https://youtu.be/LnWkU5KYS_4
https://youtu.be/SsaSTOewOtU
https://youtu.be/ixHsGEj5c2U
https://youtu.be/qjHqwvrB0Eg
Maandelijks archief: maart 2017
Een verslag uit Syrië, zonder poco bril
Goede Vrienden,
De maronitische patriarch Boutros Bechara Rai roept nu als een profeet voor onze tijd de christenen op tot een sterke geestelijke weerstand (Au coeur du chaos. La résistance d’un chrétien en Orient, Albin Michel, 2017). En de Grieks-Melchitische aartsbisschop J.-Cl.Jeanbart van Aleppo smeekt in een eerste brief (5 febr.) de christenen die vertrokken zijn om terug te keren en in een tweede brief (10 febr.) vraagt hij de andere christenen te blijven. Christenen moeten zich weren en zich inzetten.
De noodzaak van een geestelijke weerstand van christenen in het westen is echter mogelijk nog groter. We hebben een bijzondere taak te vervullen tegenover de moslims en de islam, waarmee het westen nu overspoeld wordt. Bovendien dienen we dringend werk te maken van een “cultuur van het leven” te midden van een westerse chaos van de dood. Daarom hebben we daaraan nu twee bezinningen gewijd. De lezer zei gewaarschuwd: ze volgen niet de heersende “correcte lijn” in politiek, maatschappelijk of kerkelijk opzicht. Vooraf vertellen we iets over onze vasten en herinneren er aan dat de huichelarij van het westen tegenover Syrië onverminderd verder gaat.
Daniel
Vrijdag 3 maart 2017
De grote vasten in onze gemeenschap
Zaterdagavond waren we met de hele groep van fraters weer aanwezig bij de wekelijkse samenkomst van de pastoor van Qara met een aantal gezinnen voor een bijbelse en christelijke vorming. Het is een levendig gebeuren. Voor hen is het een aanmoediging en voor ons leerrijk. Er was een uitzonderlijk lange stroomonderbreking, nl. tot zondag morgen. Er zijn namelijk nabij Homs weer zware aanslagen gepleegd waardoor een 50-tal mensen werden gedood en meer dan 24 gewond. Er werd ook een belangrijke elektriciteitscentrale getroffen. Voor de westerse media is dit allemaal het werk van het wrede ”regime” dat het volk onder de knoet wil houden. In werkelijkheid zijn het terroristen (deskundig gesteund door de westerse geheime diensten van…,) die op de derde dag van de vredesonderhandelingen in Genève roet in het eten trachten te gooien. Dit is o.m. de mening van de speciale UNO gezant Staffan de Mistura zelf.
Zondagavond vierden we een eenvoudige vastenavond. In de Romeinse ritus was dit de zondag van “Quinquagesima”. ’s Namiddags hadden we op het grote plein voor de nieuwbouw eerst een voetbalmatch gespeeld samen met de kinderen. Dan zongen we de vespers en daarna aten we allen samen. Tenslotte zongen we de plechtige completen van de vasten, die ruim een uur duren. Op het einde zijn er een reeks voorbeden waarbij vele intenties vermeld worden, o.a wordt gebeden “voor hen die ons haten en voor hen die ons liefhebben”. Dus iedereen is er bij. En maandagavond waren we nogmaals allen samen om een verjaardag te vieren. Eigenlijk begon deze maandag de vasten in de Byzantijnse liturgie, die in de Latijnse traditie pas met Aswoensdag begint.
Op Aswoendag vierden we de dienst van de “vooraf geconsacreerde gaven”. In de byzantijnse liturgie is de eucharistie zo sterk met de verrijzenis verbonden dat ze in de vasten enkel op zondag wordt gevierd, de andere dagen is het een soort uitgebreide vesper-communiedienst. Zo was het vandaag een uitgebreide communiedienst, nl vespers met gebeden van de eucharistie. Tijdens de processie met de gaven draagt ieder een brandende kaars omdat de gaven al het Lichaam en Bloed van Christus zijn. Op het einde van de dienst hebben we er toch de Latijnse asoplegging bijgevoegd en iedereen getekend met het kruis. Een heel bijzondere zegen vandaag kwam van boven. Heel de nacht en de dag heeft het geregend, een weldaad voor de woestijn en de gewassen.
