Maandelijks archief: februari 2017

Cubanen weigeren vaderschapsverlof

Geplaatst op door
Afbeeldingsresultaat voor vaderschapsverlofDe meeste Cubaanse vrouwen werken buitenshuis maar bij de zorg voor de kinderen krijgen ze weinig hulp van hun man. Bijna niemand neemt vaderschapsverlof op. De overheid stuurt de maatregel daarom bij.
Cuba was in 2003 een pionier in Latijns-Amerika toen het land vaderschapsverlof invoerde. Vaders konden voortaan zes maanden verlof krijgen om na het borstvoedingsverlof de moeder te vervangen bij de zorg voor het kind. Als de moeder overleden was of als ze het kind had verlaten, kon dat vaderschapsverlof zelfs een jaar duren.
Maar een succes werd de maatregel niet, een gevolg van de Cubaanse machocultuur, zeggen analisten. Van 2006 tot 2013 vroegen amper 125 mannen vaderschapsverlof. Cuba telt 11 miljoen inwoners. 97 procent van de vrouwen werkt buitenshuis.

Ook voor grootouders

 De Cubaanse overheid stuurt de maatregel daarom bij. Zo kunnen nu ook werkende grootouders verlof krijgen.
Vrouwen die in de privésector werken en minstens twee minderjarige kinderen hebben, krijgen een belastingkorting. Ook wie professioneel kinderen, zieken, ouderen of mensen met een beperking verzorgt, betaalt minder belastingen.
 Vrouwen in overheidsdienst die binnen het jaar na de bevalling terug aan het werk gaan, behouden 60 procent van hun loon.
 En crèches en schoolmaaltijden worden goedkoper.

Laag geboortecijfer

 Cuba kampt met een laag geboortecijfer en sterke vergrijzing. In geen enkel Latijns-Amerika hebben vrouwen zo weinig kinderen (gemiddeld 1,72 kinderen per vrouw).
Volgens de laatste volkstelling in 2012 woont amper de helft van de Cubaanse kinderen bij de  beide ouders. 38 procent woont bij de moeder (de meeste gevallen) of vader alleen, 13 procent wordt opgevoed door een ander familielid.
Volgens sociologe Magela Romero houdt de hervorming rekening met nieuwe situaties. Zo hebben de economische hervormingen, met meer armslag voor de privésector, ertoe geleid dat vrouwen steeds vaker meer dan één baan hebben.
Met dank geleend bij IPS

Soros trekt ook aan de touwtjes in het EU-parlement

Geplaatst op door

Afbeeldingsresultaat voor soros EUWat doet een man als Soros in de EU-praatbarak?

Hij legt uit aan de EU-volksvertegenwoordigers dat “minstens 30 miljard euro jaarlijks bovenop wat er al voorzien wordt nodig zijn voor effectieve grenzen en een werkende asieloverheid om “menswaardige opvangmogelijkheden, eerlijke asielprocessen en integratiemogelijkheden te garanderen”.

Vrij vertaald: min. 30 miljard om verrijkers op een comfortabele manier hierheen te laten reizen.

Wat door de tv-zender van het EU-parlement niet genoemd wordt bij het pleidooi van Soros zijn de bijkomende kosten die door de EU-lidstaten moeten gedragen worden, en die tijdens de jaren 2015 – 2020 al 200 miljard euro bedroegen.

 

 

Grenzen zijn niet statisch

Geplaatst op door

De ondervoorzitter van de zgn. rechtspopulistische Deense Volkspartij, Søren Espersen,  pleit voor een grenscorrectie met Duitsland.  Heel Schleswig (Ndl. Sleeswijk) moet (opnieuw) Deens zijn.
Na WO I werd na een ingewikkeld referendum de grens tussen Zuid-Schleswig (Duits) en Noord-Schleswig (Deens) vastgelegd.  Tot op heden zonder tegenspraak.
In een interview met de Deense tv-zender DK4 heeft Søren Espersen territoriale aanpassingen voor wenselijk verklaard.  De Deense Volkspartij is de tweede grootste partij in de Folketing, het Deense parlement.  Zij steunt de minderheidsregering van de rechtsliberale Venstre-partij onder premier Lars Løkke Rasmussen.


Espersen, tevens voorzitter van de commissie Buitenland in het parlement, sloot weliswaar militair ingrijpen uit – geen tankslag in het grensland – maar hij zou toch wel graag ‘een Denemarken tot aan de Eider’ zien met steden zoals Flensburg, Husum, Schleswig en Eckernförde terug thuis onder Deense heerschappij: “Hoop en droom tegelijkertijd, want in de geschiedenis is niets statisch.”  Tenslotte blijven grenzen niet onveranderd.   Hij argumenteert: Denemarken had na WO II met een vingerknip heel het gebied kunnen annexeren.  Toen echter wou men vermijden dat de Duitse minderheid in Zuid-Denemarken een te groot gewicht in de staatsstructuur zou krijgen.   Een vrees die nu niet meer aan de orde is, integendeel.

