Oude mijn wordt enorme batterij – enig probleem: het project is niet rendabel.
De Prosper Haniel steenkoolmijn in Bottrop, net over de grens, gaat volgend jaar dicht. Niet het einde, maar als alles naar wens loopt, het begin van een nieuw leven als een hydro-elektrische installatie met een te verwachten capaciteit van 200 megawatt, genoeg om stroom op te slaan voor 400.000 gezinnen gedurende 4 uur. Als er weinig zon of wind is, stroomt water uit een bekken bovenaan in de mijn 1200 meter diep de schachten in en drijft daarbij turbines aan die stroom opwekken. Als er later weer een overschot aan hernieuwbare energie is, wordt dat gebruikt om het water weer naar boven te pompen. Als het systeem naar behoren werkt zou dit ook in andere gesloten steenkoolmijnen toegepast kunnen worden; een symbiose van de hernieuwbare energie en tewerkstellingsmogelijkheid voor de voormalige mijnwerkers.Het enige minpuntje: een financiële put.
… dan moet je via een omleiding op je bestemming geraken
Sancties tegen Rusland, ons opgedrongen door de VSA, schieten aan het doel voorbij. De export van EU-lidstaten werd de grootste verliezer. En dan moet je vindingrijk zijn.
… maak kennis met de MSM, de ‘mainstream media’, de poco pers, de ‘kwaliteits’kranten met hun ‘experten’, met hun ’embedded’ reporters, met hun Vranckxen (die laatste is trouwens compleet aan het doordraaien… hij stelt dat I.S. een prijs op zijn hoofd heeft gezet!)
– Zij bewegen zich in het kielzog van de zgn. ‘humanitaire missies’ om de regeringen in Libië en Syrië te verdrijven, – Voortdurend refererend naar ‘rebellen’ bronnen, zoals het U.K. ‘Syrian Observatory’ , ‘Human Rights Watch’, – Enthousiaste verspreiders van ‘false flag’ slachtpartijen, waardoor verdere extremistische wreedheden aangemoedigd worden, – Doen alsof de VSA en hun coalitiepartners niets te maken hebben met Al Qaeda / I.S., zelfs na meerdere (h)erkenningen, – Noemen bedrieglijk de fanatieke extremisten steeds ‘rebellen’ of ‘revolutionairen’ in een ‘burgeroorlog’, – Blijven de leugenachtige betichtingen tegen het Syrische leger herhalen, zelfs nadat deze ontkracht werden, – Draaien hun hand er niet voor om ongewenste feiten te verdoezelen of zelf ‘bewijs’ te fabriceren als oorlogspropaganda, – Extremisten worden ‘gematigd’ genoemd, wat de vuile oorlog in Syrië doet voortduren…
Prof. Tim Anderson publiceerde er een boek over: “The Dirty War on Syria”.
Waarom engageerden zich de westerse vrije media zich met zulke passie in de door de VSA geleide ‘humanitaire oorlog’ tegen Syrië? Hebben westerse journalisten enig besef getoond van hun eigen moraal en – soms zelfs – criminele verantwoordelijkheid voor de gevolgen?
In december 2015, bijna vijf jaar na het begin van de oorlog, zond de BBC een omvangrijk radioprogramma uit met de titel ‘Al Qaeda in Syria’, waarin de zender zich afvroeg of Groot Brittanië een ‘onuitgesproken alliantie van de minste weerstand’ met jihadistische groepingen, Al Qaeda inbegrepen, aangegaan had om het ‘Assad regime te vernietigen’. In de uitzending werd het ondenkbare uitgesproken, nl. de westerse pogingen om ‘Al Qaeda een face lift te geven als een organisatie waarmee te onderhandelen valt’ en werd erkend dat de zgn. ‘gematigde rebellen’ jarenlang aan de zijde van Al Qaeda gevochten had (BBC4 2015). Voor de beter ingelichte toeschouwer was dit geen nieuws. Behalve dan het feit dat de BBC erover wou berichten.
Enkele weken later keerde de Britse staatszender terug naar ‘business as usual’, de gebruikelijke verslaggeving, waarbij het offensief van het Syrische leger tegen Al Qaeda aangeklaagd werd want het zou de vredesgesprekken in Genève (BBC 2016) ‘bedreigen’.