Door ‘rebellen’ in brand gestoken ziekenhuis Deir Attieh https://levantwoman.wordpress.com/tag/deir-atieh/
Vermeldenswaard is dat enige zusters deze week voor het eerst het staatsziekenhuis in Der Atieh bezocht hebben. In 2013 werd dit zwaar beschadigd en personeel werd vermoord. http://www.news.va/en/news/asiasyria-the-village-of-deir-atieh-invaded-by-isl
Nu schijnt alles prima hersteld te zijn en de dienst is nog precies zoals voor de oorlog: alles gratis (behalve medica-menten), ook voor ons vreemdelingen die tot een Syrische gemeenschap behoren. Wat een verademing.
“Vermits men de mensen niet kan beletten te denken, worden hun opinies gecensureerd.”
Bisschop slaat alarm: dictatuur van het politiek correcte denken ook binnen de Kerk!
Er zijn nog moedige bisschoppen! In deze voor Katholieken moeilijke tijden, met verraad binnen de Kerk tot in de hoogste echelons, komt er af en toe eens een positief nieuwsitem balsem op de wonde leggen. Ditmaal komt het goede nieuws uit de stad Alessandria, in de Italiaanse provincie Piemonte. De bisschop van de stad, Mgr. Guido Gallese heeft er opmerkelijke en moedige woorden gesproken, die iedereen – binnen en buiten de Kerk – tot nadenken zouden moeten stemmen.
“Als bisschop – schrijft Mgr. Gallese – heb ik de plicht verder te kijken dan mijn neus lang is en ik zie dikwijls dingen die niet enkel de Katholieken aanbelangen, maar heel de burgerlijke maatschappij. Ik sla een alarmkreet, nu het nog mogelijk is, zolang de de haat het nog niet gehaald heeft op het gezond verstand. Ik richt mij tot alle mensen van goede wil, wat ook hun politieke kleur of hun godsdienst is. Ik schrijf omdat ik duistere wolken zie aan de horizon. “Duistere wolken zijn er genoeg: In Frankrijk heeft het parlement een wet goedgekeurd die straffen oplegt van twee jaar cel en een boete die kan oplopen tot 30.000 euro voor wie op internet opkomt voor het leven en tegen abortus!”
Frankrijk opent de dans, maar ook in Italië waait de wind in dezelfde richting: “Het is een wind die de naam draagt van opiniedelict en die waait in de richting van de dictatuur. Voor het begin van elke dictatuur waait een wind van opiniedelict of discriminatie, waarmee getracht wordt elk niet “correct” denken uit te bannen. Vermits men de mensen niet kan beletten te denken, worden hun opinies gecensureerd. Hier ligt de rode draad tussen dictatuur en democratie: de democratie straft de gedragingen, de dictatuur verbiedt vrij zijn mening te uiten en bestraft die mening.”
Mgr. Gallese stelt dat onze democratie heel kwetsbaar geworden is, omdat zij onderhevig is aan de sociologische druk van de massamanipulatie, in de eerste plaats op het vlak van de sociale media. Het is op dit front dat een cruciale strijd aan de gang is, zonder dat de mensen het merken. “Vandaag”, zo stelt hij, “komen de aanvallen uit de hoek van de sociologie en van de sociale media, die als zij slecht gebruikt worden, wapens kunnen worden om de massa te manipuleren en de dictatuur te vestigen.” “Het is nog niet te laat om te reageren, vooraleer verpletterd te worden door de heersende opinie, afgebakend door de waarden en niet-waarden gedragen door de kranten, de televisie, de politici die geen eigen mening mogen hebben en gewoon volgen wat hen wordt opgedrongen (anders worden zij gewoon weggelachen en uitgezuiverd)… Een denken dat ook reeds in de Kerk is binnengeslopen en haar tot het politiek correcte denken heeft bekeerd.
