Ondertiteling en geautomatiseerde vertaling via icoontjes onderaan.
Maandelijks archief: april 2017
Voert de Czexit naar de exit of naar de Euro?
Meer dan drie jaar werd de Tsjechische Kroon aan de Euro gekoppeld. Tot de munt in het vizier van speculanten kwam. De nationale bank trok aan de noodrem. Nu blijven er twee opties.
Terwijl iedereen over de Italexit of Frexit spreekt, wordt een heel andere exit plotseling realiteit, nl. de Czexit. De Tsjechische nationale bank heeft de Kroon van de Euro losgekoppeld. De minimum koers van 27 Kronen voor 1 Euro, drie jaar gehandhaafd, werd opgegeven. Dit werd donderdag door een woordvoerder medegedeeld.
Door middel van de minimum koers moest verhinderd worden dat de Tsjechische export te duur en de inflatie aangewakkerd zou worden. Dat laatste doel werd bereikt. De jaarlijkse verhoging van de prijzen steeg tot 2.5% en oversteeg daarmee duidelijk het gewenste doel. Nu trok de nationale bank de stekker uit de verbinding met de Euro.
De deviezenmarkt toonde duidelijk een reactie met een stijging van 1.4% tegen de Euro, de grootste groei sinds twee jaar.
De nationale bank had geen keus. De Tsj. Kroon werd een speelbal voor speculanten. Hedgefonds hadden ca. 65 miljard dollar op een opwaardering gezet. De Tsjechische nationale bank moest steeds meer op de deviezenmarkt tussenkomen. Tenslotte werden de hoeders van de nationale munt in Praag verplicht de Kroon vrij te laten.
De situatie herinnert aan de afkoppeling van de Zwitserse Frank in januari 2015. De Zwitserse nationale bank had ook een minimum koers tegenover de Euro ingevoerd en deze gedurende drie jaar verdedigd. Toen de Zwitsers hun munt loskoppelden van de Euro zorgde dit voor een regelrechte aardbeving op de financiële markten. De Euro beleefde toen de eerste grote val sinds zijn ontstaan.
Ook de Czexit kwam voor de meeste financiële belanghebbenden onverwacht. De gevolgen op de financiële markten viel nogal mee. De Euro verloor tegenover de Kroon; tegenover de dollar bleef hij stabiel. Alleen het Britse Pond verloor tegenover de dollar aan waarde. Groot-Brittanië is voor Tsjechië het vierde belangrijkste exportland.
Vele landen geven de koppeling op. Het ligt er ook aan dat Tsjechië nog steeds als groeiland geldt en in vergelijking met Zwitserland een veel kleinere rol in de wereldeconomie speelt. Het land bereikt met omgerekend 185 miljard dollar slechts een kwart van het Zwitserse BNP. Bovendien is Zwitserland één der leidende kapitaalmarkten met breed verspreide netwerken over heel de wereld. Praag daarentegen is vooral geliefd bij de techbedrijven; als bank- en financiële speler heeft het globaal geen rol van betekenis.
Niettemin moesten de Tsjechen in het verleden evenzeer miljarden inzetten om de Euro-koppeling te verdedigen. De Tsjechische nationale bank heeft tijdens de voorbije jaren in totaal voor 48 miljard Euro gekocht om de minimum koers te kunnen houden.
Experten verwachten dat de afgekoppelde Kroon aan waarde zal winnen. Volgens de Big-Mac-Index is ook nu de Tsjechische munt gemeten aan de Euro-koopkracht nog voor 28% ondergewaardeerd.
Deze Index is bijzonder geschikt om in te schatten hoe duur of goedkoop een munt is, omdat de wereldwijd verkochte McDonald hamburger uit dezelfde mengeling van bestanddelen bestaat en bijgevolg na de omrekening van de wisselkoers op dezelfde prijs zou moeten uitkomen. Dienovereenkomstig speculeren veel investeerders op een opwaardering van de Kroon en in het zog ervan ook op die van andere Oost-Europese munten, zoals de Poolse Zloty of de Hongaarse Forint.
Globale kapitaalstromen zetten nationale banken onder druk. In 2008 had nog 59% der IMF-leden hun munten verankerd; in 2016 was het 43%. De meeste afkoppelingen waren van de dollar – die hadden niets met de Eurocrisis te maken. Het zijn de sterke globale kapitaalstromen die zulke koppelingen steeds meer in vraag stellen. Het prijsplaatje van de koppeling wordt bij speculatieve aanvallen voor de betrokken nationale banken heel duur. Als de eigen munt dient opgewaardeerd te worden moeten de nationale banken Euro’s of dollars kopen. Komt een gekoppelde munt onder neerwaartse druk moeten de eigen deviezenreserves verkocht worden. Hoe dan ook verliezen nationale banken hun autonomie.
