Helemaal mee eens. Je mag je niet laten opjagen door de ‘politiek’. Rechtdoor, rechtuit, rechtaan. Niet omkijken. Verder gaan. Niet laten afleiden of uiteen rijden. Geen verontschuldigingen. Geen zwakte tonen. Björn Höcke had niets verkeerd gezegd. Het werd moedwillig verkeerd geïnterpreteerd. Marine Le Pen is nu in het EU-parlement het slachtoffer. Elke minister van Trump moet samen met zijn president spitsroeden lopen. Het Vlaams Belang komt pas in het nieuws als er kan gestookt worden. Elk woord, elke zin, elke toespraak, elke handeling wordt door de poco media en politici op een weegschaal gelegd. Et alors?
Werden er ooit al verontschuldigingen geuit voor “mestkevers, fascisten, nazi-gebroed…”?
Waarom? Op Aswoensdag werden in de Hamburgischen Bürgerschaft de extreme uitwassen van het Turkse Ditib Nord besproken. De CDU-fractie had bij de actualiteit “Turks nationalisme en democratievijandige opruiing – Hamburg zegt neen” op de agenda geplaatst, refererend naar de gebeurtenissen in de Wilhelmsburger Muradiye moskee.
Ook Dr. Ludwig Flocken, AfD oppositie, nam het woord. In zijn toespraak herinnerde hij de (hier in pdf) aan Merkels afkeer van de Duitse driekleur in 2013 en aan de Groene Duitslandhaters die op de nationale vlag plasten.
Na een eerste waarschuwing van de voorzitster mocht hij zijn tussenkomst afronden, maar moest wel de vergadering verlaten. De waarheid kwetst.
Parlementaire onschendbaarheid van @MLP_officiel opgeheven in dit zotter dan zotte EP omwille van anti-IS-tweet. Alle middelen zijn goed.
Het Europese Parlement heeft gestemd om de parlementaire immuniteit van Marine Le Pen op te heffen wegens het tweeten van IS-gruweldaden. Zo zou het Franse parket de Front National-leider en presidentskandidaat kunnen vervolgen.
Gisteren stemden de leden van het parlementair comité voor gerechtszaken met grote meerderheid voor het opheffen van Le Pens immuniteit. Die stemming kwam er op verzoek van de openbare aanklager van Nanterre. Die opende een onderzoek op grond van de Franse wet die het verspreiden van gewelddadige beelden of beelden die aanzetten tot terrorisme verbiedt. Meer…De geschiedenis herhaalt zich: Vlaams Blok, Wilders, Strache, AfD. Telkens het voortbestaan van het establishment in gevaar komt, moet Justitie optreden.
Als je presidentschap definitief afgelopen is, dan begint het tijdperk van reflectie. Reflectie geuit in memoires, in voordrachten, in opiniestukken. Kortom: dan rinkelt de kassa onafgebroken.
Vraag het maar aan de Clintons. Bill kreeg $ 15 miljoen voor zijn “My Life” en lieftallige Hillary zou het peulschilletje van $ 8 miljoen voorschot van Simon & Schuster ontvangen hebben voor haar memoires “Living History.”. We vragen ons af of er in dit contract een opschortende voorwaarde vervat werd.
Terug naar de Obama’s. De offertes van uitgeverijen begonnen bij een minimum van $ 18 of 20 miljoen. Penguin bracht het hoogste bod uit $ 60 miljoen. Nooit heeft een Amerikaans presidentenkoppel voor meer geld een contract gesloten met een uitgeverij voor hun memoires. Jawel, hùn memoires. Twee voor de prijs van één of dubbele prijs voor hetzelfde. ‘t Is maar hoe je het bekijkt.
