun massale ja stem voor Erdogan.

Hij vergeet echter te vermelden dat zijn Turkse echtgenote Meryem Kaçar ( dochter van een imam en voormalig senator voor Groen) lid is van de raad van advies van YTB, een regeringsagentschap voor buitenlandse Turken dat door Erdogan in het leven werd geroepen) en dat de dienst die hij aan de UC leidt, gedeeltelijk gefinancierd wordt door de Turkse regering,door Erdogan dus.

Dit zou kunnen verklaren waarom Lesage niet alleen altijd weer de politiek van de nieuwe sultan heeft verdedigd maar bovendien ook meer dan eens artikels schreef waarin begrip gevraagd werd voor zowel de hardhandige aanpak van het straatprotest op het Geziplein (2013) als voor de overname van de oppositiekrant Zaman, na de nog steeds mysterieuze coup van vorig jaar. Maar ja:wiens brood men eet…

Goede raad van dezelfde Lesage: In plaats van verkrampt te reageren zouden we de band van de Turken met hun vaderland als iets positiefs moeten zien

DE ANDERE TURKOLOOG ZWIJGT
Wie ook als turkoloog door het leven probeert te gaan, maar zich, merkwaardig genoeg, tot hiertoe m.b.t. het stemgedrag van onze Turkse allochtonen (pardon Termont) niet heeft laten horen is Johan Leman. U weet wel de opvolger van Paula D’hondt aan het hoofd van van het Centrum voor Racismebestrijding die van daaruit met de fanatieke ijver van een groot inquisiteur ( hij was een voormalig dominicaan) al wat in zijn ogen als racistisch beschouwd kon worden, te vuur en te zwaard te lijf ging.

In de “wie is wie?” van de KUL staat te lezen dat hij verantwoordelijk is voor het Centrum van Interculturalisme, Migratie en Minderheden van deze alma mater. Wikipedia stelt hem echter nog steeds voor als de chair holder van de leerstoel Fetullah Gülem, Chair for Intercultural Studies. Het is daar dat het schoentje wringt.

Zoals die naam het zegt werd of wordt de leerstoel van Leman gefinancierd door de Gulembeweging. Nog al wiedes dat Erdogan dit niet leuk vindt. Het is daarom dat hij een paar weken terug liet weten dat de diploma’s van de KUL niet langer in Turkije herkend worden. Gevolg : Leman houdt zich zo stil mogelijk. Dankzij zijn kloosteropleiding zal hij wel vertrouwd zijn met die oude Latijnse uitdrukking: sic transit gloria mundi.

Francis Van den Eynde op facebook