Volgens experten heeft Tsjechië nu de keuze: hun munt overlaten aan de spel van de vrije markt of hun autonomie helemaal opgeven en bijtreden tot de Euro. Met het perfide resultaat dat de Czexit ertoe zou leiden dat de Euro een twintigste lid van de gedeelde munteenheid krijgt.
Wurlitzerdromen
L’avventura, een lied uit 1971 dat de houdbaarheidsdatum van een avontuurtje overschrijdt. Gezongen door Eric Charden (tevens auteur) en Stone, alias van Annie Gautrat, en door verschillende artiesten gekopieerd..
Liefs van jullie Lolita
Binnenkort een beklijvende reportage bij Vranckx
Oproep tot nationaal protest vanavond om 17.00 uur (plaatselijke tijd) en gedurende het weekeinde om druk te zetten op de VSA om de oorlog tegen Syrië te beëindigen.
Een herhaling van vorige protestacties:
Wat betekent de “C” in CD&V nu ook weer?
Mieke Van Hecke wil met CD&V deelnemen aan het Gentse bestuur:
‘Voor moslims is CD&V de logische keuze’
Haar partij riep haar onverwachts terug uit pensioen om lijsttrekker te worden bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2018. Toch weet Mieke Van Hecke nu al wat een van haar strijdpunten zal worden: ‘De armoedecijfers in deze stad zijn dramatisch.’
Voor CD&V leek Gent, waar de paars-groene coalitie zo stevig in het zadel zat, lange tijd een verloren strijd. Maar sinds de schandalen rond intercommunales en de roemloze aftocht van kandidaat-burgemeester Siegfried Bracke is er weer veel mogelijk. Het nieuws dat oudgediende Mieke Van Hecke (70) de Gentse CD&V-afdeling aanvoert, verleidde groene schepen Filip Watteeuw in dit blad al tot de bedenking dat zijn liberale coalitiepartner wel heel lang heeft vastgehouden aan de ‘paarse droom’. Watteeuw deed Van Hecke net geen aanzoek. (Knack)
Als aanbeveling kan dit laatste tellen!
Perceptie
Syrië: De hoop op een spoedige vrede slinkt
Trump haalt bakzeil, schreven we in een vorig artikel over de gifgas-aanval in Idlib.
De raketten stonden gereed. Alsof er slechts een reden moest gezocht en gevonden worden om ze af te vuren. De VSA zouden zich volgens Trump zich niet meer mengen in buitenlandse disputen. Hij beloofde komaf te maken met I.S. en wat doet hij? Hij vuurt Tomahawk raketten af op het Syrische leger. Zonder het resultaat van een “onafhankelijk onderzoek” af te wachten. Zogenaamd om de “Amerikaanse belangen te verdedigen”. Ja, hoor, Assad heeft immers een vloot op de Hudson liggen.
Onze vrees wordt stilaan waarheid:
Tenslotte, nog dit ter herinnering: ook hier werden de “Amerikaanse belangen verdedigd”!
Gifgas in Syrië: cui bono?
Elke logica ten spijt, blijven de poco media en politici bij hun mening dat Assad een massa-moordenaar is die elke ochtend bij zijn spiegeleitje enkele sneetjes rebellenvlees in de pan kwakt.
Assads regeringsleger maakt elke dag vooruitgang. De bevolking draagt hem op handen. Waarom zou hij elke aarzelende vooruitgang die hij de vorige maanden in de internationale pers en zelfs bij regeringen en politici geboekt heeft, ongedaan maken door een gifgasaanval op zijn eigen bevolking? Wat heeft hij daarmee te winnen?
Bij de bevrijding van Aleppo werden de bewijzen gevonden van een gifopslagplaats en -productie door de zgn. ‘gewapende oppositie’. Lees: het verzameld zootje djihadisten gesteund door het westen. En dan hebben we het zelfs niet over de niet zo gematigde djihadisten van I.S. Die beelden gingen de wereld rond. Konden niet gecensureerd worden.
Cui bono? Wie wint erbij?
Welk voordeel haalt Assad hiermee binnen? Maakt hij zich hierdoor aanvaardbaarder bij de internationale coalitie? Welke slag haalt hij thuis? Wetende dat de “rebellen” en I.S. niet aarzelen om de bevolking als levend schild te gebruiken, om hen als chantagemiddel in te zetten, om de bevolking uit te hongeren of hulpgoederen in beslag te nemen en ze voor quasi onbetaalbare prijzen te verkopen.