De uitgeverij Penguin Random House heeft het meest begeerde boekcontract afgesloten. Het zal inderdaad de gemeenschappelijke memoires van de geliefde Barack en Michelle Obama op de markt brengen en heeft daarvoor de wereldwijde rechten verworven. Naar verluidt zouden de Obama’s niet alles op zak steken want een miljoen exemplaren zouden bezorgd worden aan de organisatie First Book, een goede-doel-vereniging, die kinderen uit kansarme gezinnen van literatuur voorziet en E-books, een 2016 initiatief van het Witte Huis voor het digitaal onderwijs. Penguin wordt bijna lyrisch: “Met hun woorden en leiderschap hebben ze de wereld veranderd en wij bij Penguin Random House streven hetzelfde na.” Barack Obama is niet aan zijn proefstuk. Hij schreef al twee memoires-boekdelen en een kinderboek. De voormalige president wordt al geruime tijd geplaagd door zijn schrijverstalent; het is niet zijn bedoeling een getrouwe beschrijving van zijn tijd in het Witte Huis neer te pennen. (NYT)
Bij de New York Times is dit laatste ook niet aan de orde. Volg de kwaliteitskrant maar eens op twitter. Als constante de verheerlijking van Obama, zijn regering, afgewisseld met hun Trumpfobie, klimaatrampen en beursmededelingen. Vooringenomenheid in het kwadraat. https://twitter.com/nytimes?ref_src=twsrc%5Etfw
Comodoro Rivadavia, Argentina – Ooit woonden er hier duizenden, maar nu blijven er slechts enkele tientallen Afrikaans-sprekende Boeren over in de winderige Patagonische kuststad Comodoro Rivadavia en het hinterland.
Tussen 1903 en 1909 namen zo’n 800 Boerengezinnen hun hele hebben en houden en vertrokken met een schip naar deze eenzame plaats op de Argentijnse oostkust, ca. 1500 km ten noorden van Vuurland (Tierra del Fuego).
Zij hadden geleden tijdens de Boerenoorlog van 1899 – 1902. Familieleden gedood in de beruchte concentratiekampen, boerderijen vernietigd door Britse troepen. De tactiek van de verbrande aarde.
https://youtu.be/F9HgUiBgeow
De meeste Boeren die samen met vrouw en kroost inscheepten naar Zuid-Amerika hadden tegen Groot-Brittanië gevochten, de natie die hun voormalige onafhankelijke republieken Transvaal en Oranje Vrijstaat ingepalmd hadden. De Boeren verlieten hun land omdat ze niet wensten te leven onder het juk van de veroveraars. Een eeuw later zijn hun aantallen, met namen als De Lange, Botha, Kruger, Norwal, Schlebusch, uitgedund.
Het is een Patagonische paradox dat de Afrikaners, die Comodoro Rivadavia van een piepkleine vestiging met enkele gebouwen ontwikkeld hebben tot een grote oliestad, nu nog met zo weinig zijn. Naar verluidt zouden Boeren naar water geboord hebben en op olie gestoten zijn in een regio die nu een groot gedeelte van het Argentijnse olieverbruik levert. Danie Botha, wiens dochter apotheker is in Comodoro Rivadavia, bevestigde dat zijn voorouders naar Argentinië gevlucht zijn om aan de Britten te ontsnappen. “Hier geen rijke Afrikaners. Anderen die hierheen trokken, zoals de Portugezen en de Italianen, zijn welvarend. De Afrikaners kwamen niet hierheen om rijk te worden maar wel om te ontsnappen aan de Engelsen.” En vertelt verder dat de Afrikaanse gemeenschap in Argentinië, die in 1909 ca. 700 – 800 gezinnen telde (ca. 3000 personen) een “grote fout’ in 1938 gemaakt had toen vele van de oorspronkelijke emigranten naar Zuid-Afrika terugkeerden en hun nakomelingen achterlieten. Menigeen kende zijn grootouders niet.
Sarah de Lange bv. heeft een schapenboerderij, een geschenk van de Argentijnse overheid aan haar grootvader. Zij maakt biltong: “Ek maak biltong van guanaco vleis.” De guanaco is een soort lama met de afmetingen van een klein paard, die in het wild in deze regio rondloopt. Smaakt enigszins anders dan rundsbiltong, maar wel lekker.