Espersen drong er bij de Deense minderheid in het noorden van Schleswig-Holstein erop aan zich in de toekomst voor een verenigd Schleswig onder Deense vlag in te zetten en gaat ervan uit dat dit de wens der Deense minderheid is.
Zowel ten noorden als ten zuiden van de Deens-Duitse staatsgrens, zowel in het Deense als het Duitse Schleswig, beschouwt men het voorstel als ‘absurd’, ‘onrealistisch’ en zelfs een ‘gevaarlijk spelletje’.
Jörg Nobis, AfD kopstuk in Schleswig-Holstein, reageerde humoristisch met een eventuele tegenaanval om ‘verloren’ steden als Apenrade, Sonderburg, Tondern… te heroveren.    En voegde er nog aan toe: “De AfD zou het zeer graag zien als Deense grenstroepen de Beierse-Oostenrijkse grens zouden controleren, want de Denen zijn blijkbaar beter in staat hun land tegen illegale immigratie te beschermen.”

Welt

https://youtu.be/QDlQDKLiCnU

Wurlitzerdromen

Geplaatst op door

Wurlitzerdromen

Sommige liedjes hebben àlles: vrolijk, pakkend ritme, meezinger én een actuele politieke boodschap.  Geschikt als muzikale welkom aan de Mexicaans-Amerikaanse grensovergangen?

Come a little bit closer… gezongen door Jay and the Americans.

“Come A Little Bit Closer” is een single van Jay and the Americans uit 1964. Het nummer bereikte de derde plaats in de Billboard Hot 100 en de dertiende in de Nederlandse Top 40.

De zanger ontmoet in een cafeetje in Mexico een aantrekkelijke vrouw. Zij moedigt hem aan: hij moet wat dichterbij komen, want hij is haar type man. Hij danst met haar op de muziek in het café en kust haar. Hij hoort de gitarist (het is niet duidelijk of die alleen speelt of deel uitmaakt van een band) zeggen dat José, de vriend van de vrouw, in aantocht is. Ineens is hij alleen met de vrouw en José, die tegen hem zegt dat hij fors in de problemen zit. Hij maakt zich door een raam uit de voeten en hoort nog net dat ze tegen José zegt dat hij wat dichterbij moet komen, want hij is haar type man. (Wikipedia)

 

Steun uit onverwachte hoek

Geplaatst op door
Afbeeldingsresultaat voor heiliger siegfried

H. Siegfried van Växjö

Siegfried Bracke kwam de afgelopen dagen in een mediastorm terecht nadat uitlekte dat hij de voorbije jaren riante bedragen ontving bij Telenet – feiten die door zowel Bracke als Telenet betwist worden. Het voormalige nieuwsanker krijgt nu steun uit onverwachte hoek: het Vaticaan. “Siegfried Bracke is heiliger dan de paus”, klinkt het daar.

“Zelden heeft een deugdzamer, eerlijker man het licht des aanschijns gezien”, meent Paus Franciscus. “Siegfried Bracke heeft zich altijd onbaatzuchtig ingezet voor zijn medemens, zelfs als dat zijn eigen professionele of financiële positie schaadde. En nooit kon men hem op een leugen betrappen. Werkelijk, de man is heiliger dan ikzelf.”  Lees meer…

H. Siegfried

“Mensen kunnen niet geparkeerd worden”

Geplaatst op door

Afbeeldingsresultaat voor Hassan AbouyoubAlleszins niet in Noord Afrika.  Meent de Marokkaanse ambassadeur in Rome, Hassan Abouyoub, over de EUropese oplossing – opvangcentra aan de zuiderse kant van de Mid. Zee voor asielzoekers die teruggestuurd worden nadat ze op zee opgevist worden tijdens hun overtocht naar EUropa.

“Cultureel onaanvaardbaar.”  “Men kan geen mensen ergens parkeren.  Ik wil geen lessen geven aan EUropa maar de veiligheidsmaatregelen (i.v.m.de ‘vluchtelingen’tsunami) zijn noch passend, noch effectief.”

Abouyoub is voor een collectieve aanpak en zou graag ontwikkelingshulp ter plaatse zien om het probleem bij de wortels aan te pakken.
“Geen enkel land kan dit alleen oplossen.  Het vereist een collectieve solidariteit en gedeelde verantwoordelijkheid.”

Hij stelde dat de Marokko, oorspronkelijk een oorsprongs- en transitland, nu een migratieland geworden is.

Met andere woorden: Jullie mogen hen houden.  Laat ze jullie maar cultureel verrijken.  Maar als jullie wat geld willen storten naar de Prachtlanden, dat is dat meer dan welkom. Opdat hun leiders nog een paleis kunnen bouwen, een extra vrouw kunnen kopen, en hun autovloot kunnen uitbreiden.  Om de democratie, de economie, het onderwijs, de sociale cohesie, het recht op een menswaardig leven… te steunen.

Ansa