Tegelijkertijd klaagde de Guardian – gebruik makend van jihadist-bevriende bronnen – nog maar eens het Syrische leger aan voor het gebruik maken van gifgas op burgers (Shaheen 2016). Dit werd de wereld ingestuurd nadat bleek dat de ‘gematigde rebellen’, hoofdzakelijk Ahrar as Sham en Jaysh al Islam, samen met Jabhat al Nusra) opnieuw chemische wapens ingezet hadden in een gedeelte van Aleppo. De Britse beschuldigingen dienden – opnieuw – het doel de aandacht af te leiden van de wreedheden door gewapende groepen en de NAVO propaganda een zetje in de rug te geven. Lees meer in het Engels…
Van beroep was hij officier in het leger en leraar fortificaties. Hij was een van de leden van Het Machtige Hoopje, een groep Russische componisten die een specifiek Russische stijl van muziek trachtten te maken.
Een herkenbaar scenario: vervang ‘Merkel’ door ‘Rajoy’ – ‘Erdogan’ door ‘Akhnnouch’
Het koninkrijk der meest geliefde minderheid in de Lage Landen heeft de asielzoekers- hamer ontdekt. Recent is het binnen een tijdspanne van slechts 72 uur 890 gelukzoekers uit de welvaartstaten ten zuiden van de Sahara gelukt via de Spaanse enclave Ceuta in ‘veiligheid’ te komen binnen de EU-grenzen. Sinds de bouw van de 6 m hoge dubbele omheining tien jaar geleden zijn er nog nooit zo veel binnen een zo korte tijdspanne in geslaagd deze horde te nemen. Enkele tientallen zouden zich ook hebben kunnen ‘redden’ op een klein onbewoond Spaans eilandje voor de Marokkaanse kust. In heel 2016 tekenden er ‘slechts’ een duizendtal present op de EU-bodem.
Zoals gewoonlijk heeft de Spaanse overheid na de grensbestorming snel hun Marokkaanse collega’s verdedigd. Eigenlijk moeten de Marokkanen volgens een akkoord van 2005 dergelijke grensbestormingen verhinderen. De Spaanse premier Mariano Rajoy bejubelde enkele dagen later tijdens een Frans-Spaanse top in Malaga de samenwerking met Marokko: de “verantwoordelijke veiligheidsinstanties zouden alles gedaan hebben wat mogelijk is, maar je kan niet altijd winnen,” voegde hij eraan toe. De Spaanse staatssecretaris voor veiligheid, José Antonio Nieto, ijverde te verklaren dat er geen klachten over de Marokkaanse overheid te noteren vallen en dat de toename der gelukzoekers eerder te wijten is aan een tekort aan Spaanse gendarmes.
Spaanse en zelfs Marokkaanse journalisten zijn het er niet mee eens. Integendeel. Zij verklaarden dat de Marokkanen tijdens de dagen der bestorming hun veiligheidsmensen van de grens teruggetrokken hadden en dat dit niet onopgemerkt bleef bij de geluk-zoekers. In het beboste gebied in de directe omgeving van Ceuta verblijven talrijke jonge mannen in geïmproviseerde kampen, wachtend op een gunstig moment om over de omheining te geraken. Zoals gebruikelijk zijn ze allemaal voorzien van een gsm; ze informeren hun collega-volksverhuizers in de steden Tetouan en Tanger over de actuele stand der zaken en hops, binnen de kortste tijd, staat een leger grensbestormers paraat om van de gelegenheid gebruik te maken.
De invloedrijke Marokkaanse minister van Landbouw, Aziz Akhnnouch, een vriend van koning Mohammed VI, had op 6 februari – tien dagen voor de massale grensbestorming – de EU al tegen het vonnis van de EUropees Hof van 21 december over het landbouwakkoord tussen Brussel en Rabat, gereageerd. De rechtbank had immers bevestigd dat het visserij-akkoord niet op de door Marokko bezette voormalige kolonie West-Sahara van toepassing is, omdat dit gebied volgens het volkerenrecht geen deel van Marokko uitmaakt: “Hoe zouden wij de Afrikaanse migratie door Marokko moeten afblokken als EUropa niet met ons wil samenwerken?,” vroeg Akhnnouch zich schijnheilig af. Het wordt zo stilaan tijd dat EUropa de dure Marokkaanse financiële bijdrage tegen illegale immigratie naar waarde schat.
https://youtu.be/QDQ0nUDZvwc
Kortom, Marokko heeft lessen getrokken uit de succesrijke chantagepraktijken van Erdogan. Terwijl Griekenland via Erdogans tactiek het grootste slachtoffer is, mag Spanje zich nu verheugen over de Marokkaanse chantage. Spanje ligt slechts 14 km van de Marokkaanse kust en heeft met de enclaves Ceuta en Melilla een gezamenlijke grens met Marokko van meerdere kilometers. De samenwerking met Marokko is niet alleen cruciaal voor Spanje in strijd tegen de massa immigratie, maar ook tegen de georganiseerde misdaad.