Mgr. Gallese vervolgt: “Het is beter te voorkomen dan te genezen. Elke vorm van dictatuur moet vanaf het prille begin geïdentificeerd worden, ook al neemt zij een nieuwe vorm aan, vooraleer zij haar dodelijke dynamiek kan verspreiden. De ideeën van de dictaturen veranderen, maar de stijl blijft dezelfde en hij is steeds vrijheidsberovend. Wij moeten de rangen sluiten en neen zeggen tegen het opiniedelict, neen aan elke poging om te verhinderen zijn ideeën uit te drukken. Ik vrees de vervolging niet. Ik ben bevreesd voor de berusting, die de weg opent voor het weerzinwekkende schouwspel van het gelaat van de mens dat vervormd is door de wreedheid.”
Er bestaan dus nog moedige bisschoppen. Dat geeft ons hoop en ook wat zuurstof in deze dagen, waarin paus Franciscus drie kwartier lang spreekt met studenten van de universiteit van Rome, zonder maar een enkele keer God, Christus, de Kerk of het Geloof te vernoemen! En terwijl de voorzitter van de Pauselijke Academie voor het Leven openlijk een man prijst die er op uitzonderlijke wijze toe bijgedragen heeft de abortuscultuur in Italië te verspreiden!
Met dank geleend bij Katholiekforum
“Er is veel linkse kitsch bij rechters en advocaten”
De Belgische rechterlijke macht volgt onderdanig de Europese juridische gebruiken en tendensen. Het Hof van Cassatie verleent voorrang aan het internationale recht. De Franstalige elite verloor de controle over de Belgische machtsstructuur en wou die bewust herwinnen langs de internationale rechtspraak.
Advocaat en professor rechten Matthias Storme oordeelt scherp.
“Een belangwekkende stem is emeritus voorzitter van ons Grondwettelijk Hof en specialist volkenrecht Marc Bossuyt met zijn snoeiharde kritiek op het Europees Hof van de Rechten van de Mens (EHRM) in Straatsburg, vooral inzake asiel en migratie. Het EHRM is door die kritiek de jongste jaren wel op een aantal punten voorzichtiger geworden. Sommige lid- staten dreigden hun lidmaatschap bij dat hof te schrappen. In het Verenigd Koninkrijk is de brexit deels veroorzaakt door wat de Britten zien als de uit- spattingen van dat hof en gelijkaardige Europese instellingen. De Conventie van Straatsburg, zoals uitgelegd door het EHRM, verplichtte de Britten bijvoorbeeld stemrecht toe kennen aan gevangenen, wat tot een storm van protest leidde.”
Het Verdronken Land van Saeftinghe
Ca. 1580
Dat landt aende Schelde was scone ende vruchtbare met vele lieflijcke dorpen, waervan Saeftinghe metten casteele ende twee kercken wel tvoernaemste was. Maer alsoe de rijckdom de inwoonders van diere hadde ontsteke en ghecorrumpeert duer ijdelheijt ende hoeveerdichijt, dat se vere hadde besleghen ende gouden durpels voer huer lieden huusen waeren gheleijt wijl se die arme lieden verjoeghen met stocken ende honden, soe dattet Gode om wrake slaghede. Oc maekte huerlieder quatede deselve blindt ende dove voer die wondre voerteeckenen ende maeninghen van hanghende straffe.
Soe vingh eenen schipree ene seemeerminne ende bachten de quam huer meerman gedreven, smeeckende om sijn wijfke weder te ghecrijghene, maer de visscher loech hem uitte met schimpiger tale. Doe riep de meerman quaet ende luijdt ‘Tlandt van Saeftinghe sal verghaen, alleen de torens sullen bliven staen.’ Dein woonders voorts kerende totte slemperijen en vonden gheen tijt huerlieder dijcken te voorsiene. Doe eene maerte smorghens waeter quaem sceppen uit den steenputte van de intbecken seevisselkens drijvende ende soe wierdt deselve arme meijd vercondt hoe twaeter van de see al al tlandt duere hadden ondermeijnd soe datse haestelicke van thof wegvlood ende vande straffe ghespaert mochte blijven.
Up Allderheijlighen anno 1570 quam een impetueuse vloet de rijcke polders imindren ende werdt Saeftinghe duer de see verswolghen met alle huusen ende inwoonders, alleenlijck de torens nogh eenighe tijt latende uutghesteken boven twaetere totse see versoncken, maer somwile can men huerlieder clocken hoeren luuden totte onse allere vermaeninghe.”