De Nederduitse Gereformeerde Kerk in Comodoro Rivadavia had vroeger een Afrikaanse dominee, maar die vertrok in 1953; hij werd vervangen door een Spaanssprekende. Ook de jaarlijkse dag der Boerensporten bestaat niet meer. Te weinig Afrikaanstaligen. Niet alleen in Argentinië… Africanos en el sur de la Argentina
Even actueel als op 27 oktober 1964 “A time for choosing”.
Hoewel de meeste Amerikanen hem kenden als filmacteur, was dit de eerste glimp van de politicus die hij later zou worden. Bijna heel zijn leven was hij Democraat, toen koos hij resoluut voor de Republikeinse partij. A time for choosing.
Een toespraak die in de annalen van onvergetelijke toespraken een plaats veroverd heeft. Niet de optimistische acteur Reagan, maar een ernstige politicus Reagan die een appeltje met de Democraten te schillen had. Een toespraak die het fundament zou worden voor zijn eigen politieke carrière twee jaar later.
“Our natural, unalienable rights are now considered to be a dispensation of government and freedom has never been so fragile, so close to slipping from our grasp as it is at this moment.”
Ned. vert.: “Onze vanzelfsprekende onvervreemdbare rechten worden nu als een gunst van de regering beschouwd en vrijheid was nooit zo kwetsbaar en dreigt ons te ontglippen”
Een suggestie voor een toespraak in de EU-praatbarak.
Genderneutraliteit: een nieuw stokpaardje van weldenkend links en de hilarische aspecten hiervan
Het stond er al een tijd aan te komen, weldenkend links heeft een nieuwe dada: namelijk de zogenaamde genderneutraliteit en u kan er van op aan dat al wie voor politiek correct wilt doorgaan nu al stevig aan het werk is om die overal in te voeren. Er werd zelfs een naam voor bedacht: de genderrevolutie en zij die deze prediken doen dit, zoals vaak bij links gebeurt, met dermate veel ijver dat ze niet merken dat ze zich af en toe behoorlijk tegenspreken en dat hun voorstellen eerder lachwekkend dan overtuigend zijn. Zo was de weekendbijlage van De Morgen van zaterdag 11 februari voor een groot deel aan genderneutraliteit gewijd. Dit werd niet alleen een week lang op voorhand aangekondigd in reclamespots van Radio 1 maar ook op de dag zelf op de voorpagina van het dagblad en wel met volgende in het groot gedrukte uitspraak “Wat betekent man of vrouw zijn? Ik zou het niet weten. Ik ben een mens”. Merkwaardig maar in het editoriaal van die zelfde krant stond dan weer te lezen dat “het zo vreselijk jammer is dat vrouwen zo beschamend ondervertegenwoordigd zijn in de federale regering”.
Zouden ze bij de redactie van De Morgen misschien van mening zijn dat ministers en staatssecretarissen geen mensen zijn en dat bij hen het geslacht er dus wel toe doet?
Maar het was pas bij het kennis nemen van de voorstellen inzake genderneutraliteit, die in die met zo veel poeha aangekondigde bijzondere bijlage geformuleerd werden, dat de pret niet meer op kon!
Enkele voorbeelden:
Nu de geslachtsspecifieke toiletten onder de druk van de genderlobby stilaan afgeschaft worden, is het hoog tijd om pashokjes in de winkels genderneutraal te maken. Voor mij niet gelaten maar waarom ook niet eisen dat de douches van zwembaden en sportclubs aan dezelfde norm worden onderworpen? De voyeurs zouden er dan ook iets aan hebben.
De recreatieve sportorganisaties kregen overigens al van Sport Vlaanderen het advies “open te staan voor de voorkeur van ‘transpersonen’ die zo het recht krijgen hun gender uit te drukken op een manier die niet conform is aan de stereotiepe beelden die we van mannen en vrouwen hebben”. Het komt er op neer dat die organisaties er toe aangezet worden mannen dit dat wensen in damesploegen op te nemen en omgekeerd.