De betekenis van de Ceuta/Melilla-rol en de zgn. westelijke Mid.Zee-route naar Spanje nam af en werd vervangen door de Balkanroute en de centrale Mid.Zee-route van Libië naar Italië. In 2016 noteerde Frontex ‘slechts’ 8000 illegale grensoverschrijdingen. In 2005 waren het wekelijks nog duizenden. Reden is een wetsverandering in Spanje waardoor de politie de asielaanvragen kan weigeren. Nog succesrijker en tot op heden chantagevrij is voor Spanje de samenwerking met Senegal. Een akkoord leidde ertoe dat de reisdrang van Senegalezen naar de Canarische Eilanden, tot 2005 de hoofdingang tot de EU, dit jaar op nul staat.
De zogenaamde internationale coalitie met al haar vazallen stuurt aan op een voortdurende oorlog in Syrië en bombardeert er maar op los.
Syrië blijft (tevergeefs) protesteren tegen deze illegale acties en massaslachtingen. Rusland helpt berekend en legaal. Het wil een seculier Syrië behouden, verwerpt de dubbelzinnigheid van de “gematigde rebellen”, wil het respect voor het internationaal recht herstellen, geen interventies in de interne zaken van andere landen en geen revoluties met de kleuren van de regenboog. Ondanks de blijvende verwoestingen en moordaanslagen houdt Syrië tot heden stand. Moge het na het lijden en sterven ook delen in het Pasen van de verrijzenis.
P. Daniel
Vrijdag 24 maart 2017
Flitsen uit de gemeenschap
Ziehier iets over een wandeling, een nieuw centrum in het dorp en moederdag.
Een zondagse wandeling
Zondagnamiddag trokken we over het grote terrein en om de gemeenschap van de zusters wat te ontlasten namen we de kinderen mee. Ze sprongen als jong vee dat voor het eerst van de stal in de wei gelaten wordt. Het is woestijngrond vol stenen, beplant met vruchtbomen met hier en daar een groot niveauverschil. Er is gras gezaaid voor de schapen en zo zie je grassprietjes opschieten. Iedere dag trekt de herder met de kudde van nu een ‘n honderdtal schapen over het terrein. En nu zagen we de schapen terugkeren naar hun nieuwe stal. We zochten een plekje uit, sprokkelden wat dorre doorntakken en wat hout en maakten vuur. We hadden een moortje met water bij, wat Engelse thee, suiker en plastieken bekertjes. Met een stok werd het moortje in het vuur gezet en het water was al vlug aan het koken. Zo genoten we van een tasje thee in de woestijn. Van daar gingen we naar de nieuwe, kleine kluizenarij. Het was vroeger de schapenstal toen er nog maar enkele schapen waren. Tijdens de winter deed het dienst als kraamafdeling waar de lammeren geboren werden. De geur is nu stilaan aan het wegtrekken. Er werd grond uit- gegraven zodat je nu rechtop kunt staan. Daarbij werd nog een opening gevonden die er op wijst dat hier vroeger al een soort kluis moet geweest zijn. Er is een verhoog gemetseld waarop een matras kan gelegd worden. Nu worden de ruwe muren met rotsstenen bezet (met zand en stro). Er zijn drie nissen waarin een icoon of beeldje kan geplaatst worden, een klein venstertje met tralies en nog een opening met twee plankjes voor een mini- bibliotheek. Er blijft nog net plaats genoeg over om in de hoek een kleine houtkachel te plaatsen en een tafeltje. Rondom werd al een muur met rotsstenen gemaakt zodat er een kleine binnentuin is, eventueel voor wat groenten en kruiden. Het zal eens een geschikte plek worden om zich in eenzaamheid terug te trekken zoals de woestijnmonniken destijds deden. Een ideale plek om op de uitnodiging van Jezus in te gaan: “Kom nu eens zelf mee naar een eenzame plaats om alleen te zijn en rust daar wat uit” (Marcus 6, 31).
Een nieuw centrum
In Qâra werd maandag een nieuw centrum geopend, speciaal voor hulp aan vrouwen. Het wordt mede gesponsord door UNPFA (United Nation Population Fund), maar het is een initiatief van de gemeenschap, georganiseerd door moeder Agnes-Mariam en onze lekenverantwoordelijke.