Uit: G.M.P. Sponselee en M.A. Buise, Het Verdronken Land van Saeftinghe.
De oudste vermelding van de naam Saeftinghe dateert van 821 (toen Chavetinghe) en betrof een bezit van koning Lodewijk de Vrome. Saeftinghe werd in de 13e eeuw in- gepolderd onder beheer van de abdij Ter Doest. Een van de bekendste bewoners van die abdij was Willem van Saeftinghe.
Rond 1350 was de polder op zijn grootst qua oppervlakte en welvaart. Landbouw, moernering en de winning van zeezout brachten welvaart en werk met zich mee.
Eind 13e, begin 14e eeuw werd Saeftinghe voor enkele tientallen jaren bezit van de graaf van Vlaanderen. Omdat Saeftinghe op een strategisch punt lag (splitsing van Schelde en Honte) en om zijn macht tentoon te spreiden bouwde de graaf niet ver van de woonkern een kasteel, het Saeftingher Slot.
Door stormvloeden gingen in de 14e en de 16e eeuw grote stukken van het ingepolderde land verloren. In de 80-jarige oorlog werden ter verdediging van Antwerpen bovendien opzettelijk dijken doorgestoken, zodat het gebied met recht een gebied van verdronken land genoemd kon worden. Vanaf de 17e eeuw werd veel gebied weer op de zee heroverd. In 1907 vond de laatste inpoldering plaats; daarbij ontstond de Hertogin Hedwigepolder, die grenst aan het zuidoostelijke deel van Saeftinghe. Meer…
Reis
“Reis”, vrij vertaald de chef, de baas, de leider, de Turkse halfgod. Een zgn. biografie over Erdoğan. De Turken lusten er pap van. Nu te bekijken in Kinepolis, Antwerpen. De film zou zonder dat hij er weet van had gedraaid zijn. Kwestie van een weigering te voorkomen. Erdoğan, de vleesgeworden bescheidenheid, zo kennen we hem.
De film toont zijn levensverhaal van zijn geboorte, zijn afkomst in armoedige omstan-digheden, zijn opgang tot en met zijn burgemeesterschap van Istanboel. Daar stopt het verhaal. Niet toevallig omdat hij toen in de gevangenis belandde…wegens sympathie voor de jihad en de sharia. Het is wachten op zijn standbeeld in alle Turkse steden, in Duisburg, Gent, Delft…
https://youtu.be/Aql112-wfls
Wie gaat er mee?
https://youtu.be/EZKq7SLZQBk
Ook in Denemarken vierde men carnaval
Gemaskerde feestvierders namen deel aan de Carnavalsstoet.
https://youtu.be/-4LhWEdTgKE
Wurlitzerdromen
Wurlitzerdromen
“The Land of Make Believe”, vrij vertaald “Het land van het doen alsof, het land van de sprookjesvertellers, van de bedriegers, van de struisvogels, van de manipuleerders, van de kazakkendraaiers, van misleiders, van de volksverraders”. Och, dat is niet wat Bucks Fizz wou uitdragen, maar het is wel waar ik onmiddellijk moest aan denken omdat het mij tot hier… zit.
Het nummer stond in dit “Land of Make Believe” op 4 in 1982.
Lolita
https://youtu.be/j9TX9syyqnc
Hoera!
Binnenkort krijgen we ‘toeristen’ uit Oekraïne.
De EUropese Raad heeft donderdag formeel een akkoord met het EUropese Parlement gesloten dat Oekraïense burgers toelaat zonder visum naar de EU te reizen. De Maltese voorzitter “drukte zijn hoop uit dat het Oekraïense visavrij reizen tegen het einde van zijn mandaat (eind juni) in kracht kan treden.” Uiteraard, dan kunnen de toeristische publiekstrekkers nog bezocht worden in het hoogseizoen. Een maand geleden gaf Rusland het licht op groen voor visavrije toegang tot het Russische grondgebied voor de Russischgezinde ‘republieken’ Donetsk en Luhansk. Uiteraard kon de EU dan niet achterblijven.
Benieuwd hoe inventief de ‘toeristen’ zullen zijn om hier asiel aan te vragen. Waarschijnlijk wegens ondraaglijke Poetinfobie.