Op taalvlak wordt gepleit voor een genderneutraal voornaamwoord wanneer het om een persoon gaat zodat het gender van deze laatste niet wordt onthuld wanneer het over “het” gaat. Bent u ook niet van mening dat dit slechts een minimalistische maatregel betreft? Wij hebben het geluk dat er in ons Nederlands naast mannelijke en vrouwelijke woorden ook onzijdige bestaan. Zouden we dit laatste niet beter uitbreiden naar onze volledige woordenschat zodat die volledig genderneutraal wordt?
De woorden papa en mama of vader en moeder zijn niet genderneutraal en ze zouden dan ook conform de wensen van De Morgen moeten vervangen worden door ouder 1 en ouder 2. Voor mij niet gelaten maar zal de indruk zo niet ontstaan (ook al is het niet de bedoeling) dat ouder 1 de voornaamste van beide is. Laat ons dus die cijfers weglaten. Er bestaat dan tussen beide helemaal geen onderscheid meer. Dit kan wel voor enige verwarring zorgen maar de gendergelijkheid zal gegarandeerd zijn. En is er iets belangrijker dan dat?
De publiciteit bepaalt voor een deel het milieu waarin we leven. Ook zij moet dus de genderneutraliteit bevorderen. Het komt erop neer dat ze voortaan niet langer specifiek op mannen of op vrouwen mag gericht zijn. Het wordt wel leuk wanneer met het oog hierop lingeriemerken in de toekomst ook op mannelijke modellen beroep zullen doen om zich in beha te laten fotograferen. Maar ook in dit verband bezondigt De Morgen zich aan een zeker minimalisme want zou er niet beter geijverd worden voor het kordaat verbieden van het produceren en van de verkoop van lingerie? Die niemendalletjes zijn immers typisch vrouwelijk en dus genderbevestigend.
Tenslotte nog een suggestie van onze redactie: zou het in het raam van de genderrevolutie geen aanbeveling verdienen om in de toekomst de kinderen niet langer een meisjes- of jongensnaam te geven en die te vervangen door genderneutrale voornamen zoals daar zijn, Dominique of Pascal. De keuze zal kleiner worden maar de genderneutraliteit des te groter….
Een toemaatje: elke revolutie ontwikkelt een eigen vocabulaire. Dat is bij de genderrevolutie niet anders. Weet u wat een cisgender is? Dat is iemand wiens genderidentiteit overeen komt met zijn geboortegeslacht (m.a.w. een reactionair). Een transman is iemand die als meisje geboren is maar zich een mannelijke genderidentiteit heeft aangepast. Een transvrouw is uiteraard het tegenovergestelde. Een non-binair is dan weer iemand die niet past in de stereotype hokjes man/vrouw. Hoogtijd dat u zich die termen eigen maakt want anders loopt u het risico als hopeloos conservatief te worden beschouwd.
Wij hebben (nog) geen Nederlandse vertaling kunnen vinden. U kan sowieso de geautomatiseerde vertaling inschakelen.
Tijdens zijn eerste speech in het Amerikaanse congres sloeg president Donald Trump een positievere toon aan dan tijdens de campagne. Hij had het over ‘een nieuw hoofdstuk in Amerikaanse grootsheid’.
Donald Trump sprak op een gezamenlijke bijeenkomst van het Huis van Afgevaardigden en de Senaat. Technisch gezien is het geen State of the Union, omdat een president daarvoor een volledig jaar moet hebben gediend. (Meer bij RTL)
Het gaat van kwaad naar erger bij de EUSSR. Censuur onder het mom van verbod op haatverspreiding. Zo zal de parlementsvoorzitter het “live’ uitzenden van de zittingen mogen onderbreken in het geval van “beledigende, racistische, xenofobe uitlatingen of gedrag van een lid” en mag hij audiovisuele opnames censureren.
En daar bovenop wil de EUSSR een diplomaat afwijzen.
In februari hebben de ‘belangrijkste’ politieke families in het EU-parlement een ongezien voorstel ingediend. Zij willen dat de EU-Commissie en de EUropese Raad Ted Malloch als VS ambassadeur bij de EU afwijzen. Wegens, zo argumenteert de EUSSR, Mallochs “schandelijke kwaadwilligheid t.o.v. de waarden die de EUropese Unie vormen”. Malloch heeft o.a. gezegd dat in een vroeger diplomatisch leven, hij ertoe bijgedragen heeft de Sovjet Unie ten val te brengen en dat ‘misschien een andere Unie ook wat mag getemd worden’. Schande. Quel horreur!