Het is eigenlijk een breed opgezet hulpprogramma voor gezinnen in nood, speciaal voor vrouwen en moeders. Heel de gemeenschap werd bij de inhuldiging verwacht. Er was een behoorlijke belangstelling van het dorp en alle notabelen waren aanwezig: burgemeester, gouverneur, sjeik, kolonel, elk met hun vertegenwoordiging. Het centrum is een mooi groot gebouw. Tegenover het gebouw was een grote tent opgezet waar de ontvangst en de plechtigheid plaats vond met koffie, frisdrank en Arabische zoetigheden. Op een groot scherm werd eerst een video over onze gemeenschap getoond. Daarna sprak de sjeik, vol vuur en zonder papier. Hij begon met de schepping. God heeft man en vrouw geschapen als gelijkwaardig maar met elk hun eigenheid. De man bewerkt het land en zaait, de vrouw verwerkt het graan tot brood. Hij sprak een ware lofrede uit op de vrouw, die het hart van het gezin is. Zij brengt warmte, tederheid, liefde. En zoals alle geloofs- en etnische groepen als gelijkwaardig worden beschouwd, zo zijn ook mannen en vrouwen gelijk. Hierna volgden enkele opvoedkundige sketches. Het ging over brutale mannen die geweld plegen tegen vrouwen en die uiteindelijk toch door vrouwen tot inkeer worden gebracht en in harmonie met elkaar leren leven. Een mooie boodschap voor alle tijden en alle volkeren.
Moederdag
’s Avonds was er nog een kleine na-viering voor de moeders. De algemene verantwoor- delijke van het werk en van onze veiligheid, die tot onze gemeenschap behoort, is tevens, namens onze gemeenschap, de verantwoordelijke van de plaatselijke afdeling van de Rode Halve Maan. Hij woont nu definitief met vrouw en twee kinderen in een appartement van onze nieuwbouw. Met heel onze gemeenschap trokken we ’s avonds naar hen om de moeders te vieren, waarbij ook zr. Claire Marie, de overste van de zustergemeenschap gerekend wordt, alsook een moeder met twee schoolgaande kinderen die in de gemeenschap van de zusters leeft.
Donderdag werd Moederdag (eigenlijk dinsdag 21 maart) in de parochie gevierd en de pastoor, abouna Georges maakte ons duidelijk dat de moeders het echt niet zouden aanvaarden als we niet aanwezig waren. We begonnen in de kerk met het zingen van de lange completen, die overigens iedere avond in de vasten gezongen worden door de parochianen. In de grote zaal zaten nu de moeders op de ereplaatsen waar anders de pastoor met de genodigden zit en de kinderen speelden op het groot tapijt in het midden. En zij begonnen met enkele kinderliederen waardoor de zorg en het werk van moeders creatief werd uitgebeeld. De moeders glunderden. Ook onze Nigerianen en een van de zusters brachten enkele liederen. De pastoor leidde een soort bijbelquiz waar ieder enthousiast aan meedeed. Ondertussen waren gebak en Arabische zoetigheden aangebracht. Blijkbaar hadden velen iets meegebracht. Tot slot volgde nog een tombola met eenvoudige prijzen. We baden een Onze Vader en Weesgegroet en de priesters gaven de zegen waarna allen als afscheid nog een mooi ingepakt icoontje mee kregen. Een waardige viering voor de moeders.
Stuiptrekkingen of een nieuwe oorlogswending?
Op 14 maart ontvangt Donald Trump in Washington Mohammad ben Salmane, de kroonprins van Saoedi-Arabië.
“Sommige mensen voelen zich man noch vrouw. Anderen ogen androgyn of zijn transgender en worden wegens hun uiterlijke kenmerken aangesproken dat ze de foute wc gekozen hebben. Dat zijn pijnlijke situaties.”
Twee jaar heeft de Vlaamse Overheid zich het hoofd gebroken over dit logo. Twee jaar om de geslachtsneutrale, geslachtstwijfelende, geslachtswijzigende, geslachtsontkennende, geslachtsontvangende, geslachtsmuterende, geslachtsverkennende… medemens welkom te heten in het kleinste kamertje. Voorwaar een prestatie. Slagvaardige Vlaamse Regering! Nu nog alle verbrandingsmotoren verbieden, de tankstations afschaffen, kilometertellers verplicht maken op fietsen en Nederlands op school als keuzevak invoeren. Verneem meer.
… dan moet je via een omleiding op je bestemming geraken
Van beroep was hij 
Een herkenbaar scenario: vervang ‘Merkel’ door ‘Rajoy’ – ‘Erdogan’ door ‘Akhnnouch’
Goede Vrienden,
“Sommige mensen voelen zich man noch vrouw. Anderen ogen androgyn of zijn transgender en worden wegens hun uiterlijke kenmerken aangesproken dat ze de foute wc gekozen hebben. Dat zijn pijnlijke situaties.”