Logica. Onze vermoedens waren de volgende:
- nepnieuws, oude filmbeelden, geknipt, geplakt, geregisseerd naar de huidige vereisten
- een in het nauw gedreven kat maakt rare sprongen: gifaanval op eigen bevolking door “rebellen” om slachtofferrol te benadrukken en Assad “te ontmaskeren”
- ongeluk: ontploffing van een labo bij de aanmaak van gifraketten door “rebellen”
- de Russische optie: bij aanval wordt opslag/labo geraakt
- hogere geopolitiek om de VSA uit hun tent te lokken tegen Rusland (zie video’s)
https://youtu.be/k1ByO6JJzIM
Quasi onmiddellijk werd door de Russische zenders (de Syrische ‘mogen’ hier niet getoond worden, kwestie van geen propaganda voor de Syrische regering te maken) medegedeeld dat waarschijnlijk een wapendepot geraakt was waar chemische vernietigingswapens opgeslagen en geproduceerd werden. Schoorvoetend mocht dit dan toch verspreid worden, nadat zowat elke ‘leider’, elke ‘regering’, elke internationale instelling Assad veroordeeld en hun huidige en – vooral – toekomstige ‘tussenkomst’ verrechtvaardigd werd. Met slechts een kleine voetnoot: “Depending investigation”... in afwachting van een onafhankelijk onderzoek. Maar intussen klinkt het “alle bewijzen (?) wijzen in de richting van Assad”.
Zal wel. Het kwaad is geschied. Het doel is bereikt. Wereldwijde georkestreerde verontwaardiging. Zelfs Trump gaat bakzeil. Assad wordt als de baarlijke duivel voorgesteld om hem – na de definitieve wapenstilstand / vernietiging van Syrië voor het tribunaal in Den Haag te kunnen veroordelen (… tenminste als hij niet vooraf standrechtelijk afgemaakt wordt).
We verzamelden enkele andere meningen (zo zijn er nog meerdere op YT te bekijken), die u uiteraard niet in de poco media zal terugvinden:
https://youtu.be/pS6Oa_aDS6E
https://youtu.be/-Giz5r9O0hk
https://youtu.be/DoYS-5V1Efk
Nigel Farage: de EU gedraagt zich als de maffia
… en het EUropees Parlement is ontzet over zijn uitspraken
https://youtu.be/Z2U16waR2Jg
… maar Vrhfstdt is er vast van overtuigd dat de Britten uiteindelijk terug naar de ware EU-schaapstal zullen keren… het gaat hem tenslotte alleen maar “om de mensen”…
… al zal dat niet met Nigel Farage zijn
https://youtu.be/sOzBXMvPdhw
Praat voor de vaak
UNIA: N-VA-theater zonder resultaat
De N-VA lanceerde in maart ‘een aanval’ op Unia om de aandacht af te leiden van de schandalen waardoor ze getroffen werd. Intussen blijkt dat het goedkoop politiek theater was, dat er niets verandert en dat Keytsman en co op hun twee oren kunnen blijven slapen.
November 2016: In het Vlaams Parlement stelt minister van Binnenlands Bestuur Homans dat “de samenwerking met Unia vlot en constructief verloopt”. De minister besliste dan ook de samenwerkingsovereenkomst met de federale overheid met betrekking tot Unia te verlengen tot 2019. Geen kritiek dus. Zelfs geen gemorrel aan het akkoord.
22 februari: ter gelegenheid van een parlementair debat over “de strijd tegen discriminatie” en de rol van Unia daarin, overlaadt de N-VA het centrum van Keytsman met alle lof. N-VA-parlementslid Van Eetvelde zei onder meer: “De samenwerking met Unia is zeer belangrijk. Zij staan het dichtst bij de mensen.”
Bliksemafleider
Eind februari: de N-VA neemt een bocht van 180 graden. Op zaterdag 25 februari lanceerde de net als staatssecretaris voor Gelijke Kansen aangestelde Zuhal Demir op de voorpagina van het Nieuwsblad een scherpe aanval op Unia dat er volgens haar “niet voor iedereen” zou zijn. De dag erop doet Vlaams minister van Gelijke Kansen Homans – dezelfde Homans die nauwelijks enkele maanden eerder Unia nog positief beoordeelde – er nog een schep bovenop: Unia is “niet neutraal” en er enkel maar om één doelgroep verdedigen, namelijk de allochtonen.
De aanval was perfect getimed. De publieke opinie was toen immers volledig in de ban van de schandalen in de intercommunales. Ook N-VA’ers bleken in diverse raden van bestuur van intercommunales en bedrijven vlot mee hun zakken te hebben gevuld. Antwerps N-VA-schepen Koen Kennis bleek met 42 mandaten zelfs de absolute kampioen en parlementsvoorzitter Siegfried Bracke, de best betaalde politicus van het land, bleek bij te klussen als adviseur voor onder meer Telenet. “Op een moment waarop de mandatarissen van uw partij op de betere graaitechnieken werden betrapt, hebt u bewezen dat uw partij ook in de betere afleidingstechnieken kan uitblinken”, wierp Barbara Pas Zuhal Demir dan ook terecht voor de voeten.