Regeringen weigeren zelden geloofsbrieven van diplomaten. In het geval Malloch zou een weigering een unicum zijn in de diplomatie want het zou zich beroepen op de mening van de resp. kandidaat. “Het was nooit een eis voor afgevaardigen bij de Sovjetunie dat ze het communisme zouden steunen,” schrijft The Guardian.
“De EU wil niemand behalve een pro-EU Amerikaanse ambassadeur in Brussel. Dit ondemocratisch instituut wil de VSA dwingen dingen te laten zoals ze waren, president Trumps verkiezing ontkennen en zijn visie daar niet aan bod te laten komen. Zij vrezen deze waarheid en de daaraan verbonden uitdagingen.”
“De EU werd een ondemocratisch en opgeblazen mechanisme door zowel bureaucratie als ongebreideld anti-Amerikanisme
“De ruk naar een socialistisch Verenigde Staten van Europa is zeer schadelijk voor de Amerikaanse handel, voor Amerikaanse investeringen, voor Amerikaanse veiligheid en het wordt gekenmerkt door overregulering, lage groei, hoge werkloosheid en structurele onbuigzaamheid.”
Henry Ford bood wagens aan in eender welke kleur, zolang deze maar zwart was. En bij het EUropees parlement mogen alle meningen van diplomaten aan bod komen zolang ze maar niet eurosceptisch zijn. Wat met de volksvertegenwoordigers aan die kant van het politieke spectrum als het over Europa gaat?
Deze trend zou de bezorgdheid van elke Europese jurist moeten opwekken. Die toont te veel gelijkenissen met §102 van het Oost-Duitse strafrecht dat alle “anti-staat propaganda en opruiing tegen de constitutionele basis van de socialistische staat en sociale ordehandhaving van de DDR” strafbaar stelde. M.a.w. het totale tegenovergestelde van de westerse waarden van Voltaire “Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen.” Indien en wanneer Malloch genomineerd wordt, dan moet Malloch welkom geheten worden door en bij de EU met het respect horende bij zijn ambt opdat de transatlantische verstandhouding opnieuw kan gesmeed worden.
Als je presidentschap definitief afgelopen is, dan begint het tijdperk van reflectie. Reflectie geuit in memoires, in voordrachten, in opiniestukken. Kortom: dan rinkelt de kassa onafgebroken.
Vraag het maar aan de Clintons. Bill kreeg $ 15 miljoen voor zijn “My Life” en lieftallige Hillary zou het peulschilletje van $ 8 miljoen voorschot van Simon & Schuster ontvangen hebben voor haar memoires “Living History.”. We vragen ons af of er in dit contract een opschortende voorwaarde vervat werd.
De uitgeverij Penguin Random House heeft het meest begeerde boekcontract afgesloten. Het zal inderdaad de gemeenschappelijke memoires van de geliefde Barack en Michelle Obama op de markt brengen en heeft daarvoor de wereldwijde rechten verworven. Naar verluidt zouden de Obama’s niet alles op zak steken want een miljoen exemplaren zouden bezorgd worden aan de organisatie First Book, een goede-doel-vereniging, die kinderen uit kansarme gezinnen van literatuur voorziet en E-books, een 2016 initiatief van het Witte Huis voor het digitaal onderwijs. Penguin wordt bijna lyrisch: “Met hun woorden en leiderschap hebben ze de wereld veranderd en wij bij Penguin Random House streven hetzelfde na.” 
Even actueel als op 27 oktober 1964 
Een toespraak die in de annalen van onvergetelijke toespraken een plaats veroverd heeft. Niet de optimistische acteur Reagan, maar een ernstige politicus Reagan die een appeltje met de Democraten te schillen had. Een toespraak die het fundament zou worden voor zijn eigen politieke carrière twee jaar later.