N-VA-product
Waarover de N-VA-excellenties Demir en Homans bovendien in alle toonaarden zwijgen, is dat hun partij het Unia-monster zelf heeft gecreëerd. Chris Janssens confronteerde minister Homans in het Vlaams Parlement met het feit dat de N-VA de voorbije jaren in het parlement telkens weer op het ‘groene knopje’ drukte om Unia meer armslag, vrij spel en bevoegdheden te geven. Nochtans hadden Unia en haar voorlopers hun bevoegdheden toen al aan de lopende band misbruikt. De (extreem-linkse) mensen die het voor het zeggen hadden in Unia, hadden er immers een soort van inquisitie-instrument van gemaakt om iedereen die zich kritisch uitlaat over de massa-immigratie en de multiculturele samenleving het zwijgen op te leggen. Met morele terechtwijzingen in de pers of zelfs via de rechtbank.
Herinner u de procedure die het Centrum voor Gelijkheid van Kansen op 10 oktober 2000 – nauwelijks twee dagen na een fenomenale verkiezingsoverwinning van het Vlaams Blok – startte om de partij via de rechtbank te liquideren.
Desondanks stapte ook de N-VA in 2013 kritiekloos mee in de uitbreiding van de bevoegdheden en het budget van Unia (toen nog ‘Interfederaal gelijkekansencentrum’ genoemd). Maar liefst 7,8 miljoen euro kreeg Unia met hulp van de N-VA in de schoot geworpen voor haar links activisme. Het decreet dat dit bewerkstelligde werd in 2013 ook door N-VA met de karwats door het Vlaams Parlement gejaagd. Het Vlaams Belang vroeg naar aanleiding van deze bevoegdheids- en budgetuitbreiding een ernstig debat aan – inclusief hoorzittingen – over de rol van Unia, maar N-VA weigerde.
Maar er waren nog andere kansen om de scheefgegroeide situatie recht te trekken. In 2015 had bijvoorbeeld een neutraal, zakelijk iemand kunnen aangesteld worden als hoofd van Unia. De meerderheid, inclusief N-VA, besliste echter de extreem-linkse opengrenzen-activiste Els Keytsman te benoemen als directeur van Unia. Het verleden van Keytsman bij Groen, Oxfam en Vluchtelingenwerk Vlaanderen stond blijkbaar goed in haar cv, want ze werd met goedkeuring van N-VA aangesteld als directeur. Unia zoals het nu bestaat, is dus een product van N-VA-beleid.
Blaffende honden
De plotse N-VA-kritiek op Unia lijkt wél een copy-paste van de kritiek die het Vlaams Belang al veel jaren uit. Wat voor het Vlaams Belang echter essentieel is, is dat er daadwerkelijk actie wordt ondernomen om Unia te kortwieken, liefst zelfs af te schaffen. Zelfs de EU verplicht België niet om een ‘gelijkekanseninstituut’ te hebben met dergelijke vergaande bevoegdheden, tot en met de mogelijkheid om openbaar ministerie te spelen. Zowel Barbara Pas als Chris Janssens eisten na de harde woorden van Zuhal Demir en Liesbeth Homans een kordaat optreden tegenover Unia in respectievelijk de Kamer en het Vlaams Parlement. Demir kwam niet verder dan: “Ik zal in overleg gaan met Unia, maar dan wel als alle rust is weergekeerd.” Bij Homans luidde het: “Ik wil het initiatief nemen om een evaluatie van Unia te doen. Geen audit, geen strafonderzoek, maar gewoon een doorlichting. Ik wil niet van Unia af.”
Barbara Pas besloot dan ook terecht: “Uit uw antwoord blijkt wel heel duidelijk dat blaffende N-VA-honden niet bijten en dat de gedachtenpolitie van Unia op haar twee oren kan slapen.” Chris Janssens reageerde op de aankondiging van een ‘evaluatie’ door Homans: “Ik heb stilaan wel mijn buik vol van alle ‘doorlichtingen’ die u hebt aangekondigd. Al uw voorgaande doorlichtingen – over het Minderhedenforum, over de Turkse staatsmoskeeën,… – zijn zonder gevolg gebleven. Daarover hebben we niets meer gehoord.”
Unia kan dus ook in de toekomst nog verder gedachtenpolitie blijven spelen met evenveel centen en evenveel bevoegdheden. Veel woorden dus opnieuw, maar weinig daden: N-VA ten voeten uit.
Wim Van Osselaar in VB Magazine, april ’17
Het Spionnencentrum deelt mee: “Het gaat hier wel om ónze jongens!”